Γράφει ο Τηλέμαχος Μαράτος*

Δημοσιεύθηκε στην Εστία στις 26 Σεπτεμβρίου 2015

Φαντασθείτε λοιπόν ότι ένας ασθενής πηγαίνει στο νοσοκομείο επειγόντως. Έχει σοβαρότατο πρόβλημα στο ένα πόδι. Οι γιατροί το εξετάζουν, η όψις τους σκοτεινιάζει, αποσύρονται σε σύσκεψη και, εν τέλει του ανακοινώνουν ότι το πόδι πρέπει να κοπεί. Να ακρωτηριασθεί. Ο ασθενής δεν μπορεί να παραδεχθεί μία τόσο δυσάρεστη αλλαγή στην ζωή του, διαμαρτύρεται εντόνως, πέφτει σε κατάθλιψη και δημιουργεί πρόβλημα στην λειτουργία του Νοσοκομείου. Συμβαίνει όμως να είναι η ώρα επισκέψεως φοιτητών εκπαιδευομένων, υπό τις οδηγίες νεαρού διευθυντού τμήματος, ο οποίος δεν έχει ιδέα από χειρουργική, αλλά προάγεται συνεχώς. Το βασικό του προσόν είναι ότι … «λάμπει».

Ο «λάμπων» ηγήτωρ χαμογελά και ανακοινώνει ότι έχει την λύση που θα αποφύγει το κόψιμο του ποδιού του δυστυχούς. Η ευρηματική λύση βαπτίζεται : «Ισοδύναμο». Έκπληκτοι οι εκπαιδευόμενοι χειροκροτούν με χαμόγελα ικανοποιήσεως. Ποια είναι η μαγική ισοδύναμη λύσις; Θα του κόψουν το άλλο!

Η σουρρεαλιστική αυτή λύσις, όσο και να φαίνεται φαιδρή, περιγράφει, με χειρουργική ακρίβεια, την μεγάλη στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ για την αντιμετώπιση των συμφωνηθέντων των «μνημονίων». Συμφωνηθέντων μετά τις …αιματηρές «διαπραγματεύσεις» την ώρα που η οικονομία κατρακυλούσε, ασυγκράτητα, όλο και πιο γρήγορα.

Προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο ότι τα επώδυνα μέτρα θα περάσουν περίπου απαρατήρητα, διότι θα αντικατασταθούν μα άλλα …ισοδύναμα. Όπου τα «ισοδύναμα» είναι σε μία άλλη χώρα, ένα είδος αποταμιευμένου κεφαλαίου, μία εφεδρεία «για μία ώρα ανάγκης». Συγχρόνως αυτός ο εσμός, το συνονθύλευμα, που λάμπει από ευτυχία και δεν μπορεί να συγκρατήσει την αγαλλίασή του που νίκησε, συνεχίζει σήμερα (24/9) να αποκαλεί «μνημονιακούς», καταστροφείς, όσους σκέπτονται να βρούν τρόπους να προσεγγίσουν την εφαρμογή των συμφωνηθέντων, που απεχθάνονται. Το ανάποδο θέλουν. Πως θα βρούν τρόπους να μην τα εφαρμόσουν. Δεν θα κάνουμε αυτό που είπαμε αλλά κάτι που μοιάζει, κάπως.

Πρώτο – και πιο πρόσφατο – παράδειγμα της «παρά φύσιν» συμμαχίας ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ: Ζητείται υπουργείο για τον κ. Ν. απορρίπτεται λόγω ομοφοβικών δηλώσεων. Προτείνεται ο ισοδύναμος κ. Χ. έχει και αυτός πρόβλημα δημοσιότητος οπότε «χρίζεται» ο κ. Κ. Απορρίπτεται και αυτός λόγω τιτιβικών «αναρτήσεων». Μόνη χρησιμότης όλων αυτών είναι ότι είναι… «ισοδύναμα». Παραμένουν όμως αναγκαίοι βουλευταί ως ψήφοι για να αθροίζονται σε αυτή την ετερόκλητη παραπαίουσα πλειοψηφία. Δεξιοί αλλά απαραίτητοι.

