από Ηλία Στουραΐτη

δημοσιεύθηκε στο www.maga.gr

Η οικονομική κρίση που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μια νεωτερική Oδύσσεια με αβέβαιο αποτέλεσμα. Η αίσθηση, όμως, που αποκομίζει κανείς από τον τρόπο που οι άνθρωποι διαχειρίζονται τη ζωή τους είναι αποκαρδιωτική. Η αβεβαιότητα έχει μετατρέψει τους ανθρώπους σε υποκείμενα που δεν μπορούν να διαχωρίσουν το θάνατο από τη ζωή. Η ταυτοτική σχέση των δύο άκρων είναι τόσο επικίνδυνη, όσο και η ανάδυση φασιστικών προτύπων.

Αυτό που τρομάζει περισσότερο είναι ότι οι άνθρωποι αποδέχονται τα πάντα πια σαν να τα είχαν βιώσει. Πώς μπορεί με τόση ευκολία και καμία πνευματική αναζήτηση να δέχεται και ταυτόχρονα να αποδέχεται οποιαδήποτε μεθοδευμένη τακτική που του παρουσιάζεται; Εκεί θα σταθώ και θα επιρρίψω ευθύνες, ατομικές και συλλογικές. Ατομικές για κάθε άνθρωπο που οριοθετεί τις φιλοδοξίες του στο πλαίσιο του μιμητισμού και της κενοδοξίας που του προσέφερε η εύκολη φήμη και ο πλούτος. Ουδέποτε το εκάστοτε υποκείμενο δεν είχε το κίνητρο για κάτι πιο συναρπαστικό, κάτι πιο ουσιαστικό στη ζωή του. Μα πώς να το αποκτήσει, αφού έπρεπε να είναι όμοιος με το σύνολο; Τότε όμως, διαφαίνεται η σκέψη, η προσωπικότητα, αλλά και η θέληση του ανθρώπου για να κατακτήσει αυτό που πραγματικά πρεσβεύει.

Από την άλλη, οι συλλογικότητες δεν ανέπτυξαν ισχυρούς δεσμούς αλληλεγγύης, σκέψης και ανατροφοδότησης ιδεών, ώστε να δημιουργήσουν τις κατάλληλες προϋποθέσεις για τη διεύρυνση του νου και του τρόπου σκέψης της κοινωνίας. Οι πνευματικοί άνθρωποι θα έπρεπε στο σύνολό τους να ενδυναμώσουν την κοινωνία με σκέψεις, κίνητρα και αντιλήψεις. Όλα αυτά για μια κοινωνία που αδιαφορούσε για την πραγματική της ταυτότητα και για την μελλοντική προοπτική της.

Και τώρα τι; Ήρθε το τέλος; Ναι, το τέλος μιας εποχής που έχει ήδη αποτεφρωθεί και η αρχή μιας νέας εποχής που ζητά από εμάς να κοιτάξουμε προσεκτικά τον εαυτό μας στον καθρέφτη και να αναζητήσουμε τον πραγματικό μας εαυτό. Έναν εαυτό που οφείλει πια να είναι καθαρός, δίχως απομιμήσεις και φτιασιδώματα. Όποιος ελπίζει σε μια νεκρανάσταση του παρελθόντος, θα χρειαστεί αρκετό χρόνο για να συνειδητοποιήσει ότι η σκέψη κέρδισε…

Πηγή: maga.gr