Άρθρο του αειμνήστου Στέλιου Σταυρίδη που δημοσιεύθηκε στην Εστία στις 23 Απριλίου 2009

Κάνουμε το παν για να είναι η Ελλάδα οικονομικά ανίσχυρη, κοινωνικά αβέβαιη, ψυχολογικά ηττοπαθής, πολιτικά ανεκδιήγητη, συνδικαλιστικά ανεύθυνη. Μια Ελλάδα όπου η επιχειρηματικότητα συνεχώς διαβάλλεται, οι λίγοι εναπομείναντες μεγάλοι επιχειρηματίες διαπομπεύονται, η γελοιότητα της «ταξικής πάλης» συντηρείται με νύχια και με δόντια από μια μικρή μειοψηφία ανθρώπων, που χωρίς κρίση, χωρίς όραμα, χωρίς φιλοδοξίες, κοιτάει σταθερά πολλές δεκαετίες πίσω. Και τη στιγμή που όλα τα κράτη του κόσμου κάνουν το παν για να ανακάμψουν από την κρίση και να βαδίσουν δυναμικότερα μπροστά, αυτοί αναπολούν τον παράδεισο του… Χότζα και νοσταλγούν το κράτος – πατερούλη που τρέφει τεμπέληδες και χαραμοφάηδες και εκτρέφει αεριτζήδες, διεφθαρμένους και απατεώνες.

Σε μια παρά φύση συμμαχία, μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, αριστερόστροφες δήθεν προοδευτικές δυνάμεις, ανεγκέφαλοι και ανεπάγγελτοι πολιτικοί όλων των κομμάτων, αντιεξουσιαστές και λοιποί μηδενιστές, αποδομούν σταθερά ό,τι καλό έχει δημιουργήσει η κοινωνία μας τα τελευταία χρόνια. Κάνουν ό,τι περνάει από τα χέρια τους για να φύγουν μια ώρα αρχύτερα και οι τελευταίες μεγάλες επιχειρήσεις από την Ελλάδα.

Ζούμε ημέρες των αρχών της δεκαετίας του ’80, που πολλές επιχειρήσεις είτε έκλειναν, είτε έφευγαν, είτε… κοινωνικοποιούντο, προκειμένου να βολευτούν οι ορδές των κομματικών αφισοκολλητών και προαγωγέων αναξιοκρατίας, απαξίας, κλεψιάς και λοβιτούρας.

Και ενώ εμείς δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε, οι νέοι μας βρίσκονται σε απόγνωση και διερωτώνται: «Γιατί μας υπερχρεώνετε ; Γιατί μας θέλετε άνεργους ; Γιατί μας καταστρέφετε ; Πότε άραγε θα σοβαρευτείτε ; Πότε θα αναλάβετε τις ευθύνες σας απέναντι μας ; Πότε θα κατανοήσετε ότι το δόγμα σας «ο θάνατος σου η ζωή μου» μας στέλνει όλους… στον αγύριστο»;

Η νεολαία είναι το πιο δυναμικό κύτταρο της κοινωνίας μας. Και εμείς κάνουμε το παν να την απονευρώσουμε και να την αποχαυνώσουμε. Πολλοί έχουν καταντήσει την ιδεολογία τους προσοδοφόρο επάγγελμα. Το πολιτικό μάρκετινγκ μετατρέπεται σε εμπαιγμό μιας ολόκληρης κοινωνίας, που παραπλανάται, αποπροσανατολίζεται και καταρρέει. Ανταγωνιζόμαστε ο ένας τον άλλον σε ανευθυνότητα και λαϊκισμό. Η υποκρισία συνεχώς αυξάνεται και τα όσα εκστομίζονται προκαλούν οργή και θλίψη.

Τα παιδιά μας βομβαρδίζονται καθημερινά με άθλια μηνύματα, που καλλιεργούν νοοτροπία εξάρτησης και απελπισίας.  Για να αισθάνονται αδύναμα και να δέχονται την ήττα αδιαμαρτύρητα, ως αναπόφευκτο κακό. Με καθημερινή πλύση εγκεφάλου τα παιδιά «μαθαίνουν» ότι στη ζωή όλοι θέλουν να τους εκμεταλλευτούν, να τους αλλοτριώσουν, να τους «κλέψουν» την ψυχή και την καρδιά, να τους ξεζουμίζουν και να τους πετάξουν σαν στημένη λεμονόκουπα.

