Γράφει ο Γιώργος Κράλογλου

Δημοσιεύθηκε στο www.capital.gr στις 4 Δεκεμβρίου 2013

Οριστικά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας ο ιδιωτικός τομέας. Οι ιδιωτικοί ελληνικοί και ξένοι όμιλοι που δεν θα προλάβουν να μεταναστεύσουν λόγω της αντιαναπτυξιακής πολιτικής της σημερινής κυβέρνησης να γνωρίζουν ότι και με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα «συμπράττουν και θα συναναπτύσσονται» με το κράτος μέσα από συμπληρωματικές λειτουργίες. Και οι άνεργοι του ιδιωτικού τομέα θα ελπίζουν μόνο στο κράτος-πατερούλη.

Το ελληνικό Σοβιέτ μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει (λόγω κρίσης και στάσης πληρωμών) αλλά ξανά προς την δόξα τραβά… αλλάζοντας (για ευνόητους λόγους) τους τίτλους στους κανόνες του παιχνιδιού.

Σε ό,τι αφορά την κυβερνητική στρατηγική.

Η συντήρηση του Σοβιέτ θα παραμείνει και θα περιφρουρηθεί με επιθετική τακτική και όπλα τα επιχειρήματα (τύπου Στουρνάρα) ότι σε σχέση με την Ευρώπη έχουμε τη χαμηλότερη φορολογία και την υψηλότερη ακίνητη περιουσία που ανήκει σε φοροκλέπτες…

Σε ό,τι αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ ως πιθανή κυβέρνηση.

Το μίγμα της πολιτικής του ελληνικού Σοβιέτ θα παραμένει στη σημερινή βάση της κρατικοδίαιτης συναλλαγής αναβαπτίζοντας σε «συναναπτυσσόμενους» τους πάσης φύσεως κρατικοδίαιτους ιδιώτες που βεβαίως έχτισαν το ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.

Οι ιδιώτες δεν θα πειραχθούν από τον ΣΥΡΙΖΑ, εάν και όποτε γίνει κυβέρνηση, αρκεί να δεχθούν ότι θα «συναναπτύσσονται» αναγκαστικά με το κράτος.

Αντί δηλαδή να τους λέμε κρατικοδίαιτους θα τους γνωρίζουμε (στο μέλλον) ως «συναναπτυσσόμενους». Μην το ξεχάσετε αυτό γιατί θα το ακούσετε πολλές φορές από εδώ και πέρα.

Να λοιπόν πως θα γίνει (αλά ΣΥΡΙΖΑ) η μεταμόρφωση των κρατικοδίαιτων σύμφωνα με τις βασικές αρχές της οικονομικής πολιτικής που θα ασκήσει ο κ. Αλέξης Τσίπρας (ως κυβέρνηση) όπως την παρουσίασε (μεταξύ άλλων) χθες στο Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο (ρεπορτάζ του κ. Αιμ. Περδικάρη στο Capital.gr).

Οι ιδιώτες επιχειρηματίες και οι επενδυτές θα κληθούν να συμβάλλουν στην ανασυγκρότηση της οικονομίας και του τόπου υπό την προϋπόθεση όμως ότι ο δημόσιος και ο ιδιωτικός τομέας θα έχουν διακριτή και συμπληρωματική λειτουργία και «θα συμπράττουν και θα συναναπτύσσονται» μέσα σε ένα πλαίσιο με βασικούς πυλώνες:

-Την σταθεροποίηση της οικονομίας
-Την αποτελεσματική αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης
-Την ανασυγκρότηση της παραγωγικής βάσης της οικονομίας
-Την επαναφορά του κατώτατου μισθού στα προ μνημονίου επίπεδα και των συλλογικών συμβάσεων
-Την αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος
– Την αποτελεσματική μεταρρύθμιση της Δημόσιας Διοίκησης
-Την συγκρότηση μιας θεσμικά ενισχυμένης Επιτροπής Ανταγωνισμού
-Την νομοθέτηση μιας «νέας σεισάχθειας», μέσω της οποίας δεν θα αυξηθεί μόνο το εισόδημα των πολιτών, αλλά και η ρευστότητα των τραπεζών, μέσα από το δημόσιο και κοινωνικό έλεγχό τους.

Υπάρχει ασφαλώς πολύς καιρός μπροστά μας για να αναλύσουμε το οικονομικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ καθώς είναι λογικό να αναπροσαρμόζεται… ώστε να ταιριάζει και με τις εξελίξεις που ακόμη μας είναι άγνωστες.

Στέκομαι όμως σε δύο σημεία από όσα τονίσθηκαν από τον κ. Τσίπρα στο Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο γιατί αφενός αποτελούν συνέχεια παλαιοτέρων δηλώσεων και αφετέρου φωτογραφίζουν το μίγμα της οικονομικής πολιτικής που σχεδιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Κεντρικός στόχος, όπως διαφαίνεται, θα είναι η ανασυγκρότηση της παραγωγικής βάσης της οικονομίας συμπράττοντας και με τον ιδιωτικό τομέα (προφανώς αν εκδηλώσει ενδιαφέρον) και υπό την προϋπόθεση ότι θα συναναπτύσσεται με το κράτος.

Εδώ αν δεν έχουμε ανατροπή των κανόνων λειτουργίας μιας ελεύθερης οικονομίας (που λένε ότι είμαστε) σε ένα σχήμα που δεν έχει δοκιμασθεί ακόμη στον πλανήτη έχουμε (με λόγια νέας κοπής…) τη συνέχιση της γνωστής σε όλους μας κρατικοδίαιτης πολιτικής αφού κανείς ιδιώτης δεν θα μπορεί να δραστηριοποιείται αν δεν συμπράττει με το κράτος.

Άρα έχουμε συνέχιση της τριτοκοσμικής σοσιαλιστικής οικονομίας που εγκαινιάσθηκε το 1974 και οικοδομήθηκε μετά το 1980 προσφέροντας  στον τόπο (αρχικά) τα νέα τζάκια που μεταμορφώθηκαν, στην συνέχεια, στους κρατικοδίαιτους οι οποίοι καρπώνονται την πίτα ανάλογα με την κατανομή και τις επιλογές της εκάστοτε κυβέρνησης.

Αυτό εξηγεί και τον στόχο της «σταθεροποίησης της οικονομίας» που θα επιδιώξει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Σταθεροποίηση δηλαδή στο σημερινό επίπεδο.

Τι μπορεί να γίνει άλλωστε όταν ζητάς από τον επιχειρηματία και τον επενδυτή να συμπράξει στις δράσεις του με το κράτος; Τι φορολογικό σύστημα μπορείς να προσφέρεις στον επενδυτή όταν ζητάς να κρατήσεις το κράτος πρωταγωνιστή στην οικονομία; Και ποια μεταρρύθμιση μπορείς να επιτύχεις στην Δημόσια Διοίκηση όταν υπόσχεσαι στις συντεχνίες που έζησαν 40 χρόνια σε βάρος του κράτους να αναλάβουν την ανάπτυξη υπολογίζοντας στην σύμπραξη του ιδιωτικού τομέα;

Αυτά όλα βεβαίως αν όντως έτσι διατηρηθούν τα σχέδια και οι στόχοι του ΣΥΡΙΖΑ και ως κυβέρνηση. Το μέλλον θα δείξει.

george.kraloglou@capital.gr