Γράφει ο Ιάσων

Δημοσιεύθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2015

«Σκέφθηκα πως θα μπορούσα να παρακαλέσω τον Χάροντα να μου επιτρέψη μια μικρή καθυστέρηση»

Αφηγείται ο David Hume* παραμονές του θανάτου του στον εκλεκτό του φίλο Adam Smith περιγράφοντας τις αστείες δικαιολογίες που θα μπορούσαν να γίνουν αποδεκτές από τον Χάροντα.

«Θα μπορούσα να του πω» συνεχίζει ο μέγας Φιλόσοφος, «Καλέ μου Χάροντα, κάνε λίγο υπομονή και δώσε μου λίγο χρόνο ακόμη . Προσπαθώ χρόνια τώρα, να ανοίξω τα μάτια του λαού.. Αν ζήσω για λίγα χρόνια ακόμη, ίσως έχω την ικανοποίηση να δω την καταστροφή του κυρίαρχου συστήματος των προκαταλήψεων. Όμως», συνέχισε κουρασμένα ο ετοιμοθάνατος Hume «Τότε ο Χάροντας θα έχανε την ψυχραιμία και την κοσμιότητα και θα μου απαντούσε. “Χασομέρη απατεώνα.. Αυτό δεν θα συμβή για αρκετούς αιώνες.. κι εσύ φαντάζεσαι ότι θα σου επιτρέψω να ζήσης τόσο πολύ!!!”»

Κάπως έτσι θεωρώ ότι προσομοιάζει η προσδοκία των σκεπτομένων πολιτών που παρακολουθούν νυχθημερόν τις δημοσκοπήσεις και διαπιστώνουν ότι οι συμπατριώτες μας, ο «σοφός» ελληνικός λαός σε ποσοστό, που προσεγγίζει το 60% είναι έτοιμος να υπερψηφίσει το παράλογο, την καταστροφή με εμμονή στην επικυρίαρχη προκατάληψη. Την εξακολούθηση της σοβιέτ-Ελλάδος, στην μετά –σοβιέτ εποχή μας. Της λατρείας του Κράτους. Κράτους-εργοδότη, κράτους-νοσοκομείο, κράτος-επιχειρηματία, κράτους- αγελάδας προς θηλασμό από τα νεοελληνικά βρέφη έως δήμο – γέροντας..  Πρωτίστη Εθνική Υπερήφανη Μοναδική μερίμνα.. Μην τυχόν μειωθούν οι μισθοί του Δημοσίου, οι συντάξεις, οι Κρατικοδίαιτοι εν γένει !!!

Κατά βάθος με όποιον συ(ν+) ζητείς διαπιστώνεις ότι η αριστερή προπαγάνδα έχει διαχυθεί και εδραιωθεί από την παιδική–μαθητική-φοιτητική ηλικία στα έγκατα εκείνου, που συνήθως αποκαλούμε νου..Οι ψευδαισθήσεις για την κρατική μερίμνα, για μια δουλειά στο δημόσιο για τις κακές τράπεζες για τους εκμεταλλευτές επιχειρηματίες, η αποστροφή για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια διαπνέουν την συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων από την άκρα αριστερά έως την άκρα δεξιά.

Διότι χρόνια τώρα οι ελληνόπαιδες εκπαιδεύονται και ο ελληνικός λαός εκτρέφεται με αυτού του είδους την πνευματική δίαιτα. Όπου, το σάλιο του δημοσιογράφου, η συγκαλυμμένη διδαχή του δασκάλου, του καθηγητή, η επίσημη ιστορική θέση, ο λαϊκισμός κυβερνώντων και μη επιβάλλει την αριστερή θεώρηση, το «πολιτικά ορθό» ως την μοναδική απόλυτο «αλήθεια» νέο-εθνικό δόγμα και ιερά θρησκεία, που έχει επικρατήσει ολοκληρωτικά κατά την μεταπολίτευση. Η σημερινή λοιπόν, εξέλιξις αυτής της δια χρονικώς ατροφικής σκέψεως, της αδυναμίας να αξιολογούνται ή να εξετάζονται οι αποδείξεις και τα γεγονότα, κατέστησε τελικώς το στρεβλόν και αντίστροφον της αλήθειας ως «προοδευτικό» ως «νέον» ως «δίκαιον» ως «λαϊκό συμφέρον» ως «αληθές» εξ ου η νομοτελειακή συνέπεια όσων βιώνουμε.

