Κύριο άρθρο εφημερίδας Εστία στις 21 Μαΐου 2015

Ἡ βιασύνη νά ἔλθουν στήν ἐξουσία ὁδηγεῖ σέ ἀδιέξοδα

Ὁ κ. Ἀλέξης Τσίπρας διέπραξε ἕνα τεράστιο πολιτικό λάθος, τό ὁποῖο ἔχουν πλέον ἀρχίσει νά διαπιστώνουν ἀκόμη καί ὅσοι τόν ἐψήφισαν. Βιάσθηκε νά ἔλθει στήν ἐξουσία. Προεκάλεσε τήν διάλυση τῆς προηγουμένης Βουλῆς στό μέσον τῆς τετραετίας καί ὁδήγησε τόν τόπο στίς πρόωρες ἐκλογές τῆς 25ης Ἰανουαρίου. Ἐνῶ, ὅπως προκύπτει σήμερα, ἦταν τελείως ἀνέτοιμος νά ἀναλάβει τήν διακυβέρνηση τῆς χώρας καί νά ἐκπληρώσει τίς προεκλογικές του ὑποσχέσεις. Στήν πραγματικότητα ὁ κ. Τσίπρας αὐτοπαγιδεύθηκε.

Τό λάθος τοῦ Α. Τσίπρα

Ὁ λόγος γιά τόν ὁποῖο βιάσθηκε ὁ κ. Τσίπρας εἶναι προφανής. Φοβήθηκε ὅτι σέ περίπτωση πού ἄφηνε τόν κ. Σαμαρᾶ νά ὁλοκληρώσει τήν θητεία του, ὁ ἴδιος ἐνδεχομένως νά μήν ἐξελέγετο. Ἄν εἶχε πετύχει ἡ Κυβέρνησις Σαμαρᾶ τούς στόχους της καί ἡ οἰκονομία ἐπανήρχετο σέ σταθερή ἀναπτυξιακή τροχιά, ἴσως οἱ ψηφοφόροι νά τήν ἐπεβράβευαν στίς ἐκλογές πού θά ἔπρεπε κανονικά νά γίνουν τό καλοκαίρι τοῦ 2016. Καί πρό τοῦ φόβου αὐτοῦ, ὁ πρόεδρος τοῦ Σύριζα ἐπέλεξε νά χρησιμοποιήσει τήν προεδρική ἐκλογή, νά δηλώσει ὅτι τό κόμμα του δέν θά ὑπερψήφιζε καμμία ὑποψηφιότητα – ἀκόμα καί τόν ἴδιο τόν Θεό! – καί νά ὁδηγήσει τόν τόπο στίς πρόωρες ἐκλογές, μέ τήν βεβαιότητα ὅτι σε αὐτή τήν χρονική στιγμή θά ἐπικρατοῦσε ἄνετα.

Ὅταν μία Κυβέρνησις βρίσκεται στό μέσον τῆς θητείας της, συνήθως ὑφίσταται τήν μεγαλύτερη πολιτική φθορά. Πολύ περισσότερο ὅταν εἶναι ὑποχρεωμένη ἀπό τούς δανειστές τῆς χώρας νά λάβει ἐπώδυνα καί ἀντιλαϊκά μέτρα. Αὐτή τήν συγκυρία λοιπόν, ἔσπευσε νά ἐκμεταλλευθεῖ ὁ κ. Τσίπρας. Θεώρησε ὅτι τήν εὐκαιρία πού εἶχε τον Ἰανουάριο τοῦ 2015, δύσκολα θά τήν ἐπανεύρισκε στά μέσα τοῦ 2016. Καί γι’ αὐτό βιάσθηκε. Ἡ λογική ἦταν νά μή χάσει αὐτό πού εἶχε σίγουρο τώρα – την ἄνοδό του στήν ἐξουσία– τό ὁποῖο οὐδείς ἐγγυᾶτο ὅτι θα εἶχε διασφαλισμένο καί στό μέλλον. Στήν πολιτική ὑπάρχουν ἀστάθμητοι παράγοντες πού μποροῦν νά ἀνατρέψουν τά πράγματα ἀπό τήν μιά ἡμέρα στήν ἄλλη. Καί ὁ κ. Τσίπρας δέν ἤθελε νά τό διακινδυνεύσει.

Ὅμως αὐτό ἦταν τελικά τό μεγάλο πολιτικό λάθος του. Διότι παρά τούς τυχόν ἀστάθμητους παράγοντες, εἶναι σχεδόν βέβαιο ὅτι ὁ Σύριζα θά ἐπικρατοῦσε ὅποτε καί ἄν διενεργοῦντο οἱ ἐκλογές. Ἀκόμη καί ἄν, μέ την ὁλοκλήρωση τῆς τετραετίας, ἡ Κυβέρνησις Σαμαρᾶ εἶχε πετύχει τά καλύτερα δυνατά ἀποτελέσματα γιά την ἑλληνική οἰκονομία, τό ἐκλογικό σῶμα δύσκολα θά την ἐπανεξέλεγε. Διότι οἱ Ἕλληνες παρασύρονται ἀπό τόν λαϊκισμό. Ἄλλωστε οἱ πολίτες εἶναι ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ἀνέδειξαν πρῶτο τόν Σύριζα στίς περυσινές εὐρωεκλογές, πού προεκάλεσαν τήν πολιτική ἀποσταθεροποίηση τοῦ κ. Σαμαρᾶ, ὥστε νά διαπράξει σειρά λαθῶν τά ὁποῖα ἐπέφεραν τελικά τήν πτώση του. Οἱ ἴδιοι αὐτοί πολίτες θά τόν κατεψήφιζαν καί τό 2016.

