Γράφει ο Ιάσων

Δημοσιεύθηκε στο www.ksipniste.gr στις 20 Δεκεμβρίου 2013

«Επικρίνω πολύ την «Ενωμένη Ρωσία». Το κάνω ευθέως..Το δικαστικό σύστημα της χώρας δεν είναι συνταγματικό και το κοινοβούλιο της δεν είναι πραγματικώς ελεύθερο. ..Η Ενωμένη Ρωσία είναι η χειρότερη όψη του Κομμουνιστικού Κινήματος της Σοβιετικής Ενώσεως…»

Δηλώσεις του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ λίγο πριν ξεκινήσει η δευτέρα δίκη του Μιχαήλ Χοντορκόφσκι (Associated Press 6/3/2009-Εφημερίς Εστία, 7-3-2009).

***

Χοντορκόφσκι: Ο άνθρωπος που φόβισε τον νέο-τσαρισμό του Πούτιν

Μικρόσωμος με πάντοτε κοντοκουρεμένα μαλλιά, επίμονο βλέμμα, γιαλιά χωρίς σκελετό, με προτίμηση στα πουλόβερ ο Μιχαήλ Χοντορκόφσκι δεν ταίριαζε στην εικόνα του τιτάνα των επιχειρήσεων που είχε κάποτε την δύναμη και την υπεροψία να τα βάλει με το κράτος του Πούτιν. Κανείς δεν διανοείται βλέποντας σήμερα τον ταλαιπωρημένο και ταπεινωμένο αλλά αλύγιστο και πεισματάρη αυτόν άνθρωπο που μαντάρει κάλτσες στις Ρωσικές φυλακές, ότι κάποτε διέθετε μια περιουσία που ξεπερνούσε τα 15 δις δολάρια με 100.000 εργαζόμενους.

Υπήρξε ο δεύτερος πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο κάτω των 40 ετών. Όταν καταβάλλοντας τα 309 εκατομμύρια δολάρια στις 8 Δεκεμβριου 1995 απέκτησε τον έλεγχο του 78% της εταιρείας πετρελαίου Γιούκος, ο Χοντορκόφσκι, αποδείχθηκε κεραυνοβόλος και απόλυτα αποτελεσματικός. Όλοι αφηγούνται πως η πρώτη κίνηση του ήταν να στείλει 300 φρουρούς στη Σιβηρία για να φυλάσσουν τα διυλιστήρια. Ενώ αμέσως μετά απέλυσε χιλιάδες αλκοολικούς.

Στα πρώτα τρία χρόνια μείωσε τα λειτουργικά έξοδα κατά δύο τρίτα. Όλα αυτά βεβαίως πέρασαν στα «χέρια» της Ρωσίας του Πούτιν και των φίλων σε μια στιγμή, όταν ο Μιχαήλ Χοντορκόφσκι, ο οποίος εθεωρείτο κάποτε ο πλουσιότερος και ισχυρότερος άνδρας της Ρωσίας, συνελήφθη το 2003 και καταδικάσθηκε το 2005 σε κάθειρξη οκτώ ετών για φορολογικές απάτες.

Η ποινή του μετατράπηκε σε κάθειρξη συνολικά 14 ετών έπειτα από μία δεύτερη δίκη το 2010 για «κλοπή πετρελαίου και ξέπλυμα 23,5 δισ. δολαρίων».

Η κυριότερη βεβαίως “κατάχρηση” αποδείχθηκε ότι ήταν, οι πολιτικές φιλοδοξίες του και τα τεράστια κεφάλαια που διέθεσε στην πολιτική ως εν δυνάμει αντίπαλος του κου Πούτιν…

Όμως σήμερα, το πρωί της Παρασκευής ο νέος Στάλιν της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, υπέγραψε το τσαρικό -προεδρικό διάταγμα χορηγήσεως χάρης στον άλλοτε μεγιστάνα των πετρελαίων και επικριτική του Κρεμλίνου, Μιχαήλ Χοντορκόφσκι, που, ούτως ή άλλως, θα απεφυλακίζετο τον ερχόμενο χρόνο, εκτός εάν το καθεστώς Πούτιν τον οδηγούσε και σε άλλη δίκη.

Όπως αναφέρει δημοσίευμα της Kommersant, ο Χοντορκόφσκι πιέστηκε από τις μυστικές υπηρεσίες να καταθέσει σχετικό αίτημα. Τα πρόσωπα που συνάντησαν τον Χοντορκόφσκι στην φυλακή, χωρίς την παρουσία των δικηγόρων του, εξήγησαν στον Χοντορκόφσκι, ότι η ρωσική «δικαιοσύνη» του κου Πούτιν, διεξάγει νέες έρευνες οι οποίες είναι πολύ πιθανόν να καταλήξουν σε απαγγελία νέων κατηγοριών και τη διεξαγωγή τρίτης δίκης, ενώ επίσης τα πρόσωπα αυτά, όπως γράφει η Kommersant, τον πληροφόρησαν ότι η υγεία της μητέρας του επιδεινώνεται.

Υπό τα συνθήκας αυτάς και την καθαρή αναφορά του Πούτιν λίγο ο πριν ανακοινώσει ότι θα χορηγήσει χάρη στον Μιχαήλ Χοντορκόφσκι, ότι ο φυλακισμένος πρώην μεγιστάνας δεν θα αντιμετωπίσει τρίτη δίκη, ο ΧΟΝΤΟΡΚΟΦΣΚΙ υπέβαλε αίτηση χάριτος, στον τόσο μεγαλόψυχο και δίκαιο Τσάρο.

