από Κώστα Στούπα

δημοσιεύθηκε στο www.capital.gr

 

 

Για πρώτη φορά μετά το 2010 μπορεί κάποιος να ισχυριστεί πως η κατάσταση σήμερα είναι καλύτερη σε σχέση με έξι μήνες νωρίτερα.

Είναι μια πρώτη ένδειξη πιθανής επικείμενης αντιστροφής του κλίματος αλλά όχι βεβαιότητα. Φυσικά η χώρα παραμένει ακυβέρνητη με μερικές εκατοντάδες συνδικαλιστές των ΟΤΑ να κάνουν εξωτερική πολιτική, αποφασίζοντας ποιος μπορεί να επισκέπτεται τη χώρα και ποιος όχι και τους δικαστές να παραβιάζουν τους νόμους που απαγορεύουν την απεργία κ.λ.π.

Υπάρχουν όμως και ενθαρρυντικές ενδείξεις πως δημιουργούνται οι προϋποθέσεις η χώρα να αλλάξει αλλά και απτά σημάδια πως η χώρα αλλάζει.  Συνήθως αυτά πριν αποκτήσουν ένα κρίσιμο μέγεθος και αρχίσουν να λειτουργούν σαν «χιονοστιβάδα» που θα αρχίσει να συμπαρασύρει τα πάντα στο διάβα της λίγοι τα προσέχουν.

Προέρχονται από τα πανεπιστήμια της χώρας,  που είναι και η εστία απ’ όπου και ξεκίνησε και  η διάλυσή της.  Υπάρχουν και άλλες ενδείξεις στην οικονομία και την κοινωνία, αλλά θα επιμείνουμε σήμερα στα πανεπιστήμια.

Στα αίτια διάλυσης των πανεπιστημίων που αποτέλεσαν τις τελευταίες δεκαετίες τον πλοηγό διάλυσης της χώρας,  συνέδραμαν εξελίξεις όπως η επιβολή από μειοψηφική μερίδα του παρωχημένου θεσμού του ασύλου αλλά και μέσω της  απόλυτης ιδεολογικής ηγεμονίας μιας  παρασιτικής κρατικοδίαιτης «αριστερής» ιδεοληψίας αντιλήψεων που προήγαγαν:

-Την απουσία κάθε έννοιας αξιολόγησης, 

– την μη επιβράβευση της προσπάθειας αλλά την ύποπτη συναλλαγή μεταξύ ημετέρων και «κολλητών»,
 

– όχι στην έρευνα και την καινοτομία σε συνεργασία με τις επιχειρήσεις αλλά την έκδοση πανεπιστημιακών πιστοποιητικών για την εξασφάλιση επιδομάτων από το δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο,

– την διαδεδομένη «ασυναρτησία» πως για την οικονομική ανάπτυξη αρκεί η εκτύπωση και διανομή χρημάτων μέσω κρατικών επιδομάτων,

– την ανοχή μειοψηφιών από «τραμπούκους» να εμποδίζουν την εφαρμογή κάθε θεσμικής νομιμότητας και να επιβάλουν τη δική τους «νομιμότητα» σε συνεννόηση ή ανοχή με το κρατικοδίαιτο παρασιτικό κύκλωμα των διοικήσεων των σχολών.

Οι τελευταίες αρχαιρεσίες στα πανεπιστημιακά ιδρύματα έγιναν με ηλεκτρονική ψηφοφορία γιατί κάποιες δυναμικές μειοψηφίες δεν επέτρεπαν να στηθούν κάλπες και προπηλάκιζαν όσους το προσπαθούσαν.

Τα αποτελέσματα, παρά τα καλέσματα της παρασιτικής και κρατικοδίαιτης «επανάστασης» και της «μαφίας» που λυμαίνονταν το χώρο απεδείχθησαν συντριπτικά. Η συμμετοχή στην εκλογή νέων διοικήσεων έφτασε το 70-80% και απέδειξε πως μια μειοψηφία χάρη στο «θόρυβο» και τους τραμπουκισμούς ήταν αυτή που ουσιαστικά διοικούσε τις σχολές και διαχειριζόταν ατελέσφορα και σπάταλα δημόσιο χρήμα, πολλές φορές με ιδιοτελείς σκοπούς.

Ακόμη και στο ΕΜΠ το προπύργιο της «αντίστασης» της επαναστατικής «παρακμής» που πρωτοστατούσε εναντίον της συμμετοχής στις αρχαιρεσίες η συμμετοχή σε αυτές έφτασε το 65%.

