Εφημερίδα Εστία στις 8 Αυγούστου 2015

Στιγμιότυπο από την ταινία Atlas Shrugged που βασίστηκε στο ομώνυμο επικό μυθιστόρημα της Ayn Rand (1957)

Ἄραγε μόνος του ἦλθε ὁ Σύριζα στήν ἐξουσία; Μόνες τους ἀνεδείχθησαν στούς ὑπουργικούς θώκους καί σε ἄλλους θεσμικούς ρόλους ὅλες αὐτές οἱ ἀπίθανες φιγοῦρες, πού ἔχουν ἀφήσει ἄφωνο τό πανελλήνιο μέ τά καμώματά τους; Ὑπό ἄλλες συνθῆκες, τά ὅσα διαδραματίζονται θά ἦταν ἁπλῶς διασκεδαστικά καί θά προκαλοῦσαν τόν γέλωτα. Ὅμως ἐδῶ τά πράγματα δέν εἶναι καθόλου ἀστεῖα, ἀφοῦ παίζεται ἡ τύχη τῆς χώρας. Καί ἄν κρίνουμε ἀπό τά ἔργα τοῦ κυβερνητικοῦ θιάσου κατά το διαρρεῦσαν ἑξάμηνο, φοβούμεθα ὅτι τά πράγματα ἐξελίσσονται πολύ ἐπικίνδυνα γιά τόν τόπο.

Ὄχι, δέν ἦλθαν μόνοι τους στήν ἐξουσία ὅλοι αὐτοί οἱ ἀπερίγραπτοι τύποι. Κάποιοι τούς ἀνέδειξαν μέ τήν ψῆφο τους. Καί γιά νά συμβεῖ αὐτό, κάποιοι ἄλλοι δημιούργησαν τίς συνθῆκες. Κατήγαγαν τόν πολιτικό βίο τῆς χώρας σέ τέτοιο ἐπίπεδο ἀθλιότητος, ὥστε ὁ λαός δέν εἶχε πολλές ἐπιλογές. Ὅποιος μοίραζε ἀνέξοδες ὑποσχέσεις καί τοῦ χάϊδευε τά αὐτιά, ἀνεδεικνύετο πρωθυπουργός. Ὁ ἕνας ἔλεγε ὅτι «λεφτά ὑπάρχουν», ὁ ἄλλος ὅτι «σκίζει καθημερινά τά μνημόνια». Ὁπότε μοιραίως φθάσαμε στον σημερινό Πρωθυπουργό, ὁ ὁποῖος παραληροῦσε μέ το ἀπίστευτο ἐκεῖνο «Go back Madame Merkel»!

Ἀλλά γιά τό κατάντημα δέν φταῖνε ἀποκλειστικά οἱ πολιτικοί, ἀφοῦ καί αὐτοί τήν κοινωνία ἐκπροσωποῦν. Ἄν τό σημερινό πολιτικό προσωπικό εἶναι κατωτάτης στάθμης, αὐτό συμβαίνει διότι ἀνάλογο εἶναι καί τό ἐπίπεδο ἐκείνων πού τό ἀναδεικνύει. Οἱ πολίτες οὐδέποτε ἐξετίμησαν τήν ποιότητα, ὅταν αὐτή τούς προσεφέρετο. Πάντα προτιμοῦσαν τίς μετριότητες πού ἦταν ἡ εὔκολη λύσις. Καί ἀντιδροῦσαν μέ αὐτόν τόν τρόπο, διότι στην μετριότητα παρεδόθησαν πρῶτοι οἱ ταγοί τῆς κοινωνίας. Ἡ λεγόμενη «ἐλίτ». Ὄχι μόνον ἡ πολιτική, ἀλλά ἡ πνευματική, ἡ πολιτιστική καί βεβαίως ἡ οἰκονομική.

Τήν δεκαετία τοῦ ΄80 ἔγινε στήν Ἑλλάδα μία τεράστια οἰκονομική, κοινωνική καί ἐν τέλει πολιτιστική ἀνατροπή. Μαζί μέ τό ΠΑΣΟΚ, ἦλθε «ὁ λαός στήν ἐξουσία». Και μέχρις ἑνός σημείου αὐτό πράγματι συνέβη. Ἦλθαν τά πάνω κάτω. Ἤ μᾶλλον τά κάτω πάνω. Ἔτσι ἀναρριχήθηκαν στήν ἐξουσία κάποιοι τυχάρπαστοι, ἀποκληθέντες «πρασινοφρουροί». Ἡ δέ ὑποτιθέμενη «ἐλίτ» ὄχι μόνον δεν ἀντέδρασε, ἀλλά συμβιβάσθηκε πλήρως. Δέν ἐνδιεφέρετο ποσῶς γιά τίς ἀρχές καί τίς ἀξίες πού καταπατήθηκαν βάναυσα, ἀλλά μόνο γιά τό χρῆμα. Ἔτσι δημιουργήθηκε μία νέα, ἑρμαφρόδιτη, ἄρχουσα τάξις.

Ἐν τῶ μεταξύ ἄρχισαν νά εἰσρέουν στήν χώρα οἱ πακτωλοί τῶν εὐρωπαϊκῶν κονδυλίων τά ὁποῖα διεσπαθίσθησαν μέ τούς γνωστούς τρόπους. Ἔτσι, κάποιοι ἀπό τό πουθενά ἔγιναν ξαφνικά πλούσιοι. Καί ἔκτοτε, αὐτοί ἀποτελοῦν τήν οἰκονομική ἐλίτ, ἡ ὁποία παραμέρισε τήν ὅποια ἄλλη ἐλίτ – πνευματική ἤ κοινωνική – ὑπῆρχε στόν τόπο. Αὐτοί εἶναι ἡ σημερινή ἄρχουσα τάξις τῆς Ἑλλάδος. Ἀλλά μέ μία συμπεριφορά ἄκρως προκλητική. Τά πάντα μετρῶνται μέ τό χρῆμα, τόν πλοῦτο και τήν ἐπίδειξή τους. Τίποτε ἄλλο δέν ἔχει ἀξία. Μέ τέτοια πρότυπα, πῶς νά ἀναδειχθεῖ ἡ ποιότης;

Τό ὅτι ὁ ἑλληνικός λαός ἔφθασε στό σημεῖο νά φέρει στήν ἐξουσία τόν Σύριζα, εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς γενικώτερης παρακμῆς πού ἐπέφερε ἡ ὑποτιθέμενη «ἄρχουσα τάξις». Παντοῦ κυριαρχοῦν μετριότητες. Αὐτές προβάλλονται καί αὐτές ἐπιλέγει ὁ κόσμος. Καί μέσα σέ αὐτό το σκηνικό, δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι ἡ Ἑλλάς κυβερνᾶται πλέον ἀπό ἄτομα πού σέ μία στοιχειωδῶς ἀπαιτητική κοινωνία θά ἦταν στήν τελευταία βαθμίδα τῆς πολιτικῆς καί διοικητικῆς ἱεραρχίας. Ὅμως ὅταν δέν ὑπάρχει πραγματική ἐλίτ νά κατευθύνει τήν κοινωνία, αὐτή παύει νά ἔχει ποιοτικές ἀπαιτήσεις. Ἀποδέχεται ὅ,τι τῆς σερβίρουν.