Γράφει ο Ευθύμης Μαραμής

Δημοσιεύθηκε στο facebook στις 4 Σεπτεμβρίου 2013

«Κοινωνική δικαιοσύνη και ισότητα» είναι το μότο των σοσιαλδημοκρατών της αντίστοιχης σελίδας τους στο facebook.

H ναφθαλίνη που μυρίζει η συνθηματολογία τους είναι τόσο έντονη όσο και η μυρωδιά  του λιβανιού στις εκκλησίες. Τι είναι η κοινωνική δικαιοσύνη και η ισότητα λοιπόν. 

Η επέμβαση του κράτους στην αγορά εργασίας υπέρ συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων αποτελεί βάναυση επίθεση κατά της ελευθερίας του ατόμου, δημιουργεί στρεβλώσεις, στασιμότητα στην εξέλιξη, αδικία και φυσικά καταφέρνει την πολυπόθητη για τους σοσιαλιστές ισότητα-εξίσωση όλων μπροστά στα μάτια του Θεού-κράτους το οποίο καλείται να δοξάσει ο πιστός.

Δημιουργεί κλειστές συντεχνίες-κολεκτίβες (συνδικάτα) τα οποία προς όφελος των μελών τους απαγορεύουν την είσοδο στην αγορά νέων παικτών (εργοδοτών και εργαζομένων).

Ως αποτέλεσμα αυτών προέκυψε μια απαίδευτη κοινωνία, μια καταρρακωμένη παιδεία, ένα αντιπαραγωγικό κράτος δέσμιο σε μεγαλοεπιχειρηματίες-χρηματοδότες-πριμοδότες των εκάστοτε κυβερνήσεων, μια πρωτοφανής ηγεμονική αριστερή ιδεολογική κυριαρχία, ένας αντιπαραγωγικός ιδιωτικός τομέας, ένα πρωτοφανές πογκρόμ εις βάρος μεγάλων ελεύθερων-ανένταχτων στο σοβιέτ επιχειρήσεων και μία ψευδαίσθηση πως όλοι μας μπορούμε να είμαστε είτε αφεντικά  είτε δημόσιοι υπάλληλοι (το ίδιο είναι) στον επίγειο σοσιαλιστικό παράδεισο.

Επίσης προέκυψε και ένας λογαριασμός 350 δισ, μια φυσική οικονομική και πολιτισμική χρεοκοπία και ένα γερό μάθημα προς πάσης φύσεως «οραματιστές» «διανοούμενους» «καλλιτέχνες» «συγγραφείς» και πάσης φύσεως ιδεαλιστές, πως η επέμβαση στην πραγματικότητα με όρους ιδεολογικούς, βασισμένους σε  κάθε τι πέρα απο την φυσική ροή της ελεύθερης αγοράς και της επιβράβευσης της ικανότητας μέσω οικονομικού κέρδους, αποτελεί επίθεση κατά της ελευθερίας η οποία διαχρονικά εξασφαλίζεται στον μέγιστο ικανό βαθμό μέσω του καπιταλιστικού συστήματος. Η πολιτική ελευθερία πάντα θα προκύπτει μέσω της οικονομικής ελευθερίας και η στέρηση της πολιτικής ελευθερίας ως αποτέλεσμα στέρησης της οικονομικής οδηγεί σε ολοκληρωτικές αντιλήψεις και καθεστώτα. Ο καπιταλισμός και ο φιλελευθερισμός ήταν και θα είναι η εγγύηση του πολιτισμού.