Γράφει ο Άγης Βερούτης

Δημοσιεύθηκε στο Λόγια-Σταράτα στις 24 Μαΐου 2014

Το να’σαι ελεύθερος, αληθινά ελεύθερος, ξεκινάει από τη σκέψη και μόνον. 

Η ελευθερία είναι αυταξία. Είναι ένα αμάλγαμα από δικαιώματα του ατόμου που του επιτρέπουν να διεκδικεί την ευτυχία του στη ζωή, οτιδήποτε σημαίνει αυτή για τον καθένα. Η επιθυμία γι’αυτήν δεν χρειάζεται αιτιολόγηση ή δικαιολογίες.

Μια κοινωνία, δηλαδή μια συλλογικότητα ανθρώπων, συνήθως προτιμά να μειώνει την ελευθερία με διάφορες αφορμές, για να ελέγχεται ευκολότερα. Σίγουρα πάντως, όσο περιορίζεται η ελευθερία του «ενός» σε μια κοινωνία, τόσο αυξάνεται το ατομικό όφελος όσων την εξουσιάζουν.

Τ’ανταλλάγματα για την ελευθερία είναι πάντα ή γυαλιστερά και ευκολοχώνευτα, ή προσφέρουν «προστασία» από κάποια επαπειλούμενα τρομερά και δυσάρεστα.

Στην Ελλάδα του 2014, οποίος θέλει να είναι ελεύθερος πολιορκείται από ψεύτικα διλήμματα, από όλους εκείνους που ήδη έχουν ή προσδοκούν σε τεράστια κέρδη από τον περιορισμό της ελευθερίας του.

Κυρίως της οικονομικής ελευθερίας, προκειμένου να παίρνουν από εκείνον τα εισοδήματα και την περιουσία του που τα δούλεψε με μόχθο, και να τα δίνουν σε αυτούς που υποβοηθούν την παραμονή τους στην εξουσία. 

Το δικαίωμα να μπορέσει για παράδειγμα κάποιος να κρατήσει το σπίτι που έχτισε ο παππούς του προτείνεται να αντάλλαξει με την διατήρηση της κοινωνικής ειρήνης.

Ουσιαστικά, ο Έλληνας πολίτης της εποχής των στρεβλά εφαρμοζόμενων μνημονίων, πολιορκείται με εκβιασμούς. 

Η όποια δήθεν εφαρμογή έγινε, στόχευσε επιτυχημένα στη διατήρηση της κομματικής και πελατειακής κλεπτοκρατίας μέσα από την υπερφορολόγηση και ένα νοσηρό δημιούργημα «κράτος-Κτήνος» που κατασπαράζει τα σωθικά του απλού πολίτη, της παραγωγικής μεσαίας τάξης.

Ο πόλιτης πολιορκείται και εκβιάζεται για να παραδώσει και τις τελευταίες οικονομικές ελευθερίες του στον ολοκληρωτισμό, δήθεν για να μην ξεσπάσει αναρχία και ακυβερνησία στην κοινωνία. Ψέμματα, ψέμματα, ψέμματα.

Στην πραγματικότητα η κοινωνία δεν εμπιστεύεται κανέναν να κυβερνά μόνος και ανεξέλεγκτος, γιατί έχει πλέον αντιληφθεί ότι κανείς δεν έχει το απαιτούμενο ήθος ή δίκαιη πρόθεση. Γι’αυτό η κάλπη, ο Λαός δηλαδή, θέλει να βγάλει υποχρεωτικές συνεργασίες, ώστε κανείς να μην είναι ανεξέλεγκτος. 

Η πολιορκία και ο εκβιασμός όσων ακόμη είναι ελεύθεροι στη σκέψη κορυφώνεται.

Μήπως είναι η ώρα για μαζική έξοδο των ελεύθερων πολιορκημένων πάνω από τις Γέφυρες;

Σίγουρα ναι…

Πηγή: Λόγια-Σταράτα