από Κώστα Στούπα

δημοσιεύθηκε στο www.capital.gr

(Φωτογραφία: λογότυπο ιστοσελίδας www.apergia.gr)

Ο πολυχρονεμένος Σεϊχης τους Κατάρ έδωσε την καταλληλότερη απάντηση  στην εγχώρια πολιτική ηγεσία και κοινωνικοοικονομική παρακμή: «Εσείς δεν ψάχνετε για επενδυτές, ψάχνετε για μαζοχιστές. Δεν πειράζει. Κοιτάτε τα πουρνάρια να μεγαλώνουν τώρα…» διεμήνυσε μέσω των αντιπροσώπων του σε σχέση με τις κωλυσιεργίες για επένδυση σε κάποιο σύμπλεγμα ακατοίκητων νησιών στο Ιόνιο.

Δεν χρειαζόταν να μας το διαμηνύσει ο Σεϊχης, χωριό που φαίνεται διαφήμιση δεν θέλει. Η Ελλάδα παραμένει εχθρική προς τις επενδύσεις γιατί το κράτος συνεχίζει να εκτρέφει με παρασιτικό τρόπο πολλούς με αποτέλεσμα να μη συνιστούν κρίσιμη μάζα  όσοι έχουν ανάγκη να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας είτε ως επιχειρηματίες είτε ως εργαζόμενοι.

Την ίδια μέρα που έγινε γνωστό το μήνυμα του Σεΐχη, στη Χαλκιδική κάποιοι έβαλαν φωτιά στα μηχανήματα μιας από τις λίγες ξένες επενδύσεις στην Ελλάδα. Τα κόμματα της άκρας αριστεράς, της αξιωματικής αντιπολίτευσης συμπεριλαμβανομένης, και της άκρας δεξιάς αντί καταδίκης επικεντρώθηκαν στα γνωστά περί του ορυκτού πλούτου που ανήκει στο λαό.

Κατά το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του και τα  ψάρια που δεν ψαρεύονται όμως ανήκουν στο Αιγαίο. Έτσι και ο  ορυκτός πλούτος που δεν εξορύσσεται ανήκει στη μάνα γη.

Τα κόμματα στην Ελλάδα έχουν εμπεδώσει την αντίληψη πως ο  ορυκτός πλούτος μεταξύ άλλων είναι κάτι σαν τραπεζικό ΑΤΜ όπου ο ιδιοκτήτης του λογαριασμού πηγαίνει κάθε πρώτη του μηνός και εισπράττει τα προς το ζειν. Όπως έχει εθιστεί ένα σημαντικό ποσοστό του εργατικού δυναμικού που υποαπασχολείται  αμειβόμενα από τον κρατικό προϋπολογισμό χωρίς να υπάρχει δικαίωμα αξιολόγησης της εργασίας ή απόλυσης.

Στην Ελλάδα πιστεύουμε πως το μισθό κάθε τέλος του μήνα τον φέρνει ο πελαργός, όπως πιστεύουν τα μικρά παιδιά και οι αφελείς ενήλικες.

Πρώτοι στις απεργίες τελευταίοι στο μισθό…

Το χρόνο που πέρασε, σύμφωνα με τα στοιχεία της αστυνομίας, στην Ελλάδα έγιναν περί τις 5.654 διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις πολιτών για τις οποίες διατέθηκαν συνολικά 171.423 αστυνομικοί.

Σύμφωνα με αυτά τα στατιστικά στοιχεία καθημερινά, το χρόνο που πέρασε, είχαν περί τις 20 διαδηλώσεις.  Δεν νομίζω πως συνέβη αυτό σε άλλη χώρα.

Στην Ελλάδα δυστυχώς έχει εδραιωθεί η πεποίθηση πως την βελτίωση των συνθηκών εργασίας και του βιοτικού επιπέδου δεν την φέρνει η επιχειρηματικότητα, η καινοτομία και η προσπάθεια μέσω της εργασίας, της μόρφωσης και του επιχειρείν, αλλά οι αγώνες στο πεζοδρόμιο.

Δυστυχώς οι χώρες όπου κυριαρχεί αυτή ή παρόμοιες απόψεις (Λατινική Αμερική και Αφρική) είναι όλες πάμφτωχες με υψηλή εγκληματικότητα.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο που έχουμε τους χαμηλότερους μισθούς στην Δυτική Ευρώπη και σύντομα θα πιάσουμε το ύψος των πρώην σοβιετικών καθεστώτων.

Η επιδερμικά αριστερή αυτή ιδεολογία κατάφερε και εδραιώθηκε στην Ελλάδα, λόγω της μεγάλης έκτασης του παρασιτικού δημόσιου τομέα και της αντίληψης πως στην Ελλάδα προκόβουν οι πελάτες και λογής κρατικοδίαιτοι κλέφτες.

Αυτό συνέβαινε όσο εισέρρεαν πληθωρικές επιδοτήσεις και χαμηλότοκα δανεικά στο κράτος και τους ιδιώτες. Μοιραία μια σημαντική μερίδα των Ελλήνων έχει ξεμάθει από τους κανόνες της αγοράς και την χρησιμότητα προσέλκυσης επενδύσεων αλλοδαπών και ημεδαπών μικρών και μεγάλων.

Το όνειρο των νέων της μεταπολίτευσης δεν ήταν η οικονομική  και κοινωνική ευημερία μέσω της εργασίας, της καινοτομίας και του επιχειρείν, αλλά μέσω πρόσβασης στη διαφθορά ως κρατικός αξιωματούχος, πολιτικός ή συνδικαλιστής.

Σε αυτό το περιβάλλον εύκολα κέρδισε έδαφος η αριστερή ιδεολογία που υποστηρίζει με μηδενιστικό τρόπο πως η επιτυχία δεν προκύπτει από την σκληρή προσπάθεια στην εργασία, αλλά από την εκμετάλλευση και την απάτη.

Αποτέλεσμα είναι το σημερινό αδιέξοδο που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην κοινωνική έκρηξη.