Γράφει ο Γιώργος Κράλογλου

Δημοσιεύθηκε στο Capital στις 23 Μαΐου 2014

Ο κ. Αλέξης Τσίπρας είναι ο μόνος που στοιχημάτισε και μάλιστα με προσωπικό στοίχημα αφού πήρε επάνω του το σύνθημα – σποτάκι «…στις 26 φεύγουν». Δεύτερο πολιτικό στοίχημα δεν πρόκειται να πέσει για τις εκλογές τις Κυριακής. Γιατί οι άλλοι πολιτικοί της μεταπολίτευσης γνωρίζουν ότι στην Ελλάδα οι κυβερνήσεις δεν πέφτουν. Αυτό που κάνουν είναι να το βάζουν στα πόδια.

Συνεπώς δεν βρίσκω τον λόγο να σταθώ στην περίπτωση που ο κ. Τσίπρας κερδίσει το στοίχημα της ανατροπής.

Γιατί αν δικαιωθεί επειδή, ίσως, κάτι έχει αλλάξει στην μέχρι τώρα προβλέψιμη συμπεριφορά του εκλογικού σώματος (πράγμα που δύσκολα διακρίνεται μέσα από το 40% της αποχής και της στροφής νέων παιδιών στην ακροδεξιά) η επόμενη ημέρα των πολιτικών εξελίξεων είναι ήδη ορατή.

Οι βουλευτικές εκλογές που θα προκύψουν αναγκαστικά θα είναι μονόδρομος και τα όσα θα συμβούν πριν και ιδίως μετά είναι τόσο απρόβλεπτα σήμερα που επιδέχονται νέα στοιχήματα ιστορικής όμως σημασίας για την Ελλάδα. 

Θα σταθώ πάντως και θα πάρω την «άδεια» να αποδώσω αυθαίρετα μια ευρύτερη σημασία στην πρόβλεψη του κ. Τσίπρα «…στις 26 φεύγουν». Γιατί από την Δευτέρα (έτσι και αλλιώς ) πολλοί θα φύγουν από την πολιτική σκηνή ενώ σε όλα τα κόμματα θα συμβούν πράγματα που θα μοιάζουν μέχρι και με ανατροπές. 

Ας δούμε τι θα συμβεί (λογικά) αν δεν κερδίσει το στοίχημα του ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ .

Οι μόνοι καθαρά κερδισμένοι των εκλογών που δεν πρόκειται να φύγουν από κάπου είναι οι κομμουνιστές του ΚΚΕ γιατί ακόμη μία φορά θα επιβεβαιωθεί η συνέπειά τους αλλά και η σωστή τακτική τους να απομακρυνθούν από πρώην κομμουνιστές που παριστάνουν τους ιδεολόγους της αριστεράς και τους σοσιαλισμού. 

Στον ΣΥΡΙΖΑ όμως θα ξεχασθούν (μέχρι και από τους πιο στενούς συγγενείς τους) όλοι οι υποψήφιοι στους δήμους και στις περιφέρειες που το κόμμα θα έλθει ουραγός. Έλθει δεν έλθει η ανατροπή… 

Αυτοί θα χαθούν γενικά και από το πολιτικό προσκήνιο μιας και πήραν μέσω της υποψηφιότητας την καρέκλα εξόδου από τα κοινά. 

Το ίδιο θα συμβεί και με τους υποψήφιους ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που δεν θα «επιδοτηθούν» από το κόμμα και άρα δεν θα μάθουν ποτέ τις Βρυξέλλες γιατί ουδέποτε είχαν άλλο λόγο και ενδιαφέρον να πάνε με δικά τους λεφτά…

Στον ΣΥΡΙΖΑ επίσης αν εξαιρέσουμε στους σταθερούς κομμουνιστές του 3-4% οι «εμιγκρέδες» του 20-25% του ΠΑΣΟΚ θα μπουν σε προβληματισμό για το πόσο και τι θα τους στοιχίσει να περάσουν ξανά την περίοδο ΠΑΣΟΚ 1976-1981 ώστε να επανέλθει η προστασία τους ή η παρουσία τους ή η εισβολή τους στο κράτος –πατερούλη και τα πλούσια ελέη του.

Γιατί αυτοί οι πρώην κομμουνιστές που πέταξαν την κόκκινη κάπα και φόρεσαν την πράσινη που μοίραζε ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν μετακινήθηκαν ως «φανατικοί» στον ΣΥΡΙΖΑ επειδή τους άρεσε ο κ. Αλέξης Τσίπρας .Αλλά γιατί είδαν στο πρόσωπό του έναν άλλο Ανδρέα Παπανδρέου που θα μοιράσει λεφτά.

Έστω και αν πρόκειται, αυτήν φορά, για τα λεφτά των φορολογούμενων, των καταθετών, των μισθωτών των συνταξιούχων και όλης της μεσαίας τάξης που πληρώνει, με την εξαθλίωσή της, τα σπασμένα του ψευτοσοσιαλισμού του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ που προσέφυγαν. 

Και από τον ΣΥΡΙΖΑ στις εντός και εκτός της Βουλής πολιτικές παραφυάδες που ανεξάρτητα από τα σημαντικά ή ασήμαντα ποσοστά τους θα ψάχνονται για πολιτικές συμμαχίες ώστε να δικαιολογήσουν την παραμονή τους στην κερδοφόρα πολιτική σκηνή. 

Εκεί το καραγκιοζιλίκι δεν θα έχει ούτε αρχή ούτε τέλος μέχρι να εξαφανισθούν εντελώς μαζί με την βαρεμάρα του ιθαγενή-ψηφοφόρου που θα εκτονωθεί στις εκλογές της Κυριακής. 

Γιατί πολύ σύντομα θα γίνει αντιληπτό ότι και η ακροδεξιά στην Ελλάδα έχει την «αξία» που έχει και ένας έλληνας τσαμπουκαλής μέχρι να φάει τις πρώτες σφαλιάρες… 

Άλλωστε στον (ορθό) ευρωπαϊκό προβληματισμό για την ακροδεξιά της Ευρώπης δεν χωράει το πάσης φύσεως ελληνικό ακροδεξιό και εθνικιστικό μπουλούκι … Απλούστατα γιατί είναι της πλάκας…

Στην κυβέρνηση τώρα και στα κόμματα που την στηρίζουν.

Το μεν ΠΑΣΟΚ θα καταλάβει επιτέλους ότι τελείωσε οριστικά και αν δεν συσπειρώσει τους κομμουνιστές του δεν πρόκειται να ξαναδεί την Βουλή ούτε από μακριά. 

Η δε Ν.Δ. θα καταλάβει ότι ο λαϊκισμός δεν είναι ιδεολογία. Και αν δεν ξεπεράσει τον κρατισμό και τον σοσιαλισμό θα ακολουθήσει, με μαθηματική ακρίβεια, τον δρόμο που χάραξε… το ΠΑΣΟΚ. Γιατί η λαϊκίστικη ιδεολογία του παλαιοκομματισμού με δωράκια της τελευταίας στιγμής και υποσχέσεις για παροχές από τηλεοράσεως και συγκεντρώσεων ανήκουν στην δεκαετία του 1975-1985. 

George.kraloglou@capital.gr

Πηγή: Capital