Γράφει ο Χάρης Γούλιος*

Δημοσιεύθηκε στο protagon.gr στις 28 Ιανουαρίου 2014

Ας ξεκινήσω με μια φράση κοινότοπη «Στην Ελλάδα σήμερα υπάρχει πολιτικό κενό». Δεν θα συνεχίσω μιλώντας για κενό ανάμεσα στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ ή την έλλειψη νέων χαρισματικών πολιτικών. Γιατί λέω να μιλήσουμε για ένα άλλο, πιο ουσιαστικό κενό.

Ασχολούμαστε χρόνια τώρα με το χρέος, με το μνημόνιο, με τη μαύρη πραγματικότητα. Διαφωνούμε για το τι έφταιξε που φορτωθήκαμε αυτά τα βάρη και ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να απαλλαγούμε από αυτά. Αλλά δεν συζητάμε για το τι θα κάνουμε μετά! Πείτε ότι αύριο το πρωί αποφασίζουν να μας χαρίσουν όλα τα δάνεια. Μετά θα αρχίσουμε ως εκ θαύματος να παράγουμε και να εξάγουμε και όλοι ευτυχισμένοι θα ξοδεύουμε τους παχυλούς μισθούς μας;

Το πολιτικό κενό στην Ελλάδα είναι η έλλειψη σχεδίου για να γίνει στη χώρα η μόνη επανάσταση που μπορεί να μας βγει σε καλό: η επανάσταση της παραγωγής. Nα καταφέρουμε δηλαδή να αυξήσουμε τον πλούτο της χώρας. Μια γενιά νέων ανθρώπων αυτό περιμένει να ακούσει. Και τι της λένε; Eίτε ότι πρέπει να αποδεχθεί να ζήσει σε μια χώρα με περιορισμένη οικονομική δραστηριότητα που θα έχει ως πλεονέκτημα βαλκανικού επιπέδου μισθούς είτε ότι η εναλλακτική λύση είναι να ξαναγίνει η Ελλάδα «απέραντο δημόσιο» με εθνικοποιημένες τράπεζες, επανακρατικοποιημένο ΟΤΕ κοκ.

Σκεφτείτε έναν νέο άνθρωπο που ζει σε μια μικρή πόλη και δεν περιμένει να ανοίξει μια θέση στον δήμο για να χωθεί αλλά θέλει να πάρει το εγκαταλειμμένο χωράφι του παππού του και να το αξιοποιήσει. Ποιος θα τον στηρίξει; Ακούστε τι είπε ένα παιδί που έστησε μια startup εταιρεία και επεκτείνεται τώρα στις διεθνείς αγορές «Ένα πράγμα θέλουμε από το δημόσιο. Να μη μας βάζει εμπόδια». Ποιος θα ικανοποιήσει το δικό του αίτημα; Πριν από λίγες μέρες ήρθε στο γραφείο μου μια πανέξυπνη φοιτήτρια. Είχε πολλές θεωρητικές γνώσεις αλλά δεν είχε ιδέα για τις πραγματικές απαιτήσεις της δουλειάς που θα μπορούσε να κάνει. Ποιος θα βοηθήσει αυτήν την κοπέλα να παλέψει το κατεστημένο στη σχολή της ώστε να συνδεθεί επιτέλους το πανεπιστήμιο με την πραγματικότητα της αγοράς και να είναι έτοιμοι οι απόφοιτοί του να βρουν δουλειά; Nα ξέρουν, έστω, τι να ψάξουν!

Σιγά-σιγά η νοοτροπία στην Ελλάδα αλλάζει, η δημιουργικότητα αναζητά τρόπους να εκφραστεί. Δείτε τις κινήσεις πολιτών που αναλαμβάνουν δράση στις πόλεις τους και δεν τα περιμένουν όλα από το κράτος-πατερούλη. Είναι μεγάλη η αναντιστοιχία ανάμεσα στα ζητούμενα αυτών των πολιτών και στις απαντήσεις που δίνει το πολιτικό σύστημα. Σκεφτείτε για τι συζητάμε (και καβγαδίζουμε) στη Βουλή, στα media, στις παρέες. Για μισθούς, συντάξεις, φόρους, επιδόματα. Για ό,τι δηλαδή στην οικονομική επιστήμη λέγεται «διανομή του εισοδήματος». Θα μιλήσουμε κάποτε με ανοιχτά χαρτιά για το τι πρέπει να κάνουμε και τι να αλλάξουμε για να αυξήσουμε αυτό το εισόδημα;

*Ο Χάρης Γούλιος είναι επικοινωνιολόγος. 

Πηγή: protagon.gr