Κύριο άρθρο εφημερίδας Εστία στις 2 Απριλίου 2015

Στιγμιότυπο της ταινίας Atlas Shrugged από το ομώνυμο επικό μυθιστόρημα της Ayn Rand (1957)

Ὁλόκληρη ἡ κοινωνία κινεῖται συρρικνωτικά

Τό κύριο πρόβλημα σήμερα εἶναι ἡ ἀδράνεια στήν ὁποία ἔχει περιπέσει ἡ οἰκονομία. Ἀπό αὐτήν γεννῶνται ὅλα τά ὑπόλοιπα. Ἐνόσω ἡ οἰκονομία δέν ἐπανεκκινεῖται, ὁ τζίρος τῶν ἐπιχειρήσεων πέφτει, οἱ ἐργασίες τῶν ἐπαγγελματιῶν ἐπίσης, οἱ μισθοί καθηλώνονται ἤ μειώνονται, οἱ ἄνεργοι δέν ἀπορροφῶνται καί βεβαίως μειώνεται ἡ φοροδοτική ἱκανότης τῆς οἰκονομίας. Μία ὀρθολογικά σκεπτόμενη Κυβέρνησις θά ἔπρεπε νά ρίξει ὅλο τό βάρος της στήν γενεσιουργό αἰτία τοῦ προβλήματος, δηλαδή στήν οἰκονομική ἀπραξία. Ὅμως ἡ Κυβέρνησις τοῦ Σύριζα συμπεριφέρεται σάν νά μήν ἔχει καταλάβει ὅτι αὐτό εἶναι τό κυρίως πρόβλημα. Νομίζει ὅτι τό πρόβλημα εἶναι ἀμιγῶς δημοσιονομικό καί ὅτι θά ἐπιλυθεῖ ἄν αὐξηθοῦν τά δημόσια ἔσοδα.

Δῆθεν μεταρρυθμίσεις

Ἐν τούτοις γιά νά αὐξηθοῦν τά δημόσια ἔσοδα πρέπει ἀπαραιτήτως νά παράγεται ἐγχώριος πλοῦτος. Ἡ φορολόγησις τοῦ παρελθόντος δέν μπορεῖ νά χρηματοδοτήσει το μέλλον. Οἱ σχετικές δυνατότητες εἶναι πεπερασμένες. Ἀσφαλῶς πρέπει νά ἐπιδιώξει τό κράτος νά εἰσπράξει φόρους πού δέν τοῦ ἀπεδόθησαν στό παρελθόν, ἀλλά δέν μπορεῖ νά στηρίξει σέ αὐτό τήν δημοσιονομική ἰσορροπία τοῦ μέλλοντος. Διότι οἱ φόροι τοῦ παρελθόντος μία φορά θα ἀποδώσουν. Ἐνῶ αὐτό πού θά ἔπρεπε νά ἐπιδιώκεται εἶναι ἡ καθιέρωσις ἑνός ἀποτελεσματικώτερου φορολογικοῦ συστήματος τό ὁποῖο νά ἀποδίδει τώρα. Καί τό σύστημα αὐτό πρέπει νά λειτουργεῖ ὡς κίνητρο καί ὄχι ὡς ἀντικίνητρο στήν δημιουργία εἰσοδήματος καί πλούτου. Ὅμως αὐτό οἱ κυβερνῶντες δέν φαίνεται νά τό καταλαβαίνουν.

