από Μαρία Σαχινίδου

δημοσιεύθηκε στο www.eyedoll.gr

 

Aγιαστήκαμε και φέτος, δόξα τω Θεώ.

 

Μας ευχήθηκε καλή φώτιση κι ο παπάς, καθώς μας έραινε με το βασιλικό.

Σκύψαμε ευλαβικά το κεφάλι και χαμηλώσαμε τα μάτια. Ακριβώς όπως απαιτεί το τυπικόν.

Ύστερα άρχισαν οι μεγαλοκουβέντες και οι ομιλίες.

Διευθυντάδες, δημαρχαίοι, περιφεριάρχες, πρόεδροι συλλόγων γονέων, όλοι πήραν το μικρόφωνο.

 

Τα μικρά μαθητούδια του δημοτικού ζαβλακωμένα από τον ήλιο, έδειχναν έντονα τη δυσφορία τους, όπως και οι γονείς και ουδείς συμμορφώνονταν στα παρατεταμένα «σουτ!» των δασκάλων που προσπαθούσαν να επιβάλουν ησυχία.

Οι εραστές των μικροφώνων, απτόητοι.

Αποφασισμένοι να εκφωνήσουν μέχρι τελευταίας τελείας το τετριμμένο τους λογύδριο.

Για να μας πουν πάλι όλα εκείνα τα ανούσια, τα υποκριτικά.

Για να τονίσουν άπαντες, ότι φέτος ξεκινά μια δύσκολη χρονιά. 

Κι ότι ελπίζουν στη στήριξή μας.

 

Παρεμπιπτόντως, αυτό, που όλοι ζητούν τη στήριξή μας, αλλά κανείς δεν μας στηρίζει, με ξεπερνά εντελώς, το ομολογώ.

 

Φύγαμε λοιπόν ιδρωμένοι, ψιλοσυγχισμένοι και φορτωμένοι φυλλάδια και διαφημιστικά φροντιστηρίων ξένων γλωσσών, σχολών χορού, γυμναστηρίων και του ΚΚΕ.

Καλά διαβάσατε και του ΚΚΕ.

Διότι έξω από το δημοτικό, μοίραζαν φυλλάδια με το λογότυπο του ΚΚΕ.

 

Τι δουλειά έχουν αυτοί έξω από σχολεία να προπαγανδίζουν τα μικρά, αναρωτήθηκα, όταν είδα να τα μοιράζει το παλικάρι, που κανονικά θα ‘πρεπε να βρίσκεται στη σχολή του και να ασχολείται με θέματα που άπτονται της ειδικότητας που διάλεξε να σπουδάσει.

 

Κατάπια την οργή που ένιωσα βλέποντας κόμματα στα σχολεία, κράτησα το φυλλάδιο και το διάβασα, έτσι, για να δω με ποια λογική αποφασίζουν αυτοί που συμμετέχουν στις συνελεύσεις των ΕΛΜΕ και ψηφίζουν υπέρ πενθήμερων απεργιών.

Να δω πώς σκέφτεται αυτή η μικρή μειοψηφία, αναλογικά με τον αριθμό των εγγεγραμμένων, που με το έτσι θέλω επιβάλει την άποψή της σε όλο τον κλάδο των εκπαιδευτικών και όχι μόνο.

Καταφέρνει δε, να την περάσει με απόλυτα αντιδημοκρατικό τρόπο και στους γονείς και στους μαθητές: μοιράζοντας φυλλάδια έξω από τα σχολεία.

Σε μερικά μάλιστα σχολεία, όπου ελέγχουν και τους συλλόγους των διδασκόντων, επέτυχαν να αναγνωστούν οι θέσεις τους και κατά τον αγιασμό!

 

Πάρτε μια γεύση:

«Με τα νέα αναλυτικά προγράμματα από το δημοτικό και το Νηπιαγωγείο ακόμη, χώνουν παιδιά 6,7 και 8 χρονών μπροστά σε υπολογιστές. Πριν ακόμα κατακτήσουν τη μητρική τους γλώσσα τα στρέφουν στις ξένες γλώσσες, χρήσιμες μόνο για τις τουριστικές υπηρεσίες και τη μετανάστευση. Διαλύουν τη συνείδησή τους, αχρηστεύουν τη σκέψη τους».

