Γράφει ο Σπύρος Κιτσινέλης

Δημοσιεύθηκε στο The NightLab στις 2 Μαρτίου 2014

Είναι κάτι αρθρογράφοι ρε παιδί μου που νομίζεις ότι έχουν μπει στο μυαλό σου και γράφουν για λογαριασμό σου. Συμφωνείς με κάθε λέξη και κάθε νέα τους δημοσίευση. Πώς είναι κάτι τραγούδια που αν έχεις χωρίσει πιστεύεις ότι έχουν γραφτεί για σένα…ε, κάτι ανάλογο…χωρίς την καψούρα.  Αν μάλιστα εκφράζουν απόψεις σου που δεν είναι και πολύ δημοφιλείς (οπότε εσένα δεν σου είναι εύκολο να τις  διατυμπανίζεις παντού και πάντα) τότε ο ενθουσιασμός γίνεται ακόμα μεγαλύτερος. Τα τρία πρώτα ονόματα που μου έρχονται είναι Νίκος Δήμου, Φώτης Γεωργελές και Τάκης Θεοδωρόπουλος. Αυτοί οι άνθρωποι γράφουν για την Ελλάδα με τρόπο που με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. Ειδικά για τον Νίκο Δήμου έχω μια ακόμα πιο ιδιαίτερη συμπάθεια λόγω της αγάπης του για την επιστήμη και την τεχνολογία.

———————

(ορκίζομαι σε ότι έχετε ιερό ότι με το που έγραψα την πιο πάνω πρόταση, τσέκαρα το τελευταίο μου άρθρο «Μεταλλαγμένα Κινητά» στο Protagon και βρήκα σχόλιο του Νίκου Δήμου με τον οποίο δεν γνωριζόμαστε και δεν έχουμε ανταλλάξει ποτέ μηνύματα.

Το σχόλιο έγραφε:

«Επιτέλους και ένας λογικός άνθρωπος! Μπράβο κύριε Κιτσινέλη – χρόνια τώρα υπερασπίζομαι επιστημονικές αξίες με επιστημονικά κριτήρια και εισπράττω… να μην πω τι. Τώρα στο Protagon είμαστε δύο! Μπορεί να βρούμε και κανένα τρίτο…’‘

Νίκος Δήμου

Απίστευτη σύμπτωση και χρονισμός…από αυτούς που κάνουν τους επιρρεπείς στις μπούρδες να πιστεύουν ότι το σύμπαν ασχολείται μαζί τους. Εννοείται ότι του έστειλα το πρώτο μου email περιγράφοντας του το τι έγινε την ώρα που έγραφα για εκείνον.)

———————-

Το σημαντικότερο πράγμα που σου προσφέρουν αυτοί οι αρθρογράφοι που έχεις ξεχωρίσει είναι ελπίδα. Αν νιώθεις ότι διαφωνείς σε αρκετά θέματα με όλους τους γνωστούς σου και έχεις αρχίσει να πιστεύεις ότι κάτι δεν πάει καλά με σένα ή ότι θα νιώθεις για πάντα μοναξιά σε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον, έρχεται το άρθρο τους να σου πει να μην ανησυχείς και ότι δεν είσαι μόνος. Όπου δω δημοσίευση των εν λόγω κυρίων την ανοίγω με ανυπομονησία και τη μοιράζομαι με όσους μπορώ να σαν έχω βρει ενισχυτή σκέψης και φωνής σε αυτή τη χώρα.