Ήδη, πολλοί διαπρεπείς ακαδημαϊκοί Έλληνες και ξένοι αναλαμβάνουν τις διοικήσεις και σχέδια να αναβαθμίσουν τις σπουδές και να βοηθήσουν τα πανεπιστήμια να μη θυμίζουν Χαρτούμ αλλά ευρωπαϊκές σχολές…

Οι αρχαιρεσίες όμως δεν αποτελούν την μοναδική θετική εξέλιξη στο χώρο της πανεπιστημιακών σχολών και της οικονομικής παραγωγικής δραστηριότητας.

Πριν από λίγες μέρες με είχε καλέσει μαζί με άλλους συναδέλφους δημοσιογράφους ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Τροφίμων στην ετήσια συνέντευξη που δίνει προκειμένου να ενημερώσει για τις εξελίξεις στον κλάδο.

Ο ίδιος πρόσεξα κάποιες ειδήσεις που βγήκαν από αυτή τη συνάντηση και δεν έγιναν πρωτοσέλιδα, αλλά κατά τη γνώμη μου χαρακτηρίζουν τις βαθιές αλλαγές που συντελούνται τόσο στα πανεπιστήμια όσο και στις ελληνικές παραγωγικές επιχειρήσεις και προς το παρόν περνούν απαρατήρητες.

Ο Σύνδεσμός οργανώνει κάθε χρόνο ένα διαγωνισμό καινοτομίας στο χώρο των τροφίμων με τη συμμετοχή από τη μια πλευρά επιχειρήσεων και από την άλλη ομάδων φοιτητών με τους καθηγητές τους. Οι δεύτεροι εμφανίζουν νέες πατέντες και οι πρώτοι αναλαμβάνουν στο βαθμό που τους ενδιαφέρει να τις βγάλουν στην αγορά.

Βλέπε: Νέα καινοτόμα προϊόντα από Έλληνες φοιτητές…

Πέρυσι, η νικήτρια ομάδα η οποία  ήταν από τα Ιωάννινα εμφάνισε ένα αλλαντικό από θαλασσινά το οποίο κέρδισε και το πρώτο πανευρωπαϊκό βραβείο. Την πατέντα έχει αναλάβει να την παράξει και να την λανσάρει στην αμερικάνικη αγορά μια αμερικάνικη επιχείρηση. Το 2012  κέρδισε μια ομάδα από το ΕΜΠ η οποία εμφάνισε μια πρακτική συσκευασία ενός προϊόντος δημητριακών συμπυκνωμένων σε κύβους.

Για το 2013  η συμμετοχή και από τις δύο πλευρές έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Αυτό που αποτελεί  κοινή διαπίστωση πλέον είναι πως στα πανεπιστήμια το κλίμα αλλάζει και στη βάση,  όχι μόνο στην κορυφή με την συμμετοχή στις αρχαιρεσίες των διοικήσεων.

Οι περισσότεροι φοιτητές αλλά και πολλοί καθηγητές προσπαθούν να στρέψουν τις δραστηριότητες σε χρήσιμους παραγωγικούς τομείς. Τα αποτελέσματα αυτής της κυοφορούμενης επανάστασης δεν θα μπορέσουν τα ανακόψουν οι μειοψηφικές δυνάμεις της αντίδρασης και του χάους.

Φυσικά η πολιτεία θα πρέπει να εκσυγχρονίσει το νομικό καθεστώς προκειμένου να εξασφαλίζει τα δικαιώματα τόσο των φοιτητών και καθηγητών που εμφανίζουν νέες πατέντες που δημιουργούν κέρδος, όσο και των σχολών τους.

Τα παραπάνω αποτελούν δυο πολύ σημαντικές εξελίξεις για το πώς η χώρα από μη κυβερνήσιμη θα ξαναγίνει κυβερνήσιμη με δημοκρατικό τρόπο και για το πώς η χώρα θα μπορούσε να γίνει παραγωγική σε τομείς με υψηλή προστιθέμενη αξία που θα μπορούσαν συν τω χρόνω να συμβάλουν σε μια οικονομία με υψηλούς μισθούς και όχι μια οικονομία ανειδίκευτων πτυχιούχων με μισθούς Μπακλαντές, Βιετνάμ και Κούβας…

Εκεί κερδίζονται οι υψηλοί μισθοί «σύντροφοι» και όχι στις άνευ αντικρίσματος συλλογικές  συμβάσεις και πελατειακές υποσχέσεις.

Το γεγονός πως τα καλά νέα ξεκινούν από τα πανεπιστήμια είναι ενθαρρυντικό καθώς αποτελούν βασικό «κρίκο» διαμόρφωσης των αντιλήψεων που κυριαρχούν στην κοινωνία.

Η ανατροπή έχει ξεκινήσει από τη βάση και έρχεται και η σειρά της πολιτικής και οικονομικής ελίτ…

Πηγή: http://www.capital.gr/stoupas/?i=i17122012