Γράφει ο Ιάσων

Δημοσιεύθηκε στο tro-ma-ktiko.blogspot.gr στις 21 Ιουλίου 2014 

«Δεν υπάρχει τίποτα πιο τρομακτικό από την στρατευμένη άγνοια..                

Η αλήθεια πρέπει να επαναλαμβάνεται σταθερά, γιατί το λάθος κηρύσσεται καθημερινά και όχι μόνο από λίγους αλλά από τους πολλούς. Στον τύπο στις εγκυκλοπαίδειες, στα σχολεία, στα Πανεπιστήμια. Παντού το λάθος ασκεί τη εξουσία του, ευτυχισμένο και άνετο γνωρίζοντας ότι έχει την πλειοψηφία με το μέρος του» Johann Wolfgang von Goethe

Δεν αναπολούμε ούτε είμαστε οπαδοί του ολοκληρωτισμού. Είναι όμως αδύνατο να μην συγκρίνουμε τα επιτεύγματα του πειθαρχημένου και δημιουργικού λαού τότε, με την σημερινή εξαθλίωση και απαξίωση της Δημοκρατίας σήμερα, όπου νόμος είναι το «δίκιο» του Μαζιώτη!!!

Και εύλογα αναρωτιόμαστε. Τι φταίει; Γιατί τότε στην κορυφή του Ολύμπου και τώρα στο βάθος του Γκρεμού ;;

Η  ιστορία μας διδάσκει αρκεί να την γνωρίζουμε. Στην Ελλάδα όμως έχει καταστεί κι αυτή άχρηστη όπως και η παιδεία της απαιδείας που τυγχάνουν οι νεοέλληνες σήμερα.

Δάσκαλοι του λαού μας, έγιναν φανατισμένοι και αποβλακωθέντες της επανάστασης που χάθηκε και οι «ιστορικοί-καθηγητές» των ΜΜΕ, ενώ οι πολιτικοί ταγοί μας επενδύουν στον λαϊκισμό.

*********************************************************************************

Κάθε χρόνο την οδυνηρή αυτή επέτειο οι Έλληνες υφίστανται την αδυσώπητη θεατρική παράσταση ενός ετερόκλητου θιάσου από κάθε χώρο, πολιτικής, δημοσιογραφίας, συνδικαλισμού, των «γραμμάτων και τεχνών», της «γενιάς του πολυτεχνείου» που παρελαύνουν μπροστά από τα φώτα του «ιερατείου διανομής της  αλήθειας» για να επαναλάβουν τα ίδια καλοστημένα παραμύθια πλεγμένα γύρω από έναν αδιαμφισβήτητο πυρήνα θλιβερής αλήθειας.

Την τραγωδία της Κύπρου με αντάλλαγμα την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα.

Και είναι εμετικό, αηδές, προκλητικό και εκνευριστικό να υφίστανται οι Έλληνες αυτή την παρωδία χωρίς να μπορούν να δείξουν έμπρακτα τα συναισθήματα τους, την απόγνωση, την αποστροφή και την οργή τους.

Όταν, 40 χρόνια μετά την τραγωδία της Κύπρου, η αλήθεια εξακολουθεί να παραμένει επτασφράγιστο μυστικό δια νόμου που επέβαλε την εθνική σιωπή.

Βέβαια, η επιρροή του μύθου είναι αδύνατον να κάλυψη πάντοτε τα αποσιωπούμενα πραγματικά γεγονότα. Που τα συζητούν με τους επιβάτες τους οι ταξιτζήδες, τα αναλύουν ακόμη και στα κουρεία οι μπαρμπέρηδες. Αν όχι όλοι, πάντως οι περισσότεροι των Ελλήνων αναγνωρίζουν.. Ότι η ανατροπή της κυβέρνησης Γ. Παπαδοπούλου- Σ. Μαρκεζίνη και η ανάληψη της εξουσίας, από το απρόσωπο καθεστώς Ιωαννίδη με τα μεθοδευμένα γεγονότα του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1973, ήταν απότοκος της άρνησης της Κυβέρνησης, να επιτρέψει τον ελλιμενισμό του 6^ου στόλου στην Ελευσίνα και την χρήση της αεροπορικής βάσης στη Σούδα, κατά τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ, τον Σεπτέμβριο του 1973. Ενώ τέλος η αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα επετεύχθη με την ναυτικώς ανεμπόδιστο, εκ μέρους της Ελλάδος, εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο και την αυτόκατάλυση του καθεστώτος.

