Γράφει ο Ιάσων

Δημοσιεύθηκε στο gianniotis.blogspot.gr στις 30 Μαρτίου 2014

Αρνούνται ο,τι υπάρχει.. εξηγούν ο,τι δεν υπάρχει!

Ίσως πρέπει κάποιος να μας το πεί και να μας το ξαναπεί μέχρι να το συνειδητοποιήσουμε..

Η τρόικα (ΔΝΤ, Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα, Ευρωπαϊκή Επιτροπή) ήλθαν μετά την χρεοκοπία της Ελλάδος. Μετά δηλαδή την άρνηση του οιουδήποτε (συμπεριλαμβανομένων των φίλων, του τσίριζα – των συνομωσιολόγων – των ψεκασμένων – και των ελληναράδων, δηλαδή των Ρώσων και των Κινέζων ή και αρειανών πιθανώς) να δανείσουν την χρεοκοπημένη Ελλάδα. Δηλαδή αγαπητοί συμπολίτες η κρίση έφερε την Τρόικα στο Ελλάντα μα όπου ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα και όχι η Τρόικα την κρίση. Αυτή την τεκμηριωμένη πραγματικότητα που ζούμε, ο λαϊκισμός μάς απαγορεύει να την αποδεχθούμε.

Βεβαίως η κρίση υπήρξε αποτέλεσμα του κρατισμού και του προστατευτισμού. Ενός σοβιετικού γραφειοκρατικού τρόπου διακυβερνήσεως της Ελλάδος στηριζόμενο σε ένα πελατειακό κράτος συντεχνιών, τερατογόνου δημόσιου τομέα και μιας ολιγαρχίας κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών. Απίθανες και αμέτρητες ρυθμίσεις επέβαλαν τα συμφέροντα αυτά στους μικρό- πολιτικούς μας με αντάλλαγμα την «ιερά» ψήφο και ουσιαστικά κατέστησαν την Ελλάδα ένα τριτοκοσμικό κράτος διευθυνομένης οικονομίας όπου η ιδιωτική πρωτοβουλία, ο μικρός ή μεγάλος επιχειρηματίας διώκεται, στην χώρα μας ως (ανύπαρκτη-πλέον) μάστιγα.

Όμως αξίζει ο κόπος να σταθούμε λίγο στην μετάβαση προς την χρεοκοπία.

Κατά την διάρκεια της μεταπολίτευσης οι δημόσιοι υπάλληλοι από 210χιλαδες εκτινάχθηκαν στο ένα εκατομμύριο μερικές δεκάδες χιλιάδες. Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις πραγματοποίησαν τα έτη αυτά περίπου 5270 απεργίες (παγκόσμιο Ολυμπιακό ρεκόρ αδύνατον να καταρριφθεί παρά μόνο αν απεργήσουν οι κινέζοι!!!) που στοίχισαν πάνω από 190 δις ευρω.

Επιπλέον οι αδικαιολόγητες και δικαιολογημένες απουσίες των κηφήνων αυτών (περίπου 25% όταν ο μέσος κοινοτικός είναι της τάξεως του 6,26%!!!) στοίχισαν άλλα 150 δις ευρώ ενώ το αντίστοιχο κόστος της γραφειοκρατίας στην Ελλάδα (7% ετησίως του ΑΕΠ, υπερδιπλάσιος του κοινοτικού) αθροιστικώς για τα έτη μεταπολίτευσης υπολογίσθηκε στο ποσό των 129 δις ευρω (τα ανωτέρω στοιχεία από το άρθρο του κ. Αθ. Παπανδρόπουλου).

Ήδη αν αθροίσετε τα ποσά αυτά (130 Δις οι απεργίες για ψύλλου πήδημα του ΠΑΜΕ και της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, 150 δις ευρώ οι απουσίες και 129 δις ευρώ η γραφειοκρατία-πολυνομία-γρηγορόσημο) αισίως φθάνουμε τα 469 δις ευρώ !! Και αυτά χωρίς να συνυπολογίσουμε τις ζημίες και τις επιπτώσεις στην παραγωγική οικονομία, στον τουρισμό, στην βιομηχανία στα έξοδα των νοικοκυριών που υφίσταται τις συνέπειες των απεργιών των σκασιαρχείων των κηφήνων και της γραφειοκρατίας.

