Γράφει ο Ιάσων

Δημοσιεύθηκε στο gianniotis.blogspot.gr στις 11 Σεπτεμβρίου 2014

Οι δολοφονηθέντες:

Περισσότερα από 3.000, τα αθώα θύματα που ετάφησαν στα καμμένα ερείπια των δίδυμων πύργων την 11/9/2001. Θύματα της τυφλής βίας, δογματικών και διεστραμμένων, ψυχωτικών ανθρωποειδών… Χωρίς κάποιο λόγο, χωρίς ηθική, χωρίς αιτία…

Με αξιοπρέπεια και χωρίς οιανδήποτε υπερβολή οι Αμερικανοί τίμησαν τους αδικοσκοτωμένους. Μεταξύ των και σαράντα εννέα επιτυχημένοι συμπατριώτες μας. Παντελως αγνοηθέντες (αφου δεν ήταν αριστεροί) από τα ημεδαπά Αριστεροκρατούμενα Μέσα «Ενημερώσης».

Είναι οι κάτωθι:

– Ahladiotis Joanne,

– Alikakos Ernest,

– Apollo Peter,

– Aranyyos Patrick,

– Bantis Katherine,

– Brennan Peter,

– Damaskinos Thomas,

– Demas Anthony,

– Economos Constantinen Gus,

– Fosteris Anna,

– Grekiotis Jimmy,

– Hagis Steven,

– Halikiopoylos Leonidas,

– Haramis Vsilios,

– Haros Frances,

– Katsimastides John,

– Klares Richard,

– Kousouliwn Daniel,

– Kouras Patricia,

– Maoounis James,

– Mousouroulis Stilianos,

– Moutos Peter,

– Papadopoulos/ Papas Nikos,

– Papaioanou Bill,

– Papageorge James,

– Paris George,

– Pigis Theodoros,

– Pouletsos Dphne,

– Poulos Richard,

– Poulos Stephen,

– Pullis Edward,

– Siskopoulos Muriel,

– Soulas Timthy,

– Stergiopoylos Andrew,

– Tarrou Michael,

– Theodorides Michael Tzemis Jennifer,

– Jois Prokopios,

– Babakitis Ariene,

– Markoylis George,

– Savvas Anthony,

– Grouzalis Ken,

– Kokinos Steve,

– Mastadrea Philip,

– Nicholas John,

– Tselepis William,

– Zanetos Steve,

– Zavos Gus.

(στο υπέροχο βιβλίο του Μανώλη Βασιλάκη «Καλά να πάθουν !» εκδόσεις Γνώσεις, σελίδα 11)

Ακολούθησε η δικαιολογημένη αντεπίθεση των Αμερικανών στο Αφγανιστάν, που παρείχε άσυλο στην τρομοκρατική ομάδα του Μπιν Λάντεν. Βεβαίως τότε, το Al Jajeera εξέπεμπε «παιδικές εκπομπές» εν σχέσει προς τα ελληνικά ΜΕΜ σε αντιαμερικανικό φανατισμό.

Δειλή και απολιτική ως συνηθως υπήρξε η στάση του τεως Πρωθυπουργού Κ. Καραμανλη, τότε αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο οποίος ενώ βρισκόταν στην Βοστώνη στις 11/9/2001 δεν πήγε αμέσως στη Νέα Υόρκη για να δείξει την συμπαράσταση του ή να εκφράσει την συμπάθεια του στα θύματα των διδύμων πύργων, αλλά προτίμησε να επιστρέψει στην Ελλάδα μέσω Μόντρεαλ.

Τα ΜΜΕ…στο Ελλάντα

Εξ ίσου αλγεινή εντύπωση προκάλεσε στην ομογένεια η στάση των εντοπίων Μέσων Ενορχηστρώσεως Αριστερών Απόψεων, τα οποία ουσιαστικά κατάφεραν να αντιστρέψουν την πραγματική κατάσταση και να εμφανίσουν την βάρβαρη δολοφονική τρομοκρατική επίθεση στους δίδυμους πύργους που προηγήθηκε, ως πράξη επιβολής δικαίου και τιμωρίας επί των «κακών» αμερικανών που εισέβαλαν στο Αφγανιστάν.

