από Μπάμπη Παπαδημητρίου
δημοσιεύθηκε στην Καθημερινή

Η ανησυχία της αντιπολιτεύσεως για τον χρόνο εκταμίευσης της δόσης των 31,5 δισεκατομμυρίων, την οποία σύμφωνα με το δεύτερο Μνημόνιο θα έπρεπε να είχαμε λάβει τον Ιούνιο που μας πέρασε, είναι απολύτως υποκριτική. Ηττημένη πολλαπλώς, η παράδοξη συμμαχία Σύριζα – Ανεξάρτητων Ελλήνων βυσσοδομεί κατά της χώρας.

Αν τόσο πολύ είχαν την έγνοια της χώρας θα είχαν αυτοσυγκρατηθεί στα όρια του κοινοβουλευτισμού και της σφοδρής κριτικής, αναγνωρίζοντας όμως την κυρίαρχη απόφαση που έλαβε η Βουλή. Οι «επί της διαδικασίας διαμαρτυρίες αποτελούν γνωστή ασθένεια των αριστεριστών, ειδικά όταν το πολιτικό φορτίο πέφτει βαρύ στους ώμους τους. Επειδή λοιπόν δεν τους βγήκαν οι υποκριτικές οιμωγές περί συνταγματικότητας και αυτοτέλειας του κοινοβουλίου, είπαν να βάλουν τις φωνές στην κυβέρνηση επειδή ο Σόιμπλε την έπιασε… κορόιδο.

Δεν τολμώ να σκεφτώ σε ποια κατάσταση θα ήταν η χώρα αν δεν είχαν βρεθεί 153 νουνεχείς και πατριώτες βουλευτές να πουν «πάμε παρακάτω». Κάποιοι ισχυρίζονται ότι η απόφαση δεν είναι ισχυρή, αφού η πλειοψηφία ήταν οριακή. Οτι προδιαθέτει για επικείμενη μείζονα κρίση. Οτι θα καταρρεύσει η πλειοψηφία. Οτι σε λίγους μήνες, όταν θα εφαρμοστούν τα μέτρα, θα χρειαστεί να γίνουν και πάλι εκλογές. Για να καταλήξουν ότι η νέα κυβέρνηση θα ανατρέψει την παρούσα συμφωνία και την επέκτασή της.

Είναι γνωστό ότι η εκταμίευση των δόσεων ακολουθεί την ίδια πάντοτε διαδικασία. Τα τρία τεχνοκρατικά μέλη της τρόικας συντάσσουν από μια έκθεση, η οποία παραδίδεται στα αντίστοιχα πολιτικά όργανα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Ακολούθως, για λογαριασμό των δύο πρώτων η απόφαση λαμβάνεται από το Eurogroup και, εφόσον είναι απαραίτητο, εγκρίνεται από το Συμβούλιο Κορυφής, ενώ το Εκτελεστικό Συμβούλιο του ταμείου εγκρίνει τα της δικής του συμμετοχής.

Είναι επίσης γνωστό ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση και κυρίως η Γερμανία έχουν παράσχει σαφείς φραστικές εγγυήσεις σύμφωνα με τις οποίες θα κάνουν ό,τι χρειαστεί προκειμένου η Ελλάδα να παραμείνει στην Ευρωζώνη. Οι διαβεβαιώσεις αυτές, σε συνδυασμό με τη συνεχή τροφοδότηση της ελληνικής οικονομίας με όση ρευστότητα απαιτεί η κάλυψη του τρέχοντος κρατικού ελλείμματος και των δανειακών υποχρεώσεων, οδήγησαν σε υποβάθμιση του κινδύνου μιας ελληνικής εξόδου, σενάριο που κυκλοφόρησε υπό την ονομασία Grexit.

Επιπλέον, όπως γνωστοποίησε στη Βουλή ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας, η χώρα πρόκειται να ζητήσει επισήμως την επιμήκυνση της περιόδου προσαρμογής του δημοσιονομικού ελλείμματος και, επομένως, την παράλληλη χρηματοδοτική υποστήριξη μέχρι τα τέλη του 2016. Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα θα πρέπει να καλυφθεί για ένα πρόσθετο ποσό, για το οποίο γίνονται υπολογισμοί και διαπραγματεύσεις. Μάλιστα, η νέα συμφωνία θα αποτυπωθεί με ανάλογες τροποποιήσεις του Μνημονίου, το οποίο θα δεσμεύσει την Ελλάδα μέχρι το νέο χρονικό όριο.

Τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης περίμεναν υπομονετικά να πάρουμε τις αποφάσεις μας. Πρέπει τώρα να περιμένουμε να λάβουν τις δικές τους. Το κεφαλαιώδες ήταν και είναι να κρατήσουμε τη θέση μας στο τραπέζι της μεγάλης ευρωπαϊκής αναδιαπραγμάτευσης.

Πηγή: http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_10/11/2012_469430