Οι επιχειρηματίες είναι ανάλγητοι, τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια ύψιστος εχθρός που εμπορευματοποιεί την παιδεία, η εργασία το όπλο του καπιταλισμού κόντρα στο λαό, οι υψηλοί στόχοι αμερικανόφερτη εφεύρεση, η διάκριση μέσον «δουλεμπορίας», η μόρφωση ύπνωση και αποπροσανατολισμός από τα πραγματικά προβλήματα του τόπου, η άμιλλα μέσο εκμετάλλευσης του «λαού». Όλα αυτά είναι δυτικός, αμερικάνικος, φιλελεύθερος τρόπος σκέψης που κάνει τους ανθρώπους μηχανές, μας λένε οι «φωτισμένοι» που πιστεύουν στον σκοταδισμό της κεντρικά ελεγχόμενης οικονομίας, στην αγελοποίηση, στη δολοφονία της ελεύθερης σκέψης και κρίσης.

Τι κι αν οι αρχαίοι Έλληνες δίδαξαν σε όλους τους τόνους και με όλους τους τρόπους τη σημασία της παιδείας στην ανάπτυξη του πνεύματος και του πολιτισμού ; Τι κι αν δίδαξαν την άμιλλα, τι και αν γνώρισαν στην ανθρωπότητα την αξία της συνεχούς αξιολόγησης και συνεχούς αυτοβελτίωσης (γηράσκω αεί διδασκόμενος) ;

Οι λαοί για να ευημερήσουν χρειάζονται παιδεία, οράματα, υψηλούς στόχους και σκληρή δουλειά. Με σημαία τον αγώνα κατά της εμπορευματοποίησης, οι αριστερές δυνάμεις επιχειρούν να αιχμαλωτίσουν τη δημιουργικότητα και την κρίση των νέων. Για να τους κάνουν άβουλα πολιτικά υποχείρια τους. Η ελληνική αριστερή διανόηση, έχει απαξιώσει όλο το πολιτικό σύστημα και το έχει κάνει περίγελο σε εκείνους που μπορούν να διατηρήσουν μέσα στα απερίγραπτα που λέγονται και γράφονται, καθαρή και αντικειμενική σκέψη. Η περιδεής κυβέρνηση δεν τολμά να αντιπαρατεθεί με την αριστερή νομενκλατούρα, και δεν είναι σε θέση να ηγηθεί και να καινοτομήσει.

Το έχουμε τονίσει πολλές φορές ότι οι νέοι μας έχουν τεράστιες δυνατότητες. Ότι είναι λαμπερά αστέρια, που όμως θα λάμψουν πολύ περισσότερο μέσα από την κοινή προσπάθεια. Έτσι θα ενισχυθεί το ομαδικό πνεύμα, η κοινωνική ευθύνη, ο αυθεντικός σεβασμός του ενός προς τον άλλο. Και έτσι θα αποδομηθεί σιγά-σιγά η συντεχνιακή αντίληψη που διακατέχει όλους μας και τρώει ύπουλα και σχεδόν αθόρυβα, όπως το σαράκι, τα θεμέλια της εθνικής οικονομίας και της κοινωνικής συνοχής.

Θετικές και αισιόδοξες σκέψεις «νικητή» – είναι το ασφαλές αντίδοτο στο λαϊκισμό και στο δηλητήριο του φιδιού, που σε καθημερινές δόσεις τροφοδοτείται η κοινωνία μας. Με αισιόδοξες σκέψεις ας καταστρέψουμε τον ιστό της αράχνης και ας γυρίσουμε την πλάτη στα όσα αποπνικτικά βιώνουμε καθημερινά. Αν αυτό συμβεί, θα θριαμβεύσει η δημοκρατία, η αξιοκρατία, η αξιοπρέπεια και ο σεβασμός, που τόσο λείπουν από την σημερινή Ελλάδα. Οι νέοι μας αξίζουν πολύ περισσότερα και θα τα κατακτήσουν αν μπορέσουμε να απαλλαγούμε από τους θλιβερούς «προστάτες» τους.