Γράφει ο Γ. Α. Γράτσος

Δημοσιεύθηκε στην Εστία στις 5 Οκτωβρίου 2013

Περπατώντας στο Piccadilly (Λονδίνο) είδα ένα πρόσφατο μνημείο αφιερωμένο στα πληρώματα των βομβαρδιστικών 1939-1945. Το επίγραμμα στην στήλη ήταν «Freedom is the sure possession of those alone who have the courage to defend it». Τα λόγια δεν ήταν του Churchill, ούτε του Nelson, ούτε του Wellington ή άλλου σημαντικού Άγγλου. Ήταν του Περικλή.

Η ελευθερία προϋποθέτει ψυχικό σθένος και εύρωστη οικονομία. Η φιλελεύθερη οικονομία της αγοράς είναι η μόνη που εγγυάται υγιή ανάπτυξη. Ο σοσιαλισμός πάντα καταρρέει επειδή δεν μπορεί να χρηματοδοτηθεί άλλο. Όσο μεγαλώνει το κράτος τόσο μικραίνει το κομμάτι του παραγωγικού ιδιωτικού τομέα. Με την σοσιαλιστική πολιτική που ακολούθησε η Ελλάδα της μεταπολίτευσης υποθήκευσε το μέλλον δανειζόμενη, χάνοντας έτσι την οικονομική της ανεξαρτησία επειδή σπατάλησε τα δανεικά αντί να τα επενδύσει παραγωγικά. Δύσκολα θα την επανακτήσει. Η σημερινή κυβέρνηση αργεί να κάνει τις απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές για να ωφεληθούμε σε μια ανταγωνιστική Ευρωπαϊκή οικονομία της αγοράς και συνεχίζει να υπερφορολογεί καταστρέφοντας Εθνικό πλούτο.

Ο σοσιαλισμός και η επίπλαστη ευημερία σχεδόν δύο γενιών υπερχρέωσης σάπισε μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Χάθηκαν μέτρο και λογική. Για να κυριαρχεί υπέθαλψε ταξικό μίσος. Δημιούργησε καταπιεστική, αντιπαραγωγική γραφειοκρατία και νόμους με αποτέλεσμα να πλήξουν την αστική τάξη, να καταστρέψουν την υφιστάμενη παραγωγική βάση και να δημιουργήσουν κρατικοδίαιτες επιχειρήσεις για να τοποθετούν την, εξαρτώμενη πλέον, εκλογική πελατεία τους, ασχέτως κόστους, που εν γνώσει τους θα πλήρωνε στο μέλλον ο λαός, για να εξασφαλίζουν την επανεκλογή τους. Απερίγραπτη ιδιοτέλεια.

Φταίει και η νέο-σοβιετική σκέψη που αναθεματίζει το κέρδος, προϊόν της πρόσφατης παιδείας μας. Χωρίς αύξηση της παραγωγικότητας μειώνεται το βιοτικό επίπεδο. Έκαναν ότι μπορούσαν για να την καταστρέψουν. Από τα πρώτα μαθήματα της οικονομικής θεωρίας είναι ότι για να αναπτύσσεται η οικονομία φορολογείς λογικά και μόνον το εισόδημα. Ποτέ τον πυρήνα, δηλαδή το πάσης φύσεως κεφάλαιο. Από τον πυρήνα θα προέλθουν οι πόροι για την ανάπτυξη. Αυτό λέει και το Σύνταγμα (άρθρα 4, 5 και 17)

Οι εμπνευστές των φόρων ακίνητης περιουσίας κ.α. δεν το κατανοούν. Αλλά ούτε οι αρμόδιοι περί την συνταγματικότητα των φόρων, οι οποίοι αποδεικνύονται οικονομικά αμόρφωτοι. Έτσι απομακρύνεται καθημερινώς κάθε προοπτική ανάπτυξης. Κάποιοι πιστεύουν ότι πρέπει να πληρώσουν φόρους σοβιετικής εμπνεύσεως οι «έχοντες και κατέχοντες», όχι μόνον όσοι (φυσικά και νομικά πρόσωπα) δημιουργούν εισόδημα (Άρθρο 4, παρ. 5 του Συντάγματος). Λογικά ανταποδοτικά τέλη βεβαίως πρέπει να πληρώνουν όλοι, αλλά στην Ελλάδα παρόμοια τέλη στερούνται λογικής.