Μέ ἄλλα λόγια, αὐτό πού ὑποστηρίζουμε εἶναι πώς ἄν ὁ κ. Τσίπρας εἶχε τήν ὑπομονή νά περιμένει 1,5 χρόνο μέχρι νά λήξει κανονικά ἡ θητεία τῆς Κυβερνήσεως Σαμαρᾶ, τό πιθανώτερο εἶναι ὅτι πάλι θά ἐξελέγετο Πρωθυπουργός, ἴσως μάλιστα καί μέ πιό ἄνετη πλειοψηφία. Με τήν διαφορά ὅτι θά παρελάμβανε τήν χώρα σέ πολύ καλύτερη κατάσταση καί ἔτσι τό ἔργο του θά ἦταν πολύ πιο εὔκολο. Ἡ Κυβέρνησις Σαμαρᾶ θά εἶχε ἀφεθεῖ νά κάνει τήν δύσκολη δουλειά καί ὁ πρόεδρος τοῦ Σύριζα θά καρποῦτο τά ἀποτελέσματα. Ἡ οἰκονομία θά εἶχε ἀνακάμψει, τό μνημόνιο θά εἶχε τελειώσει, ἡ τρόϊκα ἤ οἱ «θεσμοί» δεν θά ὑπῆρχαν καί ὁ ἴδιος θά μποροῦσε νά ἀσκήσει πολύ πιό εὔκολα τήν πολιτική πού θά ἐπιθυμοῦσε.

Ἐνώπιον διλημμάτων

Ὅλα αὐτά τά πλεονεκτήματα ὁ κ. Τσίπρας τά ἀπεμπόλησε, στήν σπουδή του νά γίνει νωρίτερα Πρωθυπουργός. Καί παράλληλα τίναξε στόν ἀέρα καί τήν οἰκονομία. Αὐτό εἶναι τό χειρότερο ὅλων. Προτοῦ καλά-καλά ἀναλάβει την πρωθυπουργία, ὁ κ. Τσίπρας βρέθηκε πρό τραγικῶν διλημμάτων πού λίγοι πρωθυπουργοί ἔχουν ἀντιμετωπίσει. Ἤ νά ἐνδώσει στίς πιέσεις τῶν δανειστῶν, να συμβιβασθεῖ καί νά ξεχάσει τίς προεκλογικές του δεσμεύσεις, ἤ νά ὁδηγήσει τήν χώρα σέ στάση πληρωμῶν καί νά συνδέσει τό ὄνομά του μέ τήν μεγαλύτερη οἰκονομική –καί ἴσως ἐθνική– καταστροφή τῆς μεταπολεμικῆς Ἑλλάδος. Καί ὅλα αὐτά ἐπειδή δέν ἄφησε τόν κ. Σαμαρᾶ νά ὁλοκληρώσει τό ἔργο του καί διέκοψε την πρωθυπουργική θητεία του στήν μέση.

Βέβαια ὁ κ. Τσίπρας δέν εἶναι ὁ μόνος Ἕλλην πολιτικός ἀρχηγός πού αὐτοπαγιδεύθηκε. Πρίν ἀπό αὐτόν, εἶχε πράξει ἀκριβῶς τά ἴδια ὁ Γ. Παπανδρέου καί περίπου τά ἴδια ὁ Α. Σαμαρᾶς. Συγκεκριμένα:

– Τό 2009, μετά τήν νίκη τοῦ ΠΑΣΟΚ στίς εὐρωεκλογές, ὁ τότε ἀρχηγός τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολιτεύσεως Γ. Παπανδρέου ἄρχισε νά ἀπειλεῖ ὅτι θά ἔρριχνε την Κυβέρνηση Καραμανλῆ κατά τήν προεδρική ἐκλογή στίς ἀρχές τοῦ 2010. Τό ἀποτέλεσμα ἦταν νά ἀποσταθεροποιήσει πλήρως τόν τότε Πρωθυπουργό, ὁ ὁποῖος ἀδυνατοῦσε νά λάβει ὁποιοδήποτε μέτρο ἀπαιτεῖτο για τήν ἀντιμετώπιση τῆς διεθνοῦς οἰκονομικῆς κρίσεως, ἡ ὁποία εἶχε κτυπήσει καί τήν πόρτα τῆς χώρας μας. Ἔτσι, ὁ κ. Καραμανλῆς ἀπεφάσισε ὁ ἴδιος νά προσφύγει σέ πρόωρες ἐκλογές τόν Ὀκτώβριο τοῦ 2009, πρίν ἀπό την προεδρική ἐκλογή. Ὁ δέ Γ. Παπανδρέου, γιά νά διασφαλίσει τήν ἄνοδό του στήν ἐξουσία, διεκήρυττε πρός κάθε κατεύθυνση ὅτι «λεφτά ὑπάρχουν». Καί ἡ συνέχεια εἶναι γνωστή. Τό ΠΑΣΟΚ ἐξελέγη πανηγυρικά – μέ ποσοστό 44% – ἀλλά μέσα σέ λίγους μῆνες ἡ χώρα βρέθηκε στά πρόθυρα τῆς πτωχεύσεως καί ἀναγκάσθηκε να τεθεῖ ὑπό τήν κηδεμονία τῶν δανειστῶν.

