Άρθρο του αειμνήστου Στέλιου Σταυρίδη που δημοσιεύθηκε στην Εστία στις 18 Ιουλίου 2007

Βλέπουμε καθημερινά στα τηλεοπτικά παράθυρα ένα σπανιότατο είδος ανθρώπου (ανδρών αλλά και γυναικών) με τόσο πολύ αναπτυγμένο εγκέφαλο που τελικά μπορούν να έχουν «έγκυρη» άποψη επί παντός επιστητού.

Το εντυπωσιακό μάλιστα είναι ότι την (αμελέτητη) αυτή άποψη οι «ξερόλες», όπως σοφά τους αποκαλούν, την διαμορφώνουν σε μηδενικό χρόνο, χωρίς φυσικά να χρειάζεται να εμβαθύνουν ή έστω να ενημερωθούν στοιχειωδώς επί κάποιου εξειδικευμένου θέματος. Θέματος που ο μέσος άνθρωπος χρειάζεται αρκετό ή και πολύ χρόνο για να μελετήσει και να κατανοήσει σε βάθος (πόσο μάλλον να εκφέρει άποψη). Το ακόμη εντυπωσιακότερο είναι ότι τα μοναδικά αυτά «όντα» φαίνεται ότι είναι τόσο πειστικά και πετυχημένα, που ασκούν τεράστια γοητεία και επομένως επιρροή, κυρίως στους λοιπούς δημοσιογράφους, αλλά εξίσου έντονα και στους πολιτικούς, οι οποίοι θεωρούν πλέον αυτονόητο ότι πρέπει να έχουν άποψη και μάλιστα έγκυρη, επί παντός θέματος που έρχεται στην επικαιρότητα.

Ένα σημαντικό πρόβλημα που παρουσιάζεται είναι ότι οι ραγδαία μεταλλασσόμενοι αυτοί εγκέφαλοι συνεχώς αυξάνουν την απόσταση από τους υπολοίπους, με αποτέλεσμα να καθίσταται σχεδόν αδύνατος ο διάλογος με έναν κοινό θνητό : ερωτώμενοι οι ίδιοι, συνήθως κατακεραυνώνουν, σπανιότατα απαντούν, ενώ ουδέποτε αφήνουν τον συνομιλητή τους να ολοκληρώσει την απάντηση του (ακόμα και στις λίγες περιπτώσεις που η απάντηση αυτή σχετίζεται με την ερώτηση).

Ο τηλεθεατής αδυνατεί πλέον να βγάλει κάποιο συμπέρασμα και μη έχοντας επιστημονικές γνώσεις, ερμηνεύει αυτά που βλέπει ως μια διασκεδαστική παράσταση και τους πρωταγωνιστές ως κλόουν ή «κουρδιστά στρατιωτάκια».

Αρκετά, όμως, με τα ευφυολογήματα. Πρέπει να σοβαρευτούμε, διότι το θέμα δεν προσφέρεται για χιούμορ, αφού κάνει τεράστια ζημιά στην κοινωνία μας.

Η ΕΣΤΙΑ έχει πολλαπλά τονίσει ότι όλοι αυτοί λαϊκίζουν προκλητικά και ο λαϊκισμός που σήμερα «τρέφει» δημοσιογράφους, πολιτικούς, κόμματα και συχνά παρασύρει όλους μας, είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο στην πρόοδο μας, αφού αποτρέπει κάθε προσπάθεια εκσυγχρονισμού. Όλοι καταφεύγουν στην εύκολη απόρριψη, τον αφορισμό ή τη γελοιοποίηση όποιου τολμά να κάνει μια σοβαρή πρόταση ουσιαστικής μεταρρύθμισης.

Κάνοντας το άσπρο – μαύρο, οι πάσης φύσεως και ιδεολογίας λαϊκιστές-μπουρδολόγοι, συνεχίζουν να ποδηγετούν κυριολεκτικά την κοινωνία μας και να την τυφλώνουν, προσπαθώντας να διατηρήσουν επ’ άπειρον μια κατάσταση που βολεύει μόνο τους λίγους, που ευημερούν καταστρέφοντας τα πάντα.