Έτσι, όλοι «το ’χουν τούμπανο και μείς κρυφό καμάρι». Ότι, ούτε ο λαός ούτε οι ανύπαρκτοι «αντιστασιακοί», ανέτρεψαν την “χούντα” την 24^η Ιουλίου 1974, όπως έχουν βαλθεί να μας πείσουν ακούραστα 40 χρόνια τώρα, οι «ιστορικοί και εκπαιδευτικοί» των Μέσων Ενημερώσεως και οι πολιτικοί μας. Εφ’ όσον με συνθήματα στους τοίχους και «κροτίδες» – πρέπει κάποτε να το ομολογήσουν – δεν ανετράπη ούτε κινδύνευσε το στρατιωτικό καθεστώς. Αντιθέτως μακροημέρευσε, διάρκεσαν 6 ολόκληρα χρόνια και 8 μήνες σε δύο φάσεις (από 21/4/1967 έως 25/11/1973 και 25/11/1973 έως 23/7/1974).

Την εξουσία παρέδωσε εκουσίως σε πολιτική κυβέρνηση, χωρίς να ανατραπεί από την «θρυλική» αντίσταση. Μάλιστα τον αποκληθέντα από τους «ιστορικούς και εκπαιδευτικούς» των Μέσων Ενημερώσεως, «Εθνάρχη» Καραμανλή, (τον θείον του τέως λαλίστατου Πρωθυπουργού μας που τώρα ποιεί το σιωπηλό παπάκι) ο οποίος «Εθνάρχης» τότε μόνον συνειδητοποίησε την γεωγραφική απόσταση της Κύπρου από την Ελλάδα είπε ότι «η Κύπρος είναι μακράν» όρκισε, όπως θυμόμαστε, στρατιωτικός. Ο Πρόεδρος του αυτοκαταλυθέντος καθεστώτος, στρατηγός Φαίδων Γκυζίκης.

Και είναι πανθομολογούμενο ότι:

Ιστορικά, τόσον εκ των στόχων της δράσης, όσο και των αυστηρώς προσωπικών διακυβεύσεων, δύο (2) υπήρξαν οι αυθεντικοί αντιστασιακοί. Ο Αλέξανδρος Παναγούλης, που με κίνδυνο της ζωής του, προσπάθησε να δολοφονήσει τον Γ. Παπαδόπουλο και ο τέως Βασιλιάς Κωνσταντίνος. Ο πρώτος αποτυχών συνελήφθη αμέσως και τελικώς αμνηστευθείς έτυχε χάριτος την 21.8.1973 όταν αποφυλακίστηκε. Ενώ ο τέως Βασιλεύς, απώλεσε τον θρόνο του με το αποτυχόν κίνημα της 13/12/1967.

Βεβαίως την επομένη της παράδοσης της εξουσίας, αιφνιδίως αποκτήσαμε περί τα εννέα εκατομμύρια «αντιστασιακούς» κατ αναλογία του πληθυσμού της Ελλάδος (εντάξει τώρα ίσως είναι και οι λαθρομετανάστες αντιστασιακοί).    Καθ ότι, είτε τρώγαμε, είτε πίναμε, είτε καλοπερνούσαμε, εφόσον όμως ζούσαμε υπό το στρατιωτικό καθεστώς που αυτοκατάρρευσε, εμείς κάναμε αντίσταση αδέλφια…

Όμως να θυμίσουμε τι έγραφε στο «Βήμα» της 19/11/1978, σε άρθρο του ο Π. Παλαιολόγος.