Ἡ λίστα τῶν ὑποτιθεμένων μεταρρυθμίσεων, τις ὁποῖες ἀπέστειλε ἡ ἑλληνική Κυβέρνησις πρός ἔγκριση στίς Βρυξέλλες, εἶναι τελείως ἐκτός τόπου καί χρόνου. Στήν πραγματικότητα δέν πρόκειται περί μεταρρυθμίσεων. Εἶναι ἕνας κατάλογος εἰσπρακτικῶν μέτρων, τά ὁποῖα ὅμως εἶναι ἀμφιβόλου ἀποτελεσματικότητος. Καί τοῦτο διότι δέν ἔχει ληφθεῖ ὑπ’ ὄψιν τό βασικώτερο. Ὅτι γιά να ἐπιτευχθοῦν τέτοια δημόσια ἔσοδα, πρέπει νά κινεῖται ἡ οἰκονομία. Καί σήμερα, λόγω τῆς ἀβεβαιότητος πού προεκλήθη μέ τίς πρόωρες ἐκλογές καί τίς μετεκλογικές ἀκροβασίες τῆς Κυβερνήσεως Τσίπρα, ἡ οἰκονομία ἔχει παραλύσει. Ὄχι μόνο σέ ἐπενδυτικό καί ἐπιχειρηματικό ἐπίπεδο, ἀλλά καί στήν καθημερινότητα τῶν πολιτῶν. Εἶναι τέτοια ἡ ἐπικρατοῦσα ἀνασφάλεια, ὥστε ὁλόκληρη ἡ κοινωνία κινεῖται συρρικνωτικά καί ὄχι ἐπεκτατικά. Τό 50% τῆς οἰκονομίας εἶναι ψυχολογία, ἔλεγε ὁ πρώην Πρωθυπουργός κ. Α. Σαμαρᾶς. Καί ἔκανε ὅ,τι μποροῦσε γιά νά τήν τονώσει. Ἀκόμη καί κάποιες φραστικές ὑπερβολές, ὅπως ἦταν τό success story, σέ αὐτό ἀπέβλεπαν. Ἡ ἐπιτυχία ἦταν δεδομένη στόν δημοσιονομικό τομέα, ἀλλά ὁ Πρωθυπουργός προσπαθοῦσε νά τήν γενικεύσει ὥστε νά συμπαρασύρει καί τούς ἄλλους τομεῖς. Και πολύ καλά ἔκανε. Ἀντίθετα, ἡ τότε ἀξιωματική Ἀντιπολίτευσις καί τά μέσα ἐνημερώσεως πού ἐχλεύαζαν τόν ὅρο αὐτό, προσπαθοῦσαν νά ἀντιστρέψουν τό κλίμα καί νά καταρρακώσουν τό ἠθικό τῶν πολιτῶν. Ἡ μέν Κυβέρνησις Σαμαρᾶ προσπαθοῦσε νά ἀνατάξει τήν ψυχολογία τῶν πολιτῶν, ὥστε νά καταστοῦν δημιουργικοί καί παραγωγικοί, ὁ δέ Σύριζα προσπαθοῦσε νά ἀπονευρώσει τούς πολίτες και νά τούς καταστήσει οἰκονομικά ἀδρανεῖς. Καί τό συνεχίζει ἐν πολλοῖς καί σήμερα, πού ἔγινε Κυβέρνησις.

Σοσιαλιστικές ἀγκυλώσεις

Οἱ λέξεις «παραγωγική ἐργασία» καί «δημιουργία πλούτου» εἶναι μᾶλλον μισητές στούς σημερινούς κυβερνῆτες μας. Ὡς πρός τήν ἐργασία, τό κύριο σύνθημα πού προέβαλλαν διαχρονικά ἦταν τό «ὄχι στήν ἐντατικοποίηση». Ὅσο γιά τόν πλοῦτο, θεωροῦν ὅτι κακῶς ὑπάρχει. Ἄρα δέν πρέπει νά δημιουργεῖται. Ὅμως ἄν δέν δημιουργεῖται πλοῦτος, πῶς θά διαχέεται στήν κοινωνία; Αὐτό εἶναι τό μεγάλο λάθος ὅσων παραμένουν ἀγκυλωμένοι στίς σοσιαλμαρξιστικές δοξασίες. Θεωροῦν ὅτι ὁ πλοῦτος μπορεῖ νά δημιουργεῖται ἀπό τό κράτος, ὅταν αὐτό ἔχει ἀποδειχθεῖ ἀνέφικτο σε ὅποια χώρα δοκιμάσθηκε. Πόσο μᾶλλον στήν Ἑλλάδα, ὅπου τό κράτος ἔχει ἀπό καταβολῆς του τεράστιες δυσλειτουργίες. Καί τό τελευταῖο πού μπορεῖ νά ἀναμένει κανείς ἀπό αὐτό εἶναι τήν παραγωγή ἐθνικοῦ πλούτου.

Πλανῶνται οἱ τοῦ Σύριζα ἄν θεωροῦν ὅτι ἔτσι θά ἐπιλύσουν τά προβλήματα τῆς ἑλληνικῆς οἰκονομίας. Διότι μέσα σέ ἕνα μόλις δίμηνο κατόρθωσαν νά καταστρέψουν ὅ,τι παρέλαβαν. Ἡ οἰκονομία εἶχε ἀρχίσει σιγά-σιγά να ἀνακάμπτει καί τώρα κάνει νέα βουτιά στήν ὕφεση. Οἱ οἰκονομικῶς δρῶντες πολίτες, αὐτοί πού κινοῦν κάθε οἰκονομία, εἶχαν ἀρχίσει νά ἔχουν κάποιες προοπτικές, ἀλλά τώρα αὐτές ἐξανεμίσθηκαν. Ὁ ἀριθμός τῶν ἀνέργων εἶχε ἀρχίσει νά μειώνεται, ἀλλά τώρα πάλι αὐξάνεται. Ἡ οἰκονομία ἔχει περιπέσει σέ πλήρη ἀδράνεια καί οἱ κυβερνῶντες οὔτε κάν τό καταλαβαίνουν. Στήν πρόσφατη συζήτηση στήν Βουλή, ὁ κ. Τσίπρας ἀνεφέρετο διαρκῶς στό παρελθόν. Δέν ἔκανε οὔτε νύξη γιά τό μέλλον καί την δημιουργία συνθηκῶν πού θά ὁδηγήσουν στήν ἀνάπτυξη.

Μέ ἐξεταστικές ἐπιτροπές γιά τό Μνημόνιο ἡ ἑλληνική οἰκονομία δέν πρόκειται νά ἀνακάμψει.