από Γιώργο Κράλογλου
δημοσιεύθηκε στο www.capital.gr
Μόνο με δύο κόμματα στην κυβέρνηση να παριστάνουν το ένα τους φιλελεύθερους και το άλλο τους σοσιαλιστές. Και δύο κόμματα στην αντιπολίτευση να ονειρεύονται το ένα τους σταλινικούς και το άλλο τους μπολσεβίκους καταφέραμε να αφανίσουμε την Ελλάδα μόλις σε τρεις δεκαετίες. Οι απώλειες εντελώς «ασήμαντες». Διάλυση της επιχειρηματικότητας. Εγκατάσταση κρατικοδίαιτης οικονομίας. Και 2.000.000 άνεργοι.
Τα αποτελέσματα των κατορθωμάτων μας όμως θα τα εισπράξουμε μετά το καλοκαίρι και να το θυμάστε…
Μια από τις πρώτες εικόνες, (θα ολοκληρωθεί στο τέλος του χρόνου), είναι οι 25-30 επιχειρήσεις που είτε με τις Οργανώσεις τους είτε σε ομάδες βγήκαν και στους δρόμους για να πείσουν την πολιτεία και την κοινωνία ότι αν σχεδιασθεί μια πραγματική εθνική συναινετική πολιτική ανάπτυξης μπορούμε κάτι να κάνουμε έστω και στο παραπέντε.
Εμείς όμως ως κυβέρνηση (κυρίως) αλλά και ως αντιπολίτευση αφενός τους αγνοούμε και αφετέρου ή ψαχνόμαστε ή τρωγόμαστε…
Παρ΄ όλα αυτά οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις ξεκίνησαν ήδη από την Κομοτηνή και θα γυρίσουν την Βορ. Ελλάδα και όπου αλλού χρειαστεί για να ζητήσουν, όσο και αν σας φανεί περίεργο, την κατανόηση και την συναίνεση της πολιτείας, των πολιτικών και της κοινωνίας.
Πρόκειται για τις τελευταίες λειτουργούσες στον τόπο: τσιμεντοβιομηχανίες, χαλυβουργίες, υαλουργίες, χαρτοβιομηχανίες. βιομηχανίες δομικών υλικών, οικοδομικών υλικών και τις απομένουσες μεγάλες κλωστοϋφαντουργίες.
Οι (όντως) τελευταίες αυτές βιομηχανίες του τόπου που εκπροσωπούν και την μεταποίηση βάσεως στην Ελλάδα απασχολούν χιλιάδες εργάτες και υπαλλήλους και εξηγούν για ποιους λόγους θα αναγκαστούν, με τις σημερινές συνθήκες, να κλείσουν οριστικά ενώ μπορούν, παρά τις αντιξοότητες, να λειτουργούν και να παράγουν.
Αυτή είναι σήμερα η ζωντανή πραγματικότητα.
Αλλά εμείς ξεγελιόμαστε με την «ηρωική μας πραγματικότητα» ότι ναι μεν δεν τα βρήκαμε στο χτίσιμο της χώρας αλλά κατατροπώσαμε τους εχθρούς του λαού που είναι οι ιδιώτες επιχειρηματίες…
Κομπάζουμε ακόμη που ξεγελάσαμε και τους κουτόφραγκους όταν (κυριολεκτικά) τρυπώσαμε… στην ΕΟΚ (του 1981) και στην ΟΝΕ (του 2001).
Γιατί η ιστορική αλήθεια είναι ότι στην ΕΟΚ μπήκαμε μόνο από το όραμα και το πείσμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή όταν τους πέρασε την φόρμουλα ότι η Ευρώπη χρειάζεται την Ελλάδα (εκτός από την ιστορία της) για το επιχειρηματικό της δαιμόνιο, για τον ορυκτό της πλούτο και για την ναυτιλία της.
Στην δε ΟΝΕ τρυπώσαμε… με την γνωστή μας δημιουργική λογιστική…
Ας θυμηθούμε ξανά την «ηρωική» διαδρομή της διάλυσης.
Στην επταετία 1974-1981 της μεταπολίτευσης ξεχάσαμε (σκόπιμα ασφαλώς) το ευρωπαϊκό κριτήριο για το ελληνικό επιχειρηματικό δαιμόνιο για να μετατρέψουμε το κράτος σε επιχειρηματία (έστω και της κακιάς ώρας) δικαιολογώντας τον κρατισμό μας με όγκους κρατικών θέσεων εργασίας για τους (πολιτικούς πελάτες στην συνέχεια) που κινδύνευαν να μείνουν άνεργοι γιατί η κρίση του 1973 δεν έσωνε την ιδιωτική οικονομία…
Το δεύτερο κριτήριο ένταξης στην ΕΟΚ που συνδέθηκε με τον ελληνικό ορυκτό πλούτο το «αξιοποιούμε» μέχρι σήμερα μόνο ως χώρο ασκήσεως εμφυλιοπολεμικής προετοιμασίας…
Και το τρίτο που αφορούσε την ναυτιλία το κρατήσαμε για βιτρίνα γιατί έτσι και αλλιώς δεν μπορεί να μπει εκεί χοντρό χέρι…
Στην δεκαετία 1981-1991 για να γίνει τζίρος προς όφελος μπολσεβίκων και ηγεσιών του Σοσιαλισμού Τρίτου Τύπου… στηρίχθηκαν οι κρατικοδίαιτοι που ήδη είχαν κάνει την εμφάνισή τους ως Τραπεζίτες, μεγάλοι προμηθευτές και μεσάζοντες κεφαλαίων , επενδύσεων και προμηθειών για την άμυνα της συνεχώς απειλούμενης από παντού χώρας…
Την δεκαετία 1991-2001 η κρατικοδίαιτη οικονομία με τους εθνικούς προστάτες της, τους εθνικούς προμηθευτές και το ελεγχόμενο πελατειακό δυναμικό με μισθούς, συντάξεις, επιδόματα, και ειδικές παροχές στις συντεχνίες ήταν γενικά « το μέγα κόλπο» που έστησε την μεγάλη κρατική αλλά και χρηματιστηριακή «οικονομική ανάπτυξη».
Με όλα αυτά τα απατεωνίστικα και τα στηριζόμενα στα κρατικοδίαιτα θεμέλια φτάσαμε στο 2007-2009 και στην αιφνίδια ανακάλυψη ότι οι «κουτόφραγκοι» στημένοι στην γωνία ζητάνε και τα τσάμπα λεφτά (ευρωπαϊκούς πόρους) και τα δανεικά…
Και τι μας λένε τώρα και θα το φωνάξουν ακόμη πιο καθαρά τον προσεχή Οκτώβριο που θα ψαχνόμαστε για την επόμενη δόση;
Για να τα καταφέρετε να φτάσετε εδώ που φτάσατε είχατε κάποιες απώλειες. Κάπου 2.000.000 ανέργους που θα φτάσουν τα 2.500.000 στο τέλος του 2014 αν δεν κάνετε κάτι. Την κρατικοδίαιτη οικονομία μόνο με προμηθευτές και μεσάζοντες που και αυτούς τους φεσώσατε και δεν μπορείτε να τους πληρώσετε.
Αλλά αυτές οι «ασήμαντες απώλειες» είναι που σας καταστρέφουν τώρα που κάνατε το κράτος μεγάλο αφεντικό και την οικονομία αγελάδα που περιμένει να ρουφήξει (με φόρους) και το αίμα της κοινωνίας αφού στέρεψε το γάλα…
Πηγή: Capital
Got something to say? Go for it!