Εν πάση περιπτώσει, στον Νίκο Δήμου χρωστώ και κάτι ακόμα. Με δυο λέξεις που χρησιμοποίησε σε κάποιο κείμενο του βρήκα την καταλληλότερη περιγραφή για μένα που κονταροχτυπιέμαι εδώ και χρόνια με διάφορους που θεωρούν ότι η έντονη κριτική μου για τη χώρα (και η συνεχής σύγκριση με τις άλλες χώρες που έζησα) είναι άδικη. Δήλωσε λοιπόν Χρήσιμος Ανθέλληνας ο άνθρωπος και είπα αμέσως ότι ακριβώς αυτό εκφράζει και μένα. Έτσι δηλώνω Χ.Α. και εγώ και αν γίνει ποτέ οργανωμένη ομάδα θα πρέπει ο κύριος Δήμου να είναι επίτιμος πρόεδρος. Διότι είναι βαθιά πεποίθηση μου ότι αν αγαπάς τη χώρα και θέλεις να αλλάξεις πράγματα θα πρέπει πρώτα να αναγνωρίσεις τα τραγικά λάθη και να ντραπείς γι’ αυτά. Οι δηλώσεις εθνικής περηφάνιας σε μια χώρα που καταρρέει τι προσφέρουν εκτός από χάιδεμα αυτιών και ενίσχυση προσωπικών εγωισμών; Οι πολιτικοί το κάνουν για να σε πωρώσουν και να πάρουν την ψήφο σου…οι βολεμένοι για να μην αλλάξει τίποτε και χάσουν τα προκλητικά τους προνόμια…εσύ όμως γιατί;

Βλέπεις παντού τα χάλια μας …στα πανεπιστήμια, στους πολιτικούς, στα κόμματα, στους δρόμους, στις υπηρεσίες… βλέπεις αναξιοκρατία και διαφθορά…βλέπεις τόσες αρνητικές πρωτιές. Βλέπεις τσαρλατανισμό και καθόλου ορθολογισμό. Βλέπεις υποτιθέμενη δωρεάν παιδεία που χρυσοπληρώνεις μέσω της παραπαιδείας και της φοιτητικής μετανάστευσης. Βλέπεις ότι έχουμε γίνει ο περίγελος του πλανήτη και η ζωή σου διαλύθηκε από τον τρόπο που πορευτήκαμε ως τώρα. Και αντί να πεις ότι ντρέπεσαι γι’ αυτή τη χώρα και ότι θες μια νέα για σένα και τα παιδιά σου κάθεσαι και το παίζεις πατριώτης λέγοντας ότι παντού έτσι είναι…ότι στις αλητείες των συντεχνιών δεν είναι όλοι έτσι…ότι φταίνε ξένες δυνάμεις…ότι σε κάποια πράγματα η χώρα έχει θετικές πρωτιές και ένα σωρό άλλα. Ανοησίες είναι αυτά που απλά διαιωνίζουν το κακό διότι διατηρούν την εσωστρεφή και σχεδόν αυτιστική εθνική μας συμπεριφορά.  Όχι δεν είναι παντού έτσι…όχι, δεν φταίνε για τα πάντα ξένες δυνάμεις…όχι, οι θετικές πρωτιές είναι ελάχιστες μπροστά στις αρνητικές…και ναι δικαιούμαι να γενικεύω όταν η συντριπτική πλειοψηφία είναι κάπως. Μια γενική συζήτηση δεν θα την κάνεις βασισμένος στις εξαιρέσεις αλλά στον κανόνα και μια γενική αξιολόγηση θα την κάνεις πάλι βλέποντας τι γίνεται στην πλειοψηφία των τομέων.

Δεν με νοιάζει αν πουλάς το περισσότερο γιαούρτι στη Μεσόγειο …με νοιάζει που έχεις πατώσει στους δείκτες διαφθοράς και σε άλλους 50 δείκτες. Κάτσε εσύ και αυνανίσου με τις πωλήσεις ελαιόλαδου (που ούτε εκεί είσαι πρώτος) και τις μπλε σημαίες στις παραλίες σου. Παίρνεις ένα μετάλλιο και μιλάς για ιερό ελληνικό DNA και δεν βγάζεις τσιμουδιά όταν πιάνονται οι αθλητές σου ντοπέ ή όταν βρίσκεσαι στο τέλος της λίστας μεταλλίων σε μια διοργάνωση. Κοκορεύεσαι για μερικούς επιστήμονες του εξωτερικού και δεν λες κουβέντα για τα μπάχαλα ελληνικά πανεπιστήμια και τους ανεκδιήγητους καθηγητές χωρίς δημοσιεύσεις και χωρίς αξιολογήσεις. Φωνάζεις για καλύτερη πολιτική και μετά πας και ψηφίζεις (για να αντικαταστήσεις τα λαμόγια του συστήματος) νεοναζί, ψεκασμένους, σταλινιστές και δεν ξέρω εγώ τι άλλο τραγικό.

