από Κώστα Στούπα

δημοσιεύθηκε στο www.capital.gr

 

 

1) Ένα καλό και ένα κακό σενάριο για το 2013…

Όσο πρυτανεύει η αμφιβολία και η αμφισβήτηση το σύνηθες είναι  η αγορά να σκαρφαλώνει. Προσοχή όμως,  τους πολέμους τους κερδίζουν όσοι διαθέτουν ισχυρές εφεδρείες και καλές επιμελητείες.

Εφεδρεία στο χρηματιστήριο σημαίνει διαθέσιμες δυνάμεις προκειμένου να εκμεταλλευτεί κάποιος τα «ρήγματα»  που θα δημιουργηθούν. Έτσι αντί να υπόκειται έστω και προσωρινές απώλειες στις υποχωρήσεις θα ενισχύει τα οφέλη στις αντεπιθέσεις.

Επιμελητεία σημαίνει ικανότητα διατήρησης του εφοδιασμού των προκεχωρημένων γραμμών. Ήτοι, ελεγχόμενη μόχλευση.

Για όσους  θέλουν να κερδίζουν και στις αντεπιθέσεις και στις υποχωρήσεις συστηματικά,  η στήλη δεν έχει άποψη καθώς πιστεύει πως συστηματικά δεν μπορεί κάποιος να κερδίζει στην τύχη.  Πόσο μάλλον όταν απέναντι έχει αγορά που σημαίνει λύση των εκάστοτε συναρτήσεων με βάση το βαθμό επαλήθευσης αυτοεπιβεβαιούμενων προβλέψεων.

Προ μερικών εβδομάδων γράφαμε πως η αγορά των μετοχών και των ομολόγων δεν βλέπει σενάριο ΣΥΡΙΖΑ και ΧΑ των ακραίων αντισυστημικών δυνάμεων που μιλάνε για εθνικοποιήσεις και επικροτούν το χάος και την μπαχαλοποίηση της κοινωνικής και πολιτικής ζωής.  Βλέπε: Τι παίζει με την αγορά…

Η τελευταία δημοσκόπηση της Public Issue  επιβεβαίωσε αυτές τις εκτιμήσεις της αγοράς.

Δομικές αντιφάσεις

O ΣΥΡΙΖΑ στηρίζεται σε δομικές αντιφάσεις οι οποίες το πιθανότερο είναι να αποδειχτούν συντριπτικές γι’ αυτόν στη συνέχεια. Συγκέντρωσε συγκυριακά δυνάμεις που θέλουν να ανατρέψουν και να αλλάξουν τα πάντα, αλλά και δυνάμεις που είδαν σ’ αυτόν και τον ρηχό αντιμνημονιακό λόγο τον προστάτη, των κεκτημένων, της αργομισθίας και της διαφθοράς των μικρομεσαίων, σε βάρος ενδεχομένως  μόνο των ανάλογων χαρακτηριστικών μερικών εκατοντάδων ολιγαρχών που λόγω μεγέθους αποτελούν εύκολο στόχο.

Η ραγδαία αύξηση της δύναμης στηρίχθηκε στα «ορφανά» της πελατοκρατίας του ΠΑΣΟΚ που αναζητούσαν «ομπρέλα» κάλυψης από το «τσουνάμι» της χρεοκοπίας που επέφερε η κατάρρευση της πραγματικότητας της ευημερίας με δανεικά. Προστασία σε βάρος της κοινωνίας φυσικά.

Η απομάκρυνση της προοπτικής εξουσίας θα επιταχύνει την απομάκρυνση αυτής της ευκαιριακής συμμαχίας με τα «ορφανά» των Άκηδων και των Μάκηδων.

Στους ΑΝΕΛ οι φυγόκεντρες ξεκίνησαν πιο νωρίς. Η ΧΑ έχει άλλα ποιοτικά χαρακτηριστικά καθώς εκφράζει στρώματα εντελώς εκτός συστήματος πολιτικής, συνδικαλιστικής και οικονομικής εξουσίας. Η επαναφορά του αισθήματος ασφάλειας, αστυνόμευσης και της  ομαλής πολιτικής και οικονομικής ζωής είναι δυνατό να την αποδυναμώσει.  Δηλαδή η αποδυνάμωση του ακροαριστερού πλέγματος μεταπολιτευτικής ασυδοσίας, ασυλοποίησης του κέντρου  και  ανομίας που ΣΥΡΙΖΑ προέβαλε στην κεντρική πολιτική σκηνή.

