Γράφει ο Γιώργος Α. Γράτσος

Δημοσιεύθηκε στην Εστία στις 22 Νοεμβρίου 2014

Πρόσφατα βρήκα λέξη που πρωτοεμφανίστηκε το 2006: «Ineptocracy». Ελληνικά μεταφράζεται «Αδεξιοκρατία» που ορίζεται ως: «Σύστημα διακυβέρνησης όπου οι λιγότερο ικανοί να ηγηθούν εκλέγονται από τους λιγότερο ικανούς να παράγουν, και στο οποίο τα λιγότερο ικανά μέλη της κοινωνίας να επιβιώσουν ή να επιτύχουν, επιβραβεύονται με αγαθά και υπηρεσίες που πληρώνονται από τον κατασχεμένο πλούτο ενός ολοένα και συρρικνούμενου αριθμού παραγωγικών ατόμων». Αυτό περιγράφει την εικόνα της Ελλάδας των τελευταίων δεκαετιών.

Ενώ είχαμε 2 τρίμηνα θετικών ρυθμών ανάπτυξης, που πιθανότατα οφείλονται στον τουρισμό, προβλέπεται μεγαλύτερο έλλειμμα του χρόνου. Ακόμη δεν έχουμε αλλάξει πολλά προαπαιτούμενα. Θέλουμε να βγούμε στις αγορές, αλλά οι αγορές μας θέτουν αποτρεπτικούς όρους. Αυτά όλα δείχνουν ότι κινούνται περιστασιακά χωρίς πρόγραμμα και το χειρότερο, δεν κατανοούν το βασικό πρόβλημα μας: την νομοθεσία μας.

Η απόλυτη έλλειψη κατανόησης της πραγματικότητας από καθηγητές πανεπιστημίων, που είχαν ηγετικές θέσεις σε πολλές κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, μου θυμίζει πως διαφήμιζαν στα ξένα ΜΜΕ την Ελλάδα την εποχή της φούσκας του χρηματιστηρίου και που κατέληξε, και άλλα οικονομικά «πυροτεχνήματα». Παρόμοια άτομα δίδαξαν δύο γενιές Ελληνόπουλα. Τα αποτελέσματα φαίνονται από την διαδρομή της χώρας!

Προ ημερών διάβαζα τον «Επιτάφιο» του Περικλέους, και δη το «Χρώμεθα γαρ πολιτεία ου ζηλούση τους των πέλας νόμους, παράδειγμα δε μάλλον αυτοί όντες τισίν ή μιμούμενοι ετέρους». Οι σημερινοί Έλληνες κατάφεραν να δημιουργήσουν το μεγαλύτερο χρέος στην ιστορία της ανθρωπότητας, δύο φορές μεγαλύτερο του χρέους της Αργεντινής και της Ρωσίας μαζί, που οδήγησε και τις δύο στην αγκαλιά του ΔΝΤ! Το δε πρόγραμμα για την εξυγίανση των οικονομικών της Ελλάδας ήταν και αυτό το μεγαλύτερο στην παγκόσμια ιστορία. Ο Χρυσούς Αιών του Περικλέους μας άφησε τον Παρθενώνα και τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό που θαυμάζουν όλοι. Η σύγχρονη γενιά πολιτικών άφησε μόνο συντρίμμια. Αυτή είναι η παρακαταθήκη της.

Ακόμα και σήμερα κάποιοι δεν θέλουν να κάνουν τις απαραίτητες αλλαγές για να βελτιώσουν το λειτουργικό μας πλαίσιο. Δεν σκέπτονται λογικά, ούτε συλλογικά. Δρουν αυθαιρέτως. Όσα γράφει ο κ. Προβόπουλος είναι ενδεικτικά. Ας σημειωθεί πως το 2010 προτίμησαν να υπερφορολογήσουν την ιδιοκτησία παρά να απολύσουν δημοσίους υπαλλήλους, δικαιολογώντας το ως αλλαγή στον οικονομικό προσανατολισμό της χώρας. Η οικοδομή στηρίζει τουλάχιστον 20 επαγγέλματα. Το 2007 αντιπροσώπευε 12,4% του ΑΕΠ ενώ το 2014 συρρικνώθηκε στο 1,7% του ΑΕΠ. Η επιδρομή κατά της ιδιοκτησίας συνέβαλε στην σημαντική αύξηση της ανεργίας που συνεχίζεται. Οι ανεξόφλητες οφειλές αυξάνουν, ενδεικτικό υπερφορολόγησης.

