από Γιώργο Κράλογλου
δημοσιεύθηκε στο www.capital.gr
Τα κόμματα της κυβέρνησης ψηφίσθηκαν με συγκεκριμένη εντολή. Να μείνει η χώρα στο ευρώ και να ρυθμιστεί το χρέος με τρόπο σχετικά υποφερτό. Εάν δεν θέλουν να αναλάβουν το πολιτικό κόστος των επώδυνων μέτρων, που βεβαίως τα γνώριζαν, ας καλέσουν το πολιτικοοικονομικό λόμπι της δραχμής να τους αντικαταστήσει.
Εμείς που θα πληρώσουμε τα μέτρα για να εξοφλήσουμε το χρέος του σπάταλου κράτους και την ληστρική διαχείριση του κρατικού κορβανά από όλες τις κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης περιοριζόμαστε (αναγκαστικά) μόνο σε απλές απεργιακές διαμαρτυρίες και μετρημένες αντιδράσεις.
Γιατί ίσως δεν είναι ακόμη η ώρα να κατέβουμε στους δρόμους και να τους πάρουμε με τα ξύλα και με τις πέτρες.
Οι ψηφοφόροι των κομμάτων της σημερινής κυβέρνησης (ενώ γνώριζαν τις μαύρες ημέρες που θα περνούσαν με την επιλογή τους να στηρίξουν την παραμονή της χώρας στο ευρώ για να μην γίνει και η Ελλάδα Αλβανία του Χότζα) έδωσαν ακόμη και με πόνο ψυχής την ευκαιρία στα συγκεκριμένα κόμματα.
Τώρα λοιπόν που έφθασε η ώρα της μεγάλης δοκιμασίας των κομμάτων που συνέθεσαν την κυβέρνηση με την συγκεκριμένη λαϊκή εντολή, ψάχνουν να βρουν πόση εκλογική ζημιά μπορούν να πάθουν.
Τι πάει να πει ο κ. Αντώνης Σαμαράς αγωνίζεται να πείσει του βουλευτές του να συμφωνήσουν και να μην αποστατήσουν στην ψήφιση των μέτρων. Χθεσινοί είναι οι βουλευτές του και τώρα κατάλαβαν ότι αν ψηφίσουν τα μέτρα μπορεί να χάσουν και την βουλευτική του έδρα;
Ε και; Ας την χάσουν.
Εμείς χάνουμε και τα τελευταία μας εισοδήματα για να συντηρήσουμε την ελπίδα μας να μείνουμε στην Ευρώπη και να μην περάσουμε στο περιθώριο του πλανήτη. Και αυτοί κοιτάνε την έδρα τους;
Τι πάει να πει ο κ. Βενιζέλος αγωνίζεται να συγκρατήσει την κοινοβουλευτική του ομάδα από την αποστασία; Δεν γνώριζαν οι βουλευτές του που βάδιζαν και τώρα «λιμπίζονται» την «δόξα» της ΔΗΜΑΡ;
«Λιμπίζονται» την «δόξα» του κ. Φώτη Κουβέλη που θυμήθηκε ξαφνικά τα αντιστασιακά του; Είναι τουλάχιστον αφελείς οι συγκεκριμένοι βουλευτές που δεν θα ψηφίσουν αν πιστεύουν ότι θα περάσουν στην ιστορία ως… προστάτες των λαϊκών μαζών που δοκιμάσθηκαν με τα μέτρα των δανειστών.
Κανείς εκτός από την αριστερή αντιπολίτευση και τους ακροδεξιούς της Βουλής, που περιμένουν να ρίξουν την κυβέρνηση, δεν πρόκειται να τους χειροκροτήσει. Και αν τους χειροκροτήσουν θα είναι «για το χειροκρότημα». Αποκλείεται όμως να τους ξαναψηφίσουν.
Το έχω σημειώσει πολλές φορές από την ίδια στήλη. Τα άθλια μέτρα που μας υποχρέωσαν οι δανειστές μέσω της Τρόικας να εφαρμόσουμε σε βάρος των μισθωτών και των συνταξιούχων είναι η άλλη λύση του «ταμπού» όλων των κομμάτων να μην πειραχθεί το κράτος και η εκλογική τους πελατεία.
Η εξαθλίωση των συνταξιούχων και των μισθωτών για το χρέος (που είναι καθαρά κρατικό και όχι δικό τους) οφείλεται στην αισχρή πολιτική σκοπιμότητα να μην κάνουν αποκρατικοποιήσεις.
Να μην πουλήσουν ούτε τους σκουπιδότοπους από την δημόσια περιουσία. Να μην κάνουν μεταρρυθμίσεις. Να μην ανοίξουν τα επαγγέλματα, την αγορά και να μην τα βάλουν με τις επαγγελματικές συντεχνίες.
Και όλα αυτά γιατί κάθε κόμμα θέλει να είναι πρώτο στην κούρσα του λαϊκισμού ότι… κρατάμε το κράτος και δεν ξεπουλάμε τίποτε.
Ενώ γνωρίζουν ότι νομοτελειακά εκεί θα πάμε το πολύ σε 2-3 χρόνια με οποιαδήποτε κυβέρνηση.
Αυτό όμως το πολιτικό κόστος του ξεπουλήματος των μισθωτών, των συνταξιούχων και των ανέργων το έχουν ήδη επωμιστεί.
Τους πουλάνε για να συντηρήσουν το κράτος. Δεν χρειάζεται ειδική έρευνα για να αντιληφθείς την σημερινή αγανάκτηση τους κόσμου από την πολιτική κωλυσιεργία και τον λαϊκισμό. Είναι αρκετό να παρακολουθήσεις τους αξιολογότατους σχολιαστές του Capital.gr μεγάλο μέρος των οποίων τους έχει καταλάβει και έχει αγανακτήσει μαζί τους.
Συνεπώς τι θέλουν τώρα οι βουλευτές των κ.κ. Σαμαρά και Βενιζέλου και ο κ. Φ. Κουβέλης;
Να μας πείσουν ότι μας πονάνε και δεν θα ψηφίσουν τα μέτρα για να μας σώσουν; Το μόνο που κάνουν όσοι γνωρίζουν τον κίνδυνο ατυχήματος της κυβέρνησης και επιμένουν να προστατεύουν την βουλευτική τους έδρα είναι να προδοθεί η λαϊκή εντολή των εκλογών του Ιουνίου «Να μείνουμε στο ευρώ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση».
Και βεβαίως να δικαιωθεί το λόμπι των τυχάρπαστων που πολιτικοποίησαν ακόμη και την επιστροφή στην δραχμή συνδέοντάς την με δήθεν λύσεις σωτηρίας του τόπου.
Είναι τυχάρπαστοι γιατί γνωρίζουν πάρα πολύ καλά τι πρόκειται να συμβεί με την επιστροφή στην δραχμή. Αλλά δυστυχώς για εμάς αυτό ακριβώς είναι που ζητούν. Να ασελγήσουν και οικονομικά και πολιτικά επί του πτώματος της Ελλάδας.
Got something to say? Go for it!