Οι αξίες που οι λαϊκιστές – προστάτες του λαού μας καλλιεργούν καθημερινά είναι η απαξίωση του άλλου, η τεμπελιά, ο γρήγορος πλουτισμός, η βιτρίνα χωρίς περιεχόμενο, οι φούσκες και τόσα άλλα απεχθή, που ευθέως ή εμμέσως πρεσβεύουν. Οι νέοι μας, που εύλογα δεν έχουν ακόμη αναπτύξει σε μεγάλο βαθμό την κρίση τους, επηρεάζονται καθοριστικά και έτσι υπονομεύεται το μέλλον μιας ολόκληρης χώρας.

Οι παλαιότεροι χρησιμοποιούσαν τον όρο «δούναι και λαβείν». Τότε, όμως, οι δύο λέξεις είχαν τη σωστή σειρά. Σήμερα, όλοι έχουν μάθει να απαιτούν πριν ακόμα προσφέρουν. «Πάρε – δώσε» είναι πλέον ο αντίστοιχος όρος, ενώ η σειρά των λέξεων έχει αντιστραφεί!

Ποια χώρα όμως μπορεί να προοδεύσει με «τζάμπα μάγκες», που συνεχώς πολλαπλασιάζονται από τον λαϊκισμό και την ακραία (και ζημιογόνα για όλους τους άλλους) συντεχνιακή αντίληψη ; Στο κλίμα αυτό που συνθλίβει προσωπικότητες, έχουν παρασυρθεί αξιόλογοι πολιτικοί που θεωρούν υποχρέωση τους να εμφανιστούν και να πάρουν θέση σε καυτά θέματα της επικαιρότητας.

Ας το κάνουν, αφού όμως ενημερωθούν σε βάθος για το αντικείμενο που καλούνται να ομιλήσουν. Δεν επιτρέπεται π.χ. ένας πολιτικός της κυβέρνησης να παίρνει δημόσια θέση για τον εκλογικό νόμο, ζητώντας την αλλαγή του, χωρίς να γνωρίζει άριστα τα πλεονεκτήματα και τα τυχόν μειονεκτήματα του σε σχέση με τον προηγούμενο.

Δεν επιτρέπεται κανένας υπουργός να κρατάει αποστάσεις από τις προτροπές του Γ.Γ. του ΟΟΣΑ, κ. Άνχελ Γκουρία, για το ασφαλιστικό και το εργασιακό. Πότε και πως θα λυθεί επιτέλους η «βόμβα» του ασφαλιστικού ; Με λαϊκισμούς και ελλιπέστατη γνώση ; Πότε και πως θα βελτιωθεί η εργατική νομοθεσία, που σήμερα είναι μαζί με την γραφειοκρατία, οι δύο μεγαλύτεροι ανασταλτικοί παράγοντες για επενδύσεις και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας ; Με απραξία και μεγαλοστομίες ; Δεν καταλαβαίνουν οι λαϊκιστές της αντιπολίτευσης και οι τρομοκρατημένοι υπουργοί της κυβέρνησης, ότι ουσιαστικά λειτουργούν σε βάρος των εργαζομένων, που δήθεν θέλουν να προστατεύσουν ;

Δεν επιτρέπεται να βγαίνουν υπεύθυνοι πολιτικοί (της κυβέρνησης κυρίως) και να συζητούν για ομόλογα δομημένα ή μη, χωρίς να γνωρίζουν σε βάθος πως λειτουργούν οι αγορές, πως το «σύστημα», κλπ., κλπ.

Η τακτική του «αφρόψαρου» που οι περισσότεροι ακολουθούν, δημιουργώντας σχολή και κουλτούρα, δεν οδηγεί πουθενά. Όσοι είναι μελετημένοι, έχουν και αξιοπιστία. Οι αμελέτητοι δύσκολα θα επιβιώσουν επί μακρόν. Εν τω μεταξύ όμως, κάνουν απίστευτη ζημιά με την άφρονα στάση τους.