Ο ιστορικός του μέλλοντος και άλλες επιστήμες της κοινωνικής ψυχαναλύσεως συνεργαζόμενες, θα καταγράψουν πώς μια ευρωπαϊκή χώρα εξέλεξε με καθολική ψηφοφορία συνταγματικώς ελεύθερη αλλά «νοητικώς» ιονισμένη, με ικανή πλειοψηφία πρώτο, το κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς, ώστε να σχηματισθεί η κυβέρνηση εθνικής καταστροφής εκ της ετερόκλητης συμπράξεως με το εξ ίσου ακραίο κόμμα της …«πατριωτικής» δεξιάς. Ως εάν η Ελληνική και παγκόσμιος πρόσφατη ιστορία, ουδέποτε υπήρξε και ουδέν εδιδάχθη ο Έλλην…

Ακόμη χειρότερον όμως δια τους εξαπατηθέντας ότι τελικώς η αυτοδιαλυθείσα κυβέρνηση της νεοκομμουνστικής αριστερό-δεξιάς μετά από 7 μήνες πλήρους απραξίας έργων και ακατάσχετης φλυαρίας κενών λόγων υπέγραψε, αυτό που μετά βδελυγμίας αρνείτο, ένα 3ο μνημόνιο.

Βεβαίως σήμερα, παραμονές εκλογών, με τις διαφημιστικές αρλούμπες των «Ασυμβιβάστων, Εντιμοτάτων» πάλι υποψηφίων του «ΝΕΟΥ», ο σοφός ελληνικός λαός, οι συμπατριώτες μας, έχουν την ευκαιρία να διαπιστώσουν τα ιδιόμορφα χαρίσματα αυτών των καθεστώτων. Δηλαδή: την θεληματική άγνοια της πραγματικότητος. Την ικανότητα να ζουν με αντιφάσεις που προδήλως αρνούνται τις αρχές τους. Και τέλος την άρνησή τους να αναλύουν και να εξετάζουν τα αίτια της αναποτελεσματικότητός τους.

Αφού το άπειρον θράσος και η αφοβία τους προ του γελοίου τους καθιστά ικανούς να αυτοδιαφημίζουν την ανικανότητα τους και την καταστροφή που επιτέλεσαν ως επιτυχή διαπραγμάτευση, ως κυβερνητικό έργο και να γελούν αδιάφοροι και υπερήφανοι αμέτοχοι παντελώς οιουδήποτε συναισθήματος ευθύνης ή μεταμέλειας για ο,τι δεν διέπραξαν. Όταν λοιπόν ενώπιον αυτής της πραγματικότητος οι δημοσκοπήσεις εξακολουθούν να καταγράφουν τις θετικές απόψεις των συμπολιτών προς τους καταστροφείς επίφοβα υψηλές ώστε να κινδυνεύουμε να τους υποστούμε εκ νέου, πώς να μην δικαιολογήσουμε την απάντηση του Χάροντα ;

Αφού τελικώς, όσα επιχειρήματα κι αν λεχθούν όσον οφθαλμοφανής εκ των τετελεσμένων γεγονότων κατέστη η αλήθεια για την πάντοτε καταστροφική αριστερά, δεν είναι αρκετά να διαψευσθεί η αυταπάτη, αν δεν το θελήση ο κατ εξακολούθησιν θεληματικώς εξαπατών τον εαυτό του.

Ιάσων

Letter from Adam Smith, L.L.D. to William Strahan, Esq.

*(Διαπρεπής, πρωτοπόρος Σκώτος Φιλόσοφος εκφραστής του ορθού λόγου από τα άκρα του συντηρητισμού μέχρι την εσχατιά του φιλελευθερισμού, 1711-1776)

via