Γράφει ο Τηλέμαχος Μαράτος*

Δημοσιεύθηκε στην Εστία στις 21 Νοεμβρίου 2015

Photo by Jens Julius, Charlie Hebdo

Ακαδημαϊκός φίλος είναι βέβαιος ότι τα συμβαίνοντα στο Παρίσι – αλλά και στον κόσμο – οφείλονται στην επέμβαση των Αμερικανών στο Ιράκ, εναντίον του εμπνευσμένου ηγέτη και φιλάνθρωπου, Σαντάμ Χουσεΐν. Αυτό είναι ένα μικρό μέρος της γενικότερης πεποιθήσεως ότι για όλα φταίει η Αμερική ή το Ισραήλ, ή η Αμερική και το Ισραήλ συγχρόνως. Αυτή η άποψις, ευρύτατα διαδεδομένη παρ’ ημίν, είναι απόλυτος και εδραιωμένη εις τον μουσουλμανικό κόσμο. Παραδείγματος χάριν όταν ρώτησα ξένο διπλωμάτη: «Τι ποσοστό των μουσουλμάνων πιστεύει ότι η επίθεσις στους “Διδύμους Πύργους” ήταν έργο της CIA και του Ισραήλ;», η απάντησις ήταν: «Δεν υπάρχει ποσοστό: είναι 100%».

Κατ΄ επέκτασιν φταίει και η «Δύσις», με ότι αυτό σημαίνει, (συμπεριλαμβανομένης της Ιαπωνίας και των Ινδιών). Η υπόθεσις είναι τραγική, δεδομένης της φονικής – και αυτοκτονικής – μορφής που έχει πάρει ο «ιερός» αυτός πόλεμος. Ωστόσο δεν είναι δυνατόν να μην σημειώσει κανείς την σουρρεαλιστική όψη του πράγματος αν ληφθεί υπ΄όψιν η απύθμενη αμάθεια – συνδυασμένη με βλακεία – αυτής της μάζας ανθρώπων που καλύπτει ένα μέρος του πλανήτη. Και μάχεται να εξαλείψει από προσώπου γής ότι διαφορετικό. Πόθεν η αμάθεια; 65 εκ. αράβων είναι τελείως αναλφάβητοι. Το ΑΕΠ 280 εκ. αράβων είναι μικρότερο των χωρών της BENELUX. Tο σύνολο των βιβλίων που εκδίδονται στον αραβικό κόσμο είναι μικρότερο από όσα εκδίδονται στην Ελλάδα. Αν δεν απατώμαι, τα Νόμπελ του αραβικού κόσμου μετρώνται στα δάκτυλα ενός χεριού. Tων Εβραίων είναι 169.

Επανέρχεται, ξανά και ξανά, η λέξις «σταυροφόρος». Για όλα φταίει λοιπόν ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος – Γάλλος βασιλιάς της Αγγλίας που πολέμησε τον (Κούρδο) Σαλαντίν, ο οποίος κατέκτησε την Συρία και την Ιερουσαλήμ. Ο «Λεοντόκαρδος» ήταν ο Ριχάρδος ο Α’. Αιώνες μετά ο Ριχάρδος ο Β΄, ανετράπη από τον εξάδελφό του Ερρίκο (μετέπειτα Δ΄). Στο τέλος του Ριχάρδου ΙΙ (του Σαίξπηρ) ένας αυλικός εναποθέτει το πτώμα του (δολοφονηθέντος) Ριχάρδου στα πόδια του Ερρίκου λέγοντας: «Εδώ κείται ο μεγαλύτερος εχθρός σας: Ο Ριχάρδος του Μπορντώ!» Επιβεβαιώνοντας έτσι …the French connection. ; Έτσι εξηγείται η επιλογή των Παρισίων από τους μανιακούς –πλην λογίους- τζιχάντις.

