Γράφει ο Ιάσων
Δημοσιεύθηκε στο gianniotis στις 27 Σεπτεμβρίου 2015
Εμείς, το… “φαινόμενο” !!!
Το τις πταιει για το φαινόμενο Τσίπρας-Ανδρέας, δηλαδή της άφθονης χαρισματικής ηλιθιότητος των νεοελλήνων να εκλέγουν ψεύτες και απατεώνες δημαγώγους, αναλύει γλαφυρά ένας δημόσιος υπάλληλος εκπαιδευτικός σε επιστολή του. Αξίζει να την διαβάσουμε με προσοχή για να συνειδητοποιήσουμε τους συντελεστές αυτού του προσόντος μας (της ηλιθότητος), ως προϊόν συνειδητής καταστροφής στην λειτουργιά της σκέψεως και συνειρμών.
Γράφει ο φίλος μας:
«Ο κόσμος λέει πολλά για τους δημοσίους υπαλλήλους (ΔΥ). Μιλάνε για βλακεία, τεμπελιά, ανευθυνότητα, αναλγησία και γενικά δεν μιλάνε καθόλου κολακευτικά. Ως δημόσιος υπάλληλος οφείλω να ομολογήσω ότι αυτά που λέγονται για μας είναι 100% αλήθεια όμως θέλω να υπερασπιστώ τον εαυτό μου.. Έδωσα εξετάσεις στον ΑΣΕΠ και διορίστηκα καθηγητής στη μέση εκπαίδευση.. Πολλά χρόνια έχουν περάσει από τότε κι έχω δει πολύ καλά τι συμβαίνει στην εκπαίδευση, ενώ είμαι βέβαιος ότι κάτι αντίστοιχο συμβαίνει σε ολόκληρο τον δημόσιο τομέα. Δεν θα μπορούσε άλλωστε να συμβαίνει κι αλλιώς αφού ολόκληρη η χώρα είναι έτσι.
Συγκεκριμένα:
Λαϊκισμός
Ένας Έλληνας πολιτικός γνωρίζει πολύ καλά ότι θα προωθήσει καλύτερα την καριέρα του όχι αν αφήσει έργο αλλά αν ευχαριστήσει τον όχλο. Αυτό ακριβώς συμβαίνει και στην εκπαίδευση. Έχουν περάσει ένα σωρό νόμους για να μπορεί ο κάθε μαθητής να περνάει τις τάξεις χωρίς να διαβάζει καθόλου και με αναρίθμητες απουσίες. Σημαντικό ρόλο σ’ αυτό παίζει και μια μεγάλη μάστιγα της ελληνικής κοινωνίας που είναι τα «κοινωνικά κριτήρια». Αυτό είναι το καλύτερο βοήθημα στον πολιτικό για να αυξήσει την πελατεία του, ενώ στην εκπαίδευση το λέμε «παιδαγωγικοί λόγοι». ..Εδώ φτάσανε στο σημείο να μπορεί ο καθένας να συνεχίζει και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση! ενώ η βάση του 10 πολεμήθηκε ανελέητα (για παιδαγωγικούς λόγους) και τελικά καταργήθηκε…
Πολυνομία, ανασφάλεια και ανελέητη παρέμβαση του κράτους
Η εκπαιδευτική νομοθεσία αλλάζει πιο συχνά και από τη φορολογική. Το υπουργείο κάθε χρόνο καθορίζει την εξεταστέα ύλη και τις αναθέσεις μαθημάτων για ΟΛΕΣ τις τάξεις και ποτέ δεν είναι ολόιδια με την προηγούμενη χρονιά. Πολλές φορές μάλιστα οι αλλαγές γίνονται κατά την διάρκεια του σχολικού έτους. …Είναι πλέον τόσο ισχυρά παγιωμένη η αντίληψη ότι πρέπει τα πάντα να αποφασίζονται κεντρικά ώστε μπορεί τα τελευταία 30 χρόνια να έχει αλλάξει πάρα πολλές φορές το σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αλλά ούτε καν έχω ακούσει την άποψη ότι θα πρέπει η κάθε σχολή να είναι αυτή που θα ορίζει σε ποια μαθήματα θα πρέπει να εξετάζονται οι μελλοντικοί φοιτητές της. Ακριβώς δηλαδή όπως συμβαίνει στις προηγμένες χώρες…
Ανελέητος πόλεμος κατά της αξιοκρατίας
Δεν γίνεται να έχεις και «κοινωνικά» κριτήρια και αξιοκρατία. Φυσικά η πολιτική πελατεία υπάρχει στα πρώτα και γι’ αυτό και συνεχώς προωθούνται. Κάποια στιγμή δεν πήγαινε άλλο και δημιουργήθηκε το ΑΣΕΠ. Όμως σιγά-σιγά παρακάμπτεται και μάλιστα ο τέως υπουργός παιδείας που χαρακτήρισε την αριστεία ρετσινιά δήλωσε ότι θα τον καταργήσει τελείως, όπως άλλωστε και τα πρότυπα και οτιδήποτε άλλο που θα δυσαρεστεί τους πολλούς που θα ζηλεύουν βλέποντας το παιδί του γείτονα να τα καταφέρνει καλύτερα.
