Κύριο άρθρο εφημερίδας Εστία στις 16 Μαρτίου 2015

Ἐπικίνδυνες ἀκροβασίες ἀπό τήν Κυβέρνηση

Ἡ χώρα ἔχει εἰσέλθει σέ μία οἰκονομική, πολιτική καί διπλωματική περιπέτεια, πού κανένας δέν μπορεῖ νά γνωρίζει τί τέλος θά ἔχει. Τά πράγματα μπορεῖ νά ἐξελιχθοῦν ὁμαλά καί νά ἐπέλθει συμβιβασμός μέ τούς Εὐρωπαίους, ὁπότε και ἡ ἑλληνική οἰκονομία νά ἐπανεκκινηθεῖ. Μπορεῖ ὅμως και νά ἐξελιχθοῦν ἐπικίνδυνα καί νά ὁδηγήσουν σέ «ἀτύχημα», τό λεγόμενο Graccident, ὁπότε ἡ οἰκονομική καί κοινωνική εὐημερία τῶν Ἑλλήνων θά γυρίσει πολλές δεκαετίες πίσω.

Τό τί θά σημάνει αὐτό, λίγοι τό συνειδητοποιοῦν σήμερα. Καί τό περίεργο εἶναι ὅτι ἡ Κυβέρνησις Σύριζα, μέ τήν κλιμάκωση πού προκαλεῖ στίς σχέσεις μέ τούς δανειστές, μοιάζει νά ὁδεύει πρός αὐτήν τήν κατεύθυνση.

Τό ἀκόμη πιό περίεργο εἶναι πώς στήν ἐπικίνδυνη αὐτή πορεία ἡ Κυβέρνησις φαίνεται νά ἔχει τήν στήριξη τῆς μεγάλης πλειονότητος τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ. Οἱ ἄνθρωποι ἔχουν παύσει νά σκέπτονται λογικά καί ἀντιδροῦν μέ τό θυμικό. Τό ὁποῖο, μέχρις ἑνός σημείου ἦταν δικαιολογημένο στίς ἐκλογές, ἀλλά ὄχι καί μετά ἀπό αὐτές. Καλῶς ἤ κακῶς, ἡ Κυβέρνησις Σαμαρᾶ καί τά πρόσωπα πού τήν ἀποτελοῦσαν εἶχαν κουράσει τόν κόσμο καί ἔτσι τό ἐκλογικό σῶμα ἐστράφη πρός τό «νέο», τό ὁποῖο ἐξέφραζε ὁ κ. Τσίπρας. Μέχρις ἐκεῖ καλῶς. Στήν συνέχεια ὅμως, τό ὑποτιθέμενο «νέο» ἄρχισε νά προκαλεῖ τους πάντες καί τά πάντα, χωρίς νά δείχνει ὅτι ἔχει κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο γιά τό ποῦ θέλει νά πάει τήν χώρα: Προκλήσεις στό ἐξωτερικό καί ἀστειότητες στό ἐσωτερικό.

Στίς σχέσεις μέ τούς δανειστές, ἐνῶ ἡ Κυβέρνησις ἀρχικά ἔδειξε διατεθειμένη νά ρίξει νερό στό προεκλογικό κρασί της καί νά προχωρήσει σέ γενναίους συμβιβασμούς, στήν συνέχεια προχώρησε σέ ἀλλοπρόσαλλες καί ἐπικίνδυνες ἀκροβασίες οἱ ὁποῖες ἐξόργισαν τούς ξένους. Δέν ἦταν ὁ Γερμανός ὑπουργός Οἰκονομικῶν ἐκεῖνος πού ἄρχισε τίς προκλήσεις. Τώρα ἀσφαλῶς ἔχει ξεπεράσει τά ὅρια τῆς διπλωματικῆς γλώσσας, ἀλλά τό ἐρώτημα εἶναι γιατί ἔφθασε σέ αὐτό τό σημεῖο. Τί λόγο εἴχαμε νά δημιουργήσουμε ἕναν ἐχθρό, καί δή αὐτόν τοῦ ὁποίου χρειαζόμαστε τήν μεγαλύτερη συνδρομή για νά ἐπιλύσουμε τά οἰκονομικά μας προβλήματα; Ἦταν τώρα ἡ κατάλληλη στιγμή γιά νά ἐγείρουμε τό θέμα τῶν πολεμικῶν ἀποζημιώσεων καί τοῦ κατοχικοῦ δανείου; Εἶναι φανερό ὅτι αὐτό ἐξόργισε περισσότερο τούς Γερμανούς. Καί τήν ἀπάντηση τήν βλέπουμε ἤδη στήν στάση τους.

Ὅμως ἡ συμπεριφορά τῆς Κυβερνήσεως Τσίπρα μᾶς ἀπομακρύνει καί ἀπό ἄλλους συμμάχους. Σέ ἕνα ἀπό τά πολλά Eurogroup πού συνῆλθαν γιά νά ἀντιμετωπισθεῖ τό ἑλληνικό πρόβλημα, βρεθήκαμε ἀπέναντι καί στούς 18 ἑταίρους μας, περιλαμβανομένων καί τῶν Κυπρίων, οἱ ὁποῖοι ἀδυνατοῦσαν να παρακολουθήσουν τίς θέσεις καί τίς ἐπιδιώξεις μας. Ἄραγε εἶναι ἐξωτερική πολιτική αὐτή; Τί ἐξυπηρετεῖ; Ὑποτίθεται ὅτι ἐμεῖς οἱ ἴδιοι ζητοῦμε τήν ἀλληλεγγύη τῶν ἑταίρων μας και διαλαλοῦμε ὅτι ἡ Εὐρώπη δέν εἶναι πεδίο ἐκβιασμῶν, ἀλλά συμβιβασμῶν. Καί ἐμεῖς εἴμαστε οἱ πρῶτοι πού ἐκβιάζουμε. Ὁ ἴδιος ὁ Πρωθυπουργός δηλώνει αὐτάρεσκα ὅτι οἱ Εὐρωπαῖοι δέν θά μᾶς ἀφήσουν νά καταστραφοῦμε διότι θά καταστραφοῦν καί οἱ ἴδιοι, γιά λόγους γεωπολιτικούς. Καί ἄλλοι ὑπουργοί ἐξαπολύουν μύδρους καί ἀπειλές κατά τῶν Γερμανῶν, θέλοντας νά ὁδηγήσουν τά πράγματα στά ἄκρα.