Σε εκνευρίζει που νέα παιδιά με προσόντα είναι άνεργα και πολλοί πήραν θέσεις με ρουσφέτι ή που ακούς κάθε μέρα για απάτες και σκάνδαλα όπου εμπλέκονται χιλιάδες πολίτες  αλλά ταυτόχρονα δεν σηκώνεις κουβέντα γι’ αυτό το «σοφό» λαό. Σε θυμώνει που οι πολιτικοί δεν έχουν δουλέψει ποτέ στη ζωή τους αλλά  αν βρεις έναν που να το έχει κάνει μιλάς υποτιμητικά για το επάγγελμα του. Πιστεύεις ότι οι κακές πολυεθνικές εταιρείες και οι ξένες κυβερνήσεις πλουτίζουν εις βάρος της υγείας σου ή ότι σε ψεκάζουν αλλά έχεις Ευρωπαϊκές πρωτιές στο κάπνισμα , στα τροχαία και στην παιδική παχυσαρκία. Δηλώνεις γενναιόδωρος και είσαι τελευταίος στη δωρεά οργάνων. Επικαλείσαι τον πλούτο της γλώσσας μας με ανορθογραφία που με κάνει να αισθάνομαι σαν τον Micheal Ventris. Μιλάς για τη φυσική ομορφιά της χώρας αδειάζοντας το τασάκι σου στην παραλία και σπάζοντας ό,τι βρεις όταν νιώθεις ότι έχεις δίκιο.

Λες ότι σέβεσαι την ιστορία και ζητάς πίσω μνημεία όταν τους αρχαιολογικούς χώρους τους έχεις παρατημένους ή τσιφλίκι του κάθε υπάλληλου που πατά όποτε θέλει. Ας φέρουμε πίσω τους χιλιάδες φοιτητές και επιστήμονες που έφυγαν και μετά κλάψε για την Καρυάτιδα. Μιλάς για πολιτισμό όταν έχεις ακόμα αυτά τα επίπεδα χουλιγκανισμού ή κακοποίησης ζώων…όταν έχεις τριτοκοσμικές φυλακές. Κάνεις τατουάζ με αρχαιοελληνικό θέμα και δεν ξέρεις την τύφλα σου από επιστήμη και φιλοσοφία που γεννήθηκαν εδώ…μόνο τους κοιλιακούς του Τζέραρντ Μπάτλερ σε νοιάζει να ‘χεις για να λες ότι κατάγεσαι από τον μάγκα Λεωνίδα. Λες τους ξένους κουτόφραγκους και βελανιδοφάγους αλλά όταν αυτοί εκτοξεύουν δορυφόρους και χτίζουν διαστημικούς σταθμούς εσύ στριμώχνεσαι για να φιλήσεις το κομμένο και σαπισμένο χέρι κάποια νεκρής που αποκαλείς «αγία». Χώρια που ζηλεύεις την οργάνωση και το επίπεδο των υπηρεσιών τους που κάνει τη ζωή εύκολη ενώ εσύ ταλαιπωρείσαι από την ώρα που θα βγεις από την πόρτα σου.

Εγώ δεν θα περηφανευτώ για τίποτε διότι έχω απαιτήσεις για περισσότερα και για μια καλύτερη χώρα την οποία θέλω να δω στη θέση αυτής που έχω τώρα. Ακριβώς επειδή κάποτε εδώ ήταν το κέντρο του κόσμου και ακριβώς επειδή η γλώσσα που μιλάω είναι συνέχεια της γλώσσας αυτών των αρχαίων μεγαλείων.  Και μη μου λες «αν δεν σ ‘ αρέσει φύγε«. Από πού με διώχνεις ρε αγκυλωμένε αλαζόνα…από το καφενείο του παππού σου; Θα φύγω αν το θέλω για να πάρω ανάσες και νέες ιδεές αλλά θα είμαι συνέχεια στον τόπο μου για να βοηθάω να φύγει η μπόχα της ψωροκώσταινας. Και θα μιλάω ασταμάτητα για τα χίλια μύρια προβλήματα προσπαθώντας όπως μπορώ στην καθημερινότητα και στη δουλειά μου να τα διορθώσω αντί να κάθομαι να καπηλεύομαι αρχαία ιστορία για να κρύψω τα σημερινά μας χάλια. Θα μπορούσα και εγώ να πω το ίδιο αλλά δεν το κάνω…αντί να σου πω φύγε σου λέω ξεκόλλα και φτιάξε κάτι για το οποίο θα είσαι πράγματι περήφανος και όχι από εγωισμό ή από καθαρή τύχη που γεννήθηκες εδώ.