Αλλά πολλά χρόνια προηγουμένως πολλοί ήταν υπαίτιοι για την εγκατάσταση των Εβραίων στην …Ιουδαία. Φταίνε οι Φαραώ που τους έδιωξαν από την Αίγυπτο (όπου εκείνοι ξανα-πήγαιναν επιμόνως.) Φταίει ο Μωϋσής αλλά και ο Παντοδύναμος, που παραμέρισε την Ερυθρά Θάλασσα (προσωρινώς) για να περάσουν. Φταίει ο Ναμπούκο που τους εξανδραπόδισε, αλλά και ο Βέρντι που έγραψε το υπέροχο κόρο : “Va pensiero” – «Πέταξε σκέψη με φτερά χρυσαφένια …» Αλλά και οι Μπόνεϊ Εμ που έγραψαν το «Βy the Rivers of Babylon» (Επί των ποταμών Βαβυλώνος»…Ηχος γ΄. Μεγάλη Σαρακοστή.)

Ενώ λοιπόν οι Έλληνες δεν έχουν δυσκολία να ψέλνουν συγκινημένοι για τα πάθη των Εβραίων, ακόμη και όσα έπαθαν πολλά χρόνια πρό Χριστού, τους τελευταίους αιώνες έχουν αφήσει να επικρατήσει μία αντιπάθεια για αυτόν τον λαό, δηλαδή αντι- σημιτισμός, κάτι που –προσωπικώς- δεν κατανοώ, γιατί ποτέ δεν μου εξήγησε κανείς πότε, και κατά τι, έβλαψαν οι Εβραίοι τους Έλληνες –έστω κατά το ελάχιστον. (Αντιθέτως, καλύτερα να μην ερευνήσει τι έγινε σε αυτή την χώρα κατά τα Ελληνορωμαϊκά χρόνια. Έως ότου ανέλαβαν οι άραβες τον 7ο αιώνα)

Έτυχε να είμαι στην Βυρηττό όταν έπεσαν οι πρώτοι πυροβολισμοί από τα στρατόπεδα Σάμπρα και Σατίλα. 1970. Προοίμιο τόσων και τόσων… Εν τη αφελεία μου ρώτησα γιατί δεν εδέχοντο να φιλοξενήσουν τους πρόσφυγες τα πάμπλουτα αραβικά κράτη. Κάτι που θα ήταν προς όφελός τους, γιατί οι Παλαιστίνιοι είναι από πολλές απόψεις πιο ικανοί και μορφωμένοι από τους αποξενωμένους άραβες. «Δεν καταλαβαίνεις τίποτε…» μου είπε ντόπιος. Πράγματι δεν καταλαβαίνω, ακόμη. Δεν καταλαβαίνω γιατί αντί να παίρνουν τον δρόμο προς Βορράν, δεν πηγαίνουν προς Νότον, όπου υπάρχει μεγάλη ζήτησις μεταναστών και τους εισάγουν κατά χιλιάδες από το Πακιστάν και άλλα ομόθρησκα κράτη.

Πιθανώς, αγαπητέ αναγνώστη, να βρήκατε τον τόνο μέρους αυτού του κειμένου ελαφρό και ανάρμοστο, όταν έχουν χαθεί τόσοι άνθρωποι. Εάν έτσι, ζητώ συγγνώμην. Σαν να γελάει κανείς σε κηδεία (κάτι όχι και τόσο σπάνιο). Ωστόσο, ακριβώς αυτό είναι αυτό που θέλουν να εξαλείψουν, να σκοτώσουν. Μία περιπαικτική άποψη για την ζωή, λίγο χιούμορ για τα πολύ βαριά που συμβαίνουν, ένα χαμόγελο μεταξύ ανθρώπων με κοινή κουλτούρα και παρόμοια ζωή. Μια κοινή ανάμνηση της Ιστορίας και των κορυφών που έχουμε φτάσει στην Τέχνη. Πάντοτε χαμογελώντας με απόλαυση.

Αυτή την «χαρά της ζωής» θέλουν να σκοτώσουν. Εμείς θα αντισταθούμε με την γελοιοποίησή τους. Γιατί είναι στην ουσία απίθανα γελοίοι, όπως κατάλαβαν πρώτοι οι γενναίοι σκιτσογράφοι του “Charlie”: «Σταματήστε να ανατινάζεστε! Έχουμε ξεμείνει από παρθένες!» Είπε ο Μωάμεθ, πίσω από ένα συννεφάκι, σε ένα αξέχαστο σκίτσο. Αυτός είναι ο τρόπος…

*Πλοίαρχος Ε.Ν., Συγγραφέας