Υπάρχει φαίνεται ένα τεράστιο ενυδρείο όπου κολυμπάνε – εν αναμονή – τα αζήτητα άχρηστα και τα καταστροφικά, όπου ο λάμπων Τσίπρας αλιεύει τους «συνεργάτες» του. Πρώτο κριτήριο η ακαταλληλότητα. Πόσο έψαξε να βρεί , στην προηγούμενη “Dream team” τον πιο επιδέξιο Υπουργό Οικονομικών; Την Πρόεδρο της Βουλής; Και το σύνολο των αποσχισθέντων της ΛΑΕ; Αλλά και στην παρούσα ομάδα. Έψαξε πολύ για να βρεί τον πιο κατάλληλο υπουργό για την αποκρατικοποίηση του ΟΛΠ; Όταν έχει κάνει σημαία την καταπολέμηση της Διαπλοκής χρειάστηκε μεγάλη έρευνα για να ανακαλύψει ποιος έκανε τεράστια περιουσία με πολυετείς εργολαβίες δημοσίων έργων. Δίπλα του είναι. Και ήταν. Μετά την καταστροφή των πανεπιστημίων από πολύμηνες καταλήψεις και απανάκαμψη των αιωνίων δολιοφθορέων, χρειάστηκε μεγάλη έρευνα και αξιολόγηση για να επιλέξει τον υπεύθυνο για να του αναθέσει ακριβώς αυτό, το καθήκον, του οριστικού «τελειώματος» του θεάρεστου αυτού έργου;

Πως θα ενθαρρύνει τις απαραίτητες ξένες επενδύσεις; Μα είναι ολοφάνερο! Επιβραβεύοντας την παρακώλυση, έως την κατάργηση, νέων. Ποιος «ισοδύναμος» θα ολοκληρώσει την επένδυση στα αεροδρόμια; Τι θα γίνει με τον ΦΑΠ; Ποιος είναι ο πλέον κατάλληλος για την επαναπρόσληψη των επιόρκων απολυθέντων; (με προσωπικό συμφωνηθέν όφελος.) Βεβαίως, εδώ είναι, και πολύ χαμογελαστός και ωραίος. Ποιος σας είπε ότι έχουμε άλλη κυβέρνηση έπειτα από εκλογές; Άλλος ένας ανασχηματισμός είναι. «Αναδόμηση», κατά Ανδρέα Παπανδρέου. Μια μερίδα από τα ίδια.

Ο κατάλογος είναι ατελείωτος. Για άλλη μία φορά κόσμος χόρευε στις πλατείες – χωρίς κανείς να ξέρει γιατί. Πανευτυχείς ανόητοι δηλώνουν στα κανάλια ότι δεν χρειάζεται να εισάγουμε τίποτε, γιατί, ως παράδειγμα, σε ορεινές στάνες παράγουμε ωραιότατο κατσικίσιο τυρί. Πράγματι να ένα ισοδύναμο για τις πρώτες ύλες, που είναι απαραίτητες στην (ακόμη υπάρχουσα) βιομηχανία μας για να κατασκευάσει προϊόντα που εξήγαγε με επιτυχία, έχοντας κερδίσει διεθνείς διαγωνισμούς. Ωραίο κατσικίσιο τυρί για την κατασκευή μηχανημάτων και ορυκτών μεταλλουργίας! Η Αλβανία τα καταφέρνει καλύτερα, ενώ η Βουλγαρία και τα Σκόπια είναι πρωταθλητές στην εγκατάσταση Ελληνικών επιχειρήσεων. Σε αυτό τον τομέα πράγματι εμείς «ματώνουμε» ενώ στον ανταγωνισμό… «μας τελειώνουνε».

Στην αρχή του κειμένου αναφέρεται (ως λύση στο πρόβλημα ασθενούς που πρόκειται να του κόψουν το πόδι), το κόψιμο του άλλου. Είναι ένα ισοδύναμο. Είναι μάλιστα λύσις απολύτως ανώδυνη για το πόδι που δεν κόβεται – όπως η φορολογία των …άλλων. Δεν υπολογίζεται όμως ότι το πόδι με την γάγγραινα πρέπει να κοπεί ούτως ή άλλως. Έτσι με τά το κόψιμο του «ισοδύναμου» ποδιού. Ο δυστυχής ασθενής, θύμα του χαρισματικού, λάμποντος, νεαρού γιατρού θα μείνει χωρίς πόδια…

*Πλοίαρχος Ε.Ν., συγγραφέας