Ναι δεν γουστάρω ούτε την ανατολίτικη μουσική που ακούς, ούτε τα σκουπίδια της τηλεόρασης που βλέπεις, ούτε τους πολιτικούς που ψηφίζεις, ούτε τις ιδέες σου για τον υπόλοιπο κόσμο, ούτε τη θεοκρατία και τη θρησκοληψία σου, ούτε ότι θεωρείς γνώση τις «προφητείες» και τα ζώδια, ούτε τα πανηγύρια που τρέχεις και πάνω από όλα δεν γουστάρω τον τρόπο που συμπεριφέρεσαι είτε είσαι πίσω από ένα γκισέ είτε πίσω από το τιμόνι σου. Το ότι κάτι γίνεται για πολύ καιρό δεν είναι κριτήριο αξίας…αν ήταν έτσι τίποτε δεν θα άλλαζε ποτέ και κάθε ηλίθια ιδέα και στάση θα επιβίωνε στην ιστορία. Δεν με αφορά η κουλτούρα αυτής της Ελλάδας. Ζουρνάς, τσαρούχι, περιφερόμενες εικόνες και δημόσιο foreverείναι καλά για ντοκιμαντέρ ώστε να μην ξεχνάμε ότι και αυτό είναι κομμάτι της περίεργης ιστορίας μας αλλά μέχρι εκεί.

Μεγάλωσα σε έναν νέο δυτικό κόσμο και θέλω να έχω μια χώρα χτισμένη πάνω σε νέα δυτικά πρότυπα που πάτησαν στον διαφωτισμό που πάτησε σε αυτά που επικαλείσαι συνεχώς από την αρχαία ιστορία μας. Μπορεί η δύση  να μην είναι παράδεισος αλλά όταν μεταναστεύσεις ή τα βρεις σκούρα με ένα ιατρικό πρόβλημα εκεί τρέχεις. Δεν με πειράζει να κάνω σπριντ τελευταία στιγμή για να καλύψω αιώνες…με νοιάζει να το προσπαθήσω και ό,τι καταφέρω. Και υπάρχει μια ολόκληρη νέα γενιά…η γενιά του διαδικτύου που έχει δει τι γίνεται παραπέρα και μπούχτισε από τη βλακεία του νεοέλληνα. Αυτή η νέα γενιά θέλει να τα ισοπεδώσει όλα στο λόγο και στις πράξεις. Όχι δεν αναφέρομαι σε αυτούς τους ψευτοεπαναστάτες της πέτρας και της μολότοφ αλλά στον πιτσιρικά με το smart κινητό στην τσέπη και το λάπτοπ στο χέρι που μεγαλώνει σε ένα νέο κόσμο, αισθάνεται μπερδεμένος και ψάχνει για ταυτότητα. Ή θα τους δώσεις το χώρο να χτίσουν μια όμορφη νέα σύγχρονη ταυτότητα  ή θα τους τραβήξεις στο βάλτο της υποτιθέμενης εθνικής σου περηφάνιας και το χάος δεν θα αργήσει.

Εσύ βλέπεις εμένα ως λιγότερο πατριώτη επειδή δηλώνω ότι δεν γουστάρω τη χώρα αλλά σε πληροφορώ ότι μεγαλύτερο κακό της κάνεις εσύ αν δεν μπορείς να ξεπεράσεις τον εθνικό σου εγωισμό ώστε να βελτιωθείς. Με αποκαλείς ανθέλληνα λόγω της έντονης κριτικής που ασκώ και επειδή τα περισσότερα που βλέπω δεν μου αρέσουν. Ε, λοιπόν απέναντι σε αυτή την χώρα είμαι…απλά πιστεύω ότι για μια νέα Ελλάδα είμαι πιο χρήσιμος από εσένα.

Πηγή: The NightLab