Γράφει η Αλεξάνδρα Στεφανοπούλου

Δημοσιεύθηκε στην Εστία στις 13 Νοεμβρίου 2013

Πάει κι έρχεται, λοιπόν, αυτή η ιστορία του δημοσιονομικού κενού που φαίνεται ότι παιδεύει τον υπουργό της Οικονομίας και την κυβέρνηση και τελικά θα κληθούμε να γεμίσουμε το κενό εμείς, τα συνήθη υποζύγια. Αλλιώς μετράει το δημοσιονομικό κενό η Τρόϊκα, αλλιώς ο κ. Στουρνάρας. Ο ένας υπολογίζει σε κιλά και η άλλη σε μίλια. Έχει δημιουργηθεί μια σύγχυση των άλλα αντ’ άλλων, των παπαγάλων και των βανδάλων – ότι θέλω λέω κι εγώ για να σπάσει ο πάγος της ασυνεννοησίας και της ανοησίας.

Τέλος πάντων, γενικώς διερχόμεθα την περίοδο των κενών ένα εκ των οποίων αλλά όχι μόνο, είναι και το δημοσιονομικό. Για να μιμηθούμε τον τρόπο με τον οποίο διατύπωνε τις εκτιμήσεις των δεδομένων ο πρωθυπουργός του Καστελόριζου πριν πάει στο Καστελόριζο, «κενά υπάρχουν», αλλά δυστυχώς η έκφραση δεν έχει την αντίθετη σημασία όπως είχε το «λεφτά υπάρχουν». Τα κενά είναι πράγματι υπαρκτά και βρίσκονται σε πολλούς τομείς του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα. Το μεγαλύτερο κενό φυσικά είναι αυτό που υπάρχει στα συρτάρια του υπουργείου Οικονομίας, πράγμα που δικαιολογείται απόλυτα αν αναφέρουμε έναν και μόνον από τους λόγους του κενού, συγκεκριμένα το ότι μέχρι σήμερα την δωδεκάτη ημέρα του ενδέκατου μηνός του έτους δεν έχουν ακόμη σταλεί τα ειδοποιητήρια για να πληρώσουν τον φόρο εισοδήματος εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες!

Να προσθέσουμε και τα όχι ευκαταφρόνητα κενά των ασφαλιστικών ταμείων του ΙΚΑ και του ΟΑΕΕ, κενά τα οποία δεν υπάρχει τρόπος να γεμίσουν όταν οι εργοδότες δεν καταβάλλουν τις οφειλές τους, όταν συνεχίζεται το έθιμο της μαύρης εργασίας και όταν αυξάνεται το ποσοστό της ανεργίας. Έχουμε επίσης το κενό της Ανωτάτης Παιδείας. Ακόμη να ανοίξει το Πανεπιστήμιο των Αθηνών, ενώ το Μετσόβιο Πολυτεχνείο άνοιξε προφανώς επειδή πλησιάζει η επέτειος της 17ης Νοεμβρίου. Οι κεφαλές των φοιτητών μένουν κενές γνώσεων και τις οίδε πως και πότε θα συμπληρωθούν τέτοια κενά.

Κενά σε επικίνδυνο στάδιο…κενότητας είναι τα βαλάντια των πολιτών. Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν είναι απλώς κενά, αλλά και τρύπια. Πρώτα εξαφανίστηκαν από τα βαλάντια τα χαρτονομίσματα και στο τέλος γλίστρησαν από την τρύπα και τα κέρματα. Όλα τα χρήματα πήγαν υπέρ Εφορίας, ΔΕΗ και λοιπών αρπακτικών. Η ανατροφοδότηση των βαλαντίων είτε μειώνεται  συνεχώς λόγω κουρέματος των αποδοχών, είτε έχει σταματήσει εντελώς λόγω ανεργίας.

Για να βρεθεί λύση και να μη μας ταλανίζουν όλα αυτά τα κενά, θα έπρεπε να εκλείψει ένα και μόνο κενό, εξ αιτίας του οποίου έχουν προκληθεί αυτές οι δυσλειτουργίες στην κοινωνία και στην προσωπική ζωή μας. Πρόκειται για το κενό που υπάρχει στις κεφαλές των πολιτικών όλων των κομμάτων. Τελευταία είδαμε και μυαλά στα κάγκελα της ΕΡΤ. Σε ορισμένες περιπτώσεις όπως συνέβη και με την πρόσφατη ιστορία της δυσπιστίας, δημιουργείται η εντύπωση ότι στην κεφαλή εκείνου που συνέλαβε την ιδέα να καταθέσει την εν λόγω πρόταση, κυκλοφορεί μόνο αέρας κοπανιστός!