Κύριο άρθρο εφημερίδας Εστία στις 5 Μαρτίου 2015

Χάνουν πλήρως τόν ἔλεγχο τῆς οἰκονομίας

Τό μεγαλύτερο πρόβλημα τῆς Κυβερνήσεως Τσίπρα εἶναι ὁ ἐρασιτεχνισμός τῶν μελῶν της. Οἱ ἄνθρωποι, πέραν τοῦ ὅτι ἐξακολουθοῦν νά ζοῦν στά σύννεφα, δέν μποροῦν να διαχειρισθοῦν τίποτε. Ὑπάρχουν ὑπουργοί πού ἐξακολουθοῦν νά ἀρχίζουν τήν ἡμέρα τους στά τηλεοπτικά παράθυρα καί νά καταλήγουν πάλι σέ αὐτά τίς μεταμεσονύκτιες ὧρες.

Μέσα σέ ἕνα μήνα, κάποιοι ὑπουργοί ἔχουν ξεπεράσει τις 30 ἐμφανίσεις σέ ραδιοφωνικές καί τηλεοπτικές ἐκπομπές! Εἰδικῶς δέ ὁ ὑπουργός Οἰκονομικῶν, πού ἔχει δώσει το «παρών» καί στά περισσότερα ξένα τηλεοπτικά δίκτυα, ἔχει καταρρίψει κάθε ρεκόρ. Ἡ λογοδιάρροιά του, ὅπως προσφυῶς ἐγράφη, δέν ἔχει ἀρχή καί τέλος…

Πανσπερμία δηλώσεων

Ὅμως τό κυρίαρχο στοιχεῖο εἶναι ὁ ἐρασιτεχνισμός. Πέραν τῆς πανσπερμίας τῶν δηλώσεων καί τῆς ἀναιρέσεώς τους, σημασία ἔχει τό περιεχόμενό τους. Ἄλλα λέει ὁ ἕνας ὑπουργός, ἄλλα ἐξαγγέλλει ἀκόμη καί ἐντός τῆς ἰδίας ἡμέρας, ὁ ἀναπληρωτής ὑπουργός ἤ ὁ ὑφυπουργός του. Ὁ ἕνας λέει ὅτι κατά τό τετράμηνο τῆς παρατάσεως τῆς δανειακῆς συμβάσεως δέν θά γίνουν ἀλλαγές στά φορολογικά, διότι αὐτές θά ἐκληφθοῦν ὡς μονομερεῖς ἐνέργειες. Ὁ ἄλλος προαναγγέλλει ἀλλαγές, χωρίς νά τίς προσδιορίζει. Ὁ ἕνας μιλάει γιά ἰδιωτικοποιήσεις, οἱ ὁποῖες ἔχουν κατ’ ἀρχήν περιληφθεῖ στόν κατάλογο τῶν μεταρρυθμίσεων πού ἀπεστάλησαν στό Eurogroup. Ὁ ἄλλος ἀποκλείει μέ τόν πλέον κατηγορηματικό τρόπο ὅτι θά γίνουν ἰδιωτικοποιήσεις ἐπιχειρήσεων οἱ ὁποῖες παρέχουν δημόσια ἀγαθά καί ὑπηρεσίες. Ἐνῶ ἄλλοι διαβεβαιώνουν ὅτι προωθοῦνται τά μέτρα ἀντιμετωπίσεως τῆς ἀνθρωπιστικῆς κρίσεως, χωρίς ὅμως νά τά κοστολογοῦν, τό ὁποῖο εἶναι ἀπαραίτητο γιά νά μήν προσκρούσουν σέ ἀντιδράσεις τῶν ξένων δανειστῶν.

Γενικῶς οἱ κυβερνῶντες δίνουν τήν ἐντύπωση ὅτι τελοῦν σέ παραζάλη. Ἔμπειρος πολιτικός, ὁ ὁποῖος εἶχε θητεύσει κατά τό παρελθόν στόν πυρήνα τῆς ἐξουσίας, ἔλεγε ὅτι ὁ Πρωθυπουργός καί οἱ συνεργάτες του πρέπει νά αἰσθάνονται ὅτι ζοῦν σέ μία κινηματογραφική ταινία, ὅπου τά πράγματα ἐξελίσσονται μέ ἰλιγγιώδη ταχύτητα. Ὅμως αὐτό πού δεν ἔχουν συνειδητοποιήσει εἶναι πώς οἱ πρωταγωνιστές τῆς ταινίας εἶναι οἱ ἴδιοι καί ὅτι ἑπομένως ἡ ἐξέλιξίς της ἐξαρτᾶται ἀποκλειστικῶς ἀπό τίς δικές τους ἐνέργειες. Ὅταν θά τό συνειδητοποιήσουν, μᾶλλον θά εἶναι ἀργά. Διότι θά καταλάβουν πόσα λάθη διέπραξαν κατά τό πρῶτο αὐτό διάστημα (τῆς ταινίας) καί πόσα παρέλειψαν ἤ καθυστέρησαν νά κάνουν, τά ὁποῖα ὅμως εἶναι ἀπαραίτητα γιά νά μήν καταρρεύσει ἡ οἰκονομία. Διότι αὐτή δέν περιμένει. Κάθε ἡμέρα πού περνᾶ χωρίς νά ἀντιμετωπίζονται τά θέματα, εἶναι «μεῖον» γιά τήν ἀνάπτυξη, τά δημοσιονομικά, τήν ἀπασχόληση.

