Το πρόβλημα της βίας απασχολεί καθημερινά τα ελληνικά ΜΜΕ.
Ειδικότερα τις τελευταίες ημέρες, η ειδησεογραφία και η σχετική αρθρογραφία για τη βία της ΧΑ, είναι πλούσια και καταιγιστική.

Διαβάζουμε στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων ότι η ελληνική δικαιοσύνη διερευνά το θέμα με αφορμή τη στυγνή δολοφονία του αδικοχαμένου Παύλου Φύσσα.

Προφυλακίστηκαν ο αρχηγός και ο υπαρχηγός της ΧΑ.

Συνελήφθη ο γραμματέας της Τοπικής Οργάνωσης της ΧΑ στην Κομοτηνή, αφότου κατόπιν έρευνας «βρέθηκαν δύο κοντάρια, το ένα εκ των οποίων με σημαία» (!) (πηγή).

Και η δημοσιογραφική έρευνα συνεχίζεται…

Ανεξάρτητα πάντως από τις παραπάνω αποκαλύψεις των δημοσιογράφων, θα πρέπει να παρατηρήσουμε πως το πρόβλημα της βίας δεν είναι τόσο καινούριο.

Κρούσματα βίας είχαμε πάντα.

Άλλωστε το ΚΚΕ στο καταστατικό του προτρέπει σε επανάσταση για την ανατροπή της αστικής εξουσίας και κηρύττει το ταξικό μίσος.

Μήπως τα ονόματα των τρομοκρατικών οργανώσεων με γνωστή εγκληματική δράση (Επαναστατικός Λαϊκός Αγώνας, Αντικρατική Πάλη κ.ο.κ.) και οι προκηρύξεις τους, δεν παραπέμπουν στη φρασεολογία του ΚΚΕ και του Ριζοσπάστη;

Οι ασκήσεις επαναστατικής γυμναστικής των διαφόρων διαδηλωτών «ενάντια στα μνημόνια» με το κλείσιμο δρόμων, που οδήγησε τις περισσότερες φορές σε έκτροπα στο κέντρο της Αθήνας με βανδαλισμούς και εκτεταμένες καταστροφές ιδιωτικής περιουσίας, δεν είναι βία;

Σε κάποια από αυτές τις «αντιμνημονιακές» πορείες συνέβη η τραγική δολοφονία των τριών εργαζομένων της τράπεζας ΜΑΡΦΙΝ (μια γυναίκα εκ των οποίων μάλιστα, ήταν έγκυος).

Πόσο σοβαρά ασχολήθηκαν τα ελληνικά ΜΜΕ για τη διερεύνηση του ζητήματος;

Τα ελληνικά ΜΜΕ με επιλεκτική ευαισθησία μας ενημερώνουν για όλες αυτές τις εξελίξεις, αλλά και προχωρούν σε αξιολογικές αναλύσεις του φαινομένου, αποδίδοντας ενίοτε τα κρούσματα της βίας στο «δίκιο του εργάτη», στις πολιτικές της «νεοφιλελεύθερης λιτότητας» ή στη «βία του μνημονίου» (που αν το σκεφτούμε εκ νέου, μάλλον τη «βία του αντι-μνημονίου» βιώνουμε πρακτικά, ποικιλοτρόπως) κατά τα λόγια έγκριτης δημοσιογράφου του τηλεοπτικού σταθμού ΣΚΑΪ.

Έτσι, υπάρχει για παράδειγμα, μια συνεχής ροή ειδήσεων για τη διαθεσιμότητα των 1.300 διοικητικών υπαλλήλων στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα και τη σκοπιμότητά της, αλλά ο δημοσιογραφικός φακός ελάχιστα εστιάζει στο ότι έχασαν τις δουλειές τους 900 άνθρωποι εξαιτίας του «λουκέτου» στην εταιρεία Sprider Stores ή στο φρικτό δράμα των 600 εργαζομένων στα καταστήματα «Φωκάς», που πιθανότατα θα μείνουν άνεργοι καθώς η εταιρία έχει χρεοκοπήσει.

Η υποκρισία των ελληνικών ΜΜΕ είναι απύθμενη.

Αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη από την πραγματικότητα, που δεν είναι άλλη από τις ολέθριες συνέπειες του κρατισμού, της υπέρμετρης φορολόγησης και των πολιτικών της νεοσοσιαλιστικής ασυδοσίας που ζούμε σε καθημερινή βάση.

Επενδύουν στο λαϊκισμό, συσκοτίζοντας την κοινή γνώμη.

Κυκλοφορεί στο διαδίκτυο βίντεο με απόσπασμα από το μήνυμα που απηύθυνε στο φεστιβάλ της ΚΝΕ-Οδηγητή, η Κολομβιανή μαρξιστική-λενινιστική ένοπλη αντάρτικη οργάνωση FARC, στις 21 Σεπτεμβρίου.

Το γεγονός αυτό όμως (με εξαίρεση το athensvoice.gr) δεν φαίνεται να απασχόλησε ιδιαίτερα τα ελληνικά ΜΜΕ.

Γιατί;