1) Η επόμενη μέρα ίσως κρύβει ακόμη θετικότερες εκπλήξεις…

Οι σημαντικές ειδήσεις οι οποίες ενίοτε κυοφορούν την επόμενη μέρα συνήθως περνάνε στα μονόστηλα.  Αντιθέτως τα  πρωτοσέλιδα σπάνια δεν καθρεφτίζουν την επικαιρότητα του χθες…

Υπό αυτό το πρίσμα λοιπόν εξίσου σημαντική είδηση με την προχθεσινή απόφαση του Eurogroup που σφραγίζει την παραμονή της Ελλάδα στο ευρώ, είναι η είδηση πως η γερμανική κυβέρνηση σχεδιάζει να προχωρήσει σε σημαντικές αυξήσεις των συντάξεων στην Γερμανία…

Η είδηση μιλά για αυξήσεις 8% στην πρώην Δυτική Γερμανία και 11% στην πρώην Ανατολική. 

Βλέπε: Αυξήσεις συντάξεων στη Γερμανία…

Την είδηση δημοσίευσε η σκανδαλοθηρική Bild αλλά αυτό δεν αναιρεί την σημασία της στο βαθμό που αυτή ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Σε αντίθεση με την άποψη που εκφράζει η εγχώρια δεξιά και αριστερή δημαγωγία προς άγραν εκλογικής πελατείας, οι οποίες ζητούν την  άνευ όρων «χαλαρή» νομισματική πολιτική προκειμένου να τονωθεί η οικονομική ανάπτυξη του χειμαζόμενου νότου της Ευρωζώνης με πρώτη και καλύτερη την Ελλάδα η οποία έχει περάσει στη φάση του ισχυρού ψύχους,  η λύση του βρίσκεται αλλού…

Η οικονομική ανάπτυξη που χρειάζεται η Ελλάδα δεν αφορά την τόνωση της ζήτησης με δανεικά, επιδοτήσεις ή πληθωριστικά ευρώ ή δραχμές. Στο βαθμό που η εγχώρια παραγωγή καλύπτει ένα κλάσμα της εγχώριας κατανάλωσης, ακόμη και σε βασικά είδη, οποιαδήποτε αύξηση της  ζήτησης δεν δημιουργεί θέσεις εργασίας στην Ελλάδα, αλλά την Γερμανία, την Κίνα  ή τη Βραζιλία και την Τουρκία…

Η οικονομική ανάπτυξη στην Ελλάδα πρέπει να αφορά την παραγωγή και πώληση προϊόντων στο εξωτερικό κυρίως αλλά και το εσωτερικό. Στο εξωτερικό  προκειμένου να εισάγουν ευρώ και στο εσωτερικό προκειμένου να υποκαταστήσουν εισαγωγές προϊόντων και εξαγωγές ευρώ. 

Η λύση του προβλήματος της ανισορροπίας που αύξησε η έλλειψη ανταγωνιστικότητας του νότου της Ευρωζώνης, είναι στην αύξηση της κατανάλωσης των πλεονασματικών χωρών του βορρά και την διατήρηση της λιτότητας στο νότο…  Όσο και να φαίνεται πικρό αυτό το ποτήρι δεν υπάρχει άλλη ασφαλής διέξοδος.

Η Γερμανία και οι βόρειοι δορυφόροι της στο βαθμό που πιστεύουν  στην επιβίωση και ενδυνάμωση του ευρώ, αργά ή γρήγορα θα πρέπει να στηρίξουν πολιτικές τόνωσης της κατανάλωσης σε προϊόντα του νότου.

Φυσικά οι νότιοι και πρωτίστως η Ελλάδα θα πρέπει να εκμεταλλευτούν την ευνοϊκή συγκυρία και να καταφέρουν να προσελκύσουν το επιπλέον εισόδημα, καθώς η εποχή των ανεξέλεγκτων επιδοτήσεων και των διακρατικών επενδύσεων έχουν περάσει ανεπιστρεπτί…

2) Η αγορά δεν έχει εξαντλήσει τα περιθώρια ανόδου…

Η απόφαση του Eurogroup κινήθηκε στα πλαίσια όσων αναμένονταν τις τελευταίες μέρες. Αυτό δεν αναιρεί την θετική της σημασία για το μέλλον της Ελλάδας.

Η απόφαση αυτή αποτελεί μια θετική έκπληξη για τη χώρα σε σχέση με τα όσα ανέμενε πριν από πέντε μήνες.

Πριν από πέντε μήνες η χώρα απέφυγε το ατύχημα μιας αριστερής κυβέρνησης με τριτοκοσμικές και αντιευρωπαϊκές αναφορές για ελάχιστες ποσοστιαίες μονάδες.  Αν είχε συμβεί το ατύχημα σήμερα ίσως μιλούσαμε με όρους μετασοβιετικής Βουλγαρίας και Ρουμανίας.

