Γράφει ο Γ. Α. Γράτσος

Δημοσιεύθηκε στην Εστία στις 26 Απριλίου 2014

 

Rearden

 

Το ελληνικό Δημόσιο απέτυχε. Θύμα των πελατειακών σχέσεων η ανάπτυξη.

 

«Οι νόμοι είναι σαν τα λουκάνικα. Καλύτερα να μην βλέπεις πως γίνονται» (Bismarck). Οι λουκανικοπαραγωγοί διαφωνούν. Κατασκευάζουν τα προϊόντα τους βάσει επιτυχημένων συνταγών σε ποιοτικά ελεγχόμενα εργαστήρια. Το νομοθετικό έργο του κοινοβουλίου μάλλον θυμίζει το θεατρικό «Απόψε Αυτοσχεδιάζουμε» (Pirandello). Τα αποτελέσματα είναι ανάλογα. Γι’ αυτό και χρεοκόπησε η κατ’ εξοχήν προικισμένη χώρα μας.

Ο Henry Hazlitt, οικονομικός αναλυτής και αρθρογράφος των Wall Street Journal, New York Times, Newsweek κ.α., συγγραφέας 25 σχετικών βιβλίων έγραφε στο βιβλίο του «Economics in One Lesson» ότι «Η τέχνη της οικονομικής (επιστήμης) συνίσταται στο να βλέπεις όχι μόνον τις άμεσες, αλλά και τις μακροχρόνιες επιπτώσεις όποιας πράξης ή πολιτικής. Συνίσταται δε στο να αντιλαμβάνεσαι τις συνέπειες αυτής της πολιτικής όχι μόνο σε μία ομάδα αλλά για όλον τον πληθυσμό».

Η Ελληνική νομοθεσία δημιούργησε ένα σύστημα που μαθηματικά οδηγεί στην απαξίωση. Εξυπηρετεί ομάδες, όχι όλον τον πληθυσμό. Ο von Mises έλεγε: Κράτη σταθερά προωθούν δυνάμεις που θέλουν να απαξιώσουν κάθε δημιουργική προσπάθεια. Αυτό αποδεικνύεται και από τις πρόσφατες επισημάνσεις του ΣΕΒ για τις οικονομικές επιπτώσεις της Ελληνικής γραφειοκρατίας και την ανάγκη απλούστευσης του ρυθμιστικού περιβάλλοντος. Παρά ταύτα το «έργο» συνεχίζεται με τα γνωστά καταστροφικά αποτελέσματα.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο ΟΛΠ. Από το 2010 έως το 2013 η διακίνηση εμπορευματοκιβωτίων στον προβλήτα II (COSCO) αυξήθηκε περίπου 280% ενώ στον προβλήτα Ι (ΟΛΠ) μόνον κατά 25%. Καθαρά έσοδα του ΟΛΠ από την COSCO το 2013 περίπου €33,5 εκ. Συνολικά κέρδη ΟΛΠ το 2013 περίπου 8,0 εκ., άρα ζημιά από την διαχείριση του υπόλοιπου λιμένα από τον ΟΛΠ ήταν €25,5 εκ. Λόγος: η COSCO λειτουργεί με 5 άτομα ανά γερανογέφυρα και βάρδια, ο ΟΛΠ με 9,3 άτομα! Οι 4,3 θα έπρεπε να απολυθούν κ.ο.κ.

Το υπερτροφικό δημόσιο προωθεί τα συμφέροντα υπαλλήλων του σε βάρος του συνόλου, των φορολογουμένων. Η διόγκωση του δεν διέλαθε την προσοχή  ούτε του Ανδρέα Παπανδρέου που το 1987 επεσήμαινε ότι: «…είχαμε περίπου διπλάσιο προσωπικό από το απαιτούμενο για τις ανάγκες του κράτους» («Εστία» 12/2/14). Έκτοτε συνέχιζε να αυξάνει. Ο Διοικητής της Τράπεζας Ελλάδος στην πρόσφατη έκθεση του είπε ότι οι δημοσιονομικές παρεμβάσεις βασίστηκαν κυρίως στην φορολογία (60%) ενώ μόνον το 40% της προσαρμογής έγινε μέσω μείωσης του κόστους. Η αλόγιστη υπερφορολόγηση κατέστρεψε αξίες, την οικονομία, διόγκωσε την ανεργία και απωθεί επενδυτές. Αποτέλεσμα η πενιχρή συμμετοχή ξένων σε διαγωνισμούς. Το μείγμα έπρεπε να ήταν τουλάχιστον αντίστροφο, όμως «κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει». Θύμα των πελατειακών σχέσεων η ανάπτυξη.

