Γράφει ο Τηλέμαχος Μαράτος

Δημοσιεύθηκε στην Εστία στις 14 Μαρτίου 2015

Φωτογραφία: Η γ’ αντιπρόεδρος της Βουλής Δέσποινα Χαραλαμπίδου δεν αρκέστηκε στο πορτρέτο του Λένιν που έφερε από το σπίτι της. Ζήτησε από τους υπεύθυνους της Βουλής κι άλλους, THETOC 10.3.15

Πασίγνωστο το ανέκδοτο όπου ο Χρουστσόφ ξεναγούσε τον Νίξον στο, θαυμάσιο, Μετρό της Μόσχας, και όταν ο Νίξον παρατήρησε ότι αργούσε το τραίνο, είπε:   «…και εσείς καταπιέζεται τους μαύρους». Βεβαίως δεν το είπε, γιατί ο Χρουστσόφ δεν ήταν βλάξ. Ωστόσο εις το παρόν κυβερνών κόμμα η (δήθεν) ρήσις του Χρουστσόφ προσελήφθη ως «λόγια χρυσά», αξίωμα και οδηγός διαλεκτικής για κάθε χρήση και κάθε περίσταση.

Με αυτόματα και, προβλέψιμα πλέον, αντανακλαστικά, κάθε ένα στρατευμένο μέλος του Εθνικο-Σοσιαλιστικού-Λαϊκού κόμματος που βρίσκεται στην εξουσία θα απαντήσει, πάντοτε, με το ίδιο άσχετο και ανόητο «επιχείρημα» ότι: «Εσείς καταστρέψατε την χώρα» – ακόμη και αν το ερώτημα είναι «Γιατί δεν φέρνετε Συμφωνίες στην Βουλή». Ή «Επί πέντε (ή σαράντα …οτιδήποτε) χρόνια κυβερνούσατε και δεν κάνατε κάτι, και τώρα περιμένετε σε σαράντα (ή οτιδήποτε) ημέρες αυτή η Κυβέρνηση…» κτλ. Από του πρωθυπουργού, μέχρι του τελευταίου αφισοκολλητή, η τακτική αυτή είναι εμπεδωμένη.

Η παιδαριώδης αυτή τακτική, κατάλληλη για «κόντρες» νηπιαγωγείου, βρίσκει απήχηση σε ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού που παρακολουθεί αγώνες ποδοσφαίρου. Ακόμη και από ραδιοφώνου ή από περιγραφές «αθλητικών» εφημερίδων. Χωρίς να βλέπει τους αγώνες – αλλά, παρά ταύτα, μορφώνει φανατικές αντιλήψεις για κάτι που δεν είδε, ούτε γνωρίζει. Είναι πάντοτε έτοιμοι να διαδηλώσουν «για την ομάδα», να βιαιοπραγήσουν και να διακινδυνεύσουν, ακόμη και την ζωή τους. Αυτή η διαπαιδαγώγηση έχει δημιουργήσει τους «κανόνες» διαλεκτικής συζητήσεως, ακόμη και μεταξύ καθηγητών. Ή ιδίως μεταξύ καθηγητών και αριστερόστροφων «διανοουμένων».

Την μετάλλαξη των ψηφοφόρων σε οπαδούς, εκμεταλλεύεται και χρησιμοποιεί – κατά σύστημα – το ΣΥΡΙΖΑ. Με την δημιουργία «εχθρού», ο οποίος λειτουργεί αθωωτικά, συσπειρώνει την ομάδα και ικανοποιεί όλες τις ψυχικές ανάγκες. Όπως, π.χ. απομακρύνει την υποψία της κατωτερότητος και ανεπαρκείας μας. Όχι μόνον έχουμε εχθρούς, αλλά (κατά περίστασιν) οι εχθροί αυτοί συνωμοτούν εναντίον μας, όπως δήλωσε σοβαροφανής Ευρω-βουλευτής, κατονομάζοντας συγκεκριμένες χώρες. Το ότι μόλις προ ημερών αυτές, οι ίδιες χώρες, παρουσιάζονταν ως σύμμαχοι μας, στο, φαντασιακό, «μέτωπο του Νότου», ουδόλως επτόησε τον εν λόγω.

