Γράφει ο Δημήτρης Π. Σιμωτάς

Δημοσιεύθηκε στην καθημερινή εφημερίδα Κεφαλλονιάς και Ιθάκης «Ημερήσιος» (αρ. φύλλου 5769/06.03.2014)

Ο Θάνος Τζήμερος είναι ο πρόεδρος του κόμματος «Δημιουργία, Ξανά!». Ενός κόμματος πολιτών, χωρίς παλιούς πολιτικούς, που ιδρύθηκε λίγο πριν τις εκλογές του 2012 και πέτυχε μέσα σε λιγότερο από δύο μήνες, να κατεβάσει συνδυασμούς σε όλη την Ελλάδα και να πάρει στην πρώτη εκλογική αναμέτρηση στην οποία συμμετείχε, 2,2% ή 136.000 ψήφους! Από τότε είναι παρόν σε όλα τα καυτά ζητήματα που αφορούν την Ελλάδα. Σύνθημα της«Δημιουργίας» είναι «Η ηθική μάς συμφέρει».

κ. Τζήμερε καλή σας ημέρα.

1) Γιατί αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την πολιτική;

Γιατί ο τρόπος με τον οποίο ασχολούνταν εκείνη μαζί μου δεν μου άρεσε καθόλου! Αν η Ελλάδα είχε σοβαρούς πολιτικούς, εγώ θα συνέχιζα να κάνω τη δουλειά μου και να ζω ήρεμα, μακριά από την δημοσιότητα την οποία ουδέποτε συμπάθησα. Αλλά δεν συνέβη αυτό. Το πολιτικό σύστημα κατέρρευσε και επειδή επιμένει να μην κάνει ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις, μας παρασέρνει όλους στον όλεθρο μαζί του. Αποφάσισα να αντισταθώ, παλεύοντας στην κεντρική πολιτική αρένα. Πάντα είχα πολιτική άποψη. Αλλά την εποχή του πάρτυ με τα δανεικά κανένας δεν άκουγε όσους έλεγαν ότι αυτό το μοντέλο οδηγείται ολοταχώς στη χρεοκοπία. Τώρα, αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε ότι τα λεφτά δεν φυτρώνουν, αλλά βγαίνουν από δουλειά και οργάνωση. Τώρα λοιπόν ήρθε ο καιρός οι ιδέες μας να αποκτήσουν πολιτικό ρόλο.

2) Όσοι σας παρακολουθούν, παρατηρούν ότι δεν σας αρέσουν οι «ταμπέλες» (πχ. Δεξιός, Αριστερός, Φιλελεύθερος κτλ).Είσαστε από αυτούς που πιστεύουν ότι εν έτει 2014 δεν θα έπρεπε να χωριζόμαστε σε «στρατόπεδα» αλλά όλοι να δουλεύουμε για την επικράτηση της λεγόμενης«κοινής λογικής» επ’ αγαθώ της χώρας μας;

