Εφημερίδα Εστία στις 10 Σεπτεμβρίου 2015

Φαντάζεσθε ἄλλη εὐρωπαϊκή χώρα, στήν ὁποία να ἔχουν πέραση ὅλα αὐτά τά ψέματα πού σερβίρουν οἱ περισσότεροι Ἕλληνες πολιτικοί στόν ἑλληνικό λαό; Σε κάποιες χῶρες ἴσως περνάει ἀκόμη ὁ λαϊκισμός. Ὄχι ὅμως στίς προηγμένες. Στήν Γερμανία, τήν Γαλλία, την Βρεταννία, τήν Ὁλλανδία, τήν Σουηδία, τήν Δανία, την Φινλανδία καί ἄλλες, τέτοια ψέματα σάν αὐτά πού ἀραδιάζονται στήν χώρα μας οὐδέποτε θά περνοῦσαν.

Ἄραγε ὑπάρχει ἄλλη εὐρωπαϊκή χώρα, στήν ὁποία θα μποροῦσε νά διεκδικήσει τήν ἐπανεκλογή του στήν πρωθυπουργία ἕνας πολιτικός τύπου Τσίπρα, μετά ἀπό τόσα ψέματα πού εἶπε στόν ἑλληνικό λαό καί ἐξακολουθεῖ να λέει καί σήμερα; Τά παραμύθια τοῦ ἀνδρός δέν ἔχουν ὅριο. Ἀρχίζουν ἀπό τά περυσινά ψέματα στήν Θεσσαλονίκη, συνεχίζουν μέ τήν πλήρη ἀθέτηση τῶν προεκλογικῶν ὑποσχέσεων καί φθάνουν στά σημερινά χονδροειδέστατα ψέματα γιά νά δικαιολογηθοῦν τά ἀδικαιολόγητα.

Ἕνας τέτοιος πολιτικός δέν θά εἶχε καμμία πιθανότητα ἐπανεκλογῆς σέ ὁποιαδήποτε σοβαρή εὐρωπαϊκή χώρα. Δέν θά τολμοῦσε κάν νά ἐμφανισθεῖ σέ τηλεοπτικές συνεντεύξεις καί «ντημπαίητ» καί νά λέει αὐτά πού λέει. Θά τόν εἶχαν ἀποστομώσει πρῶτοι οἱ δημοσιογράφοι. Στήν Εὐρώπη οἱ τελευταῖοι δέν χαρίζονται. Ἄν διαπιστώσουν ὅτι ἕνας πολιτικός ἐμπαίζει – ἤ προσπαθεῖ να ἐμπαίξει – τό ἐκλογικό σῶμα, τόν ἀποκαλύπτουν ἀμέσως. Δέν τοῦ ἀφήνουν κανένα περιθώριο νά ψευδολογεῖ.

Ἐνθυμούμεθα μία συνέντευξη πού εἶχε δώσει τό 2010 ὁ κ. Γ. Παπανδρέου στόν κορυφαῖο δημοσιογράφο τοῦ BBC, Stephen Sackur. Ὁ τελευταῖος ρωτοῦσε ἐπισταμένως τόν τότε Πρωθυπουργό τῆς Ἑλλάδος πῶς θά μειωθοῦν τά ἐλλείμματα καί πῶς θά περικοποῦν οἱ δημόσιες δαπάνες, ἄν δέν γίνουν ἀπολύσεις στό δημόσιο. Καί τοῦ ἔλεγε χαρακτηριστικά, «δέν βλέπετε τί γίνεται στήν ὑπόλοιπη Εὐρώπη;». Ὅμως ὁ κ. Παπανδρέου τοῦ ἀπαντοῦσε ἀόριστα «ὑπάρχουν ἄλλοι τρόποι»! Ἔτσι εἶχε μάθει νά ἀπαντᾶ.

Στήν χώρα ὅπου μπορεῖ κανείς νά ἐξαπατήσει ἕναν ὁλόκληρο λαό λέγοντας ὅτι «λεφτά ὑπάρχουν» καί ὅπου κανένας δέν ἐνδιαφέρεται νά ἐξακριβώσει ἄν ὄντως ὑπάρχουν, οἱ πολιτικοί μποροῦν νά ψεύδονται ἀνενόχλητοι. Ὁ κ. Τσίπρας ἔτσι δημιουργήθηκε. Ἦταν ἡ συνέχεια, ὡς πρός τόν λαϊκισμό καί τήν ψευδολογία, τοῦ Γ. Παπανδρέου. Καί κατά τρόπο πολύ πιό ἐπιτηδευμένο, ἀφοῦ μιμεῖται ὄχι τόν Γιῶργο, ἀλλά τόν Ἀνδρέα Παπανδρέου, ἀκόμη καί ὡς πρός τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο κοροϊδεύει τούς ψηφοφόρους.

Ὁ Ἀνδρέας Παπανδρέου ἔλεγε ὅτι θά φύγουν οἱ ἀμερικανικές Βάσεις (τοῦ θανάτου), ἀλλά ἔμειναν. Ὁ Ἀλέξης Τσίπρας ἔλεγε ὅτι θά φύγουμε ἀπό τό Μνημόνιο, ἀλλά ὑπέγραψε τό τρίτο Μνημόνιο. Καί ἀκόμη ἔλεγε ὅτι θά φύγει ἡ Τρόϊκα, ἡ ὁποία ἁπλῶς ἔγινε κουαρτέτο καί τώρα κουϊντέτο. Ὁ Ἀνδρέας Παπανδρέου ἔλεγε ὅτι θά φύγουμε ἀπό τήν ΕΟΚ (τῶν μονοπωλίων), ἀλλά τελικά – καί εὐτυχῶς – μείναμε. Ἀνάλογα ἔλεγε ἀρχικῶς γιά τήν Εὐρωζώνη καί ὁ κ. Τσίπρας. Τό εὐρώ δεν εἶναι «φετίχ» καί ἄλλα παρεμφερῆ. Ἀλλά τά γύρισε.

Ἄραγε γιατί εἰδικῶς στήν Ἑλλάδα ἀνθεῖ τό πολιτικό ψεῦδος; Ποιός εἶναι ὁ λόγος γιά τόν ὁποῖο συνήθως ἐπιβραβεύονται οἱ πολιτικοί πού ψεύδονται καί καταποντίζονται ἐκεῖνοι πού λένε τήν ἀλήθεια; Φοβούμεθα ὅτι ἡ ἀπάντησις εἶναι δυσάρεστη. Οἱ Ἕλληνες ἔχουν μάθει να ζοῦν μέ μύθους καί ἀπεχθάνονται τήν ἀλήθεια. Ἄλλως δέν θά εἶχαν θέση στό πολιτικό μας σύστημα δημαγωγοί καί ψευδολόγοι, τύπου Παπανδρέου καί Τσίπρα…

Z.