Γράφει ο Παναγιώτης Μποκοβός

Δημοσιεύθηκε στο Αττικό Βήμα στις 17 Ιανουαρίου 2014

Προ ημερών, γερμανικό περιοδικό μεγάλης κυκλοφορίας και ικανού επηρεασμού της κοινής γνώμης, το Spiegel, αμφέβαλε για τη δυνατότητα της χώρας μας να καταστεί ευρωπαϊκό κράτος και κατέληγε στο σχετικό άρθρο του: «όποιος έχει σαφή εικόνα της διοικήσεως, της δικαιοσύνης και της πολιτικής στην Ελλάδα, πρέπει να συνεχίσει να αμφιβάλλει ότι η Ελλάδα θα εξυγιανθεί κάποτε». («Εστία», 7.1.2014). Οι ξένοι γνωρίζουν πλέον καλύτερα από την πλειοψηφία των Ελλήνων την πραγματική κατάσταση του κράτους μας και δη την πλήρη κατάρρευση των θεσμών, καθώς και τη νοοτροπία του πολιτικού συστήματος και των πολιτών. Πραγματικά η δημόσια διοίκηση βρίσκεται σε διάλυση, ενώ η μεταρρύθμισή της δεν προχωρεί, ούτε μειώνονται οι υπηρεσίες και ο αριθμός του προσωπικού η δικαιοσύνη καρκινοβατεί και ουσιαστικά δεν αποδίδεται, αφού χρειάζεται και μια δεκαετία για να τελεσιδικήσει μια υπόθεση, ενώ χιλιάδες αστικές, ποινικές και διοικητικές υποθέσεις, σαπίζουν αναμένοντας μάταια τη σειρά τους, σε όλους τους βαθμούς δικαιοδοσίας, περιλαμβανομένων και των ανωτάτων δικαστηρίων το πολιτικό σύστημα, παραμένει πελατειακό και ρουσφετολογικό, όχι μόνο όσον αφορά τα κόμματα που συγκυβερνούν, αλλά και τα αντιπολιτευόμενα, ενώ η αριστερή αξιωματική αντιπολίτευση υπερασπίστηκε πρόσφατα τα συμφέροντα των φαρμακοβιομηχάνων -ξένων και Ελλήνων- σε βάρος του ελληνικού δημοσίου. Όσο για τους πολίτες, θέλγονται πάντοτε με την ιδέα επιστροφής στην πριν από την πτώχευση εποχή, του χωρίς όρια δανεισμού, της διανομής χρημάτων, μισθών, συντάξεων, επιδομάτων, δανείων από τις τράπεζες χωρίς εξασφαλίσεις, διορισμών στο δημόσιο και μιας δημοκρατίας διαλυμένης και χωρίς δυνατότητες επιβολής του νόμου.

Και ενώ καθημερινά ανακαλύπτονται οικονομικά σκάνδαλα παλαιών πολιτικών, εν ενεργεία βουλευτών, διοικήσεων τραπεζών και επιχειρηματιών, όπως του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, εμμονές υπουργών και στελεχών στο ρουσφετολογικό σύστημα, και έλλειψη κυβερνητικής πυγμής και φόρος του πολιτικού κόστους, κυβέρνηση, κόμματα και πολίτες αναλισκόμαστε στη δημοσιονομική προσαρμογή της χώρας και μόνο, ξεχνώντας ή παραβλέποντας όλα τα υπόλοιπα προβλήματα, ορισμένα εκ των οποίων θίξαμε ήδη παραπάνω.

Έτσι με την υπερφορολόγηση των πολιτών και την κατακρεούργηση μισθών και συντάξεων, φτάσαμε στο σημείο να έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα, το οποίο αναγγέλθηκε με τυμπανοκρουσίες και ενώ ακόμη δεν επιβεβαιώθηκε η υπαρξή του και το πραγματικό ύψος του, κυβέρνηση και παράγοντες ερίζουν περί την ρουσφετολογική διανομή του, για να γίνουν αρεστοί και να καταγράψουν επικοινωνιακές νίκες και θριάμβους, επί των οικονομικών ερειπίων της χώρας και της συντετριμμένης αστικής τάξης. (Αλήθεια, χωρίς αστική τάξη, από που προσδοκούν ψήφους τα κόμματα της συγκυβέρνησης, στις επερχόμενες εκλογές;). Χαρακτηριστικό δείγμα της αδιαφορίας για τα καυτά προβλήματα του τόπου και ακυβερνησίας, είναι η για ένα τρίμηνο παράνομη και καταχρηστική απεργία των διοικητικών υπαλλήλων του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου, που κυβέρνηση, υπουργός παιδείας, πρυτάνεις και λοιποί με βαρύγδουπους τίτλους, παρακολουθούσαν ως θεατές, ωσάν ο εξευτελισμός και η καταρράκωση της ανώτατης παιδείας, να πραγματοποιούνταν σε τρίτη χώρα, μακριά από την ευδαίμονα Ελλάδα.