Οι ταμπέλες είναι υπολείμματα από τα ιδεολογικά μορφώματα του 20^ου και του 19^ου αιώνα που αδυνατούν, όχι να αντιμετωπίσουν, αλλά ούτε καν να κατανοήσουν τα σύνθετα προβλήματα της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας αλλά και της κοινωνίας του 21^ου. Δεν είναι χρήσιμες ούτε ως εργαλείο ανάλυσης. Είναι αστείο να μιλάμε για ιδεολογίες σε ένα κράτος όπου μπλε – πράσινοι – κόκκινοι – ροζ απέδειξαν ότι μία ιδεολογία υπήρχε: της ληστείας του ιδρώτα των φορολογουμένων. Όταν όλος ο κρατικός μηχανισμός είναι μονταρισμένος έτσι, οι ιδεολογίες ακυρώνονται στην πράξη: τα χρήματα είτε «δοθούν» για την ενίσχυση των ασθενέστερων είτε για την τόνωση της επιχειρηματικότητας θα καταλήξουν – πάντα– στις τσέπες των «κουμπάρων». Πρώτα από όλα χρειάζεται να φτιάξουμε ένα σοβαρό, σύγχρονο κράτος που να λειτουργεί. Να στρίβεις το τιμόνι και το πηδάλιο να υπακούει. Αυτό δεν γίνεται σήμερα. Ο τελευταίος δημόσιος υπάλληλος μπορεί, π.χ. με μια λευκή απεργία, να καταργήσει όλη την κυβέρνηση. Δεν μπορείς να τον κάνεις τίποτε! Χρειάζεται επίσης να απελευθερωθεί η παραγωγική οικονομία που σήμερα στενάζει κάτω από τα δεσμά του κρατισμού και ασφυκτιά μέσα στον πιο παρανοϊκό και βλακώδη νομικό λαβύρινθο του κόσμου! Αν έπρεπε οπωσδήποτε να χαρακτηρίσω την ιδεολογία μας με δύο λέξεις θα έλεγα ότι είναι κοινωνικός φιλελευθερισμός. Δηλαδή οικονομική και ατομική ελευθερία με θεσμούς κοινωνικής αλληλεγγύης. Όμως, καθώς οι ιδεολογίες αφορούν περισσότερο στη φιλοσοφία της αναδιανομής του πλούτου μιας κοινωνίας, είναι προφανές ότι δεν έχει νόημα να τσακωνόμαστε για ένα πλούτο που δεν υπάρχει! Ας παραχθεί πρώτα και μετά ας συζητήσουμε για τα μοντέλα αναδιανομής. Από το μηδέν, όμως, είτε πάρεις 1% είτε 100%, μηδέν θα έχεις.

3) Κατά την γνώμη σας ποιοι είναι οι βασικοί λόγοι για τους οποίους σήμερα η Πατρίδα μας και το μεγαλύτερο μέρους του λαού της, υποφέρουν πολύπλευρα;

Διότι, στη σύγχρονη Ελλάδα, ο Πολίτης έγινε Υπήκοος και η Πολιτεία, Κράτος. Από σχέση ισοτιμίας και αλληλεπίδρασης καταντήσαμε σε σχέση υποτέλειας και, συνακόλουθα, αδιαφορίας. Πάψαμε να ενδιαφερόμαστε για το κοινό μας σπίτι και ορίσαμε διαχειριστές τους χείριστους, οι οποίοι εκμαύλισαν εκατομμύρια οπαδών, ώστε να απολαμβάνουν την μερίδα του λέοντος ανενόχλητοι. Πρώτα χρεοκόπησαν η ηθική, η αξιοκρατία η Παιδεία, και μετά η οικονομία. Ξέραμε ότι ήταν απατεώνες, αλλά μας άρεσε που μοίραζαν τα κλοπιμαία και σε μας, παραβλέποντας ότι τα έκλεβαν από τα παιδιά και τα εγγόνια μας. Τώρα, ο μέσος Έλληνας, χωρίς κρίση, χωρίς αυτεπίγνωση, χωρίς ιστορική μνήμη, ψάχνει για συνομωσίες, ψεκασμούς και εχθρούς της Πατρίδας. Βρίζει όσους μέχρι χθες επευφημούσε, ζητωκραυγάζοντας τους νέους απατεώνες που του υπόσχονται να τον κάνουν πλούσιο με έναν νόμο με ένα άρθρο. Όσο αρνούμαστε να δούμε την πραγματικότητα κατάματα, θα υποφέρουμε όλο και περισσότερο – σας το υπογράφω.

4) Μπορείτε να μας πείτε με δύο λόγια την γνώμη σας για την σημερινή κυβέρνηση και τις αποφάσεις της;

Εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις που προσπαθούν κάτι να αλλάξουν, συνολικά η κυβέρνηση και ιδιαίτερα το οικονομικό επιτελείο σε κάνουν να αναρωτιέσαι: είναι τόσο ανήθικοι ή τόσο ηλίθιοι; Μάλλον ισχύουν και τα δύο. Δείτε το θέμα των ακινήτων. Επιμένουν να φορολογούν το μη εισόδημα, δημεύοντας ουσιαστικά την ακίνητη περιουσία και καταρρέει η αγορά. Χρεοκοπούν νοικοκυριά αυτοκτονούν άνθρωποι – κι αυτοί, επιμένουν. Δεν ιδρώνει το αυτί τους και βάζουν νέο φόρο – υπεραξίας, χωρίς να ορίσουν πώς υπολογίζεται. Παγώνει η αγορά εντελώς και ψάχνουν τώρα να δουν πώς θα τα μπαλώσουν. Βάζει ο «αστυνόμος» Θεοχάρης απίστευτα πρόστιμα αν δεν υποβάλλεις έγκαιρα κάποια από τις δεκάδες περιοδικές καταστάσεις που σου ζητάει λόγω της ανεπάρκειας των ελεγκτικών μηχανισμών και της έλλειψης πληροφορικής, ξεσηκώνονται μέχρι και οι ίδιοι οι εφοριακοί, και τώρα προσπαθεί να τα «εξορθολογήσει». Είναι επόμενο: άνθρωποι που δεν δούλεψαν ποτέ, που δεν κουμαντάρισαν ούτε περίπτερο καλούνται να διοικήσουν τη χώρα! Ήδη οδήγησαν τα κόμματά τους σε χρεοκοπία. Εδώ και έναν χρόνο τουλάχιστον, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχουν σταματήσει να εξυπηρετούν τα δάνειά τους, παρά τα τερατώδη ποσά που παίρνουν από τον κρατικό προϋπολογισμό. Χρωστούν 270 εκατομμύρια ευρώ στις Τράπεζες που είναι προφανές ότι δεν μπορούν να εξοφλήσουν. Έναν απατεώνα και χρεοκοπημένο λογιστή θα τον βάζαμε ποτέ να συμμαζέψει τα οικονομικά της εταιρείας μας; Γιατί το κάνουμε αυτό στη χώρα;

5) Για την αξιωματική αντιπολίτευση τι έχετε να πείτε και πώς βλέπετε τις αντιδράσεις – προτάσεις των υπολοίπων κομμάτων του κοινοβουλίου;

Η τραγωδία είναι ότι αυτές τις τόσο δύσκολες στιγμές έχουμε μια πολύ κακή κυβέρνηση και μια ακόμα χειρότερη αντιπολίτευση! Ο ΣΥΡΙΖΑ, ένα «τουρλουμπούκι» από ακροαριστερούς, σταλινικούς, αναρχικούς, συνηγόρους της τρομοκρατίας, λαμόγιατου βαθέως ΠΑΣΟΚ, ΟΦΑ (Όπου Φυσάει ο Άνεμος), και «προσωπικότητες» ψυχιατρικού ενδιαφέροντος, δεν έχει καταλάβει τίποτε από το πρόβλημα, υπόσχεται τα πάντα στους πάντες (πολύ συχνά αντιδιαμετρικά αντίθετα) κι ετοιμάζεται για το μεγάλο γιουρούσι στο Κράτος, όπως οι πρασινοφρουροί τη δεκαετία του ’80. Έχουν για αρχηγό της αγέλης ένα κωμικό κακέκτυπο του Αντρέα και θα ήταν όλοι για γέλια αν δεν απειλούσαν να κάνουν την Ελλάδα Βενεζουέλα και Αργεντινή. Πολύ φοβάμαι ότι δεν θα το γλυτώσουμε τελικά. Για το ΚΚΕ δεν χρειάζονται συστάσεις. Κόμμα που λέει ευθέως στο (τρέχον) πρόγραμμά του ότι σκοπός τους είναι να επιβάλουν τη δικτατορία του προλεταριάτου, να καταργήσουν το χρήμα, κι ότι αν η Ελλάδα εμπλακεί σε αμυντικό πόλεμο, αυτοί θα οργανώσουν νέο εμφύλιο μέχρι την οριστική ήττα της εγχώριας αστικής τάξης (!) θα έπρεπε να είναι όχι στη Βουλή αλλά στο Δαφνί. Πάντως, σίγουρα, εκτός νόμου. Οι… Ανεξέλεγκτοι Έλληνες είναι ο ορισμός του τζάμπα μάγκα, ενώ η Χρυσή Αυγή επενδύει στην οργή και βρίσκει εύφορο έδαφος στο κενό που δημιουργεί η έλλειψη νομιμότητας, ασφάλειας και δικαιοσύνης. Αυτοί που την ψηφίζουν (οι περισσότεροι τουλάχιστον) δεν είναι ναζιστές. Είναι πολίτες απελπισμένοι από την ανομία και την κρατική βαρβαρότητα που δυστυχώς δεν μπορούν να σκεφτούν ότι αν αρχίσουμε να λύνουμε τις διαφορές μας με τα μαχαίρια δεν θα μείνει κανένας άσφαχτος σ’ αυτόν τον τόπο. Αφήνω τελευταία την ΔΗΜΑΡ, που υπήρξε η μεγάλη απογοήτευση αυτού του κοινοβουλίου. Ενώ θα μπορούσε να είναι το υπεύθυνο σοβαρό αντίβαρο στους ερασιτεχνισμούς του κυβερνητικού υβριδίου (μια και διαθέτει αξιόλογα στελέχη) αποδείχθηκε ένα κρατικιστικό, λαϊκιστικό, αρτηριοσκληρωτικό κόμμα, του «όχι σε όλα». Περιμένω, οι υγιείς φωνές της ΔΗΜΑΡ να αποστρατεύσουν τα εμμονικά γερόντια που την οδηγούν στην απαξίωση, και να συμβάλουν στη δημιουργία μιας κρίσιμης μεταρρυθμιστικής μάζας στον χώρο του Κέντρου.

