Εφημερίδα Εστία στις 14 Νοεμβρίου 2015

Ἀπό τόν Μάϊο τοῦ 2010, ὅταν ὑπεγράφη τό πρῶτο μνημόνιο μέ τήν τρόϊκα, ἔχουν γίνει στόν τόπο μας ἀμέτρητες ἀπεργίες καί κινητοποιήσεις μέ στόχο τήν ἀνατροπή τῆς πολιτικῆς πού μᾶς ἐπιβλήθηκε τότε. Ποιό ἦταν το ἀποτέλεσμα; Ὄχι ἁπλῶς μηδενικό, ἀλλά τό ἀντίθετο. Τά μέτρα πού λαμβάνονται τώρα, κατ’ ἐπιταγήν τοῦ τρίτου μνημονίου πού ὑπέγραψε ἡ Κυβέρνησις Σύριζα, εἶναι ἀπεχθέστερα ἐκείνων τοῦ πρώτου μνημονίου.

Παρ’ ὅλα αὐτά, σήμερα ἔχουμε τό ἑξῆς ὀξύμωρο. Ὁ Σύριζα, παρ’ ὅτι βρίσκεται πλέον στήν ἐξουσία καί φέρει εὐθύνη γιά τήν πολιτική πού ἀκολουθεῖται, προέτρεψε τούς ἐργαζομένους νά συμμετάσχουν στήν προχθεσινή ἀπεργία καί στίς συνακόλουθες κινητοποιήσεις, μέ σκοπό – ὑποτίθεται – νά ἀντιληφθοῦν οἱ δανειστές ὅτι τά μέτρα πού μᾶς ἐπιβάλλουν προκαλοῦν μεγάλη λαϊκή ἀντίδραση καί δέν μποροῦν νά ἐφαρμοσθοῦν.

Μέ αὐτόν τόν τρόπο ἔφθασε ἡ χώρα μας ἐκεῖ πού ἔφθασε. Μέ τήν λογική τῶν συνεχῶν ἀπεργιῶν, κινητοποιήσεων καί ἄλλων συναφῶν ἀντιδράσεων, πού προκαλοῦν μεγάλη ζημιά στήν οἰκονομία. Κάθε ἡμέρα γενικῆς ἀπεργίας μειώνει ἀναλόγως τό Ἀκαθάριστο Ἐγχώριο Προϊόν πού δέν παράγεται την ἡμέρα ἐκείνη. Καί ἄν ἦταν μία ἡ ἀπεργία, τό κακό θα ἦταν περιορισμένο. Ἐδῶ ὅμως οἱ ἀπεργίες τῆς τελευταίας πενταετίας εἶναι πολλές.

Εἰδικῶς οἱ κινητοποιήσεις στό κέντρο τῶν Ἀθηνῶν προκαλοῦν πρόσθετη ζημιά. Ἔχουν καταστρέψει οἰκονομικά καί ἐμπορικά τό πάλαι ποτέ θεωρούμενο «ἐμπορικό κέντρο» καί ἔχουν ἀμαυρώσει τήν εἰκόνα τῆς Πρωτευούσης ὡς τουριστικό προορισμό. Οἱ τουρίστες κάποτε ἔφθαναν στό κέντρο τῶν Ἀθηνῶν γιά νά ἐπισκεφθοῦν τά ἀξιοθέατα, νά περπατήσουν στούς δρόμους του καί νά ψωνίσουν. Τώρα αὐτό ἔχει περιορισθεῖ.

Τά τελευταῖα χρόνια, λόγω τῶν ἀλλεπαλλήλων ἐπεισοδίων οἱ ξένοι ἐπισκέπτες ἄρχισαν νά ἀποφεύγουν τό κέντρο. Καί ἐπεισόδια ὅπως τά προχθεσινά, μέ τήν βροχή τῶν «μολότοφ» στήν πλατεία Συντάγματος, θά ἀποθαρρύνουν τούς ἐπισκέπτες μέ ὅ,τι αὐτό συνεπάγεται γιά τήν τουριστική καί ἐμπορική ζωή τῆς πόλεως. Ἐμεῖς ἐδῶ βέβαια, πού παραβλέπουμε τίς παρενέργειες αὐτές, θεωροῦμε τά προχθεσινά ἐπεισόδια ὡς …περιορισμένης ἐκτάσεως.

Αὐτό πού δέν φαίνεται νά λαμβάνουμε ὑπ’ ὄψιν εἶναι πώς ὄχι μόνον ἡ ὑπόλοιπη Ἑλλάδα, ἀλλά καί ἡ Ἀθήνα εἶναι κατ’ ἐξοχήν τουριστικός προορισμός. Και ὅτι θά ἔπρεπε νά δίδεται ἰδιαίτερη προσοχή στήν εἰκόνα της πού ἐκπέμπεται διά τῶν τηλεοπτικῶν μέσων στο ἐξωτερικό. Ὅταν λοιπόν φθάνει ἡ ἴδια ἡ Κυβέρνησις νά προτρέπει τούς πολίτες νά διαδηλώνουν στό κέντρο τῆς πόλεως, ἄραγε τί μήνυμα ἐκπέμπει στούς ξένους;

Ὅμως τήν χειρότερη ζημιά προκαλοῦν οἱ ἀπεργίες. Κάποιοι τομεῖς τῆς οἰκονομίας ἐπλήγησαν σοβαρά ἀπό τίς συνεχεῖς ἀπεργίες, ἐνῶ ἐπιχειρήσεις ἀναγκάσθηκαν νά κλείσουν ἤ νά ἀπολύσουν προσωπικό. Ἀλλά γιά νά ἐπανεκκινηθεῖ ἡ οἰκονομία, ἀπαιτεῖται παραγωγή καί ἐργασία. Καί μέ τίς συνεχεῖς ἀπεργίες ἐπιτυγχάνεται τό ἀντίθετο. Ἡ ἐθνική παραγωγή περιορίζεται καί οἱ θέσεις ἐργασίας μειώνονται.

Ζ.