Πανστρατιά οι δημοσιογραφικοί κάλαμοι, οι περίλυποι τηλεπαρουσιαστές και οι θλιμμένες τηλεπαρουσιάστριες κάθε βράδυ, για τα ελάχιστα θύματα των βομβαρδισμών στην Καμπούλ και τα ορεινά κρυσφήγετα του Μπιν Λάντεν, προκειμένου να διαστρεβλώσουν και να παραπληροφορήσουν, να μας πείσουν όλους ότι είναι οι Αμερικάνοι «ιμπεριαλιστές» που φταίνε διότι εισέβαλαν στο Αφγανιστάν και οχι οι φανατικοί ισλαμιστές τρομοκράτες του Μπιν Λαντεν οι οποίοι πρώτοι με την ύπουλη απάνθρωπη δολοφονική επίθεση κατά των διδύμων πύργων προκάλεσαν την δίκαιη αντίδραση των Αμερικανών.

Και βεβαίως επανειλημμένως κατ’ εξακολούθηση και συστηματικά απέφευγαν τα ελλαδικά Μέσα Ενημέρωσης να δημοσιοποιήσουν τις επανειλημμένες δολοφονίες Αμερικανών με άνθρακα στην Αμερική ή την άρνηση των ταλιμπάν να εκδώσουν σε ουδέτερη χώρα τον Μπιν Λάντεν.

Ταυτόχρονα στην Ελλάδα οι αντιδράσεις γελοίων στρατευμένων διαδηλωτών έκαναν τον γύρω του κόσμου και παρουσίαζαν τους έλληνες, ούτε λίγο ούτε πολύ, ως αληλέγγυους συγγενείς του Μπιν Λάντεν και των Ταλιμπάν που τον έκρυβαν.

Έτσι στις 19/9/2001 (οκτώ μόλις μέρες μετά απο το τρομοκρατικό κτύπημα, στον ποδοσφαιρικό αγώνα μεταξύ Παναθηναικού και Ρεάλ μόλις ο διαιτητής, στην εφαρμογή της απόφασης της ΟΥΕΦΑ, κράτησε ενός λεπτού σιγή για τα θύματα της τρομοκρατίας των διδύμων πύργων, οι νεο-έλληνες «φίλαθλοι» έκαψαν αμερικανικές σημαίες φωνάζοντας τα γνωστά αντι-αμερικανικά συνθήματα «Φονιάδες των Λαών Αμερικάνοι», ή «Οσάμα Οσάμα» και βεβαίως «Μπιν Λάντεν οέ, οέ, οέ».

Ενώ έξω απο την πενθούσα Αμερικανική Πρεσβεία την 27/9/2001 οι αδιόρθωτοι παλαιοί κομμουνιστές του ΚΚΕ και και νέοι του ΝΑΡ (νέο αριστερό ρεύμα) με τις αδελφές αριστερές οργανώσεις διαδήλωναν «ειρηνικά» με »υπερευφυή» μακαβρια δολοφονικά και αιμοσταγή συνθήματα όπως «Οσάμα τι να κάνω που δεν ξέρω να πετώ αεροπλάνο»

Η Ελληνική Ομογένεια

Στον Εθνικό Κήρυκα της Νέας Υόρκης την 7/10/2001 διατυπώνονταν με ωμή ειλικρίνεια η απογοήτευση των ομογενών από την αηδιαστική εικόνα που παρείχε στον κόσμο η Ελλάδα. Το άρθρο είχε τον εύγλωττο τίτλο «Νέα Εποχή στις σχέσεις Ελλάδος-Ομογένειας».

«Είσθε μαζί μας ή είστε εναντίον μας;» το ερώτημα αυτό ήταν το ερώτημα και κάθε ομογενή… Όμως τούτη τη φορά το κακό παράγινε. Η ειδοποιός διαφορά τώρα είναι ότι πριν καν προλάβουν η Αμερική και η ομογένεια να μετρήσουν τα θύματα τους και πολύ πριν προλάβουμε να θάψουμε τους νεκρούς μας γίναμε αποδέκτες αντιαμερικανικών κραυγών από την Ελλάδα»

Ο τότε Πρωθυπουργός Κ. Σημίτης:

«Η απάντηση των ΗΠΑ ήταν αναπόφευκτη. Όσοι σκότωσαν χιλιάδες αθώους πολίτες οφείλουν να λογοδοτήσουν. Η Ελλάδα μάχεται την τρομοκρατία. Συμμετέχουμε στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Έχουμε ζητήσει η επιχείρηση αυτή να είναι συγκεκριμένη σε συγκεκριμένους στόχους…»

Επίλογος

Θεωρώ ότι 11 χρόνια μετά, η σιωπηλή πλειοψηφία των σκεπτομένων ελλήνων, είναι περισσότερο προβληματισμένη σήμερα για τις συνέπειες που οι αντιδράσεις της «φαινομένης» Ελλάδας δημιούργησαν στην ομογένεια και κατ επέκταση στις σχέσεις μας με την Αμερική.