Οἱ ἐρασιτεχνισμοί ἔχουν ξεπεράσει καί αὐτούς τοῦ 2009. Τότε ἡ Κυβέρνησις Παπανδρέου, λόγω ἀπειρίας τῶν βασικῶν ὑπουργῶν ἔχασε πλήρως τόν ἔλεγχο τῆς οἰκονομίας μέσα σέ λίγους μῆνες. Τά ἐλλείμματα καί το χρέος ηὐξάνοντο καθημερινῶς μέ φρενήρεις ρυθμούς, ἀλλά ἐπί τρεῖς τουλάχιστον μῆνες ὑπῆρχε ἀπό κυβερνητικῆς πλευρᾶς ἀπελπιστική ἀδράνεια. Ὁ ἴδιος ὁ Πρωθυπουργός ἄρχισε νά συνειδητοποιεῖ τί ἀκριβῶς συνέβαινε  – δηλαδή τόν κίνδυνο πτωχεύσεως – μόλις στά τέλη Ἰανουαρίου 2010 ὅταν μετέβη στό Διεθνές Οἰκονομικό Φόρουμ τοῦ Νταβός. Τότε κατάλαβε ὁ Γ. Παπανδρέου ὅτι ἡ χώρα ἦταν στά πρόθυρα πτωχεύσεως. Μέχρι τότε ἦταν ἀπολύτως καθησυχαστικός. Διότι προδήλως δεν εἶχε διαπιστώσει τό μέγεθος τοῦ κινδύνου καί τήν ταχύτητα τῶν ἐξελίξεων. Ἐνόμιζε ὅτι θά μποροῦσε νά χειραγωγήσει τίς ἀγορές μέ δηλώσεις, διαψεύσεις ἤ καί καταγγελίες, ὅπως κατά τῶν διεθνῶν οἴκων ἀξιολογήσεως. Ὅμως τά γεγονότα τόν ξεπέρασαν…

Χειρότερο καθεστώς

Σήμερα δέν ὑπάρχουν ἀγορές, ἀλλά κράτη-δανειστές (τά μέλη τῆς Εὐρωζώνης), εὐρωπαϊκοί θεσμοί (ἡ Εὐρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) καί διεθνεῖς ὀργανισμοί (το Διεθνές Νομισματικό Ταμεῖο). Οὔτε αὐτά μποροῦν να χειραγωγηθοῦν. Κάθε ἄλλο. Τό μεγάλο λάθος πού διέπραξε ἡ Κυβέρνησις Τσίπρα κατά τόν πρῶτο αὐτό μήνα – λόγω ἀπειρίας καί ἐρασιτεχνισμοῦ – ἦταν ἡ διεθνοποίησις τοῦ ἑλληνικοῦ προβλήματος. Πρακτικῶς αὐτό σημαίνει ὅτι γιά κάθε μέτρο πού θέλει νά λάβει ἤ νά μήν λάβει ἡ ἑλληνική Κυβένησις, θά πρέπει νά συμφωνήσουν ὄχι ἕνας, ἀλλά οἱ ὑπουργοί καί τῶν 18 κρατῶν-μελῶν τῆς Εὐρωζώνης, καθώς καί οἱ ἐκπρόσωποι τῆς ΕΚΤ καί τοῦ ΔΝΤ. Ὅσο καί ἄν αὐτό ἀκούγεται παράδοξο, τό καθεστώς μέ τήν τρόϊκα ἦταν καλύτερο. Διότι ἐκεῖ, τουλάχιστον, ὑπῆρχαν τρεῖς ἐκπρόσωποι μέ τούς ὁποίους ἐπήρχετο τελικῶς κάποια συμφωνία, ἡ ὁποία προδιέθετε τίς ἀποφάσεις τοῦ Eurogroup. Ἐνῶ τώρα, μέ τό νέο καθεστώς τῶν «θεσμῶν», θά μπορεῖ νά μπλοκάρει ὁποιοδήποτε μέτρο ὁ ὑπουργός Οἰκονομικῶν τῆς Φινλανδίας, τῆς Σλοβακίας, τῆς Σλοβενίας ἤ κάθε ἄλλης χώρας!

Μέ τούς ἀνεκδιήγητους αὐτούς ἐρασιτεχνισμούς τους, οἱ κυβερνῶντες σκάβουν οἱ ἴδιοι τόν λάκκο τους καί πάντως τῆς ἑλληνικῆς οἰκονομίας. Διότι ἐνῶ ἔχει συμπληρωθεῖ ὁ πρῶτος μήνας ἀφ’ ὅτου ἀνέλαβαν, δέν ἔχουν κάνει τίποτε ἀπολύτως γιά τήν ἐπανεκκίνηση τῆς οἰκονομίας. Ἀντίθετα, τήν ἔχουν καθηλώσει. Ἔχουν ἐντείνει τήν ἀβεβαιότητα και ἔχουν δημιουργήσει τεράστια κρίση ἐμπιστοσύνης, ἡ ὁποία ἔχει ὀλέθριες συνέπειες. Ἀντί νά παραλάβουν τήν σκυτάλη ἀπό τούς προκατόχους τους, ὥστε μέ τήν κεκτημένη ταχύτητα νά συνεχίσει ἡ οἰκονομία τήν τροχιά της, πέταξαν τήν σκυτάλη καί ἄρχισαν νά τρέχουν ὁ καθένας πρός ἄλλη κατεύθυνση. Καί τό ἀποτέλεσμα; Σύντομα ἐπί τῆς ὀθόνης…