«Έστω μεσαίος άνθρωπος παντρεμένος με αυτοκίνητο 1.600 κ. ανεξαρτήτως αξίας και μάρκας, ένα σπίτι που το μισό το χρωστάει στην τράπεζα και ένα σπίτι στο χωριό από κληρονομιά του πατέρα του. 

Τεκμήρια. 

5 χιλ. ως παντρεμένος
5 χιλ. τ΄αμάξ΄
3 χιλ. το σπίτι που μένει
2 χιλ. το σπίτι στου χουριώ. 
5 χιλ. αποπληρωμές δανείων

Σύνολο τεκμαρτού εισοδήματος 20 χιλ. ετησίως. 

Πλην του τελευταίου που είναι πραγματικό, όλα τα άλλα είναι αυθαίρετα. 

Τι φόρο θα πληρώσει το 2014 ο παραπάνω κύριος; Χωρίς να έχει σημασία αν είναι δεξιός, αριστερός, κεντρώος, φιλελεύθερος;»

Με τον παραπάνω γλαφυρό τρόπο περιέγραφε χθες στο διάλογο ένας  καθημερινός αναγνώστης της στήλης τη μια πτυχή μόνο του προβλήματος.

Αλήθεια αν ο παραπάνω περιγραφόμενος είναι άνεργος πως θα καταβάλλει τους φόρους του τεκμαρτού. Πουλώντας τα στοιχειώδη περιουσιακά στοιχεία;

Σαν να μην έφταναν όλα τ΄άλλα, πριν την ανάπτυξη που αναμένεται για του χρόνου ήρθε το νέο φορολογικό. Ήταν, αυτό που έλειπε. Πρόκειται για επανάσταση.

Εν περιλήψει το νέο φορολογικό το 81ο από το 1994, αυτό θα πει φορολογική σταθερότητα, προβλέπει αυξήσεις στις προκαταβολές των φόρων.  Όπερ, να βγάλουμε την χρονιά, άντε και την επόμενη και μετά γαία πυρί μειχθήτω…

Προβλέπεται π.χ. η αύξηση της προκαταβολής φόρου των μικρών επιχειρήσεων από 55 στο 80%. Προκαταβολή φόρων σημαίνει να πληρώνεις φέτος τους φόρους για τα κέρδη που θα βγάλεις του χρόνου.

Και αν δεν βγάλεις;  Δεν πειράζει θα κλείσεις εσύ απολύοντας τους είλωτες του ιδιωτικού τομέα, αλλά το κράτος θάχει προλάβει να πληρώσει για ένα χρόνο ακόμη τους προύχοντες της κομματοκρατίας.

Ενδεχομένως η επιχείρηση για να καλύψει ταμειακά του φόρους που έχει προκαταβάλει θα δανειστεί με υψηλά επιτόκια, έτσι ώστε να σιγουρέψει πως δεν θα βγάλει κέρδη και του παραχρόνου και πως θα βάλει λουκέτο… Το όλο εγχείρημα αποσκοπεί στο να βάλει με σιγουριά  λουκέτο σε κάθε επιχείρηση που δεν μπορεί ή δεν θέλει να φοροδιαφεύγει…

Προβλέπει επίσης αύξηση της προκαταβολής φόρου των μισθωτών. Αποτελεσματικότερο, πάντως  θα ήταν να παρακρατούν ολόκληρο το μισθό και να δίνουν στον εργαζόμενο δελτίο για την διανομή τροφίμων στις ενορίες, όπως συμβαίνει στην Κούβα και τη Βόρεια Κορέα.

Θεωρεί τεκμήριο προφανώς και φορολογεί το κεφάλαιο για την ίδρυση νέων επιχειρήσεων, μέτρο  το οποίο εκτιμάται απ’ ό,τι φαίνεται πως  θα πολλαπλασιάσει το ενδιαφέρον των Ελλήνων και των ξένων υποψήφιων επενδυτών, συνέπεια του οποίου αναμένεται -σύμφωνα με το σχέδιο- να είναι η δημιουργία θέσεων εργασίας και η μείωση της ανεργίας.

Οι της λαϊκής δεξιάς δημεύουν τις περιουσίες σε δόσεις ενώ σαν εναλλακτική λύση εμφανίζονται οι  της λαϊκής αριστεράς που ζητάνε την μια κι έξω δήμευση και ακολουθούν κάποιοι που  ονειρεύονται τον πλήρη έλεγχο της οικονομίας από το ολοκληρωτικό ναζιστικό κράτος.

Με μικρές παραλλαγές, αυτό είναι το μετεπαναστατικό, μεταπολεμικό και μεταπολιτευτικό  «νεοφιλελεύθερο» μοντέλο που εφαρμόστηκε σ’ αυτή  χώρα. Ήτοι, στραβός στραβόν οδήγαγε και βρήκαν φως στο λάκκο…

Αυτό το μοντέλο είναι και η βασική αιτία του γεγονότος πως η χώρα μας είναι η φτωχότερη της Ευρωζώνης, μαζί με κάποιες άλλες νότιες παλαιοκαθολικές και κρατικοδίαιτες.

Το εγχώριο πολιτικό σύστημα στο σύνολό του, αλλά με αιχμή του δόρατος την κυβέρνηση, αδυνατεί να μεταρρυθμίσει τη χώρα προς την κατεύθυνση της μείωσης των δαπανών του κράτους και επιμένει να ισοσκελίσει τον προϋπολογισμό αυξάνοντας τους φόρους.
 

Πηγή: Capital