Ἐν τῶ μεταξύ, ἡ οἰκονομία ἔχει παραλύσει. Ἡ ἀγορά ἔχει στεγνώσει, τό χρῆμα δέν κινεῖται καί κανένας δέν φέρεται διατεθειμένος νά ἀναλάβει ὁποιαδήποτε ἐπενδυτική ἤ ἐπιχειρηματική πρωτοβουλία. Καί τό γεγονός αὐτό ἔχει πολλαπλό ἀντίκτυπο καί στά δημοσιονομικά. Ὅταν δέν κινεῖται ἡ οἰκονομία, δέν μποροῦν νά εἰσπραχθοῦν δημόσια ἔσοδα, εἴτε αὐτά ἀφοροῦν στό παρόν εἴτε στό παρελθόν. Τόν κανόνα αὐτόν ἔχουν ἀρχίσει νά τόν συνειδητοποιοῦν ὅλο καί περισσότεροι πολίτες καί ἔτσι προβάλλεται πλέον καί ἀπό τά μέσα ἐνημερώσεως. Ὅμως οἱ κυβερνῶντες δέν φαίνεται νά τόν ἀντιλαμβάνονται καί ἐπιμένουν στά διάφορα «θά». Ἐπί 50 ἡμέρες πού βρίσκονται στήν ἐξουσία δέν ἔχουν λάβει οὔτε ἕνα μέτρο πού νά δώσει κάποια ἀνάσα στήν οἰκονομία. Ἡ ρύθμισις μέ τίς 100 δόσεις καί τήν διαγραφή τῶν προσαυξήσεων καί προστίμων ἀφορᾶ στό δημόσιο ταμεῖο καί ὄχι στήν οἰκονομία. Ἄν ἡ τελευταία δεν ἐπανεκκινηθεῖ, οἱ δόσεις θά εἶναι δῶρον ἄδωρον.

Εἶναι ὁλοφάνερο ὅτι οἱ ἄνθρωποι τοῦ Σύριζα ἦταν τελείως ἀνέτοιμοι νά κυβερνήσουν. Στά ἐξωτερικά ἔχουν προκαλέσει μία ἐπικίνδυνη κλιμάκωση τῶν σχέσεων τῆς χώρας μέ τούς ἑταίρους τους, ὥστε κατόρθωσαν νά ἀπεμπολήσουν ἀκόμη καί παραδοσιακούς μας συμμάχους. Ἡ στάσις τῶν κ.κ. Σούλτς καί Γιοῦνκερ, προέδρων τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Κοινοβουλίου και τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἐπιτροπῆς ἀντιστοίχως, εἶναι ἐνδεικτική. Ἄλλη ἦταν ἡ συμπεριφορά τους κατά τήν πρό μηνός ἐπίσκεψη τοῦ κ. Τσίπρα στίς Βρυξέλλες καί ἄλλη κατά τήν τωρινή ἐπίσκεψη. Ἀμφότεροι ἐξέφρασαν ἐπιφυλάξεις γιά τήν ἑλληνική στάση καί ἔκαναν ἔντονες συστάσεις γιά τήν καθυστέρησή μας στό θέμα τῶν μεταρρυθμίσεων, ἀλλά καί στήν ἔντονη ρητορική καί τήν κλιμάκωση πού προκαλοῦμε. Ἐν τούτοις αὐτοί εἶναι οἱ φυσικοί μας σύμμαχοι στήν Εὐρώπη, ὡς ἀντίβαρο σέ ὅσους μιλοῦν ἀνοικτά γιά τό Grexit.

Οὐδείς πραγματικά γνωρίζει ποῦ θά καταλήξει ἡ περιπέτεια στήν ὁποία εἰσῆλθε ὁ τόπος τήν 25η Ἰανουαρίου μέ τις ἐπιλογές τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ. Οἱ κίνδυνοι εἶναι τεράστιοι. Καί τούς καθιστᾶ ἀκόμη πιό μεγάλους ἡ ἀψυχολόγητη ἀντίδρασις τῶν πολιτῶν, οἱ ὁποῖοι φαίνεται νά ἐπικροτοῦν την πολιτική τοῦ «ὑψηλοῦ ρίσκου», χωρίς νά ἐνδιαφέρονται για τίς συνέπειες. Γιά νά οἰκοδομηθεῖ μία εὔρωστη οἰκονομία ἀπαιτοῦνται πολλά χρόνια καί δεκαετίες. Γιά νά καταστραφεῖ, ἀρκοῦν λίγες ἡμέρες ἤ μῆνες. Καί ἐδῶ κινδυνεύουμε να πᾶνε χαμένοι οἱ κόποι καί οἱ θυσίες μιᾶς ὁλόκληρης πενταετίας, ἐπειδή ἡ Κυβέρνησις Τσίπρα δείχνει νά παίζει μέ τήν τύχη τῆς χώρας, διακινδυνεύοντας ἀκόμη καί τό Grexit, πού θά σημάνει τήν πλήρη ἀπομόνωσή μας ἀπό τήν Εὐρώπη.