Γράφει η Άντζελα Κροκίδη

Δημοσιεύθηκε στο www.eyedoll.gr

Στις 17 Σεπτεμβρίου 2013 δημοσιεύθηκε ο νέος Νόμος για την Εκπαίδευση, ο Νόμος 4186.

Μπορείτε να τον διαβάσετε ΕΔΩ.

Από το καλοκαίρι ήδη, παρέλασαν από τα ΜΜΕ, σε πανελλαδικό αλλά και σε τοπικό επίπεδο, αρκετοί συνδικαλιστές εκπαιδευτικοί που ασχολούνται μαχητικά με τα ζητήματα. Προφανώς είχαν μελετήσει το νέο Νόμο λεπτομερώς και είχαν αναλύσει κάθε γραμμή του, προσπαθώντας να ανακαλύψουν τα ελαττώματα και τις αδυναμίες του.

Το κοινό, ο μέσος πολίτης δηλαδή, αναστατωμένος και αγχωμένος από τα προβλήματα της καθημερινότητας, δεν μπόρεσε να ασχοληθεί με το περιεχόμενο του Νόμου 4186.

Φυσικό είναι.

Αφού υπάρχουν άλλοι, πιο ειδικοί, που έχουν την εμπειρία αλλά και τη βούληση να το κάνουν.

Είναι οι άνθρωποι εκείνοι που έχουν δηλώσει τη διάθεσή τους να ασχοληθούν με κάθε νέα νομοθετική ρύθμιση και με τη σειρά τους να ενημερώσουν για τα νέα δεδομένα.

Και εδώ ξεκινάει το πρόβλημα. Διότι η ενημέρωση τελικά, δεν είναι τόσο απλή υπόθεση.

Για να γίνει σωστά χρειάζεται να βγάλει κανείς από τα μάτια του, τα χρωματιστά γυαλιά.

Τα κόκκινα, τα πράσινα, τα ροζ, τα γαλάζια.

Ακούσαμε λοιπόν και τι δεν ακούσαμε.

Ότι «κλείνουν σχολεία». Ότι «απολύονται» εκπαιδευτικοί.

Ότι «διαλύεται η δημόσια εκπαίδευση».

Ότι «δυσκολεύουν» οι εξετάσεις για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια Εκπαίδευση.

Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα.

Ένα μόνο δεν ακούσαμε, ούτε και μάθαμε από τους «ειδικούς», από όλους όσους κόπτονται για τα «φτωχά λαϊκά στρώματα» και για τη Δημόσια Δωρεάν Παιδεία.

Ότι με αυτόν τον κατάπτυστο νέο Νόμο, από φέτος η φοίτηση στα δημόσια ΙΕΚ θα είναι ΔΩΡΕΑΝ.

Ότι αυτά τα δημόσια ΙΕΚ που βρίσκονται εδώ στην πόλη μας, θα δεχτούν νέους σπουδαστές κατόπιν ηλεκτρονικής αίτησης, για να εκπαιδευθούν  σε νέες ειδικότητες, χωρίς να χρειαστεί οι γονείς να βάλουν το χέρι στην τσέπη.

Και υπάρχουν πολλοί νέοι που ψάχνουν να βρουν τι θα κάνουν στη ζωή τους.

Που δεν κατάφεραν να περάσουν σε κάποιο ΑΕΙ.

Είτε επειδή δεν το θέλησαν αρκετά, είτε επειδή δεν μπόρεσαν.

Υπάρχουν ακόμα και κάποιοι νέοι, που οι γονείς τους δεν μπόρεσαν  να αντεπεξέλθουν οικονομικά ώστε να τους παράσχουν πανάκριβα φροντιστήρια, ούτε να τους εγκαταστήσουν σε μια άλλη πόλη για σπουδές.

Αυτοί οι νέοι άνθρωποι πρέπει να έχουν το δικαίωμα να βελτιώσουν τη ζωή τους ή όχι;

Πρέπει να τους παρέχεται η δυνατότητα να καταρτιστούν επαγγελματικά ή όχι;

Πρέπει να αποκτήσουν ένα Δίπλωμα Επαγγελματικής Ειδικότητας ή όχι;

Πρέπει να διεκδικήσουν ισάξια με τα άλλα μια θέση στην αγορά εργασίας ή όχι;

Και το κυριότερο, πρέπει ή δεν πρέπει να ενημερωθούν για τις δωρεάν επιλογές που υπάρχουν;

Για τις επιλογές που τους παρέχει αυτό το ίδιο το ανεπαρκέστατο δημόσιο, που όμως τους κοστίζει τόσο ακριβά μέσω της φορολόγησης;

Επιτέλους, κάποιος «ειδικός», από αυτούς που επιμελώς μας απέκρυψαν τα όποια θετικά του νέου Νόμου, μπορεί να μας απαντήσει: αυτά τα παιδιά, που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να γίνουν γιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί και καθηγητές, αφού δεν τα ενημερώνουμε σωστά, σε ποιον Καιάδα να πάμε να τα πετάξουμε;

Πηγή: eyedoll.gr