Για μονοκατοικία, σε Αθηναϊκό προάστιο, σημερινής αξίας €2,5 εκ. αναγκάζεσαι να πληρώσεις για το 2013 περίπου € 59.300 ΦΑΠ ετησίως συν  € 8.700 ΕΕΤΑ, σύνολο € 68.000 διότι εκτιμάται ότι «αντικειμενικά» αξίζει € 6,5 εκ.! Φόρος εξωφρενικός διεθνώς. Την τελευταία πενταετία ο φόρος ακίνητης περιουσίας δεκαπλασιάστηκε!!! Πράγμα παρανοϊκό. Αυτό έχει καταβαραθρώσει αξίες ακινήτων κατά 70% περίπου, παραβιάζοντας το Άρθρο 17 του Συντάγματος που ορίζει ότι «η ιδιοκτησία τελεί υπό την προστασία του κράτους».

Περιουσία δεν είναι τα «ντουβάρια» αλλά η αξία τους. Κανένας όμως δεν ασχολείται. Αντίστοιχο έγινε και με το κούρεμα των αποταμιεύσεων ιδιωτών σε ομόλογα. Οι εταιρείες αφαιρούν τις ζημιές από τα κέρδη, αποσβένοντας τις ζημιές τους μέσω μειώσεως φόρων. Πράγμα που δεν επιτρέπεται στους ιδιώτες. Αυτή την διαφορά καλούνται να επιβαρυνθούν οι ιδιώτες που τελικά χάνουν πολύ περισσότερο.

Αλλού πρυτανεύει η λογική και σταθερότητα. Σε αντίστοιχο προάστιο της Νέας Υόρκης, σπίτι αξίας $6 εκ. πληρώνει περίπου φόρο $35.000 φόρο περιουσίας ετησίως σε Πολιτεία με πολλαπλάσιο κατά κεφαλήν ΑΕΠ. Εκεί ο φόρος αυτός καλύπτει την λειτουργία της τοπικής κοινωνίας, δηλαδή: αστυνομία, σχολεία, νοσοκομεία, καθαριότητα, υποδομές κλπ. Ψηφίζεται δε από την τοπική κοινωνία που απολαμβάνει τις υπηρεσίες. Ας σημειωθεί ότι στην Αμερική ο φόρος περιουσίας αφαιρείται από το εισόδημα όπως επίσης τα έξοδα αποκτήσεως του εισοδήματος καθώς και οι επισκευές. Οπότε ο συνολικός φόρος που θα πληρώσει ο Αμερικάνος θα είναι σημαντικά μικρότερος από τον Έλληνα με αντίστοιχη περιουσία και εισόδημα. Εδώ αναγκάζεσαι να πληρώσεις φόρο στον φόρο!

Στο Λονδίνο για σπίτι αξίας £5.0 (€ 5.94) εκατομμυρίων, ο φόρος ανέρχεται μόνο σε £3.000 (€ 3.600) ετησίως. Στην Ελβετία σπίτι αξίας $2.5 εκ. πληρώνει φόρο $11.000 ετησίως.

Η φορολογία στην Ελλάδα είναι «τόσα μου λείπουν, τόσα σου παίρνω», στερούνται λογικής, ασχέτως των επιπτώσεων στην οικονομία. Έτσι καταστρέφονται αξίες και η κεφαλαιακή βάση των Ελλήνων για να μην μπορέσουν να επενδύσουν σ’ αυτή την δύσμοιρη χώρα. Προλεταριοποιούνται. Αποθαρρύνεται δε και κάθε ξένος επενδυτής. Καταδικάζουν έτσι την Ελλάδα σε εσαεί υπανάπτυξη. Έτσι θα την ξεπουλήσουν σε κάποιους «μπίρ παρά»

Σαν τα απολυταρχικά καθεστώτα, μαντρώνουν με απερίγραπτους νόμους νομικά και φυσικά πρόσωπα για να τα «γδάρουν» και να εδραιώσουν την ιδιότυπη δημοκρατία τους σε όφελος της εκλογικής πελατείας τους, καταστρέφοντας την χώρα.

Το 1980 το Ελληνικό δημόσιο χρέος ήταν 28% του ΑΕΠ, το 2012 εκτοξεύτηκε στο 160%. Την ίδια περίοδο το Αμερικανικό αυξήθηκε από 31% στο 97% του ΑΕΠ. Το κατά κεφαλήν εισόδημα της Ελλάδας από $8.310, σήμερα είναι $25.000. Τριπλασιάστηκε σε 22 χρόνια. Στην Αμερική το 1980 ήταν $12.250, το 2012 ήταν $50.000. Τετραπλασιάστηκε σε 22 χρόνια. Οι αναπτυσσόμενες οικονομίες συνήθως έχουν υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης. Το αντίθετο συνέβη με την Ελλάδα λόγω στρεβλών οικονομικών πολιτικών. Ανεργία 27,9%, ΗΠΑ 7,3%.

Κάποτε πρέπει να λογοδοτήσουν οι πρωτεργάτες αλλά και οι κομπάρσοι τους για κατά συρροή κακοδιαχείριση των κοινών. Αιδώς Αργείοι.