Γράφει ο Αλέξης Ραμπότας

Δημοσιεύθηκε στο www.eyedoll.gr

 

Έχει φουντώσει η συζήτηση σχετικά με το αν θα πρέπει να απαγορευτεί ως κόμμα η Χρυσή Αυγή.

 

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να διακρίνουμε δύο διαφορετικά πράγματα.

Υπάρχουν δύο τρόποι για να τεθεί εκτός νόμου ένα τέτοιο κόμμα-μόρφωμα.

Ο πρώτος τρόπος είναι να βρεθεί ένοχο ως εγκληματική οργάνωση.

Η Χρυσή Αυγή έχει βρεθεί κατ’ εξακολούθηση πίσω από εγκληματικές πράξεις, όπως επιθέσεις σε μικροπωλητές και ξυλοδαρμούς μεταναστών.

 

Ο άλλος τρόπος είναι να τεθεί εκτός νόμου βάσει των ιδεολογικών της πεποιθήσεων, που ουδεμία σχέση έχουν με το σύνταγμα και τη δημοκρατία.

Το πρόβλημα στη δεύτερη περίπτωση είναι ότι αν ακολουθήσουμε αυτή την οδό, πέρα από το γεγονός ότι έχει αντικειμενικές δυσκολίες -ποιος θα κρίνει τη δημοκρατικότητα ενός κόμματος- θα μας οδηγήσει να θέσουμε εκτός δημοκρατικού κάδρου και άλλα παραδοσιακά κόμματα.

 

Το ΚΚΕ, για παράδειγμα, ελάχιστη σχέση έχει με την αστική δημοκρατία.

Μάλιστα, αναφέρει στις θέσεις του: «Είναι το συνειδητό, οργανωμένο, πρωτοπόρο τμήμα της εργατικής τάξης, που έχει στρατηγικό στόχο την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού-κομμουνισμού».

 

Αν λοιπόν, στις επόμενες εκλογές το ΚΚΕ συγκεντρώσει 51% των εδρών στη βουλή, θα μπορεί ο Έλληνας ψηφοφόρος να ξαναψηφίσει αστικά κόμματα στις εκλογές ή πλέον θα εκλέγουμε μόνο τον γενικό γραμματέα του κομμουνιστικού κόμματος ως μέλη αυτού;

 

Βέβαια, το σύνταγμα απαγορεύει μια τέτοια εκτροπή του πολιτεύματος και η δημοκρατική αναθεώρησή του απαιτεί αυξημένη πλειοψηφία.

Ταυτόχρονα, κάθε κόμμα για να κατέβει στις εκλογές, υπογράφει πως θα τηρεί το σύνταγμα και τους νόμους.

 

Όμως, ποιος μας εγγυάται ότι ένα τέτοιο κόμμα που έχει αυτές τις θέσεις δεν θα καταλύσει και το ίδιο το σύνταγμα;

Ειδικά όταν στις θέσεις του αναφέρονται ρητά, εντελώς αντισυνταγματικές θέσεις σχετικά με τις ατομικές ελευθερίες.

 

Αντίστοιχες θέσεις φέρουν και ορισμένες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ και διάφορα άλλα κόμματα των άκρων, όπως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

 

Αν λοιπόν, φτάσουμε στην απαγόρευση της Χρυσής Αυγής βάσει των αντιδημοκρατικών θέσεών της, τότε ο ασκός του Αιόλου θα έχει ανοίξει και για άλλα κόμματα.

Αν η έκβαση μια τέτοιας κίνησης θα είναι καλή, ως προς την επαναφορά ορισμένων στα πλαίσια του συντάγματος, δεν μπορεί να το ξέρει κανένας.

 

Πάντως, τα κοινωνικά ερείσματα που απολαμβάνουν τέτοιες αντιδημοκρατικές θέσεις είναι πολύ ισχυρά για την ώρα, ενώ ακόμα και ο δημόσιος διάλογος δεν αποθαρρύνει την εκφορά τέτοιων απόψεων, με αποτέλεσμα να ακούγονται ακόμα και στα έδρανα της βουλής εκφράσεις όπως κρεμάλες, γιαούρτια, γουναράδικα, δίκιο είναι το δίκιο του εργάτη και άλλα δημοκρατικά.

 

Γι’ αυτό λοιπόν, ο μόνος ρεαλιστικό δρόμος για την απαγόρευση της Χρυσής Αυγής αποτελεί η ανακήρυξή της σε εγκληματική οργάνωση.

Το πρόβλημα σε αυτήν την περίπτωση έγκειται στο γεγονός ότι η δικαιοσύνη επί χρόνια στην Ελλάδα είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα πολιτικά κόμματα, ενώ έχει απαξιωθεί και κάθε αίσθημα περί νομιμότητας της Πολιτείας.

 

Σε αυτό συνέβαλλαν όλα τα πολιτικά κόμματα που με νόμους εν μια νυκτί διπλασίαζαν την κρατική επιχορήγηση προς τα πολιτικά κόμματα, έκαναν κατάχρηση της διαδικασίας τού κατ’ επείγοντος και χρησιμοποιούσαν τα προεδρικά διατάγματα και τις υπουργικές αποφάσεις, για να παρακάμπτουν το κοινοβούλιο.

Ενδεικτικά αναφέρω ότι στο σύνολο των τελευταίων 35 χρόνων η Βουλή είναι υπεύθυνη για το 2% των νόμων που έχουν ψηφιστεί, όταν από την άλλη μεριά οι υπουργικές αποφάσεις καταλαμβάνουν το 78%.

 

Βέβαια, η παραβατικότητα των κομμάτων επεκτείνονταν και εκτός κοινοβουλίου.

Τι να θυμηθεί κανείς;

Την κατάληψη της Ακρόπολης από το ΠΑΜΕ (και το πανό στο Λευκό Πύργο σήμερα;…) τη φιλοξενία με τις ευχές του ΣΥΡΙΖΑ των μεταναστών στη Νομική Αθηνών, τον Παπανδρέου να προελαύνει πάνω στα τρακτέρ σε παράνομα μπλόκα αγροτών, η λίστα είναι μεγάλη.

 

Έτσι φτάνουμε στο σημείο να περιμένουμε μια απονομιμοποίησητης Χρυσής Αυγής από πολιτικά κόμματα, που στο ελάχιστο έδειξαν σεβασμό και τήρηση των κανόνων, βάσει των οποίων θα στηρίξουν την απαγόρευσή της.

 

Θεωρώ πως πρέπει οπωσδήποτε να βρεθεί μια φόρμουλα για να γίνει αυτό, αλλά φοβάμαι ταυτόχρονα ότι μια τόσο ακραία κίνηση από τη μεριά ενός απαξιωμένου και υπόλογου πολιτικού συστήματος, θα έχει αντίθετα αποτελέσματα.

 

Η Χρυσή Αυγή είναι εγκληματική οργάνωση και δεν έχει καμία θέση στο κοινοβούλιο.

Το δύσκολο της υπόθεσης είναι ότι περιμένουμε να τεθεί εκτός κοινοβουλευτισμού, από αυτούς που τόσα χρόνια πραγματοποιούσαν μια αλά καρτ και οριακή εφαρμογή της δημοκρατίας και των νόμων.      

 

Πηγή: eyedoll.gr