6) Οι ρεαλιστικές προτάσεις της«Δημιουργίας, Ξανά!» για μια έγκαιρη και κατά το δυνατόν λιγότερο επώδυνη έξοδο, από την σημερινή μας κρίση, ποιες είναι;

Δημιουργία σταθερού οικονομικού περιβάλλοντος με ένα νόμο, σαφή, απλό που θα διαρκέσει για 10 τουλάχιστον χρόνια. Κατάργηση ΚΦΑ (πρώην ΚΒΣ). Ίδρυση επιχειρήσεων διαδικτυακά. Καθιέρωση ηλεκτρονικής υπογραφής ηλεκτρονικών συναλλαγών και ηλεκτρονικής ψηφοφορίας. Αλλαγή του κρατικού μοντέλου: μικρό κράτος σε ρόλο επόπτη κι όχι επιχειρηματία, στήριξη των πραγματικά κοινωνικά αδύναμων κυρίως μέσω επιμόρφωσης και ευκαιριών. Μόνιμο σύστημα αξιολόγησης στο Δημόσιο, άρση της μονιμότητας. Φόρος flat tax 15% σε φυσικά και νομικά πρόσωπα. Πληροφορική παντού. Κατάργηση της υποχρέωσης του πολίτη να πηγαίνει στα γραφεία της Δημόσιας Διοίκησης. Αλλαγή του ασφαλιστικού μοντέλου σε κεφαλαιοποιητικό με ελεύθερη δυνατότητα επιλογής ασφαλιστικού φορέα. Περιορισμός στις θητείες των πολιτικών, όριο οι τρεις –  μετά πας σπίτι σου. Συνταγματική μεταρρύθμιση σε πολλούς τομείς, κατάργηση του άρθρου περί (μη) ευθύνης υπουργών. Προσλήψεις μόνο μέσω ΑΣΕΠ, καμμία εξαίρεση. Κίνητρα σε νέους επιχειρηματίες και σε ερευνητές. Παγίωση σχέσεων εμπιστοσύνης και ισονομίας ανάμεσα στο Κράτος και τους πολίτες με την υποχρέωση της Δημόσιας Διοίκησης να δημοσιοποιεί και να αναρτά στο διαδίκτυο πλήρη απολογισμό για το πού ξόδεψε και το τελευταίο ευρώ που πήρε από τον φορολογούμενο. Περισσότερα μπορείτε να βρείτε στο site www.dimiourgiaxana.gr

