από Ζάχο Χατζηφωτίου

δημοσιεύθηκε στην Εστία στις 10 Αυγούστου 2013

Έκλπηξη δημιουργεί η δήλωση του κ. Τσίπρα ότι – τον Σεπτέμβριο θα επιχειρήσει γενικό ξεσηκωμό με προοπτική να ρίξει βίαια την κυβέρνηση και να εγκαθιδρύσει την δική του αριστερή εξουσία που θα κυβερνήσει την Ελλάδα. Είναι πολύ εύκολο αλλά και άκρως επιπόλαιο να τρομοκρατεί τον κοσμάκη.

Βέβαια  ο κ. Τσίπρας δεν έχει ζήσει τίποτα από τις τραγικές εκείνες εποχές που ξανά απειλούσαν οι κομμουνιστές να καταλάβουν την Ελλάδα. Σήμερα όμως έρχεται ο κ. Τσίπρας με νέα λεκτική κορώνα: «Μνημόνιο ή Σύριζα». Και τι να του απαντήσουμε; Ότι το μεν Μνημόνιο το ξέρουμε και το τι θα αποφέρει είναι γνωστό;

 Το Μνημόνιο θα το υπομείνουμε και ξέρουμε πως όλες αυτές τις ουδόλως ευχάριστες απαιτήσεις που έχει αυτή την ώρα θα τις έχουμε ακόμα μισό χρόνο. Ο Σύριζα όμως, δεν μας έχει πει τι μας προτείνει ή μάλλον τι μας προσφέρει για να βγούμε από την κρίση. Αυτό δεν μας το χει πει ποτέ. Μας το κρύβει, γιατί δεν ξέρει ούτε κι ο ίδιος τι θα κάνει και τι θα προκύψει. Το μόνο που ξέρουμε και το μόνο που ξέρει ο ίδιος είναι ότι θέλει να γίνει πρωθυπουργός. Αυτό όμως εμάς μας αφήνει αδιάφορους. Ή μάλλον μας τρομάζει. Κατ’ αρχήν διότι είναι νέος και άπειρος και είναι βέβαιο ότι τα λάθη που θα κάνει θα είναι τραγικά και θα μας οπισθοδρομήσει, ή μάλλον θα καταστρέψει ότι έχει επιτύχει ως τώρα η κυβέρνηση Σαμαρά. Με την διαφορά ότι αυτά που ως τώρα έχει επιτύχει η παρούσα κυβέρνηση είναι άξια επαίνων, αλλά θέλουν όμως λίγο χρόνο για να εμφανίσουν τα επιτεύγματα τους στην αγορά και στον λαό. Μόνο που ο λαός εν τω μεταξύ, υποφέρει. Κι είναι γνωστό ότι όλοι μας – λίγο ως πολύ – υποφέρουμε και κάνουμε υπομονή το πολύ μέχρι το τέλος του χρόνου. Και κάνουμε υπομονή γιατί ξέρουμε τι μας περιμένει. Εδώ έχουμε συνηθίσει και μετράμε τα δις σαν τραπουλόχαρτα κι αν αργήσει μία δόση κινδυνεύουν μισθοί και συντάξεις να μην πληρωθούν…

Εκείνος, και εννοώ ο Σύριζα, πως θα «ταΐσει» τον κόσμο, πως θα του πληρώσει τον μισθό και πως θα πληρώσει τους συνταξιούχους; Αυτά είναι τα μόνιμα αναπάντητα ερωτήματα.

Υπάρχει όμως και μια δικαιολογία στην σιωπή του. Πώς να μας πει ότι η πρώτη του δουλειά θα είναι η κρατικοποίηση των τραπεζών και όλων μας οι καταθέσεις θα πάνε για μισθούς και συντάξεις αναξιοπαθούντων. Πλην όμως αυτή είναι η λογική της αρπαγής.

   Σου αρπάζω τις λίγες ή πολλές καταθέσεις σου και τις μοιράζω σαν κράτος σε όλους.

Έτσι έκανε κι ο Λένιν που θαυμάζει ο Τσίπρας. Και ο μεν Λένιν τις μοίρασε όλες, εμείς όμως έχουμε… κακό όνομα και φοβούμαι πως «τι είχες Γιάννη τι είχα πάντα», θα …λείψουν οι μίζες. Έτσι όλα πάνε προς την καταστροφή και η καταστροφή μας θα είναι τελεία και οριστική. Και διερωτάται κανείς και λέει: «Κατά ποια λογική και με ποιο δικαίωμα οι μισοί Έλληνες που ανήκουν στον Σύριζα, στο ΚΚΕ, στον Καμμένο και αλλού, πάνε να καταστρέψουν εαυτούς και τους άλλους μισούς Έλληνες, ενώ οι άλλοι μισοί του Α. Σαμαρά και του Ε. Βενιζέλου, πάνε να σώσουν εαυτούς και τους άλλους μισούς;».

Όποιος μου λύσει αυτή την απορία… κερδίζει «χρυσούν ωρολόγιον» που λένε, αλλά και την ζωή του, την ευδαιμονία του και την σωματική του ακεραιότητα.