 

Συγνώμη, τι πίνετε εκεί στο ΚΚΕ;

Πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν νέοι άνθρωποι που πιστεύουν ότι θα αλλάξουν τον κόσμο με κλειστά σχολεία;

Με κλειστά παράθυρα στη γνώση;

 

Βαθιά μέσα μου το λυπήθηκα αυτό το παλικάρι που μοίραζε τα φυλλάδια.

Κι αυτό κι όλα τα νέα παιδιά που στρατολογήθηκαν από γονείς και εκπαιδευτικούς απαίδευτους και βολεμένους, να μοιράζουν φυλλάδια με περιεχόμενο ενάντια στην πρόοδο, την εξωστρέφεια, τη δημιουργία, τη γνώση και την ευημερία.

Άνθρωποι με ξύλινη γλώσσα που μιλούν για εκμετάλλευση, για βαρβαρότητα, για τάξεις κοινωνικές, για λυκοσυμμαχία του κεφαλαίου.

Αντί να μιλούν για ελευθερία, τεχνογωσία, έρευνα, κριτική σκέψη, ενημέρωση, εκπαίδευση, διαρκή επιμόρφωση, διαδραστικές μεθόδους.

 

Το λυπήθηκα το παλικάρι, γιατί στην ηλικία του έπρεπε να θέλει να κατακτήσει τον κόσμο, να αγωνίζεται για να αποκτήσει τις γνώσεις εκείνες που θα του δώσουν τα φτερά για να γίνει πολίτης του κόσμου.

Όχι να βάφει με συνθήματα τοίχους σχολείων και να ενθαρρύνει ανήλικους μαθητές να καταλάβουν τα σχολεία τους.

 

Αυτό κύριοι της αριστεράς λέγεται εκμετάλλευση. Λέγεται και κακοποίηση.

Και αδιαμφισβήτητα, αποτελεί κατάντια.

 

Τα φυλλάδιά σας μακριά απ’ τα σχολειά, λοιπόν.

Και τα συνθήματά σας. Και το φασισταριό σας.

Αυτά στον κήπο σας, στο σπίτι σας, στα γραφεία του κόμματός σας.

Ή στους ενήλικες, όσους έχουν την υπομονή να σας ακούσουν, χωρίς να σας φωνάξουν ότι χάσατε το τρένο.

Όχι όμως στα σχολεία, όχι στα παιδιά μας, που προσπαθείτε να τα εκμεταλλευτείτε επειδή οι καταλήψεις σάς βολεύουν, μια που στην κατάληψη πληρώνεστε, ενώ στην απεργία όχι.

 

Δέχομαι ότι το νομοσχέδιο του υπουργείου είναι απαράδεκτο.

Δέχομαι ότι πρόκειται για αντιμεταρρύθμιση. Δέχομαι ότι οι εκπαιδευτικοί είναι κακοπληρωμένοι.

Αλλά το κλείσιμο του σχολείου είναι λαβωματιά στο μέλλον των παιδιών μας.

Σήμερα κανείς δεν είναι ευχαριστημένος από την παιδεία στη χώρα μας.

Ούτε οι εκπαιδευτικοί, ούτε οι γονείς ούτε οι μαθητές.

Δικαιολογημένα, αφού το ελληνικό κράτος περί άλλων τυρβάζει και βολεύεται να κάνει οριζόντιες περικοπές μισθών, ειδικοτήτων και εν τέλει γνώσεων.

 

Το υπόλοιπο 70% των εκπαιδευτικών που δεν παρευρίσκεται στις συνελεύσεις θα σηκώσει ανάστημα να αγωνιστεί για την παιδεία που αξίζουν τα παιδιά μας; Ενάντια σ΄ όλους αυτούς τους γραφικούς;

Θα δώσετε το παράδειγμα στους μαθητές σας;

Θα γίνετε ο ιδανικός δάσκαλος που περιγράφει ο μεγάλος Καζαντζάκης;

«Ο ιδανικός δάσκαλος είναι εκείνος που γίνεται γέφυρα για να περάσει αντίπερα ο μαθητής του. Κι όταν πια του διευκολύνει το πέρασμα, αφήνεται χαρούμενα να γκρεμιστεί, ενθαρρύνοντας το μαθητή του, να φτιάξει δικές του γέφυρες».

 

Τότε μόνο θα μας έχετε όλους στο πλευρό σας.

Πηγή: eyedoll.gr