Γράφει ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος

Δημοσιεύθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2014

Οι συζητήσεις στην Βουλή για τον Προϋπολογισμό έφεραν στην επιφάνεια όλες τις δυσκαμψίες και τον χαρακτήρα της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας. Πέραν των ρηχών – συχνά οξύτατων και φραστικά πεζοδρομιακού επιπέδου – αντιπαραθέσεων, το περιεχόμενο των εκατέρωθεν προβαλλόμενων επιχειρημάτων δείχνει την αδυναμία της ελληνικής κοινωνίας να αντικρύσει την πραγματικότητα και να σχεδιάσει με στοιχειώδη επάρκεια την επόμενη ημέρα. Ανεξάρτητος βουλευτής – πρώην Υπουργός μάλιστα – χαρακτήρισε τα ζητήματα που θέτουν οι δανειστές για να συναινέσουν σε εκταμίευση των υπεσχημένων σαν «οδηγίες του Καλιγούλα». Και να ολοκληρώσει την παρέμβασή του αναφωνώντας: «Όχι δεν προσκυνάμε»!! Ετερος πρώην Υπουργός περιέγραψε τους δανειστές σαν, «τυράννους του λαού μιας ευρωπαϊκής χώρας». Και ζήτησε να τους εξηγηθεί, «ότι ο λαός αρνείται να γίνει μια φορά ακόμη πειραματόζωο».

Το πρόβλημα είναι πως όλες αυτές οι κραυγές και οι αιτιάσεις δεν απευθύνονται σε σκοτεινούς υπονομευτές της ευημερίας της ελληνικής κοινωνίας. Στρέφονται κατά κυβερνήσεων και θεσμικών φορέων που τους ζητήθηκε να παρέμβουν ώστε να μην κατρακυλήσει η χώρα στα αδιέξοδα μιάς εθνικής πτώχευσης και μιάς συνακόλουθης ανθρωπιστικής τραγωδίας. Αναφέρονται σε «δανειστές» που είναι στην πράξη εθνικά κοινοβούλια που σύρθηκαν στον σχετικό δανεισμό ώστε η Ελλάδα να μην καταρρεύσει. Και που πασχίζουν βέβαια, κάτω από την συνεχή κωλυσιεργία και το σχετικό παραπειστικό κρυφτούλι της ελληνικής πολιτικής τάξης, να διασφαλίσουν όρους μας πιθανής μελλοντικής αποπληρωμής των ποσών που δανείζουν η που έχουν δανείσει. Δεν ήρθαν εδώ ζητώντας να μας δανείσουν οι «Καλιγούλες». Τους εκλιπάρησαν, ελληνικές εκλεγμένες από τον λαό κυβερνήσεις, να προχωρήσουν στις σχετικές χειρονομίες. Και το έκαναν αντιμετωπίζοντας ισχυρή κριτική από άλλες φτωχότερες χώρες κι’ από δυναμικά πολιτικά μπλόκ μέσα από τις δικές τους κοινωνίες.

Και τώρα καθυβρίζονται. Από αυτούς τους οποίους στήριξαν. Τι είδους αντίδραση προσδοκούμε; Μήπως παραπέρα στήριξη και αλληλεγγύη; Μπροστά μάλιστα στο ενδεχόμενο μιας μεγάλης πολιτικής αλλαγής στη χώρα και στην ανάδειξη μιας κυβέρνησης που δεν αναγνωρίζει χρέη και συμφωνίες, αναπόφευκτο είναι να κωλυσιεργούν για να υποχρεώσουν την καινούργια κυβέρνηση να αναλάβει τις όποιες σχετικές ευθύνες. Είναι φανερό πλέον πως οι δανειστές ετοιμάζονται να χρησιμοποιήσουν τη χώρα σαν παράδειγμα φρονηματισμού για όλους εκείνους που στοχεύουν να υψώσουν σημαίες ανταρσίας και αμφισβήτησης των υποχρεώσεών τους. Οδήγημα της Ελλάδος σε πτώχευση η σε υποχρεωτικό ταπεινωτικό συμβιβασμό θα διδάξει και στους άλλους πως μοναδικός τρόπος διεξόδου είναι η υποταγή στις επιλογές των πανίσχυρων οικονομικών κέντρων της Ευρώπης.

Οι ημέρες που έρχονται δεν είναι αισιόδοξες. Σε συνδυασμό με την χειροτέρευση των σχέσεων με την Ρωσία και τις δυσκολίες που έρχονται με τον αδυσώπητο ανταγωνισμό των ανερχομένων οικονομιών Κίνας, Βραζιλίας και Νοτίου Αφρικής τα πράγματα οδηγούνται σε σκοτεινότερες μάλλον ατραπούς. Πολιτική συσπείρωση και οργανωμένες κινήσεις απαιτούνται για να αντιμετωπισθεί με επιτυχία το μέλλον. Οι κορώνες ενός εντελώς στείρου εθνικισμού δεν πρόκειται να οδηγήσουν πουθενά.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ολοφάνερο πως θα είναι η επόμενη κυβέρνηση της χώρας. Η άρνηση που θα αντιμετωπίσει από τον διεθνή περίγυρο εμμένοντας στις γνωστές πολιτικές και οικονομικές του θέσεις δεν θα ζημιώσει μοναχά τις δικές του κομματικές προοπτικές. Θα συντρίψει ολόκληρη των χώρα και τον ταλαιπωρημένο λαό μας. Οφείλει λοιπόν να προσεγγίσει το μέλλον προσεκτικά και να φροντίσει να οριοθετήσει το πρόγραμμά του ώστε να αποκτήσει εφικτές διαστάσεις και ρεαλιστικό χαρακτήρα. Για το καλό όλων μας.

Πηγή: Ανδρέας Ανδριανόπουλος