Κύριο άρθρο στην εφημερίδα Εστία στις 25 Νοεμβρίου 2014 

Οἱ πολίτες καταλαβαίνουν ποιό εἶναι τό συμφέρον τους

Ἴσως τό πιό ἐνδιαφέρον εὕρημα τῶν τεσσάρων δημοσκοπήσεων πού ἔγιναν γιά λογαριασμό ἐφημερίδων τοῦ Σαββατοκύριακου, ἦταν ἡ ἀπάντησις σέ ἐρώτημα τῆς ἑταιρείας Metron Analysis, πού δημοσίευσε ἡ ἐφημερίδα «Παραπολιτικά»:

– Τί νομίζετε ὅτι εἶναι σημαντικότερο γιά τό μέλλον τῆς χώρας μας; Νά ἀνατρέψουμε τίς πολιτικές τῶν μνημονίων ἤ νά προχωρήσουμε σέ μεγάλες μεταρρυθμίσεις;

Καί ἡ ἀπάντησις:

– Τό 58% τῶν ἐρωτηθέντων προκρίνει τίς μεταρρυθμίσεις καί μόνον τό 36% προκρίνει τήν ἀνατροπή τῶν μνημονίων!

Ἡ ἀπάντησις αὐτή εἶναι συγκλονιστική. Καταρρίπτει τόν μύθο πού ἔχει δημιουργηθῆ γύρω ἀπό τό μνημόνιο, ὅτι δῆθεν αὐτό εὐθύνεται γιά τά δεινά τοῦ τόπου. Δείχνει ὅτι ἡ ἀντιμνημονιακή ρητορεία δέν εἶναι παρά «κουτόχορτο», τό ὁποῖο δέν πείθει τήν πλειονότητα τῶν πολιτῶν. Καί τέλος ἀποκαλύπτει πώς ὁ ἑλληνικός λαός ἔχει πλήρη ἐπίγνωση ὅτι αὐτό πού χρειάζεται σήμερα ὁ τόπος εἶναι μεταρρυθμίσεις. Αὐτές πού ἀρνοῦνται να πραγματοποιήσουν οἱ πολιτικοί μας.

Ὅμως αὐτό πού ἔχει ἀκόμη μεγαλύτερη σημασία εἶναι ὅτι, στόν βαθμό πού ἡ ἀνωτέρω ἀπάντησις εἶναι ἀξιόπιστη, δείχνει πώς καί ἡ Κυβέρνησις Σαμαρᾶ βρίσκεται σέ λάθος ρότα. Διότι ἀντί νά προχωρήση τάχιστα στίς μεταρρυθμίσεις, ἔχει παρασυρθῆ καί αὐτή ἀπό την ἀντιμνημονιακή ρητορεία καί ἀντιστέκεται σέ ὅσα προτείνει ἤ προσπαθεῖ νά ἐπιβάλη ἡ τρόϊκα. Τά περισσότερα τῶν ὁποίων δέν εἶναι αὐθαίρετες ἀπαιτήσεις τῶν δανειστῶν, ἀλλά μεταρρυθμίσεις πρός ὄφελος τοῦ κοινωνικοῦ συνόλου στήν χώρα μας.

Οἱ πολιτικοί εἶναι τόσο κοντόφθαλμοι, ὥστε συχνά δέν ἀντιλαμβάνονται τό αὐτονόητο. Καί ἐν προκειμένω, τό αὐτονόητο τό καταλαβαίνει καλύτερα ἡ κοινή γνώμη. Ἄν ἐρωτηθῆ οἱοσδήποτε Ἕλλην πολιτικός, ἀπό ὁποιοδήποτε κόμμα, τί θεωρεῖ ὅτι πιστεύουν οἱ πολίτες γιά τό μνημόνιο, ἡ ἀπάντησις θά εἶναι συντριπτικά ἀρνητική. Νά ὅμως, πού οἱ ἴδιοι οἱ πολίτες, φαίνεται νά θέτουν ὡς προτεραιότητα τίς μεταρρυθμίσεις καί ὄχι τήν ἀνατροπή τοῦ μνημονίου. Ὅπερ σημαίνει ὅτι δέν τό ἀπορρίπτουν ὁλοκληρωτικά.