«Ελάχιστοι οι αντιστασιακοί. Είναι ο κανένας. Τους πολλούς θα τους συναντήσετε την επομένη της ανατροπής της χούντας»

Τα ίδια και στο χρονογράφημα της Ελένης Βλάχου, με τον τίτλο «Αλήθειες» την 16.06.1985.

«Σκύψτε να σας θυμίσω μια αλήθεια, που ζήσαμε όλοι μας και κανείς δεν τολμά τώρα ούτε να ψιθυρίσει. Εκεί τέλος του εξήντα οι περισσότεροι Έλληνες θαυμάζανε τον στρατιωτικό αρχηγό, τον παρακολουθούσανε εντυπωσιασμένοι και χειροκροτούσαν ελεύθερα τις ρητορείες του.. Ο ίδιος και οι σύντροφοι του γύριζαν την Ελλάδα και υπήρχε ένα πλήθος κόσμου, που τους υπεδέχετο με ζητωκραυγές..»

Και σε άλλο χρονογράφημα της με τίτλο «η φυγή» (11.1.1987) γράφει.

«Πόσες φορές δεν διάβασα γραμμένο σοβαρά, από σοβαρούς ανθρώπους, σε σοβαρά έντυπα για την “ολοκληρωμένη αντίσταση του Ελληνικού λαού εναντίον της στρατιωτικής δικτατορίας”. Μεγαλύτερο ψέμα, πιο φανταστικό παραμύθι μπορούσε ποτέ να λεχθή;..Τα κρύψαμε όλα κάτω από ένα χρυσοκέντητο βέλο με φανταστικές απεικονίσεις ηρωικών εκδηλώσεων..»

Κι ενώ επιεικώς μόνον απογοήτευση προκαλεί στους σκεπτόμενους Έλληνες αυτός ο άκαιρος και άστοχος συν-θλιπτικός «εορτασμός» που συμπίπτει με την τραγική επέτειο του διαμελισμού της Κύπρου. Οι φιλότιμες προσπάθειες να συνδεθεί με ό,τι προκαλεί συζήτηση – εκτός από την αλήθεια – προσδίδουν μια άχαρη γελοιότητα και προκαλούν νευρικά γέλια ατέλειωτα:

“Ημέρα μνήμης και τιμής στους ήρωες του αντιδικτατορικού αγώνα η 24η Ιουλίου. Με ένα στεφάνι στο Πάρκο Ελευθερίας, εκεί όπου μαρτύρησαν εκατοντάδες αντιστασιακοί στη διάρκεια της δικτατορίας, θα τιμήσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας την 39^η επέτειο για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας”

Όμως στον καθόλα εντιμότατο και λαλίστατο περί παντός επιστητού ως εν προκειμενώ, όμως τόσο σιωπηλό περί άλλων που τον αφορούν, Πρόεδρο μας, να εξηγήσουμε τι διέρχεται από τον νου μας, όσες φορές τον ακούμε, να μας ομιλεί περί διαφάνειας, αξιακής κρίσεως και τα τοιαύτα..

Της Ελευθεροτυπίας το ανάγνωσμα, που το μεταφέρουμε αυτούσιο, εδώ

«Στις αρχές του 1995 η βίλα πολυαπασχόλησε τα μέσα και τον ίδιο χρόνο το θέμα φούντωσε όταν δημοσιεύτηκε το “πόθεν έσχες” του 1994 περιλαμβάνοντας για πρώτη φορά τη βίλα. Σ’ εκείνο το “πόθεν έσχες” αναφερόταν η αγορά του οικοπέδου της Εκάλης, έκτασης 3,7 στρεμμάτων, με κτίσμα 532 τ.μ. με το ποσό των 170 εκατ. δραχμών. Το “πόθεν έσχες”  του 1995 αναφερόταν σε μονοκατοικία της οδού Αγράμπελης 6, στην Εκάλη, εμβαδού 532 τ.μ. Είχε, όμως, επεκταθεί κατά 380 τ.μ. Χώροι στάθμευσης, πισίνα, υπόγειοι βοηθητικοί χώροι, αποθήκες και το εκκλησάκι στον κήπο.