Να θυμίσουμε και άλλα λησμονημένα θύματα της Νέας Ρωσίας του κου Πούτιν:

1. Στις 14/9/2006, Νεκρός από πυρά αγνώστων έπεσε ο αντιπρόεδρος της Κεντρικής Τράπεζας της Ρωσίας, κ. Αντρέι Κοζλόφ, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για τη ρύθμιση του ρωσικού τραπεζικού τομέα και ηγήθηκε της μάχης της ρωσικής Κεντρικής Τράπεζας κατά του ξεπλύματος «βρόμικου» χρήματος (πηγή)

2. Στις 7/10/2006, ότι δολοφονήθηκε η δημοσιογράφος Άννα Πολιτκόσφκαγια. Από τις ελάχιστες εναπομείνασες ανεξάρτητες φωνές της δημοσιογραφίας στην Ρωσία. Οι δολοφόνοι της, με πέντε σφαίρες, δεν έκαναν καμμία προσπάθεια να συγκαλύψουν τι ακριβώς ήταν η πράξις τους. Η δολοφονία της συνέπεσε με τα 54α γενέθλια του κου Πούτιν, που υπήρξε ο στόχος των εντόνων επικρίσεων της. Στα χέρια της αστυνομίας κατέληξε και ο σκληρός δίσκος του υπολογιστή της με το υλικό που είχε ετοιμάσει για άρθρο σχετικώς με τα βασανιστήρια στην Τσετσενία.

3. Αλλά δεν ήταν ο τελευταίος φόνος. Στις 11/10/2006, δολοφονήθηκε με μια σφαίρα στο κεφάλι, ο Αλεξάντερ Πλόχιν, διευθυντής της δευτέρας μεγαλυτέρας τράπεζας της Ρωσίας, Vneshtorgbank από επαγγελματίες φονιάδες.

4. Και έξι μέρες αργότερα, στις 16.10.2006, βρέθηκε δολοφονημένος από μαχαίρι στο διαμέρισμα του, ο οικονομικός υπεύθυνος, για 23 χρόνια στέλεχος του Ιτάρ-Τας, Ανατόλι Βορονίν.

5. Στις 23/11/2006, ο πρώην συνταγματάρχης της Ρωσικής Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ασφαλείας FSB (πρώην KGB) Αλεξάντερ Λιτβινένκο, 43 ετών, απεβίωσε συνεπεία τοξικής δηλητηριάσεως, μετά από ολιγοήμερη νοσηλεία σε νοσοκομείο του Λονδίνου. Πριν από εννέα χρόνια, τον Νοέμβριο του 1998, συνταγματάρχης τότε της KGB, κατηγόρησε δημοσίως τους ανωτέρους του ότι του έδωσαν εντολή να δολοφονήσει τον Ρώσο μεγιστάνα Μπόρις Μπερεζόφσκι. Εν συνεχεία συνελήφθη και φυλακίσθηκε στο Λεφορτοβο. Επικεφαλής της KGB ήταν τότε ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Βεβαίως η Ρωσική δικαιοσύνη απήλλαξε δύο φορές τον Λιτβινένκο, ο οποίος τελικώς έφυγε με την οικογένεια του το 2000 και εγκατεστάθη στο Λονδίνο, όπου δημοσίευσε βιβλίο με στοιχεία που συσχέτιζαν τις βομβιστικές ενέργειες σε κτίρια της Μόσχας το 1999 με την προεκλογική εκστρατεία του κου Πούτιν

Στο τελευταίο μήνυμα που υπαγόρευσε την 21ην Νοεμβρίου, όταν ο Λιτβινένκο κατάλαβε ότι έχανε και την ζωή του, κατηγόρησε τον πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν για την κατάσταση του. «Μπορεί να καταφέρετε να κλείσετε το στόμα ενός ανθρώπου, αλλά η κατακραυγή από ολόκληρο τον κόσμο θα αντηχεί, κε Πούτιν, στ’ αυτιά σας για όλη σας τη ζωή..» ήταν το κύκνειο άσμα του. Το ίδιο δήλωσε και ο πατέρας του Λιτβινένκο, γιατρός, ότι τον γιο του «δολοφόνησε το καθεστώς με μια μικροσκοπική πυρηνική βόμβα».

Βεβαίως, σήμερα στην Ελλάδα, διεξάγεται ευρέως μια επιδοτούμενη (δεν γνωρίζω επακριβώς αν από άπειρη βλακεία, από άδεια κεφάλια ή από κεφάλαια) προπαγάνδα στην Ελλάδα για το χρυσό έθνος, τα αδέλφια μας, τους ομόδοξους, τους αδιάφθορους υπερασπιστές του δικαίου – διαβάσατε ολίγα προηγουμένως – τους πρόθυμους δανειστές μας και άλλα παρόμοια ηχηρά, που οι εύπιστοι νεοέλληνες ασπάζονται εν τη αφελεία και τη απελπισία των. Ενώ ακόμη και σήμερα είμεθα μάρτυρες της συμπεριφοράς της Ρωσίας του κου Πούτιν, στις πάλαι ποτέ, υποτελείς σοσιαλιστικές χώρες όπως η Γεωργία και η Ουκρανία που τόλμησαν να ονειρευθούν τον ευρωπαϊκό τους προσανατολισμό. Για να εισπράξουν την γενναία επέμβαση της Ρωσίας.