Ο πρωθυπουργός και οι οικονομικοί υπουργοί συναντήθηκαν χθες με τα στελέχη 13 πολυεθνικών εταιρειών που έχουν παρουσία στην Ελλάδα και τους ζήτησε να επενδύσουν περισσότερο στη χώρα μας.

Ο πρωθυπουργός όπως και όλοι οι προηγούμενοι  δείχνουν να αγνοούν τα στοιχειώδη κίνητρα της οικονομικής δραστηριότητας.  Ασφαλές  και σταθερό περιβάλλον, γρήγορη απόσβεση της επένδυσης, ανταγωνιστικό περιθώριο κέρδους, έλεγχος γραφειοκρατίας και διαφθοράς…

Είναι αλήθεια πως έχουν μειώσει την φορολογία των κερδών και εσχάτως και των μερισμάτων των επιχειρήσεων. Τις αποφάσεις όμως για το που θα επενδύσει ένας πολυεθνικός κολοσσός δεν τις λαμβάνει η γενική συνέλευση των μετόχων που ωφελείται από τις μειώσεις αυτές. Τις λαμβάνουν τα στελέχη των εταιρειών τα οποία, όπως συμβαίνει με τους ανθρώπους ναι μεν προάγουν το συμφέρον της εταιρείας και των μετόχων, αλλά φροντίζουν αυτό να συμβαδίζει με το δικό τους…

Οι μέτοχοι των εταιρειών δεν αποφασίζουν την στρατηγική των επιχειρήσεων, αλλά ποιος και με ποιους θα διοικεί την επιχείρηση.

Οι πολυεθνικές τις οποίες εκλιπαρεί ο πρωθυπουργός να επενδύσουν  χρειάζονται στελέχη και με τη φορολόγηση κατά 42% πάνω από τις 42.000 ευρώ το κράτος μοιάζει να αναζητά συνεταίρους για να έχει το χέρι στην τσέπη τους…

Η ελληνική αγορά διαθέτει, μάλλον διέθετε, καλό στελεχιακό δυναμικό, αλλά η κρίση και οι αυξημένοι φορολογικοί συντελεστές διώχνουν όσους μπορούν να παράξουν υπεραξία για τον εαυτό τους  και πλούτο  για την κοινωνία στο εξωτερικό…

Ενώ η πολιτεία κατεβάζει τους φορολογικούς συντελεστές των επιχειρήσεων και ορθώς πράττει, γιατί έτσι θα αυξήσει τα έσοδα, κρατά τους φόρους των εισοδημάτων στα ύψη.

Οι επιχειρήσεις όμως δεν είναι οι μέτοχοι, τα μηχανήματα  και τα γραφεία τους. Ή έστω δεν είναι μόνο αυτά. Η ψυχή όλων ανεξαιρέτως των επιχειρήσεων είναι οι άνθρωποί τους.

Μου έλεγε στέλεχος πολυεθνικής πριν από λίγες μέρες πως «…δεν αξίζει να είναι κάποιος υψηλόμισθος στην Ελλάδα.  Ο συντελεστής φορολόγησης της κλίμακας  μπορεί να είναι ίδιος με αυτόν της Γερμανίας, αλλά ο συνάδελφός μου στην ίδια θέση στη Γερμανία λαμβάνει υψηλότερο μισθό και αναλογικά διαθέτει καλύτερο εισόδημα.

Ο Γερμανός, ο  Ολλανδός ή Φιλανδός συνάδελφος δεν έχει το κόστος του ιδιωτικού σχολείου και της ιδιωτικής ασφάλισης, ούτε του υψηλότερου κόστους φορολόγησης επιτηδευμάτων και κατοικίας…». 

Παλιότερα επικεφαλής θυγατρικής ξένης πολυεθνικής στην Ελλάδα είχε βρεθεί προ αδιεξόδου, όταν οι εφοριακοί τον εκβίαζαν για κάποια τυπικά παραστατικά εισαγωγής που επιδέχονταν πολλαπλές ερμηνείες λόγω της επίτηδες χαώδους νομοθεσίας του ζητούσαν ή πρόστιμο 500.000 ευρώ ή 100.000 κάτω από το τραπέζι…

Από τα κεντρικά της πολυεθνικής όταν άκουσαν για το δίλημμα που του ετέθη έπεσαν από τα σύννεφα, γιατί οι εντολές που είχαν δώσει ήταν όλες οι δραστηριότητες να γίνονται με αυστηρή προσήλωση στο γράμμα του νόμου. Δεν μπορούσαν να αντιληφθούν πως ο νόμος στην Ελλάδα είναι έτσι διατυπωμένος που να επιτρέπει στα «τρωκτικά» να «χοντραίνουν»…

Στην Ελλάδα δεν αρκεί να σε πληρώνει καλά μια πολυεθνική για να έχεις καλό εισόδημα, χρειάζεται να σου τα δίνει και «μαύρα» γεγονός που δεν γίνεται.  Αν τα στελέχη δεν έχουν κίνητρα να μείνουν και να εργαστούν στην Ελλάδα το μεγαλύτερο κόστος το πληρώνουν οι χαμηλότερης ειδίκευσης που μένουν άνεργοι…

Εκτός από τον «στελεχοδιώκτη» της φορολογίας, η γραφειοκρατία και η διαφθορά   παραμένουν αλώβητες.  Και τώρα, μετά τρία χρόνια χρεοκοπίας, οι διευκολύνσεις για την ίδρυση και λειτουργία επιχειρήσεων υπάρχει κατά κύριο λόγο στα δελτία των οκτώ για τα μάτια των τηλεθεατών…

Η παρακάτω επιστολή που έλαβα χθες το απόγευμα από στέλεχος ξένης εταιρείας που ταλαιπωρείται επί δυο μήνες για να ξεκινήσει μια επιχείρηση στη Θεσσαλονίκη είναι χαρακτηριστική.

«Αυτό είναι αστείο για εμάς αλλά θα έπρεπε να είναι πολύ σημαντικό για τους Έλληνες κατοίκους. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση μια φυσιολογική επιχείρηση να ενδιαφερθεί για επένδυση σε αυτήν την ξεχασμένη και από τον Θεό χώρα με τέτοιες συνθήκες. Παραμερίζοντας το μεγάλο ρίσκο (για παράδειγμα να ηγηθεί της χώρας ένας κομμουνιστής), την έλλειψη υποδομών και το ασταθές νομικό, τραπεζικό και φορολογικό καθεστώς, υπάρχει ακόμα μεγάλη γραφειοκρατία ικανή να ανταγωνιστεί αυτήν της ΕΣΣΔ. Έχω ζητήσει πλήρη αναφορά από τους δικηγόρους μας για όλα τα εμπόδια που έχουμε αντιμετωπίσει ως τώρα και για αυτά που θα ακολουθήσουν και θα ήθελα να τα δημοσιεύσω με την βοήθεια σας…»
 

Πηγή: http://www.capital.gr/stoupas/?i=i18122012