Αυτή την τερατώδη καταστροφή της Ελλάδος οι συντεχνίες, το ΚΚΕ, το Τσίρυζα, οι συνδικαλιστές και τα περισσότερα τηλεοπτικά και έντυπα Μέσα παρουσιάζουν ως «αγώνες» και «κεκτημένα» ενώ πρόκειται περί της δολοφονίας και των δολοφόνων της οικονομίας της Ελλάδας.. 

Προκειμένου λοιπόν να διασωθεί από την κρίση ο κατεξοχήν υπαίτιος, δηλαδή ο καρκινικός δημόσιος τομέας του ενός και πλέον εκατομμυρίων δημοσίων υπάλληλων καταστράφηκε ο ιδιωτικός τομέας. Έχασαν την εργασία τους περισσότερο από 1,5 εκατομμύριο ιδιωτικοί υπάλληλοι ώστε να μην απολυθούν οι ψηφοφόροι «μας»… και χάσουμε κι «εμείς» το ψωμάκι μας, ή το …«παξιμαδάκι» του ο κος Τζαμτζής μας. Ολίγες καθαρίστριες και οι σχολικοί σύμβουλοι χρησιμοποιήθηκαν ως «στάχτη» στα μάτια της Τρόικα και οι απολύσεις σταμάτησαν εκεί.

Επιπροσθέτως της θυσίας του ιδιωτικού τομέα στο μολόχ του πελατειακού κράτους, μια κομμουνιστική υπερφορολόγηση των ήδη αγρίως φορολογούμενων μικροϊδιοκτητών που θα ζήλευε και το ΚΚΕ-Τσίριζα, επεβλήθη ώστε να ισοσκελισθεί η δαπάνη της μή απολύσεως των προνομιούχων του δημοσίου κηφηναριού και μάλιστα τόσον επιτυχώς ώστε να δημιουργηθεί και πλεόνασμα! Που ούτε η …Τρόικα δεν ήταν δυνατόν να το πιστέψει!

Όμως το εν δυνάμει όφελος που πιθανόν να εισπράξει ο ελληνικός λαός τώρα που η τελευταία δόση θα σημάνει και τον περιορισμό της Τρόικα και των μεταρρυθμίσεων θα είναι ακριβώς ότι θα επιτύχει το νομοσχέδιο που φέρεται την Κυριακή προς ψήφιση. Έστω και τσεκουρωμένο προς ικανοποίηση των «εκλεκτών-υπερασπιστών» των αγελαδοτρόφων, και «οπαδών» του θηλασμού των μαστοφόρων, αφού μόνο αυτό είναι γάλα ημέρας. Ακριβώς δε επειδή αυτή είναι η τελευταία ευκαιρία εκλεγμένη κυβέρνησης – υπό το βάρος της απειλής διακοπής της δόσεως – να επιβάλλει μέτρα κατά των συντεχνιών όπως είναι οι φαρμακοποιοί, η ευγενής τάξη των οδηγών ταξί και φορτηγών, η επιβολή των προτάσεων του ΟΟΣΑ (πηγή).

Για αυτό ακριβώς τον λόγο ο «γενικός ξεσηκωμός», η καταστροφολογία, η συνομωσιολογία, οι παραιτήσεις των γαλάζιων αρχισυνδικαλισταρχών και των πρασίνων ανταρτών.

Οι οπισθοφυλακές του κρατισμού, οι άνθρωποι της «επανάστασης που χάθηκε» το συντεχνιακό καθεστώς, οι προνομιούχοι μιας εποχής, οι «θεσμοθετημένοι» μονοπωλιακώς δικτάτορές μας, που ηδονίζονται να μας βλέπουν στημένους στην ουρά (π.χ. πότε για να πάρουμε το φάρμακο μας ή για να μάθουμε αν το πλοίο μας θα φύγει) και να επιβεβαιώσουν την «εξουσία» τους δίδουν την τελευταία κοινοβουλευτική τους μάχη..

 Εύχομαι και ελπίζω να ηττηθούν χάριν της ελευθερίας και της πραγματικής προόδου..

Πηγή: gianniotis