Η χρηματιστηριακή αγορά από το καλοκαίρι και μετά προεξοφλεί την βαθμιαία απομάκρυνση του σεναρίου αποπομπής από το ευρώ. Η απόφαση του Eurogroup επισφραγίζει αυτή την πορεία…

Θετική εξέλιξη τους τελευταίους μήνες αποτελεί επίσης το γεγονός πως για πρώτη φορά από την αρχή αυτής της χρεοκοπίας η κυβέρνηση προκατέλαβε τις απαιτήσεις των εταίρων…

Κάποιοι έχουν συνηθίσει να  «μουδιάζουν» όταν ακούνε να χαρακτηρίζεται επιτυχία ο υπερακοντισμός του μνημονίου, γιατί δεν έχουν αντιληφθεί πως τα ίδια και υπό πολύ χειρότερες συνθήκες θα ήμασταν αναγκασμένοι να κάνουμε και αν δεν είχαμε ακολουθήσει το μνημόνιο.

Εκεί που υστερεί η κυβέρνηση είναι στην τμήμα-τμήμα διάλυση του κράτους – τέρατος και στην αντικατάστασή του από ένα καινούργιο μικρότερο, ανταποδοτικό χωρίς πελατειακές δεσμεύσεις και παρασιτικές αγκυλώσεις.

Οι οριζόντιες περικοπές αποτελούν προσωρινές ταχείας απόδοσης λύσεις προκειμένου να εξασφαλιστεί η δόση. Η δόση από μόνη της χωρίς μεταρρύθμιση δεν είναι τίποτα άλλο από παράταση της αγωνίας της πτώσης… 

3) Οι ασυναρτησίες περί χρέους…

Η βιωσιμότητα του χρέους αποτελεί πρόφαση εν αμαρτίες. Κανείς δεν είναι σε θέση να υπολογίσει πόσο θα είναι το χρέος το 2020 ή 2022… Όπως κάνεις δεν είναι σε θέση να γνωρίζει αν το 120% ως προς το ΑΕΠ αποτελεί ένα βιώσιμο χρέος.

Ένα χρέος 300 δισ. ευρώ με επιτόκιο 3% σημαίνει τόκους 9 δισ. το χρόνο, ενώ με επιτόκιο 6% σημαίνει δαπάνες για τόκους 18 δισ. ευρώ… Η διαφορά για ένα προϋπολογισμό του μεγέθους του ελληνικού είναι τεράστια.

Το 2009 ήταν η αμφιβολία των πιστωτών πως μπορούμε να συνεχίσουμε να αποπληρώνουμε το χρέος που εκτόξευσε τα επιτόκια και η εκτόξευση που μας οδήγησε στην αδυναμία εξυπηρέτησης και τη χρεοκοπία.

Η αμφιβολία των πιστωτών ενισχύθηκε από τα δημοσιονομικά όργια της διακυβέρνησης Καραμανλή, αλλά και από την αφύπνιση των διεθνών αγορών από τη «νιρβάνα» με τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008.

Ένα χρέος στο 120% του ΑΕΠ με έλλειμμα στο 15%  είναι μια εντελώς διαφορετική περίπτωση με ένα ανάλογο χρέος και πρωτογενές πλεόνασμα ή ένα πλεονασματικό προϋπολογισμό.

Επίσης ένα πολύ μικρότερο χρέος μετά από μονομερή διαγραφή μπορεί να χρειάζεται πολύ υψηλότερες δαπάνες εξυπηρέτησης, καθώς οι δανειστές θα απαιτούν επιτόκια τα οποία θα καλύπτουν το ρίσκο μια νέας μονομερούς ενέργειας…

Οι οικονομολόγοι της παλαβής  αριστεράς όταν μιλάνε για τα οικονομικά θυμίζουν  γεροντοκόρες που δίνουν σεξουαλικού περιεχομένου συμβουλές από γραμμές 090…

Το στοίχημα της χώρας σε αυτή τη φάση είναι να αποκτήσει βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη. Αν το πετύχει αυτό η ολοκλήρωση της διευθέτησης του χρέους θα είναι λεπτομέρεια…

Τα μόνα εμπόδια  για να πετύχει την ανάπτυξη, είναι το κράτος με τη γραφειοκρατία, τη διαφθορά και απορρόφηση κάθε ικμάδας της ιδιωτικής οικονομίας και οι αυταπάτες που καλλιεργεί η κυρίαρχη αριστερή, παρασιτική ιδεολογία.

4) Το κόμμα της βίας στη Γλυφάδα…