από Γεώργιο Δρίση*

δημοσιεύθηκε στην Καθημερινή

Ακόμα και σήμερα, με τις τόσες περικοπές των μισθών και των συντάξεων και την άγρια φορολόγηση των εισοδημάτων και της περιουσίας των πολιτών, η χώρα συνεχίζει να παράγει ελλείμματα και να διογκώνει το δημόσιο χρέος. Ο λόγος είναι ότι ούτε οι περικοπές των δαπανών έχουν γίνει κατά ορθολογικό και δίκαιο τρόπο αλλά ούτε και οι σπατάλες έχουν περιορισθεί στην κλίμακα που πρέπει να γίνουν για μια χρεοκοπημένη χώρα όπως είναι σήμερα, δυστυχώς, η χώρα μας.

Το ερώτημα που τίθεται είναι αν υπάρχουν λύσεις. Λύσεις υπάρχουν αλλά δεν υπάρχει -κατά την άποψή μου- πολιτική βούληση, για τους λόγους που αναφέρθηκαν ανωτέρω. Αν θέλουν οι κυβερνώντες σήμερα να παρουσιάσουν ένα νέο πρόσωπο στην ελληνική κοινωνία, θα πρέπει να προχωρήσουν -κατά τη γνώμη μου- στη λήψη και άλλων μέτρων όπως:

Α. Περιορισμός δαπανών

1. Να τεθεί πλαφόν στο ύψος των αποδοχών των εργαζομένων και των συνταξιούχων οι αποδοχές των οποίων επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό είτε άμεσα είτε έμμεσα μέσω επιχορηγήσεων και όχι με οριζόντιες περικοπές.

2. Να αναρτηθούν στο Διαδίκτυο οι αποδοχές όλων των κατά τα ανωτέρω αμειβομένων δημοσίων υπαλλήλων και συνταξιούχων για να γνωρίζει ο Ελληνας πολίτης το άνοιγμα της ψαλίδας στις αμοιβές όλων που επιβαρύνουν το Ελληνα φορολογούμενο. Pετιρέ αμοιβές σε μια χρεοκοπημένη χώρα δεν δικαιολογούνται.

3. Να καταβάλλεται σύνταξη μόνο από έναν ασφαλιστικό φορέα της προτίμησης του ασφαλισμένου, μηδέ των βουλευτών εξαιρουμένων.

4. Περιορισμός των υπουργείων σε 15-20, με ταυτόχρονη κατάργηση όλων των θέσεων των αναπληρωτών υπουργών, των υφυπουργών, των γενικών και ειδικών γραμματέων. Η δημόσια διοίκηση μπορεί να λειτουργήσει και μάλιστα καλύτερα με τους υπηρεσιακού παράγοντες, που θα αναβαθμιστεί καλύτερα και ο ρόλος τους στη δημόσια διοίκηση.

5. Περικοπή όλων των επιχορηγήσεων προς τις ΜΚΟ και προς τα πολιτικά κόμματα.

6. Περιορισμός στις σπατάλες στις λειτουργικές δαπάνες του κράτους.

7 . Καταλογισμός και δήμευση των περιουσιών όσων φοροδιαφεύγουν ή κατ’ οιονδήποτε τρόπο καταστρέφουν τη δημόσια περιουσία (πανεπιστήμια, ΝΠΔΔ και ΝΠΙΔ, διαδηλώσεις κ.λπ.). Οσοι καταστρέφουν να πληρώνουν οι ίδιοι τις ζημιές και όχι ο Ελληνας φορολογούμενος.

Πολύ εύκολα δανείζεται κάποιος όταν ξέρει ότι αυτά τα δανεικά θα τα πληρώσουν κάποιοι άλλοι στο μέλλον και ακόμα πιο εύκολα καταστρέφει την ξένη περιουσία, δημόσια ή ιδιωτική, όταν εκ των προτέρων γνωρίζει ότι αυτά που καταστρέφει δεν θα τα πληρώσει ο ίδιος αλλά κάποιοι άλλοι, δηλαδή ο Ελληνας φορολογούμενος.

Το ερώτημα που τίθεται είναι μήπως και στην περίπτωσή μας έχει εφαρμογή αυτό που επιβεβαιώνεται από τη διεθνή βιβλιογραφία, ότι η εξωτερική βοήθεια που στέλνεται από τις πλούσιες χώρες προς τις φτωχές αποτελεί το υστέρημα (φορολόγηση) των φτωχών ανθρώπων των πλουσίων κρατών προς τους πλούσιους κατοίκους των φτωχών χωρών.

Αν όλα τα ανωτέρω συμβούν, έχω τη γνώμη ότι, εκτός του ότι θα εξοικονομηθούν πόροι και θα έχουμε και πλεόνασμα στον κρατικό προϋπολογισμό, θα έχουν και ευμενή απήχηση στην ελληνική κοινωνία.

Β. Ανάπτυξη  

Κανείς σήμερα δεν εμπιστεύεται την Ελλάδα, όχι για να επενδύσει, αλλά ούτε και να καταναλώσει, διότι όλοι βλέπουν το μέλλον αβέβαιο. Αυτοί που ηθελημένα ή μη δημιουργούν αυτό το κλίμα κατά τη γνώμη μου κάνουν μεγαλύτερο κακό στην οικονομία της χώρας από ό,τι αυτό το ίδιο το τεράστιο δημόσιο χρέος.

Για να δημιουργηθούν επενδύσεις και να δούμε ανάπτυξη σε αυτή τη χώρα, θα πρέπει:

1. Να αντιστραφεί το ψυχολογικό κλίμα και να αποκτήσουν και πάλι οι πολίτες εμπιστοσύνη στο κράτος και στους κυβερνώντες.

2. Να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στο τραπεζικό σύστημα για να επιστρέψουν οι καταθέσεις στις τράπεζες και όχι στα σεντούκια και στο εξωτερικό.

3. Να  χορηγηθούν χαμηλότοκα δάνεια στις επιχειρήσεις και σε κάθε νέο φιλόδοξο επενδυτή.

4. Να μειωθεί η φορολόγηση των επιχειρήσεων και να γίνει κατανοητό από τους εκάστοτε κυβερνώντες αυτής της χώρας ότι το κεφάλαιο δεν είναι ο εχθρός του λαού, αλλά είναι η μόνη δύναμη η οποία δημιουργεί επενδύσεις, θέσεις απασχόλησης και φυσικά παράγει πλούτο σε μια χώρα.

Γ. Φοροδιαφυγή

Η φοροδιαφυγή στην Ελλάδα δεν πρόκειται ποτέ να εξαλειφθεί όσο οι εκάστοτε κυβερνώντες σ’ αυτή τη χώρα θα έχουν την ευχέρεια να δανείζονται και να κατασπαταλούν το δημόσιο χρήμα σε βάρος του ελληνικού λαού, επιβαρύνοντας και καταστρέφοντας το μέλλον των επόμενων γενεών.

Αν δεν είχαν αυτή την ευχέρεια, τότε θα έστρεφαν την προσοχή τους προς τη φοροδιαφυγή για την εξεύρεση χρημάτων για την κάλυψη  των δαπανών του κράτους και αυτή η τακτική δεν πρόκειται ποτέ να σταματήσει αν συνταγματικά δεν κατοχυρωθεί ποινική και αστική ευθύνη όλων εκείνων που ηθελημένα ή μη ζημιώνουν το Δημόσιο με πράξεις ή παραλήψεις αυτής της μορφής.

* τ. διευθυντής του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους

Πηγή: http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_2_03/11/2012_500527