Στο ίδιο “πόθεν έσχες” αναφερόταν ότι ο Α. Παπανδρέου για την αγορά του σπιτιού είχε δανειστεί χρήματα από έξι άτομα του στενού του φιλικού του περιβάλλοντος. Από τον Γιάννη Αλεξίου 10 εκατ., ο οποίος είχε κάνει και τη διαπραγμάτευση με τους κληρονόμους Λουμίδη και είχε υπογράψει προσύμφωνο στο όνομά του. Τον μαιευτήρα Θέμη Λαμπρινόπουλο 20 εκατ., τον επιχειρηματία Τζορτζ Χάλαγκ 65 εκατ., τον Κάρολο Παπούλια 10 εκατ., τον Γιώργο Κατσιφάρα 20 εκατ. και τον Αντώνη Λιβάνη 30 εκατ..»

Αλήθεια: Η ολοσχερής απομάκρυνση των πολιτικών καθώς και της  Πολιτειακής αρχής από την τραγική πραγματικότητα που βιώνει ο Έλληνας, τις καθημερινές δολοφονικές επιθέσεις κατά των αστυνομικών, την απαξίωση από τα λύματα των οχετών των ΜΕΜ κατά πάντων, την εγκληματικότητα, την αποθράσυνση των ισλαμιστών –μεταναστών, την ανυπαρξία εκπαίδευσης από την στοιχειώδη μέχρι την λεγομένη ανωτάτη που έχει σοβιετοποιηθεί από το ΚΚΕ, την ανυπακοή των καθηγητών που αρνούνται να εφαρμόσουν τον νόμο, την πλήρη αποβιομηχανοποίηση της χώρας, την αχαλίνωτη  εξαχρείωση των αστο-συμμοριτών νέο-ναζί της κομμουνιστικής αριστεράς  που δεν χάνει ευκαιρία να διαφημίζει τα εγκλήματα της προκαλώντας εμφυλιοπολεμική ρήξη, την σταδιακή τέλος πάντων μετατροπή της Ελλάδος  σε ένα, το τελευταίο κομμουνιστικό ανατολίτικο παραμόρφωμα του σοβιετισμού και των νεοελλήνων σε αποπροσανατολισμένους χαμένους αριστερο-ελληναράδες..

Όλα αυτά είναι δυστυχώς έργα των ημερών της μεταπολιτεύσεως και εκείνων – της τραγικής νοσηρής πλειονότητας – πολιτικών,  ακαδημαϊκών, ταγών της υποκριτικής θεατρικής αριστερής «διανόησης» που επί 39 χρόνια καλο-τρέφονται και εξασφαλίζουν το μέλλον των απογόνων των ενώ δεν βρήκαν ποτέ μια λέξη να πουν που να εκφράζει ΑΛΗΘΕΙΑ.

Αλλά ακόμα και σήμερα την καταστροφή που βιώνει η Ελλάδα την φορτώνουν στο Μνημόνιο, στους ξένους, στην Ανεργία, στην Κρίση. Παντού έκτος από τα καθ’ ημάς. Ως εάν και οι Έλληνες είναι νήπια, άκακα και άβουλα, και οι πολιτικοί μας που μας κυβερνούν 40χρόνια τώρα, όλοι αυτοί είμαστε – είναι – ανεύθυνοι και αθώοι για την σοβιετοποίηση της οικονομίας της Ελλάδας και την γενικευμένη χρεοκοπία μας.

