Μπορεί η Ελλάδα να αλλάξει; Μπορεί να γίνει μία σύγχρονη δυτική χώρα; Αν ναι, ο μοναδικός δρόμος για τον παράδεισο περνάει μέσα από την χώρα των επενδύσεων. Με επενδύσεις η Ελλάδα θα γίνει μία σύγχρονη δυτική χώρα. Ναι, σας μοιάζει με το πιο σύντομο ανέκδοτο που έχετε διαβάσει τον τελευταίο καιρό. Κι όμως! Κάτι κινείται. Το ενδιαφέρον από το εξωτερικό είναι μεγάλο. 

Λένε ότι υπάρχει ένα πανίσχυρο λόμπι που θέλει την δραχμή. Πρόκειται για επιχειρηματίες και παράγοντες που έχουν τα λεφτά τους στο εξωτερικό και θα ήθελαν με τα λεφτά αυτά να αγοράσουν τζάμπα τα πάντα. Δεν αμφιβάλουμε ότι υπάρχουν ανθέλληνες που με τον μανδύα του πατριώτη κάνουν τα αδύνατα – δυνατά για να κερδοσκοπήσουν σε βάρος των συμπολιτών τους. 

Δεν ξέρουμε αν πρόκειται για οργανωμένα συμφέροντα ή για ομάδες ατάκτων που ακολουθούν συγκυριακές συμμαχίες για να αποκομίσουν κέρδος.  Όπως και να έχει, αν και εφόσον ξεκινήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις, οι επιχειρηματίες αυτοί θα αναγκαστούν να ακολουθήσουν το ρεύμα. Σε διαφορετική περίπτωση θα μείνουν στο περιθώριο της οικονομικής ζωής, κάτι που δεν το επιθυμούν. Με άλλα λόγια, οι πρώτες επενδύσεις θα κινητοποιήσουν και εγχώριες δυνάμεις, γεγονός που θα αυξήσει την δυναμική των πραγμάτων. 

Το περιβάλλον μόνο για επενδύσεις δεν θα έλεγε κανείς ότι είναι ιδανικό. Πολιτική αβεβαιότητα, νομισματική αβεβαιότητα, υψηλή φορολογία. Κι όμως! Σε αυτό το θολό περιβάλλον υπάρχει ενδιαφέρον. ΟΠΑΠ, ΔΕΠΑ και το μέτωπο της παραλιακής είναι στην πρώτη γραμμή. Αν υπό αυτές τις συνθήκες γίνουν πετυχημένες κινήσεις, τότε όλα μπορούν να αλλάξουν.

Μοιάζει με ένα πλήθος που περιμένει να μπει στην θάλασσα, αλλά κανείς δεν το τολμάει, επειδή μία φήμη θέλει την θάλασσα να είναι παγωμένη. Το τολμάει ένας, μετά άλλος ένας και έπειτα τρέχουν όλοι να βουτήξουν! Το νερό είναι λίγο κρύο, αλλά καθαρό και σίγουρα όχι τόσο παγωμένο όσο ήθελαν οι φήμες! 

Οι ιδιωτικοποιήσεις είναι το σημαντικότερο μέτωπο που θα δοθεί η επόμενη μάχη, αν και εφόσον πάρουμε την δόση των 31,5 (έστω) δισεκατομμυρίων ευρώ.  Κανονικά θα έπρεπε να έχει συμβεί μία πραγματική επανάσταση στην χώρα στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων. Αυτά σε μία άλλη χώρα. Στην Ελλάδα δεν μπορέσαμε να κάνουμε κάτι τέτοιο και μάλιστα στον σωστό χρόνο κι αυτό ακριβώς πληρώνουμε σήμερα. Ωστόσο, υπάρχει μία τελευταία ευκαιρία κι αυτή βρίσκεται μπροστά μας. 

Δεν είναι μόνο ότι θα εισρεύσουν χρήματα στα κρατικά ταμεία ή ότι  θα αλλάξει η ψυχολογία. Το σημαντικότερο ίσως είναι ότι η είσοδος μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων θα αυξήσει το ενδιαφέρον τους για τα τεκταινόμενα στην Ελλάδα, αφού θα έχουν εδώ ζωτικά συμφέροντα. Κι ο ερχομός τους θα απομακρύνει τον νομισματικό κίνδυνο, γεγονός που θα απελευθερώσει πολλές άλλες μικρότερες επενδύσεις. 

Υπάρχει όμως κάτι που είναι ίσως και το σημαντικότερο στοιχείο αυτής της ιστορίας. Όσοι πιο πολλοί μεγάλοι Όμιλοι εισέλθουν στην ελληνική αγορά, τόσο θα μειωθεί αντίστοιχα η ακτίνα δράσης της διαπλοκής. Αυτός είναι και ο λόγος που οργανωμένα συμφέροντα αντιδρούν στην προοπτική των ιδιωτικοποιήσεων ή θέτουν εμπόδια για να μπορούν να είναι συμμέτοχοι στο παιγνίδι. 

Ας  πάρουμε ένα παράδειγμα. Ας υποθέσουμε ότι Ισραηλινοί αναλαμβάνουν την ανάπτυξη κάποιων περιοχών στην παραλιακή. Κάνουν ξενοδοχεία, μαγαζιά και χώρους αναψυχής. Φαντάζεται κανείς ότι θα πάνε οι νονοί της νύκτας να ζητήσουν μερτικό; Κάπως έτσι αλλάζουν τα πράγματα…

Το παράδειγμα μπορεί να είναι τυχαίο, αλλά το ενδιαφέρον των Ισραηλινών για projects στην παραλιακή δεν έχει αναφερθεί στην τύχη. Γνωστό είναι και το ενδιαφέρον των Ρώσων για την ΔΕΠΑ. Αλλά και για τον ΟΠΑΠ θα έχουμε συνωστισμό. Τι ξέρουν όλοι αυτοί ; Ότι η Ελλάδα έχει σήμερα ευκαιρίες.

Πηγή: http://www.capital.gr/Articles.asp?id=1653486