7) Τι κάνει την «Δημιουργία, Ξανά!», σε σχέση με τα άλλα κόμματα, να ξεχωρίζει;

Το ότι αποτελείται όχι από επαγγελματίες πολιτικούς αλλά από επαγγελματίες: από ανθρώπους της παραγωγικής οικονομίας, καινοτόμους, πρωτοπόρους που κάνουν πράξη όσα πιστεύουν. Για παράδειγμα είμαστε το πρώτο κόμμα στην Ελλάδα που διεξήγαγε εσωτερικές εκλογές με ηλεκτρονική ψηφοφορία, όταν ακόμα και στο Τεχνικό Επιμελητήριο βάζουν κάλπες και σταυρώνουν ψηφοδέλτια.  Επίσης το ότι δεν μιλάμε την ξύλινη αποστειρωμένη γλώσσα των πολιτικών. Και το ότι ο καθένας μας έχει αποκηρύξει την συντεχνιακή αντίληψη υπέρ του γενικότερου συμφέροντος.

8) Δημοτικές και περιφερειακές εκλογές: Ποια η στρατηγική της «Δημιουργίας Ξανά!»; Εάν, κατά τη γνώμη σας, προκύψουν κατάλληλες συνεργασίες, προδιατίθεστε να συμμετέχετε;

Στις αυτοδιοικητικές εκλογές συμμετέχουμε – όχι όμως ως κόμμα. Θεωρούμε, μάλιστα, απαράδεκτη την ανάμειξη των κομμάτων στις τοπικές κοινωνίες. Έχουμε προτείνει να αλλάξει ο νόμος και να καθιερωθεί ενιαίο ψηφοδέλτιο για όλους τους υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους χωρίς να πρέπει να ανήκουν κάπου – ούτε σε κόμμα ούτε καν σε παράταξη. Ο πολίτης ψηφίζει τους καλύτερους συμπολίτες του και οι εκλεγέντες, ως δημοτικό συμβούλιο, εκλέγουν τον δήμαρχο μεταξύ τους. Φυσικά στηρίζουμε και συμμετέχουμε σε υπερκομματικά ψηφοδέλτια.

9) Κ. Τζήμερε είχατε ποτέ την ευκαιρία να επισκεφθείτε τα νησιά μας; Αν ναι, πείτε μας δύο λόγια για τις διαπιστώσεις σας. Δώστε μας μια ιδέα ως προς το όραμά σας για αυτά.