Οι λίγες σώφρονες φωνές πνίγονται από την βία των αναρχο-βανδάλων, τους προπηλακισμούς, την χειροδικία του στρατευμένου όχλου και τις κτηνώδεις κραυγές των νεοναζί της κομμουνιστικής αριστεράς που διαφημίζει τα εγκλήματα της — ΕΑΜ ΕΛΑΣ Μελιγαλάς…

Ως εάν και έπεσαν με UFO στην νέο-σοβιετική Βαλκανό-ταλιμπανία, παραγνωρίζουν ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε γενικευμένη κρίση από τις αρχές της δεκαετίας του 80. Μετά την παράδοση της σοσιαλμανούς πολιτικής του ιδρυτού της δυναστείας, Καραμανλή, στο γνήσιο σοσιαλισμό-κρατισμό-αναρχισμό του Ανδρεο-γεννηθέντος-ΠΑΣΟΚ ( =δανείσου, δανείσου, δανείσου και δώστα όλα) που ταχέως μετέτρεψε την χώρα σε πράσινο λιβάδι  μυριάδων αμέτρητων μοσχαριών υπό την ηγεσία τσελιγκάδων- συνδικαλησταρχών καλοθρεμμένων ες αεί υποτρόφων του κράτους, όταν  οι βιομηχανίες, τα ναυπηγεία, τα εργοστάσια, άρχισαν σταδιακά να κλείνουν, οι επιχειρηματίες και η ιδιωτική πρωτοβουλία να διώκονται, το κέρδος και το επιχειρείν να θεωρείται αμαρτία, και έτσι να εγκαταλείπουν την σοσιαλιστρική φορομπηκτική Ελλάδα στους πρυτάνεις του κρατισμού. Σήμερα, στις ημέρες μας, αυτό τερματίζεται, με αναγκαστική προσγείωση από την ονειρεμένη φαντασία της μεταφυσικής και του παράλογου στην αδήριτο πραγματικότητα.

Αυτογνωσία και σεβασμό στην αλήθεια θα περίμεναν οι Έλληνες να ακούσουν από την πολιτειακή-πολιτική –ακαδημαϊκή-εκπαιδευτική ηγεσία και ένα συγγνώμη για την προσβολή και την κατάντια, τον ευτελισμό του δημοκρατικού πολιτεύματος και τον εκμαυλισμό του λαού μας, που επέτυχαν τόσα χρόνια με την λαϊκιστική, δημαγωγική, ανεύθυνη και ανερμάτιστη πολιτική τους οδηγώντας τους Έλληνες στον παραλογισμό των ακρών. Άλλους μεν έριξαν εύκολη λεία απαίδευτων, στους ερυθρούς κατσαπλιάδες και ροζ πουά  αναρχοβανδάλους με την ανοχή τους στην διαστρέβλωση της ιστορίας και την παραχάραξη της αληθείας, άλλους δε, με την αδιαφορία τους να επιβάλλουν τον νόμο και να λειτουργήσουν ως έννομο κράτος να αναζητούν εξοργισμένοι και απελπισμένοι προστασία, την επιβολή του νόμου, και ιστορικές αλήθειες -όταν αναφέρονται στην δράση του ΚΚΕ – στην ΧΑ.

Ίσως όμως τώρα που σήμανε κατ ανάγκη το τέλος της μεταπολιτευτικής υστερίας του σοβιετικού κρατισμού και της αριστερίστικης εξαλλοσύνης, η δημιουργική Ελλάδα που ακτινοβολεί στο Εξωτερικό, να ανατείλει και εδώ.

Υπάρχουν άνθρωποι και στην Ελλαδική Ελλάδα, στο πολιτικώς γίγνεσθαι, στο εμπόριο, στη ναυτιλία, στην εκπαίδευση, στις επιχειρήσεις, σε όλους τους τομείς. Δημιουργικοί Έλληνες, αγωνιστές. Που μοχθούν, πιστεύουν, δημιουργούν, καινοτομούν.

Είναι η τελευταία ευκαιρία μας πριν από τον μεσαίωνα του σαρωτικού ριζοσπαστικού ολοκληρωτικού ισλαμισμού και της νεοναζιστικής  κομμουνιστικής αριστεράς.

Πηγή: tro-ma-ktiko.blogspot.gr