Όμως ακομη περισσοτερο έχει καταστεί σαφές ακόμη και εδώ στο Ελλάντα:

Ότι το ισλάμ ιδεοληπτικώς σε τίποτα δεν διαφέρει από ένα ολοκληρωτικό, ανελεύθερο, εγκληματικό καθεστώς εφάμιλλο του σταλινισμού.. Όπου πας μη μουσουλμάνος είναι εχθρός και καθηκόν του «θρησκευόμενου» μουσουλμάνου είναι να τον στείλει ακέφαλο, καλά σφαγμένο, στον αγύριστο με κάθε δυνατό τρόπο. Εξ άλλου αμέτρητες χιλιάδες παρθένες ως μύγες στα γνωστά «σκατά» της Μέκκας, ποτάμια από μέλι και βουνά από ρύζι περιμένουν τους «γενναίους»μαχητές του Ισλάμ-Τζιχαντιστές στον Παράδεισο.

– Η εχθρότητα, το μίσος, η υποκρισία, ο παραλογισμός των φανατικών ισλαμιστών. Εφόσον οι Ισλαμιστές απορρίπτουν καθ’ ολοκληρίαν, ως ασυμβίβαστα με το Κοράνι όλα τα μέτρα που θα μπορούσαν να συνεισφέρουν σε βελτίωση. Την δημοκρατία, την εκκοσμικευση, την πνευματική ελευθερία και κριτική σκεψή, την ισότητα των γυναικών, την πολυφωνία και την ευρύτητα σε άλλους πολιτισμούς.

– Από την άλλη πλευρά δεν υπάρχει τίποτα πιο ξεκάθαρο για τις προθέσεις της al-Qaeda και των φανατικών ισλαμιστών του Τζιχάντ που την διαδέχονται:

Να προσυλητίσουν όλη την ανθρωπότητα στο ισλάμ δια της βίας. Ενώ όλοι τους καταδικάζουν τους Δυτικούς και υπεράνω όλων τους Αμερικανούς, όχι για τα πλούτη τους, αλλά διότι δεν ειναι μουσουλμάνοι. Σταθερά, μονότονα, καθημερινά κατηγορούν την Δύση για τις δικές τους αποτυχίες αντί να διερωτώνται γιατί οι μουσουλμανικές κοινωνίες παραμένουν απολιτίστες, περιορισμένες, άθλιες και ανελεύθερες. 

Ενώ η τρομοκτρατία νομιμοποιείται από τους ιμάμηδες τους, διότι κτυπά τους άπιστους που αρνούνται να ασπασθούν το ισλάμ. Η επκρατούσα ιδέα κατά την μουσουλμανική θεώρηση του κόσμου είναι ότι όλη η ανθρωπότητα πρέπει να υπακούει στους κανόνες της δικής τους θρησκείας, ενω οι ίδιοι δεν οφείλουν κανένα σεβασμό στην θρησκεία των άλλων. Το βλεπουμε σήμερα τόσο καθαρά με τις ανθρωποθυσίες των Τζιχαντιστών στην Συρία και στο Ιράκ.

Αντιγράφω από εγχειρίδιο οδηγιών που διανέμεται δωρεάν στους μαθητευόμενους πολεμιστές του μουσουλμανικού ιερού πολέμου στα στρατόπεδα εκπαίδευσης του Bin Laden:

Η σύγκρουση που έχουμε επιβαλλει κατα των αρνησίθρησκων καθεστώτων δεν έχει ουδεμία σχέση με Σωκρατικούς διαλόγους, Πλατωνικά ιδεώδη και Αριστοτελική διπλωματία. Εμφορείται μάλλον με τα ιδανικά της δολοφονίας, βομβών και καταστροφής, της διπλωματίας του τουφεκίου και του αυτομάτου όπλου. Η πρωταρχική αποστολή της στρατιωτικής οργάνωσης μας είναι να ανατρέψουμε τα άθεα καθεστώτα και να τα αντικαταστήσουμε όλα με ένα ισλαμικό καθεστώς.

– Πλημμυρίδα των μουσουλμάνων στην Ελλάδα η οποία διαπιστώνεται και από τα αμέτηρητα οπίσθια που υψώνονται στον ουρανό τις ημέρες που πέρασαν (του Αγίου Ραμαντάν) εν μέσω «θρησκευτικής» κατάνυξης, με την τόσο συμπαθητική μουσική υπόκρουση κραυγών «Αλλάχου Άκμπαρ» βεβαιώνει το μέλλον της δυστυχούς Ελλάδας..

Μιάς Ελλάδας τυλιγμένης στα τσαντόρ, τις μπούργκες και τα σφυροδρέπανα..

 

via