Επίσης ανέφερε ότι οι διαρθρωτικές αλλαγές (και απολύσεις) είναι μονόδρομος, όπως και η εκ βάθρων ανασυγκρότηση του κράτους, με θεσμικό εκσυγχρονισμό, δημιουργία ανταγωνιστικών αγορών, άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων, καθώς και σταθερό, φιλικό προς την επιχειρηματικότητα, τις επενδύσεις και την εργασία, αλλά αυστηρό προς την φοροδιαφυγή φορολογικό πλαίσιο. Το σημερινό απωθεί. Μόνον έτσι προσελκύουμε επενδύσεις και εύπορους. Ξοδεύουν περισσότερα. Έτσι δημιουργείται ανάπτυξη. Οι μέσοι όροι είναι παραπλανητικοί. Πεισματικά κυβερνήσεις και δημόσιο δεν αλλάζουν μυαλά και σκέψη. Έτσι θα αποτύχουμε.

Σήμερα για ακίνητα εκχωρούμενα έναντι φόρων το κράτος δεν επιστρέφει το υπερβάλλον ποσό. Δηλαδή αντισυνταγματική (άρθρο 17.2) απαλλοτρίωση σε τιμή κάτω της αξίας. Κομμουνισμός! Τα σοσιαλιστικά γονίδια δεν πεθαίνουν.

Πάμπολλοι φορονόμοι ψηφίζονται. Καθένας διορθώνει λάθη άλλου. Ενδεικτικό προχειρότητας. Δεν έχουν την καθαρή σκέψη, στόχο και σαφήνεια των προηγμένων χωρών. Η φοροδιαφυγή οργιάζει. Ψάχνουν να την βρουν όπου αλλού παρά στην ρίζα της, τους νόμους και το δημόσιο. Πολλοί πρέπει να εμπλέκονται. Το λαθρεμπόριο καυσίμων ακόμα οργιάζει. Γιατί άργησε να εφαρμοστεί το taxis; Γιατί δεν χρησιμοποίησαν την τεχνογνωσία της Δρ. Μαρία Πάππας (Καθημερινή 16/2/14), εκλεγμένης υπευθύνου φορολογικής υπηρεσίας που συλλέγει $11 δις ετησίως στο Illinois (ΗΠΑ); Έχει μόλις 90 υπαλλήλους. Δεν υπάρχουν ουρές. Μειώνοντας τα έξοδα μείωσε και τους φόρους. Είναι δε αγαπητή. Όπως λέει: «στις τελευταίες εκλογές ξόδεψα 2.000 δολάρια και συγκέντρωσα 1,3 εκατ. ψήφους». Επίσης: «…στην Ελλάδα με πολύ λίγες εξαιρέσεις υπάρχει πολύ μικρή θεσμική γνώση διακυβέρνησης»! Ας όψονται οι δικοί μας.

Όσο και να προσπαθούν ο Πρωθυπουργός και λίγοι Υπουργοί, η διοίκηση χωλαίνει και μαζί της η χώρα. Κάποιοι εστιάζουν σε μερικούς αριθμούς. Ας θυμούνται το «Οι αριθμοί ευημερούν, οι Έλληνες πένονται», του αείμνηστου «Γέρου της Δημοκρατίας». Η ανεργία και η φτώχεια καλπάζουν, εταιρείες μετεγκαθίστανται ή κλείνουν, τα καλύτερα μας μυαλά φεύγουν, το λειτουργικό σύστημα δεν αλλάζει προς το καλύτερο. Που βρίσκουν τόση αισιοδοξία;

Το απερίγραπτο λειτουργικό σύστημα που επέβαλε η μεταπολίτευση πρέπει να αλλάξει. Στην «Εστία» της 24-2-14 υπάρχουν συγκεντρωμένα στοιχεία αξιολόγησης της χώρας μας από πολλούς ξένους οργανισμούς. Η κατάταξη μας είναι απελπιστική. Είμαστε ουραγός της Ευρώπης, συγκαταλεγόμαστε δε στις τριτοκοσμικές χώρες. Όσοι επενδυτές ενδιαφερθούν, θα απαιτήσουν μεγάλες εκπτώσεις για να αναλάβουν Ελληνικό ρίσκο.

Για να βγούμε από την κρίση πρέπει να αλλάξει ο τρόπος σκέψης στο Κοινοβούλιο. Πρώτα να καταλάβουν τι έφταιξε, πράγμα δύσκολο γιατί οι αλόγιστες αποφάσεις τους κατέστρεψαν την χώρα. Και να δουν πως μπορούν να διορθώσουν λάθη 40 ετών. Μόνον έτσι θα ξαναξεκινήσει η ανάπτυξη της χώρας. Όλα τα άλλα μέλη των περιβόητων PIGS ανακάμπτουν. Εμείς ακόμα βουλιάζουμε. Το μεγάλο πρόβλημα της Ελλάδας είναι και παραμένει το Δημόσιο.