Οι αντιφάσεις όμως δεν απειλούν μόνο το αντιμνημονιακό μέτωπο. Τα πράγματα είναι τα ίδια και χειρότερα και στο λεγόμενο μνημονιακό. Κυριαρχείται από φθαρμένα πολιτικά πρόσωπα με μοναδική ικανότητα τις πελατειακές συναλλαγές και ροπή στην διαφθορά. Αυτό που μόνο μπορεί να του αναγνωρίσει κάποιος είναι πως την κρίσιμη στιγμή έκαναν ό,τι έπρεπε για να μείνει η χώρα όρθια. Δεν παρέστησαν δηλ. τους «παλαβούς» και τους «πατριώτες» όπως πολλοί άλλοι που μεγαλούργησαν τρώγοντας και διορίζοντας με τα δανεικά…

Το πολιτικό σκηνικό χρειάζεται εκ βάθρων ανανέωση και μετασχηματισμό με πρόσωπα ικανά να εκφράσουν τις κυοφορούμενες νέες ανάγκες της κοινωνίας και της οικονομίας.

Το γεγονός πως προς το παρόν έχουμε αποφύγει να γίνουμε εθελοντικά σοβιετική Βουλγαρία ή Ρουμανία δεν σημαίνει πως έχουμε καταφέρει να αποφύγουμε τον κίνδυνο.

Οι αλλαγές που χρειάζεται η χώρα μοιάζουν με την ανάγκη αλλαγών και των τεσσάρων κινητήρων τετρακινητήριου σε πτήση εν μέσω καταιγίδας.

Τα αδιέξοδα

Η δημοσιονομική πολιτική είσπραξης φόρων  από όποιον βρεθεί στο δρόμο είναι αδιέξοδη και δεν δημιουργεί κίνητρα οικονομικού μετασχηματισμού από το κρατικοδίαιτο παρασιτισμό σε εξωστρεφή ιδιωτική οικονομική δραστηριότητα.

Η δημοσιονομική κατάρρευση προσεχώς παραμένει ισχυρή πιθανότητα, όταν εξαντληθούν οι καταθέσεις με τις οποίες πληρώνουν τους φόρους εργαζόμενοι και άνεργοι για να συντηρούνται στρατιές μη-απασχολούμενων ή υπο-απασχολούμενων στο δημόσιο ή συνταξιούχων ΔΕΚΟ και δημοσίου σε ηλικίες δεύτερης εφηβείας.

Οι οριζόντιες μειώσεις δεν οδηγούν σε διέξοδο αλλά σε παράταση του αδιεξόδου εν αναμονή κάποιου θαύματος.

Το αρχικό σενάριο που υποστηρίζουμε από το περασμένο καλοκαίρι σχεδόν είναι ότι τα σημάδια του αδιεξόδου ή της εξόδου  είναι πιθανό να γίνουν εμφανή στα τέλη της Άνοιξης και αρχές του Θέρους. Δηλαδή λίγους μήνες πριν τις γερμανικές εκλογές και πριν τις οριστικές αποφάσεις για Ελλάδα και Ευρωζώνη.

Αν μέχρι το καλοκαίρι δεν έχουμε πετύχει πρόοδο στις μεταρρυθμίσεις τουλάχιστον,  γιατί στην οικονομία με αυτή τη φορολογία είναι δύσκολο, τα σενάρια κατάρρευσης και εξόδου από το ευρώ είναι πιθανό να επανακάμψουν.

Ένα δεύτερο γύρο πιέσεων στις αγορές δεν μπορούμε να τον αποκλείσουμε αλλά θα έχουμε εικόνα πληρέστερη κοντά στο καλοκαίρι.