Παραφυάδες αυτής της παιδικής αφέλειας είναι η προσθήκη επιθετικών προσδιορισμών όπως π.χ. «το καταστροφικό», «το μνημονιακό» και η αναφορά στην Κυβέρνηση ως: «η Ελληνική Κυβέρνηση», «Η εθνική Κυβέρνηση», κάτι που θυμίζει την ευφάνταστη ονομασία της Αστυνομίας (από το ΠΑΣΟΚ) ως «Ελληνική» – για να μην συγχέεται με την …Σλοβακική ας πούμε. Αυτή ήταν μία κακόγουστη «σκανταλιά» μικρού παιδιού, με την προσθήκη του ακρωνύμιου «ΕΛ.ΑΣ.», σε ένα σώμα που ο Ε.Λ.Α.Σ. («Δημοκρατικός Στρατός»!) εσφαγίασε κατά προτεραιότητα.

Προηγουμένως αναφέρθηκε το ΣΥΡΙΖΑ ως «Εθνικό-Σοσιαλιστικό-Λαϊκό» κόμμα. Ο χαρακτηρισμός δεν είναι τυχαίος. Θυμηθείτε – επαναλαμβάνω – ότι τα αρχικά «Ναζί» είναι σύντμησης του τίτλου του κόμματος του Χίτλερ ως «Εθνικό Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Γερμανίας». Όλα τα παρόμοια κόμματα είχαν κυρίαρχο στοιχείο τον λαϊκισμό, την πατριδοκαπηλία και την δημιουργία φανταστικών «εχθρών». Κατ’ εξοχήν ο Χίτλερ, αλλά οι πρώτοι διδάξαντες ήταν οι επαναστάτες της Γαλλίας. Η επανάσταση αυτή είχε πραγματικούς εχθρούς, οι οποίοι όμως δεν ήταν εχθροί της Γαλλίας, αλλά της επαναστάσεως. Ταξικής, που ήταν η πρώτη από διάφορες μεταστάσεις που δεν έπαψαν να επανεμφανίζονται. (Είμαστε σε «ταξικό» πόλεμο δήλωσε υπουργός από του βήματος της Βουλής. Και η Βόρειος Κορέα επίσης, θα προσέθετα, τώρα που η Κούβα και η Βενεζουέλα μας τελειώνουν).

Το πιο επικίνδυνο στοιχείο αυτού του «ρεύματος» που έχει καλλιεργηθεί είναι ο αντιδυτικισμός και ο αντιευρωπαϊσμός που επεκτείνεται πολύ πέραν των ορίων του ΣΥΡΙΖΑ. Το ιστορικό, προσωπικό, επίτευγμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή (που αμνηστεύει διάφορα λάθη) είναι η ένταξη μας στην Ευρώπη. Αυτό κινδυνεύει σήμερα και έχει ήδη αποτύχει από πλευράς νοοτροπίας και συμπεριφοράς μεγάλου μέρους του πληθυσμού.

Ασυνειδήτως, ή ακόμη και υποσυνείδητα και ανομολόγητα, πολλοί ταυτίζονται σε αυτό το σημείο με τους Τζιχαντιστές. Αρχής γενομένης από τον χαρακτηρισμό των «Σταυροφόρων» ως ληστών (για την απελευθέρωση περιοχών της Μ. Ανατολής απολύτως ελληνικές και Χριστιανικές, μέχρι να υποδουλωθούν από το Ισλάμ), έως και σήμερα, όταν μας ζητείται να μάθουμε και να …«κατανοήσουμε» το Τζιχάντ.

Ανεκδιήγητος υπουργός απείλησε ότι θα πλημμυρίσουμε το Βερολίνο με Τζιχαντιστές. Στην Ελλάδα έχουμε πλημμυρίσει ήδη. Συριζιχάντ!!!