Κατά βάθος οἱ πολίτες ἀντιλαμβάνονται ὅτι ἕνα μεγάλο μέρος τῶν ὅσων ζητεῖ ἡ τρόϊκα εἶναι ὀρθά. Καί ὅτι δέν εὐθύνεται ἐκείνη γιά τό δικό μας δημοσιονομικό και οἰκονομικό ἀδιέξοδο, ἀλλά ἐμεῖς οἱ ἴδιοι. Ἀσφαλῶς ἔγιναν καί λάθη στό μεῖγμα τῆς πολιτικῆς πού μᾶς ἐπέβαλλαν νά ἀκολουθήσουμε, ἀλλά τήν κύρια εὐθύνη γιά ὅ,τι συνέβη καί μετά τό μνημόνιο φέρουμε πάντοτε ἐμεῖς. Καί ὅτι κύριο ζητούμενο παραμένει νά γίνουν οἱ μεταρρυθμίσεις πού διαρκῶς ἀναβάλλονται.

Μέ τέτοια δεδομένα, εἶναι νά ἀπορῆ κανείς μέ την «ἀντίσταση» τήν ὁποία ἀρέσκονται νά κάνουν ἀρκετοί ὑπουργοί σέ ὅ,τι τούς ὑπαγορεύεται ἀπό τήν τρόϊκα. Διότι ὅταν ὁ ἑλληνικός λαός κατά βάθος καταλαβαίνει τί εἶναι τό σωστό καί τί πρέπει νά γίνη, εἶναι ἀδικαιολόγητο νά παρασύρονται ἀκόμη καί κυβερνητικά στελέχη ἀπό τήν ἀντιμνημονιακή ρητορεία. Εἶναι ἄλλωστε και πολιτικά ἀφελές, ἀφοῦ οἱ κυβερνητικοί «λεονταρισμοί» μᾶλλον εὐνοοῦν τόν Σύριζα, πού εἶναι τό γνήσιο «ἀντιμνημονιακό» κόμμα.

Αὐτό πού ἀδυνατοῦν νά καταλάβουν οἱ πολιτικοί μας εἶναι πώς οἱ πολίτες ἀπαιτοῦν ἔργα. Θέλουν ἕνα καλύτερο καί πιό σύγχρονο κράτος, κατά τά εὐρωπαϊκά πρότυπα.

Δέν θέλουν ἕνα δημόσιο μέ χιλιάδες περιττούς ὑπαλλήλους πού ὑπάρχουν μόνο καί μόνο γιά νά ἔχουν οἱ ἴδιοι ἀπασχόληση. Οὔτε θέλουν οἱ πολίτες τήν διαιώνιση τοῦ πελατειακοῦ κράτους, τό ὁποῖο ἐξακολουθεῖ νά κάνη αἰσθητή τήν παρουσία του στά περισσότερα νομοσχέδια καί νομοθετικές διατάξεις πού περνοῦν ἀπό τήν Βουλή.

Μεταρρυθμίσεις σημαίνει νά λειτουργήση κάποτε καί ἡ Ἑλλάς ὡς σύγχρονο εὐρωπαϊκό κράτος. Καί τά περισσότερα ἀπό τά «προαπαιτούμενα» πού θέτει ἡ τρόϊκα, πρός αὐτήν τήν κατεύθυνση κατατείνουν. Ἐνῶ ἐδῶ ἔχει δημιουργηθῆ ἡ ἐντύπωσις ὅτι τά περισσότερα ἀπό αὐτά πού ζητεῖ ἡ τρόϊκα εἶναι παράλογα καί τά ἀπαιτεῖ γιά νά μᾶς ταπεινώση καί νά μᾶς καταστρέψη! Καί ἀποσιωπᾶται ὅτι τά περισσότερα ἀπό αὐτά ἰσχύουν σέ ὅλα σχεδόν τά εὐρωπαϊκά κράτη. Καί ὅτι μόνον στήν Ἑλλάδα ὑπάρχει τέτοια ἄρνησις νά ἐφαρμοσθοῦν.

Αὐτό πού δείχνει λοιπόν ἡ δημοσκόπησις, εἶναι πώς ὁ ἑλληνικός λαός δέν τρώει τόσο εὔκολα το ἀντιμνημονιακό «κουτόχορτο». Κατά βάθος καταλαβαίνει πιό εἶναι τό συμφέρον του καί τί πρέπει νά γίνη. Μακάρι αὐτό νά τό ἀντιλαμβάνοντο καί οἱ πολιτικοί καί δή οἱ κυβερνῶντες. Και ἀντί τῆς διαρκοῦς ἀντιστάσεώς τους στά ὅσα σωστά προτείνει ἡ τρόϊκα, νά εἶχαν προχωρήσει ταχύτερα στίς μεταρρυθμίσεις πρός τόν ἐξευρωπαϊσμό τῆς χώρας καί τόν ἐκσυγχρονισμό τῆς οἰκονομίας. Ἀλλά δυστυχῶς, οἱ περισσότεροι ἐπιμένουν στήν ἀνούσια ἀντιμνημονιακή ρητορεία.