Διεθνώς το 2013 σε ό,τι έχει να κάνει με τις αγορές έχει αυξημένες πιθανότητες να είναι μια χρονιά διόρθωσης. Αυτό ενδέχεται να αποτελεί και αφορμή για οριστικού μηδενισμού του κοντέρ της ελληνικής αλλά και ευρωπαϊκής κρίσης.


2) Συμπέρασμα: Εκεί, γύρω στο Πάσχα, θα κριθεί το μέλλον της συγκυβέρνησης
Το Μάρτιο ο τακτικός έλεγχος της τρόικας, πριν την εκταμίευση της δόσης των 9,2 δισ., θα αναδείξει την απουσία υλοποίησης οιασδήποτε ουσιαστικής μεταρρύθμισης, θα δημιουργήσει τριβές και ο πρωθυπουργός θα αναζητά εκ νέου «πολιτικά κριτήρια» αξιολόγησης.

Βλέπε: Συμπέρασμα: Εκεί, γύρω στο Πάσχα, θα κριθεί το μέλλον της συγκυβέρνησης
3) Μια πρόταση για να μην πεθάνουμε από το κρύο…

Για ποιο όμως λόγο δεν υποχωρεί ο Γιάννης Στουρνάρας; Απάντηση: Δεν πιστεύω  ότι το εισπρακτικό αποτέλεσμα δεν ήταν αναμενόμενο στο ΥΠΟΙΚ. Η επιβολή του μη εισπράξιμου φόρου αυτού επιλέχθηκε ΠΟΛΙΤΙΚΑ από τον ΥΠΟΙΚ προκειμένου να «κλείσει» το πακέτο του ΜΠΔΣ χωρίς να ενδιαφερθεί ουδείς για τις επιπτώσεις της απόφασης αυτής.

Βλέπε: Μια πρόταση για να μην πεθάνουμε από το κρύο…

4) Η άποψη του Μπάφετ για το Χρυσό…
Η απάντηση στο ως άνω δια γραφίδας (στόματος) Warren Buffett (βλ. επιστολή του προς τους μετόχους της Berkshire το 2011) σε ελεύθερη προσέγγιση:
Υπάρχουν βασικά τρεις κατηγορίες επενδύσεων:
– Χρεόγραφα πάσης φύσεως σε κάποιο νόμισμα πχ δολάριο
– Αντιπαραγωγικά περιουσιακά στοιχεία μεταξύ των οποίων και ο χρυσός
– Παραγωγικά περιουσιακά στοιχεία όπως αγροτική γη, ακίνητα, εταιρείες
Η ζήτηση για τα δύο πρώτα αυξάνει σε περιόδους αβεβαιότητας και φόβου όπως η τρέχουσα διότι θεωρούνται χαμηλού ρίσκου. Αυτό όμως καμία σχέση δεν έχει με το πραγματικό ρίσκο που αυτά εμπεριέχουν.
Και συνεχίζει ο Warren:
Το σύνολο του χρυσού στην Γή ανέρχεται σε 170. 000 μετρικούς τόνους. Εάν όλος αυτός ο χρυσός έλιωνε θα μπορούσε να σχηματίσει έναν κύβο διάστασης 68ποδιών. Σε τιμή χρυσού 1,750$ η ουγκιά το κόστος για τον κύβο αυτό ανέρχεται στο ποσό των 9,6 τρισ. δολαρίων. Αυτό είναι η επιλογή Α.
Με το ίδιο ποσό των 9,6τρις μπορούμε να αγοράσουμε ΟΛΗ την αμερικάνικη αγροτική γη (400εκατ. acres με παραγωγή $200δις ετησίως) πλέον 16 EXXON MOBIL (με κέρδη $40δις ετησίως) και θα περίσσευε και $1τρις. Αυτή είναι η επιλογή Β.
Μπορείτε να φανταστείτε έναν επενδυτή με $9,6τρις να επιλέγει το Α έναντι του Β?
Από εδώ και πέρα δική μου ερώτηση: η Κίνα γιατί να επιλέξει το Α αντί το Β και να αφήσει την Αμερική αλώβητη?
Οι απαντήσεις δικές σας…..
Προσωπικά θα ακολουθήσω τις συμβουλές του Warren και όχι του Taleb…
gt