Συμπέρασμα
Πώς να μην βλακέψει όποιος είναι στο δημόσιο; Πώς να μην αρχίσει να τα γράφει όλα, όταν βλέπει ότι ακριβώς όπως και στον στρατό όποιος είναι υπεύθυνος βρίσκει τον μπελά του ενώ όποιος είναι άχρηστος περνάει καλά; Πως πρέπει να αντιδράσω όταν βλέπω ένα σωρό «συναδέλφους» να ακολουθούν την αρχή το παίζω στριμμένος και απαυτώνω την κοινωνία και μάλιστα όχι μόνο να μην απολύονται αλλά να τους περνάει; Κι επειδή η συνήθεια γίνεται δευτέρα φύση, έχω καταντήσει κι εγώ δημόσιος υπάλληλος. Μπαίνω στην τάξη και με ενδιαφέρει μόνο να τελειώσει η ώρα (και ο μήνας). Άλλωστε πλέον έχω μάθει ότι δεν μπορείς να τα βάλεις με τον βούρκο. Κάθε προσπάθεια να προσφέρεις αληθινό έργο χτυπιέται από α) μαθητές και γονείς που βλέπουν χαμηλούς βαθμούς ή ότι ο κακόμοιρος ο κανακάρης τους δυσκολεύεται και δεν έχει χρόνο για βόλτα, β) προϊσταμένους που δεν θέλουν να τους ζαλίζουν οι γονείς, γ) συναδέλφους που καταλαβαίνουν ότι κάνεις σοβαρή δουλειά και ανησυχούν ότι θα χαλάσεις την πιάτσα. Έτσι από ένας επιστήμονας μέσα στο top 6% κατάντησα κι εγώ δημόσιος υπάλληλος με τα όλα μου. Έχω μονιμότητα, έχω κεκτημένα και δεν σκάω για τίποτα. Και όπως είπα στην αρχή, σαν κι εμένα υπάρχουν 1.000δες άλλοι. Επειδή όμως έχω ακόμα κάποια ίχνη ηθικής γράφω αυτό το γράμμα και έχω να συνοψίσω σε μία μόνο φράση: Το δημόσιο ούτε το εξυγιαίνεις ούτε το αξιολογείς γιατί απλούστατα δεν μπορείς. Το δημόσιο το ΞΗΛΩΝΕΙΣ!» (πηγή).
Έτσι φίλοι μου, με αυτή την «παιδεία» = απαιδεία, «γνώση» = αγνωσία, «αλήθεια» = ψεύδη, «αξιοπρέπεια» = αναξιοπρέπεια, βλέπουμε ανθρώπους όπως ο τέως υφυπουργός εσωτερικών Πολάκης και νυν αναπληρωτής υπουργός υγείας να εκφράζεται και να συμπεριφέρεται με αυτό που στην Ελλάδα εκτιμάται ως «Πολιτική αξιοπρέπεια» .. «Ελληνική» Λεβεντιά… «Κρητική» Μαγκιά…
«Πώς νομίζετε ότι κάποιοι τα βγάζουν πέρα; Εγώ έκανα μία συνειδητή επιλογή, μαζί με τους συνεργάτες μου, την οποία πλέον εδώ που φτάσαμε, δεν έχω κανένα πρόβλημα, με όλη την ευθύνη αυτής της επιλογής, να την πω δημοσίως και να την πω και σε σας, διότι εδώ που μας φτάνουνε. Εγώ εδώ και έναν χρόνο διατηρώ διπλό ταμείο. Ένα μαύρο και ένα άσπρο. Ακούστε με προσεκτικά. Δεν νιώθω ούτε είμαι παράνομος, είμαι ο πιο διαφανής που υπάρχει, οποιοσδήποτε θέλει μπορεί να έρθει και να το δει στο ταμείο, και τα έσοδά του και τα έξοδά του, και αυτός είναι ο λόγος που έχω κρατήσει μία κοινωνία όρθια»
Ο τότε δήμαρχος Σφακίων, τέως υφυπουργός Εσωτερικών και νυν Υγείας κ. Πολάκης επαίρεται χωρίς καν να ροδίση – όχι να κοκκινίση – ότι επέλεξε να φοροδιαφεύγει διότι οι 42 χιλιάδες χρηματοδότηση που απομειώθησαν στις 20 χιλιάδες το μήνα, δεν του «έφθαναν» και φοροδιαφεύγοντας είπε έπρεπε να βρει τα υπόλοιπα!! Μα αυτό να κάνουμε όλοι μας κε Πολλάκη κι εμάς δεν μας φθάνουν!!!
Διερωτώμαι αν το σκάνδαλο της γερμανικής αυτοβιομηχανίας της VW μπορεί να συσχετισθή με το σκάνδαλο ΕΛΛΑΔΑ.
Αλλά αυτό επιτρέψτε μου να το συζητήσω μαζί σας στο επόμενο…
συνεχίζεται..
(Δείτε εδώ το 1ο και το 2ο μέρος)
Πηγή: gianniotis
Got something to say? Go for it!