Αλλά η πιο χειροπιαστή απόδειξη της ανυπαρξίας του κράτους, παρουσιάστηκε πρόσφατα με την εξαφάνιση του καταδικασμένου έξι φορές σε ισόβια τρομοκράτη-στελέχους της «17 Νοέμβρη», ο οποίος πήρε άδεια εξόδου από τις φυλακές Κορυδαλλού για εννιά ημέρες και έσπευσε να εξαφανιστεί, από το σπίτι του στην Καλλικράτεια Χαλκιδικής. Η άδεια δόθηκε με μόνη υποχρέωση να παρουσιάζεται κάθε ημέρα στο αστυνομικό τμήμα της παραπάνω πόλης. Πρόκειται για τον εκτελεστή της «17Ν» Χριστόδουλο Ξηρό, που τα ίχνη του χάθηκαν κατά τη διάρκεια της άδειάς του, όπως είχε συμβεί πριν ένα χρόνο με άλλον τρομοκράτη, τον Μαζιώτη, που αφέθηκε ελεύθερος λόγω παρέλευσης του 18μήνου. Η εξαφάνιση του τρομοκράτη, πυροδότησε πόλεμο στο εσωτερικό της κυβέρνησης, με το υπουργείο Δημοσίας Τάξης να κατηγορεί το υπουργείο Δικαιοσύνης για το συμβάν, ο υπουργός Δικαιοσύνης να διατάσσει διοικητική εξέταση για την παροχή άδειας και την ελεύθερη κυκλοφορία του στις φυλακές και τις επαφές του με φυλακισμένους της τρομοκρατικής οργάνωσης «Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς», αλλά και αλλαγές στο καθεστώς παροχής αδειών σε επικίνδυνους κακοποιούς. Όλα εκ των υστέρων, ως συνήθως. Παράλληλα κύκλοι του υπουργείου Δημόσιας Τάξης σχολίαζαν, ότι δεν υπάρχει νομικό πλαίσιο για την παρακολούθηση αδειούχων-κρατουμένων, ενώ η Ένωση Εισαγγελέων διαμαρτυρήθηκε για τις επικρίσεις που δέχθηκαν εισαγγελείς και δικαστές και τόνισε ότι η πολιτεία μπορεί να τροποποιήσει το υφιστάμενο καθεστώς παροχής αδειών, αν επιθυμεί. Εξάλλου είναι γνωστό ότι πολλάκις κύκλοι της ΕΛΑΣ έχουν πει: Εμείς συλλαμβάνουμε τους κακοποιούς, η δικαιοσύνη τους αφήνει ελεύθερους. Δεν υπάρχει σαφές νομικό πλαίσιο και συνεργασία κρατικών υπηρεσιών, με αποτέλεσμα το μπαλάκι των ευθυνών να κυκλοφορεί αενάως, ενώ στο εσωτερικό των φυλακών, οι υποτιθέμενοι σωφρονιστικοί υπάλληλοι έχουν δημιουργήσει τα δικά τους ανεξάρτητα βασίλεια και οι αρμόδιοι τάχα διερωτώνται πως κατά τη διάρκεια εφόδων στα κελιά των κρατουμένων ανευρίσκονται μαχαίρια, κινητά τηλέφωνα και ναρκωτικά. Ουδέποτε όμως τιμωρήθηκαν παραδειγματικά κάποιοι.

Πόλεμος ανακοινώσεων, όμως, ξέσπασε και μεταξύ κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης, που έχει από το παρελθόν δεσμούς και συμπάθεια για τη «17Ν», όπως την εξέφρασε πάλι το δημοσιογραφικό της όργανο, με την ευκαιρία των παραπάνω γεγονότων. Αλγεινή εντύπωση προκάλεσε η εξαφάνιση του Χρ. Ξηρού και μεταξύ των διπλωματικών αποστολών ξένων χωρών και δη των ΗΠΑ, Γερμανίας και Βρεταννίας, που είναι ευαίσθητες σε θέματα τρομοκρατίας. Υπενθυμίζουμε ότι η «17Ν» σκότωσε πέντε υπαλλήλους της αμερικανικής αποστολής στην Ελλάδα, ενώ πριν λίγες ημέρες τρομοκράτες γάζωσαν με καλάσνικωφ την κατοικία του Γερμανού πρέσβυ στην Αθήνα. Οξύτατη ήταν η αντίδραση του Σταίητ Ντηπάρτμεντ στην Ουάσινγκτων, όπου εκπρόσωπός του αναρωτήθηκε αν «είναι φυσιολογικό να παρέχεται σε καταδικασμένους δολοφόνους στην Ελλάδα προσωρινή άδεια εξόδου».

Πέρα από τα ρουσφέτια και τα επικοινωνιακά τεχνάσματα, υπάρχουν η πραγματική οικονομία, τα προβλήματα που συνθλίβουν πολίτες και κοινωνία και οι σκληρές αλήθειες που αφορούν την Ελλάδα. Με όλα αυτά ποιος ασχολείται;

Πηγή: ΑΤΤΙΚΟ ΒΗΜΑ