– Τό 2011, μετά τήν παραίτηση τῆς Κυβερνήσεως Παπανδρέου σχηματίσθηκε ἡ Κυβέρνησις Παπαδήμου μέ τρικομματική στήριξη. Καί ἐνῶ εἶχε συμφωνηθεῖ ὅτι ἡ Κυβέρνησις αὐτή θά ἦταν μεταβατικοῦ χαρακτῆρος μέχρι νά ἐπιτευχθεῖ ἡ ἀπομείωσις τοῦ χρέους (PSI), τά πράγματα ἔδειχναν ὅτι θά μποροῦσε νά ὁλοκληρώσει τήν τετραετία, ἡ ὁποία ἐξέπνεε τό φθινόπωρο τοῦ 2013. Τότε ὅμως βιάσθηκε ὁ κ. Σαμαρᾶς. Ἐπέμεινε νά τηρηθοῦν οἱ ἀρχικές συμφωνίες καί νά διενεργηθοῦν οἱ ἐκλογές τήν ἄνοιξη τοῦ 2012. Ἔτσι, ἔγιναν οἱ ἐκλογές τῆς 6ης Μαΐου καί ἡ χώρα παρ’ ὀλίγο νά χρεωκοπήσει. Διότι δέν κατέστη δυνατός ὁ σχηματισμός Κυβερνήσεως καί ἔγιναν νέες ἐκλογές τήν 17η Ἰουνίου. Ὁ κ. Σαμαρᾶς ἀνεδείχθη Πρωθυπουργός, ἀλλά μέ τήν στήριξη τοῦ ΠΑΣΟΚ καί, ἀρχικῶς, τῆς ΔΗΜΑΡ. Ἡ σπουδή του γιά πρόωρες ἐκλογές, πέραν τοῦ ὅτι ἔφερε τήν χώρα στό χεῖλος τοῦ γκρεμοῦ, δυσχέρανε σοβαρά καί τό δικό του ἔργο. Ἐνῶ ἄν εἶχε στηριχθεῖ μέχρι τέλους ἡ Κυβέρνησις Παπαδήμου, ἴσως τά πράγματα θά ἦταν πιό εὔκολα καί γιά τόν ἴδιο.

Ἡ πρόωρη πτῶσις

Ἡ «Ἑστία» ἔχει κατ’ ἐπανάληψιν γράψει ὅτι:

– Ὁ κύριος λόγος γιά τόν ὁποῖο ἔπεσε πρόωρα ὁ Γ. Παπανδρέου, εἶναι διότι ὁ ἴδιος ἐβίασε τήν ἄνοδό του στήν ἐξουσία καί ἔρριξε πρόωρα τήν Κυβέρνηση Καραμανλῆ. Ἄν εἶχε ἀναμείνει μέχρι τό 2011 πού ἔληγε ἡ θητεία της, πιθανώτατα ὁ ἴδιος νά εἶχε κυβερνήσει μία ἤ καί δύο τετραετίες.

– Ὁ κύριος λόγος γιά τόν ὁποῖο ἔπεσε πρόωρα καί ὁ Α. Σαμαρᾶς, εἶναι διότι ἐπέσπευσε τίς ἐκλογές τό 2012 καί κατέστησε τήν συγκρότηση καί τό ἔργο τῆς Κυβερνήσεώς του πολύ δυσχερέστερο. Ἐνῶ ἄν εἶχε ἀφήσει τά πράγματα νά ἐξελιχθοῦν ὁμαλά, ἴσως νά εἶχε ἐξασφαλίσει μία πιό ἄνετη πρωθυπουργία.

Σήμερα, πέντε μῆνες μετά τήν διάλυση τῆς προηγουμένης Βουλῆς καί σχεδόν τέσσερεις μῆνες μετά τήν διενέργεια τῶν προώρων ἐκλογῶν, ὅλοι ἀντιλαμβάνονται ὅτι καί ὁ κ. Τσίπρας αὐτοπαγιδεύθηκε κατά τόν ἴδιο περίπου τρόπο. Οἱ ἀνυπέρβλητες δυσκολίες πού ἀντιμετωπίζει και ὁ κύκλος πού καλεῖται νά τετραγωνίσει, ὀφείλονται στην βιασύνη του νά ἀνέλθει στήν ἐξουσία. Ἡ ὁποία, ἴσως σηματοδοτήσει καί τό δικό του πολιτικό μέλλον.