Σήμερα αντί να «ζηλούμε τους των πέλλας νόμους» που είναι λειτουργικοί, δεν τους εφαρμόζουμε. Προ ημερών στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως συνέκρινα μια Ευρωπαϊκή οδηγία με την αντίστοιχη Ελληνική. Άρθρο 11 γραμμών, στην Ελληνική του έκδοση είχε 60!!! Με τέτοια πολυλογία μπερδεύουν τα πάντα, προφανώς δι’ ίδιον όφελος.

Προ εβδομάδων σε Ελληνο-Αραβικό συνέδριο αναφέρθηκε ότι ενώ θέλουν Άραβες να επενδύσουν στην Ελλάδα, την αποφεύγουν λόγω της περιπλοκότητας του λειτουργικού μας «συστήματος» που τους απωθεί. Έτσι θα προσελκύσουμε ξένες επενδύσεις σε μια κατ’ εξοχήν προικισμένη χώρα που θα μπορούσε να γίνει το οικονομικό, ναυτιλιακό, τουριστικό και διαμετακομιστικό κέντρο της Ανατολικής Μεσογείου;

Έχουμε κράτος που αυθαιρετεί επίτηδες και κατ’ εξακολούθηση. Ηχηρό παράδειγμα η απόφαση του ΣτΕ για τις αντικειμενικές αξίες με αγώνα που ξεκίνησε η ΔΡΑΣΗ για να ανατρέψει τα κακώς κείμενα. Παρά ταύτα αντιδρά. Ο κ. Πρωθυπουργός ήθελε να επιβάλει ΕΝΦΑ. Λαϊκιστές βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και κατόπιν της Ν.Δ. μετέτρεψαν τον ΕΝΦΑ σε ΕΝΦΙΑ (ΕΣΤΙΑ 17-11-14) που συνέχισε να καταρρακώνει αξίες και είχε ως αποτέλεσμα σημαντική μείωση της δημοτικότητας της συγκυβέρνησης. Είναι αδιανόητο να κοσμούν το Κοινοβούλιο τόσο άσχετοι περί τα οικονομικά. Επιτέλους ας αφήσουν τον Πρωθυπουργό και τα μετρημένα στα δάκτυλα άξια στελέχη του να πάνε την χώρα μπροστά.

Η ανέκαθεν οξεία αντιπαράθεση μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης έχει ρίζα στους εκλογικούς νόμους που εφεύραν. Η αυτοδυναμία έλεγαν ότι προσφέρει ισχυρές κυβερνήσεις, αλλά κατέστρεψε την συναίνεση.  Αποτέλεσμα το ένα κόμμα να θέλει πάση θυσία να ξεριζώσει το άλλο από την εξουσία. Η σημερινή διχόνοια δεν θα υπήρχε με απλή αναλογική. Θα υποχρέωνε συνεργασίες και ήπιο πολιτικό κλίμα για την ανάπτυξη και την ευημερία της χώρας. Όπως έχει διαμορφωθεί το πολιτικό σκηνικό, με τις αλλεπάλληλες πολιτικές και φορολογικές ανατροπές, αποτρέπει κάθε επενδυτή. Κάθε μορφής λαϊκιστής, για να εξασφαλίσει ψήφους, προσφέρει τα πάντα στους πάντες, πράγμα ανέφικτο.

Είναι αδιανόητο πως το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ενώ βλέπει τις αντιδράσεις δανειστών και αγοράς στην άρνηση της Κυβέρνησης να εφαρμόσει διαρθρωτικές αλλαγές πιεζόμενη από συμφέροντα, πιστεύει ότι θα μπορέσει να ανατρέψει τα πάντα και θα μοιράζει χρήματα. Ο μόνος λόγος που η αντιπολίτευση έχει απήχηση στον Ελληνικό λαό είναι η κακής ποιότητας μόρφωση που προσφέρει το κράτος και τα χαμηλής ποιότητας ΜΜΕ που ελάχιστοι σκεπτόμενοι πλέον παρακολουθούν.

Αυτή είναι η κακοδαιμονία που προσέφερε το άγος της «μεταπολίτευσης» με τους εγωμανείς, λαϊκιστές πολιτικούς της.