Γράφει ο Δημήτρης Σιμωτάς

Δημοσιεύθηκε στην τοπική εφημερίδα «Ημερήσιος» στις 18 Ιουλίου 2013

Διαβάζοντας σήμερα το πρωί μια ιστορική αναδρομή σε πλείστους Έλληνες ήρωες, από τον Μέγα Αλέξανδρο μέχρι και τον Κολοκοτρώνη, σκέφτηκα άραγε τι θα γράψει η ιστορία μας, στο μέλλον, για την περίοδο που διανύουμε σήμερα και ποιούς θα προβάλλει ως ήρωες; Θα είναι άραγε οι πολιτικοί μας; Θα είναι η Τρόικα ή οι πολίτες που «επαναστατούν» στο δρόμο κουνώντας την όποια σημαία;

Έχω την πεποίθηση και πραγματικά πιστεύω ότι θα αναφέρονται στην εποχή μας και θα ξεχωρίζουν για ήρωες τους σημερινούς μικροεπιχειρηματίες. Τους ελεύθερους επαγγελματίες που καταφέρνουν σε τέτοιες περιόδους κρίσεως και κρατάνε ανοικτή την επιχείρησή τους! Δεν θα αναφέρονται σαν ήρωες, γιατί πήραν την απόφαση να μην είναι υπάλληλοι, ούτε για το τεράστιο ρίσκο που αναλαμβάνουν, αλλά γιατί, παρά τις τόσο αντίξοες επιχειρηματικές συνθήκες και παρά τον «πόλεμο»  που ασκείται σε βάρος τους, αυτοί προσπαθούν, παλεύουν, ταλαιπωρούνται και δεν το βάζουν κάτω! Ήρωες γιατί αν και εκατοντάδες οι λόγοι να πει κάποιος μικροεπιχειρηματίας «στο διάολο εσείς και επιχειρήσεις σας», απευθυνόμενος στο άθλιο Ελληνικό Κράτος, αφήνοντας οικογένειες ολόκληρες χωρίς εργασία, δεν τα παρατάει και ελπίζει για μια νέα, καλύτερη, λιγότερο εχθρική προς αυτόν και το επάγγελμά του, ημέρα! 

   Η γραφειοκρατία τον «πυροβολεί», η υπερβολική φορολογία τον «πνίγει» και τον «σκοτώνει» το απόλυτα αντιαναπτυξιακό επιχειρηματικό περιβάλλον. Δεν θα αναφερθώ σε λεπτομέρειες για το τί περνάει ένας μικροεπιχειρηματίας στις μέρες μας. Όλοι οι πραγματικοί εργάτες γνωρίζουν! Δυστυχώς όμως τους νόμους που διέπουν τις μικρές αυτές επιχειρήσεις, τους αποφασίζουν ανεπάγγελτοι, άνθρωποι άνευ μιας πραγματικής ημέρας εργασίας! ΉΡΩΕΣ λοιπόν του σήμερα, οι συμπολίτες μας, που με γνώμονα το καλύτερο για αυτούς και την κοινωνία μας, δεν «υποχωρούν από την μπροστινή γραμμή» και δίνουν καθημερινή μάχη με το «τέρας» που λέγεται Ελληνικό Κράτος!!

Υ.Γ  Αφορμή για το πιο πάνω άρθρο, ένας συμπολίτης μικροεπιχειρηματίας και πάνω απ’ όλα φίλος, που αντί να ανταμείβεται καθημερινά για το θεάρεστο έργο που επιτελεί, απασχολώντας περισσότερους από δέκα υπαλλήλους, καταλήγει ανά τακτά χρονικά διαστήματα, για αναπόφευκτες, για το είδος της επιχείρησής του, μικρο-παραβάσεις, στο …κελί, μέσω αυτοφώρου… σαν κοινός εγκληματίας και …ακόμα χειρότερα!

Πηγή: Δημήτρης Σιμωτάς