Τα επισκέφθηκα πολλές φορές. Μάλιστα στην Ζάκυνθο έδωσα το τελευταίο ρεσιτάλ της μουσικής μου καριέρας, πριν 20 χρόνια, σε μια εκδήλωση προς τιμήν του αδικοχαμένου Δημήτρη Λάγιου. Στην Ερεικούσσα έκανα ονειρεμένες διακοπές Δεκαπενταύγουστο με τις παραλίες σχεδόν άδειες. Τα Ιόνια Νησιά συνδυάζουν ηρεμία, ιστορία, πολιτισμό, φύση. Όμως, φέρθηκαν «στην προίκα τους» απερίσκεπτα. Άναρχη δόμηση, με κτίσματα αλλοπρόσαλλα, ξένα ως προς το τοπικό χρώμα, χωρίς καλή σχέση με την καθαριότητα και με δρόμους που θα τους ήθελες λίγο φαρδύτερους – δεν είμαστε στην εποχή της άμαξας! Επειδή σε θέματα τέχνης έχω κάποια ιδιαίτερη ευαισθησία, θεωρώ την αρχιτεκτονική την κατ’ εξοχήν πολιτική τέχνη καθώς διαμορφώνει τον χώρο που ζούμε και επηρεάζει την αισθητική και το ήθος μας. Αν λοιπόν η «Δημιουργία» κυβερνούσε θα αναδείκνυε την τοπική αρχιτεκτονική των νησιών δίνοντας ενιαίο ύφος σε κάθε τόπο όπως έχουν η Σύμη και τα Ζαγόρια και σε ορισμένες περιοχές η Κέρκυρα και τα Κύθηρα. Είναι ευκαιρία τώρα μετά την τραγωδία των σεισμών, να το προσέξετε αυτό. Επιτρέψτε μου όμως να μην έχω ειδικό όραμα για κάθε περιοχή. Η νέα πολιτική που υποστηρίζει η «Δημιουργία, ξανά!» δεν έχει θέση για πολιτικούς παντογνώστες που έρχονται να σώσουν τους «ιθαγενείς». Το όραμα της «Δημιουργίας» είναι μια Ελλάδα όπου ο καθένας που θέλει να παράγει, να μπορεί να το κάνει εύκολα σε συνθήκες ευνομίας και δικαιοσύνης. Το όραμα του Σπύρου Πρίφτη, του διάσημου πια, για την ταλαιπωρία που τράβηξε, κουρέα από την Κέρκυρα ήταν να μπορεί απλά να ασκήσει το επάγγελμά του. Ταλαιπωρήθηκε τρία χρόνια αφού ανακάτεψε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση και πάλι η Ελλάδα τον εμποδίζει. Ο κάθε τόπος ξέρει πολύ καλύτερα κι από τον πιο οραματιστή πολιτικό ποιες ευκαιρίες προσφέρονται για να προκόψει. Δεν περίμεναν στην Εγκλουβή τους πολιτικούς για να καλλιεργήσουν τις φακές τους. Το κράτος, όμως, που σχεδιάζουμε θα βοηθήσει τα ελληνικά προϊόντα να γίνουν ΠΟΠ/ΠΓΕ και θα προσφέρει συμβουλές και καθοδήγηση στους παραγωγούς για να αναπτύξουν εξαγωγικό προσανατολισμό. Άλλο παράδειγμα: τα Ιόνια είναι ιδανικά για συγκοινωνία με υδροπλάνα. Υπήρξε ενδιαφέρον στον παρελθόν από ομογενή του Καναδά, ο οποίος εξαναγκάστηκε σε φυγή απο τη γραφειοκρατία και τη διαφθορά. Τώρα, η ιδέα ξανασυζητιέται, αλλά σκεφτείτε πόσο χρόνο χάσαμε! Είναι επίσης ιδανικά λόγω κλιματικών συνθηκών και δυτικοευρωπαϊκής κουλτούρας για να αναπτύξουν έρευνα και τεχνολογία. Ξέρετε ότι στην Ελλάδα η έρευνα εκτός Πανεπιστημίων απαγορεύεται; Αλλά και εντός Πανεπιστημίων απαγορεύεται να πληρωθεί από τρίτους! Απαγορεύεται δηλαδή μια εταιρεία να ζητήσει από το Ιόνιο Πανεπιστήμιο να μελετήσουν π.χ. μια διαδραστική οπτικοακουστική εφαρμογή και να τους χρηματοδοτήσει γι’ αυτό! Η Ελλάδα μπορεί να απογειωθεί αν απλώς δώσει τη δυνατότητα σε κάθε δημιουργικό Έλληνα να κάνει πράξη το όνειρό του. Ελευθερία στην οικονομική δραστηριότητα, σοβαρό και αξιόπιστο θεσμικό πλαίσιο, πληροφορική παντού, κράτος συμπαραστάτης της ιδιωτικής οικονομίας και η Ελλάδα μεταμορφώνεται σε πύραυλο ανάπτυξης!

Κ. Τζήμερε ήταν απόλαυση να μιλάει κανείς μαζί σας. Πιστεύω ότι οι κάτοικοι της Κεφαλονιάς και του Ιονίου, θα βρουν πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά που μας είπατε. Σας ευχαριστώ για τον χρόνο που διαθέσατε και σας εύχομαι πάντα επιτυχίες και μια ζωή γεμάτη δημιουργικότητα!

Σας ευχαριστώ κι εγώ κι εύχομαι στην Κεφαλλονιά να βρει τη δύναμη, με τη συμπαράσταση όλων, να γεμίσει άνθη το χάσμα π’ άνοιξε ο σεισμός, όπως οραματίζονταν ο εθνικός μας ποιητής.

Πηγή: Δημήτρης Σιμωτάς